tag:blogger.com,1999:blog-21173655718358841742024-03-12T21:52:29.715-07:00Βήχος Παναγιώτης - Η προσωπική μου ΙστοσελίδαΚείμενα και άρθρα μου που έχω γράψει από την ηλικία των 16 χρόνων (!) μέχρι σήμερα.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comBlogger468125tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-59189386679959411292013-09-14T01:12:00.002-07:002013-09-14T01:12:43.696-07:00Η επόμενη μέρα <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Η επόμενη μέρα </span></b>
</dt>
<dt><b><span style="color: maroon; font-size: 20pt;">(ή αυτοί ή εμείς)</span></b>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=19481071_477856075638844.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="276" src="http://fih.gr/images/19481071_477856075638844.jpg" width="207" /></a><span style="font-size: 14pt;">Ναι. Ότι κι αν κάνουν, κυβέρνηση,
παπαγαλάκια, εφημερίδες και ξένος παράγοντας, η επόμενη κυβέρνηση θα είναι μια
κυβέρνηση της Αριστεράς. Ο μόνος τρόπος να γλυτώσουμε από τους ληστές που μας
κυβερνούν και από τα Μνημόνια που έχουν οδηγήσει τη χώρα μας και το λαό της σε
πλήρη εξαθλίωση.Καλά, λοιπόν, μέχρι εδώ. Από την επομένη όμως των εκλογών; Θα
δούμε τότε ένα καταιγισμό επιθέσεων εναντίον αυτής της κυβέρνησης της Αριστεράς
που ούτε μπορούμε σήμερα να τον φανταστούμε. Ήδη το ΚΚΕ (το κόμμα του λαού!!!)
αρνείτ<span lang="el">αι</span> κάθε προοπτική συνεργασίας με την κυβέρνηση της
Αριστεράς και ο γραμματέας του κ. Κουσούμπας το ξεκαθάρισε αυτό από το βήμα της
ΔΕΘ!!! «Ποιος «χαλίφης» είναι καλύτερος και ικανότερος διαπραγματευτής;». Μα
ασφαλώς η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου! Χθες στη ΓΣΕΕ η παράταξη που πρόσκειται
στο ΚΚΕ πρωταγωνίστησε στο να μην περάσει η απόφαση για γενική απεργία μέσα στην
ερχόμενη εβδομάδα σε συντονισμό με την ΑΔΕΔΥ!!!. Μάλιστα συνδικαλιστές του ΚΚΕ
απείλησαν «Αν τα δούμε γραμμένα αύριο αυτά στην «Αυγή», θα έχετε να κάνετε
προσωπικά μαζί μας»!!!. Γραμμάτια στην άρχουσα τάξη ξοφλάει αυτό το Κόμμα. Εμείς
όμως τι κάνουμε; Στηρίζουμε την Ανατροπή έχοντας τα μάτια μας δεκατέσσερα. Η
αλλαγή με ανάθεση οδηγεί στην κατάρρευση μιας κυβέρνησης της κυβέρνησης της
Αριστεράς, με ότι αυτό συνεπάγεται.</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Βήχος
Παναγιώτης </span></b></dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-40554619799775112912013-08-31T21:06:00.002-07:002013-08-31T21:06:55.177-07:00«Εμείς δεν τραγουδάμε, αδελφέ μου, για να ξεχωρίσουμε απʼ τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο».<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><i><span style="color: red; font-size: 26pt;">«Εμείς δεν τραγουδάμε,
αδελφέ μου, για να ξεχωρίσουμε απʼ τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε
τον κόσμο».</span></i></b>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=19481071_477856075638844.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="276" src="http://fih.gr/images/19481071_477856075638844.jpg" width="207" /></a><span style="color: black; font-size: 14pt;">Αυτά λέει ο μεγάλος
μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος στο «καπνισμένο τσουκάλι». Όμως τι συμβαίνει
πραγματικά; Την ώρα που η Αριστερά καλεί τον απλό κόσμο να βγει στους δρόμους
και να ανατρέψει την κυβέρνηση της καταστροφής, την ίδια ώρα – ξανά μανά – βάζει
και τα δικά της όρια στον πολίτη! Την ίδια ώρα που ο κυβερνητικός συνασπισμός,
τα παπαγαλάκια του, οι πάντες, γίνονται μία γροθιά απέναντι σʼ αυτό τον λαό, η
Αριστερά τον χωρίζει σε τέσσερα μέρη. Εδώ οι «επαναστάτες», εκεί οι «λιγότερο
επαναστάτες», πιο κει οι εξωκοινοβουλευτικοί, και πάρα πέρα οι Αναρχικοί!!!
Διαλέχτε και πάρτε! Κι ο μέχρι τώρα ψηφοφόρος της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που τα έχει πάρει
στο κρανίο και θέλει να μην αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα; Που θα πάει αυτός ο
πολίτης που δεν θέλει κομματικές σημαίες και λάβαρα πάνω από το κεφάλι του; Που
θα πάει ο απλός πολίτης που θέλει να κρατήσει την Ελληνική σημαία στη διαδήλωση
και φοβάται μην τον πουν Χρυσαυγίτη; Όχι πάλι τα ίδια λάθη σύντροφοι. Γίνετε ΜΙΑ
ΓΡΟΘΙΑ. Μια γροθιά απέναντι στους μνημονιακούς ληστές. Αγγαλιάστε αυτόν τον
κόσμο. Μόνο έτσι μπορούμε να νικήσουμε. Μόνο έτσι μπορούμε να τους τσακίσουμε.
Αλλιώς θα μας τσακίσουν για μία ακόμα φορά.</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Βήχος
Παναγιώτης </span></b></dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-1427269906342405582013-08-28T00:28:00.002-07:002013-08-28T00:28:11.353-07:00Ληγμένα τρόφιμα και μια ληγμένη ζωή; Αντισταθείτε…<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Ληγμένα τρόφιμα και μια ληγμένη
ζωή; Αντισταθείτε…</span></b>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=19481071_477856075638844.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="276" src="http://fih.gr/images/19481071_477856075638844.jpg" width="207" /></a><span style="color: black; font-size: 14pt;">Θα μας δηλητηριάσουν;
Δεν φτάνουν όλα τα άλλα θα μας ταΐζουν τώρα χαλασμένα, σκουλικιασμένα τρόφιμα;
Τέτοια κτηνωδία και τόσο θράσος; Και όμως. Από 1ης Σεπτεμβρίου στα ράφια των
Σούπερ Μάρκετ θα υπάρχουν προς πώληση Ληγμένα τρόφιμα. Για να τρώει η πλέμπα και
ο φτωχός κοσμάκης. Για να κερδίσουν οι επιτήδειοι ακόμα και δηλητηριάζοντας τους
φτωχούς ακόμα περισσότερα χρήματα! Η απόφαση, αυτή, της κυβέρνησης δεν αποτελεί
βέβαια μόνο ελληνική πρωτοτυπία. Στην Αγγλία εφαρμόζεται ήδη με μειωμένη τιμή
έως και 70% και σε προϊόντα ευαλλοίωτα 1-2 μέρες πριν λήξουν! Στη Γερμανία το
μέτρο εφαρμόστηκε, αλλά καταργήθηκε κατόπιν αντιδράσεων επιστημόνων, καταναλωτών
και φορέων. Όπως γράφει η «Εφημερίδα των Συντακτών» πάρτη πολλών δις. Υπέρ των
βιομηχάνων κρύβεται πίσω από τη διάταξη για την πώληση με μειωμένη τιμή στα
καταστήματα λιανικής από 1η Σεπτεμβρίου προϊόντων των οποίων η διάρκεια
κατανάλωσης έχει περάσει. Και έχει απόλυτο δίκιο. Εμείς τι κάνουμε όμως;
Παρακολουθούμε χωρίς αντίδραση να μας δηλητηριάζουν, να μας λήγουν οριστικά; Ο
κόμπος έφτασε, πια, στο χτένι. Ή τους ανατρέπουμε ή μας εξοντώνουν. Ας
διαλέξουμε…</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Βήχος
Παναγιώτης </span></b></dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-53987857327699302832013-08-15T01:52:00.002-07:002013-08-15T01:52:42.451-07:00Σήμερα που γιορτάζω! <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Σήμερα που γιορτάζω!
</span></b><a href="http://fih.gr/view.php?filename=87998559_477856078972177.jpg" target="_blank"><img align="right" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="268" src="http://fih.gr/images/87998559_477856078972177.jpg" width="201" /></a>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 14pt;">Να, λοιπόν, που πέρασε ένας
ολόκληρος χρόνος και ήρθε ξανά η γιορτή μου. Όλο αυτό το διάστημα παλεύω με το
<b>τέρας,</b> πότε πάω καλύτερα, πότε χειρότερα και στον «πόλεμο» αυτό έχω χάσει
30 κιλά, κούρεψα τα μαλλιά μου, έκανα εγχειρήσεις, χημειοθεραπείες – που τις
συνεχίζω – ακτινοβολίες (δύο φορές) και ο Γολγοθάς δεν έχει τέλος! Γιορτάζω,
λοιπόν, σήμερα και αισιοδοξώ ότι <b>τον πόλεμο αυτό,</b> <b>ΕΓΩ ΘΑ ΤΟΝ
ΚΕΡΔΙΣΩ!</b> Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου, στους συντρόφους και φίλους, πώς δεν
φεύγω από εδώ αν δεν αλλάξει ο κόσμος! Έστω και λίγο! Αν δεν γλυτώσει η κοινωνία
και ο λαός μας από τους ληστές που κυβερνούν. Τα τέρατα είναι πολλά και πρέπει
να αντιμετωπιστούν άμεσα. Είμαι σίγουρος ότι θα κερδίσουμε. Του χρόνου τέτοια
μέρα δεν θα μιλάμε πια για τέρατα αλλά για την ομορφιά της ζωής. </span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Βήχος</span><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;"> </span><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Παναγιώτης</span><span lang="EN-GB" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">
</span></b></dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-27378947154040137882013-08-12T11:36:00.002-07:002013-08-12T11:36:42.085-07:00ΡΟΔΟΣ: ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b><u>
</u></b><br />
<div align="center" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><u><span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: small;">ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ</span></u></b></div>
<div align="center" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<b>
<div align="center" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: small;">ΡΟΔΟΣ: ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ</span></div>
<div align="center" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΗΧΟΣ</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<br />
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Φούλ
καλοκαιρινή σαιζόν στη Ρόδο. 70.000 τουρίστες φιλοξενούνται στο νησί, στη
συντριπτική πλειοψηφία τους ξένοι. Αγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί, Σκανδιναυοί κλπ. Τα
υπερπολυτελή ξενοδοχεία του νησιού πλήρη, έντονη κίνηση, μεγάλη νυκτερινή ζωή,
χαράς ευαγγέλια για την τουριστική βιομηχανία (ξενοδοχεία, κέντρα
κλπ).</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Από την
άλλη πλευρά του λόφου, οι εργαζόμενοι, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, σερβιτόροι,
μαγείροι κλπ. Μια διανυκτέρευση σ΄ ένα από αυτά τα ξενοδοχεία στοιχίζει όσο το
1/4 του μηνιαίου μισθού κάθε ξενοδοχοϋπαλλήλου. Εργασία εποχική, από Απρίλη
μέχρι Οκτώβρη, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, με προβλήματα
ασφάλισης.</span></div>
<i>
</i><div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Διεκδικούμε τη μείωση των ενσήμων για σύνταξη, που σήμερα είναι
4.050 ένσημα, σε 2.500 γιατί εμείς είμαστε εποχικοί εργαζόμενοι - όλο το χειμώνα
μένουμε χωρίς δουλειά και δεν μπορούμε να συγκεντρώσουμε τα ένσημά μας",
</span></i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">μας είπε ο <b>Γιώργος Ορφανός, </b>πρόεδρος
του σωματείου Σερβιτόρων. <i>"Επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις",
</i>συμπληρώνει ο<b> Γιώργης Πατούνας</b> πρόεδρος του σωματείου
Μαγείρων.</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Κάτω
από την πίεση των προβλημάτων και την αγανάκτηση των εργαζομένων η Πανελλήνια
Ομοσπονδία Ξενοδοχοϋπαλλήλων αποφάσισε απεργία στις 14-15 Αυγούστου με
ταυτόχρονη συμμετοχή των Μαγείρων και Σερβιτόρων. Η κήρυξη της απεργίας
αντιμετωπίστηκε με πλήρη εχθρότητα από την παράταξη της Δεξιάς και με τη
δημιουργία κλίματος ηττοπάθειας από τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και του
Συνασπισμού. Από το Συνασπισμό, έφτασε στη Ρόδο η Ελένη Χιόνη, η οποία συμφώνησε
να γίνει η απεργία αλλά ταυτόχρονα διαπίστωσε ότι ο κλάδος δεν... "τραβάει" και
καλύτερα θα ήταν να μην γίνει η απεργία!</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Από τη
δύσκολη θέση τους έβγαλε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών που κήρυξε την απεργία
παράνομη και καταχρηστική. Παράνομη γιατί τόλμησαν να θίξουν τα συμφέροντα των
ξενοδόχων, καταχρηστική γιατί θέλουν να απεργήσουν την περίοδο που εργάζονται
και όχι το χειμώνα! Η απόφαση του δικαστηρίου προκάλεσε αναβρασμό στους
εργαζόμενους που ζήτησαν από την ηγεσία της Ομοσπονδίας να πραγματοποιήσει την
απεργία και να ανοίξει το μέτωπο με τους ξενοδόχους και την κυβέρνησή
τους.</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Είναι
χαρακτηριστικές οι δηλώσεις στη <b><span style="color: red;">ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
</span></b>του <b>Μανώλη Λέργου, </b>προέδρου του σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων
Ρόδου με 5.000 μέλη: </span><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Τα προβλήματα των
συναδέλφων είναι πολλά και δεν μπορούν να λυθούν ούτε με μία ούτε με δύο
απεργίες. Χρειάζεται να ανατραπεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη και να συνειδητοποιήσουν
οι εργαζόμενοι ότι αν δεν πάρουν οι ίδιοι την εξουσία στα χέρια τους οι λύσεις
αν δοθούν θα είναι αποσπασματικές και όχι προς όφελος των εργαζομένων. Εμείς
σήμερα παλεύουμε κατά του Πολυνομοσχεδίου και των επιπτώσεων που θα έχει στις
εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των ξενοδοχοϋπαλλήλων.
Παλεύουμε για συλλογικές συμβάσεις και για την ΑΤΑ του β΄ τετραμήνου. Παλεύουμε
να ανατραπεί η κυβέρνηση της ΝΔ".</span></i></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Και
συνεχίζει: "</span><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Χρειάζεται αγώνας όλων των
εργαζομένων για την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη και ένα μέτωπο των
επαναστατικών δυνάμεων με παράλληλη δράση σε ταξικό και συνδικαλιστικό επίπεδο
για το κέρδισμα των εργαζομένων. Μόνο η εργατική εξουσία θα δώσει λύσεις στα
προβλήματα της εργατικής τάξης και όλων των εκμεταλλευόμενων".</span></i></div>
<b>
</b><div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΝΕΑ
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1990</span></b> </div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-22234558566598923232013-08-12T11:35:00.002-07:002013-08-12T11:35:50.631-07:00ΚΑΛΥΜΝΟΣ: ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΣΦΟΥΓΓΑΡΑΔΩΝ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>
</b><br />
<div align="center">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: small;"><span style="color: red;">ΚΑΛΥΜΝΟΣ:
</span><span style="color: green;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΣΦΟΥΓΓΑΡΑΔΩΝ </span></span></b></div>
<div align="center">
<br /></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη με πλήρη συνείδηση και με
πρωτοφανή κυνισμό προχωρά στην ερημοποίηση των νησιών, εγκαινιάζοντας μια νέα
προσφυγιά, στο εσωτερικό και το εξωτερικό, που έχει αρχίσει να παίρνει
διαστάσεις επιδημίας τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Με πρόχειρους υπολογισμούς από
τις μαζικές εκδόσεις διαβατηρίων δηλαδή, μιλάμε για εξωτερική μετανάστευση,
έφυγαν περίπου 5.000 Καλύμνιοι, σε σύνολο 17.000 κατοίκων, μετά τα Ιμια, ενώ
άλλοι τόσοι υπολογίζεται πως έφυγαν το ίδιο διάστημα για άλλα μέρη της Ελλάδας. </span></span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<span style="color: red;">
</span><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που δεν ντρέπεται, ούτε για τους
τύπους, να εξακολουθεί να μιλά για "εκσυγχρονισμό" και "ανάπτυξη" των ακριτικών
περιοχών, όταν καταδικάζει, με τα μέτρα που παίρνει, σε αφανισμό, έναν δυναμικό
κλάδο της χώρας μας, όπως η αλιεία. Της κυβέρνησης που είχε το θράσος πριν
τέσσερα χρόνια να χαρακτηρίσει σαν "πολιτική τρομοκρατία" τις κινητοποιήσεις των
ψαράδων, όταν αφήνει το 35% με 40% των παιδιών της Καλύμνου να μην τελειώνουν
την 9χρονη και - κατά τ΄ άλλα - "υποχρεωτική" σχολική εκπαίδευση και τα οδηγεί
στα καΐκια από τα δέκα τους χρόνια. Αυτό, τη στιγμή που η Κάλυμνος είναι από τις
περιοχές με τη μεγαλύτερη γεννητικότητα στην Ελλάδα. </span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<span style="color: red;">
</span><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Όταν αφήνει ένα νησί με χιλιάδες ανθρώπους να παίρνουν
πόσιμο νερό με τα μπιτόνια. Όταν εγκαταλείπει 30 ψυχές στην Ψέριμο, δίχως νερό,
δίχως δρόμο, δίχως γιατρό, δίχως αρκετές φορές και επικοινωνία με τα γύρω
νησιά.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<span style="color: red;">
</span><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ράπισμα στα "μάγουλα" του πλαστού "ευδαιμονισμού", της
πολιτικής ψευτιάς και κοροϊδίας η Κάλυμνος, της κυβερνητικής αδιαφορίας και της
εγκατάλειψης. Εννιά μερόνυχτα στα καΐκια. Γέροι, νέοι, παιδιά, γυναίκες και
άντρες. Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, τα καΐκια και τα πληρώματα
ετοιμάζονται για ένα ακόμη ταξίδι. Στο Αιγαίο, το Λυβικό, όπου υπάρχει ψαριά. Με
το νησί τους πάντα στην καρδιά τους και την εμπειρία των αγώνων τους φυλαγμένη
καλά στο μυαλό. Γιατί θα επιστρέψουν σε νέους αγώνες, πονηροί πολιτευτάδες... </span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<br />
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Γενάρης του 1998. Στην προκυμαία της Καλύμνου μαζεμένος κόσμος.
Ψαράδες και σφουγγαράδες δίπλα στα αραγμένα καΐκια συζητούν. Δίπλα τους οι μάνες
και οι γυναίκες τους. Οι γιοι τους ανήκουν, ήδη, στα πληρώματα των καϊκιών.
Μόλις τους λέμε ότι είμαστε δημοσιογράφοι της ΝΕΑΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ αφήνουν την οργή
τους να ξεχειλίσει: </span><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Φωνάζουμε, γιατί μας
΄βγαλαν έξω από τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Θα είμαστε σαν επιχειρηματίες, σα
να ΄χουμε σούπερ μάρκετ. Mπορεί να περάσει και μήνας και να μη βγάλω μεροκάματο,
είτε από καιρό είτε από ψαριές. Δεν τα ξέρουν αυτοί εκεί πάνω;".</span></i></div>
<i>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">- "Μπορεί ένα καΐκι να έχει 4.000 οργιές δίχτυα, να τα ρίξει
αποβραδίς και το πρωί να πάρει μονάχα τα σχοινιά και τα μολύβια. Κόστος; Είναι
γύρω στα πέντε εκατομμύρια δραχμές τα εργαλεία μονάχα".</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">- "Έχουν δώσει οικόπεδα και σπίτια για να πληρώνουν τα χρέη απ΄ τα
καΐκια. Ένα καΐκι 15 μέτρα θέλει δυο φορές το χρόνο καρνάγιο. Το κόστος είναι
δυο εκατομμύρια το λιγότερο. Είσαι στη θάλασσα, δεν είσαι στη στεριά. Ότι
βλέπεις να φθείρεται, πρέπει να το αντικαταστήσεις για να μη σ΄ αφήσει να
πνιγείς. Αυτά τα χρήματα είναι εκτός από τις μηχανικές βλάβες. Αν πάει καλά η
χρονιά και δώσεις τη δόση στην τράπεζα, είναι όλα ομαλά. Αλλιώς...".</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">- "Εγκρίνονται οι επιδοτήσεις, αλλά φράγκο δε βλέπουμε".</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">- "Ψοφάνε τα ψάρια στα ιχθυοτροφεία, παίρνουν επιδότηση. Πουλάνε τα
ψάρια, παίρνουν επιδότηση. Οι ψαράδες τι παίρνουμε, που πεθαίνουμε
μέρα-νύχτα;".</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">- "Όποιος θέλει να βγάλει ένα νόμο, ας έρθει να διαλέξει όποιο
καΐκι θέλει, να έρθουν μαζί μας έστω κι ένα 24ωρο και τότε θα δούνε την αξία των
ψαράδων, τι απολαβές έχουμε, τι τρώμε".</span></div>
</i>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αυτά μας έλεγαν τότε, τα ίδια συμβαίνουν και σήμερα. Επισκεφθήκαμε
την όμορφη Κάλυμνο και ρωτήσαμε τους ψαράδες, πώς διατίθεται το προϊόν και ποιες
είναι οι τιμές. "</span><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αν είναι μικροψαριές,
βγαίνουν στον τόπο. Αν είναι μια ψαριά χοντρή τα παίρνουν οι μαναβαίοι από δω
και τα στέλνουν στην κεντρική αγορά και βγάζουν περισσότερα από τους ψαράδες.
Από το νησί φεύγουν με 2.800 δραχμές και καταλήγουν στις 6.000 και 7.000. Ο
ξιφίας είναι ένα ψάρι που έχει κιλά. Θα ΄ρθει ένα καΐκι νορμάλ με δυο - τρεις
τόνους, αν έχει έρθει από κάτω, από ένα ταξίδι 15 ημερών. Οι τιμές ξεκινάνε το
Φλεβάρη με 2000 και μες στο καλοκαίρι που έπρεπε να πάει έστω και 2.100 είχαν
την απαίτηση να τα δίνουμε 1.400 δραχμές. Το αποτέλεσμα; Κονομήσανε πάλι αυτοί.
Κι άλλοι πουλάνε οικόπεδα, σπίτια για ένα δάνειο κι αν προλάβουν τις υποχρεώσεις
τους. Για να ζήσουμε στον τόπο μας, πρέπει να μπούμε στη θάλασσα. Αλλιώς θα
πρέπει να φύγουμε. Θα μεταναστεύσουμε όλοι".</span></i></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Δεκαπέντε και δεκαεφτά χρόνων αγόρια δουλεύουν ήδη από τα δέκα τους
στα καΐκια, αναγκασμένα από τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες να ακολουθήσουν
τους πατεράδες τους στη σκληρή δουλειά του ψαρά και του σφουγγαρά.
</span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η τραγική ειρωνεία είναι ότι για να
ενταχθούν στο ναυτολόγιο και να έχουν στοιχειωδώς ασφάλεια και ιατρική
περίθαλψη, αφού έτσι κι αλλιώς δουλεύουν κανονικά σαν ψαράδες τόσα χρόνια, το
κράτος απαιτεί να έχουν τελειώσει το γυμνάσιο! Δεν τους ρώτησε όμως
πώς...</span></b></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι "σταυροφορίες" της Εφορίας!</span></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η ζωή του νησιού είναι η αλιεία. Δεν είναι σχήμα λόγου. Η επαρχία
Καλύμνου - Κάλυμνος, Πάτμος, Λέρος, Λειψοί, Αστυπάλαια, Αγαθονήσι και Αρκοί -
διαθέτει 720 αλιευτικά σκάφη, από τα οποία τα 450 ανήκουν στην Κάλυμνο. Όλες οι
οικογένειες του νησιού έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με την αλιεία, αφού από αυτήν
εξαρτάται και η γενικότερη εμπορική κίνηση. Οι γυναίκες συμμετέχουν δυναμικά
στην αλιεία, ακόμη και σαν πληρώματα στα καΐκια!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ενώ λοιπόν το νησί διαθέτει και τα μέσα και τους ανθρώπους, οι
ψαράδες μας λένε πως "τ</span><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ο μόνο πράμα που
δουλεύει εδώ είναι η Εφορία. Μας έχουν ξεθεώσει. Επικρατεί ένας φόβος σε όλο τον
κόσμο εδώ πέρα από τους "ράμπο" (σ.σ. του Σώματος Δίωξης Οικονομικού
εγκλήματος). Κάθε βδομάδα, με ταχύπλοα σκάφη του Λιμενικού κάνουν επιχειρήσεις
σε όλα τα νησάκια. Και στην Ψέριμο, με 30 μόνιμους κατοίκους, κάναν φέτος δύο
φορές επιχειρήσεις οι "ράμπο" και λεηλατήσανε πραγματικά. Θυμίζουν
σταυροφορίες"!</span></i></div>
<i>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Δίπλα του ένας συνάδελφός του συμπληρώνει:</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Έχω τρία παιδιά. Άμα αρχίσω να κόβω το φροντιστήριο, το βούτυρο,
το τυρί των παιδιών μου, πού θα πάει; Κάθε γονιός έχει τεράστιο φορτίο στην
πλάτη του. Θα πρέπει λοιπόν να μουντάρω. Και μουντάρισμα είναι να μεταναστεύσω
για να στηρίξω τα παιδιά μου".</span></div>
</i><b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι σφουγγαράδες</span></div>
</b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αγγελής Καραγεωργίου, Κώστας Μιχάλης, Γιάννης Καρδούλιας, Θεόφιλος
Σκαρούλης. </span></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σφουγγαράδες. Το 1986 είδαν το
βυθό να "καίγεται". Μια οικολογική καταστροφή θα ρημάξει το σφουγγάρι και θα
αποτελέσει μια καλή αφορμή για τους εμπόρους και τους μεσάζοντες να στραφούν
στις εισαγωγές που είναι φθηνότερες. Ο λόγος; Η χαμηλή ποιότητα του εισαγόμενου.
Οι σφουγγαράδες μας λένε πως το μεσογειακό σφουγγάρι είναι ποιοτικά καλύτερο από
τα εισαγόμενα. Οι τουρίστες το ξέρουν αυτό και ζητούν το ελληνικό σφουγγάρι,
αλλά, παρά το γεγονός ότι υπάρχει και νόμος που επιβάλλει την τοποθέτηση
ταυτότητας προέλευσης στο σφουγγάρι αυτό δεν τηρείται στην αγορά. Έτσι,
πλασάρεται το ξένο σαν ελληνικό και τα ελληνικά μένουν στις αποθήκες.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Το 90% των καϊκιών<i> είναι χρεωμένα στις τράπεζες. Από κει
γίνονται τα καΐκια, από πού νόμιζες ότι γίνονται; Από τα κέρδη του σφουγγαρά;
22% το επιτόκιο της Αγροτικής. Εγώ έχω πάρει ένα καΐκι 12 εκατομμύρια, δάνειο,
έχω πληρώσει 11 και είμαι ακόμη 18 χρεωμένος από τους τόκους. πολλές φορές, όχι
μόνο τη δόση δεν μπορούμε να βγάλουμε, αλλά ούτε τα πετρέλαια", </i>μας λέει
ένας ψαράς.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η μέθοδος της σπογγαλιείας έχει βελτιωθεί, αφού από το παλιό
σκάφανδρο πέρασαν στη μάσκα, ενώ μπορεί τώρα ο δύτης να δει μόνος του το βάθος
και το χρόνο παραμονής στο βυθό με όργανα που φέρει ο ίδιος, μειώνοντας την
εξάρτησή του από την επιφάνεια. Η αρρώστια όμως των δυτών εξακολουθεί να χτυπά.
Από τους αφόρητους πόνους στις αρθρώσεις μέχρι το θάνατο ή την
αναπηρία.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ο αποτελεσματικότερος τρόπος άμυνας είναι ο θάλαμος αποσυμπίεσης.
Στην Κάλυμνο υπάρχει ο μοναδικός θάλαμος σε κρατικό νοσοκομείο, αφού άλλοι δύο
ανήκουν στο στρατό και χρησιμοποιούνται μόνο για τις ανάγκες του, ενώ υπάρχουν
και ιδιωτικοί. Κι όμως αυτός ο θάλαμος δε λειτουργούσε για πάνω από μια
δεκαετία, λόγω έλλειψης ειδικευμένου προσωπικού!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ο <b>Ηλίας Μακρυλός, </b>αντιπρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του
σωματείου και εργαζόμενος στο θάλαμο, μας είχε πει στην πρώτη μας επίσκεψη στην
Κάλυμνο πως το 1996 προκηρύχτηκε θέση γιατρού - διευθυντή, για να μπορέσει να
λειτουργήσει ο θάλαμος και ήρθε ένας αναισθησιολόγος, αφού δεν υπήρχε
ειδικευμένος γιατρός Υπερβαρικής Ιατρικής. Οι υπόλοιπες θέσεις καλύφθηκαν σε ένα
ποσοστό από εθελοντές (!) του προσωπικού του νοσοκομείου που παρακολούθησαν
κάποια σεμινάρια...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Και η εκπαίδευση δυτών, όμως, απαραίτητη προϋπόθεση για ασφαλή
κατάδυση, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Στην Κάλυμνο λειτουργεί από το 1958 η
μοναδική κρατική σχολή δυτών, που ανήκει στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας.
Σκοπός της η εκπαίδευση δυτών για σπογγαλιευτικά σκάφη. Διευθυντής της σχολής
είναι ο εκάστοτε λιμενάρχης, ενώ ο κάθε κύκλος σπουδών διαρκεί 45 εργάσιμες
μέρες.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τελειώνοντας να αναφέρουμε πώς ο μισθός των εκπαιδευτών προβλέπεται
από το Καταστατικό να είναι... 25.000 δραχμές το δίμηνο (!), γεγονός που
αναγκάζει το δήμο να συμμετέχει στο κόστος...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">1 ΙΟΥΛΙΟΥ 2002</span> </div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-59704660625464752112013-08-12T11:34:00.004-07:002013-08-12T11:34:46.414-07:00KYΘHPA: EPHMΩΣH KAI EΓKATAΛEIΨH <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="center" class="MsoPlainText" style="margin-top: 10px; mso-outline-level: 1;">
<span style="color: red;"><span lang="EN-US" style="mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans serif; font-size: small;"><b>KYΘHPA: EPHMΩΣH KAI EΓKATAΛEIΨH </b></span></span></span></div>
<div align="center" class="MsoPlainText" style="margin-top: 10px; mso-outline-level: 1;">
<br /></div>
<div class="MsoPlainText">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans serif; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><b>(ρεπορτάζ από τον Παναγιώτη
Bήχο) </b></span></span></div>
<div class="MsoPlainText">
<br /></div>
<div align="left" class="MsoPlainText" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans serif; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Mαρασμός και εγκατάλειψη! Aυτή
είναι η κατάσταση που διαπιστώσαμε στο σύντομο ταξίδι μας στα Kύθηρα, νησί του
συμπλέγματος των Iονίων, που διοικητικά ανήκει στην ευθύνη της Nομαρχίας
Πειραιά, αν και βρίσκεται μόλις 20 χιλιόμετρα νότια του ακρωτηρίου Mαλέα. Στην
αρχαιότητα ήταν φυσικό οχυρό της Σπάρτης. Oρεινό νησί με ψηλότερες κορυφές τη
Mυρκηγκάρη (507 μ.) και τον Kουτσοκέφαλο (490 μ.) έχει συνολική έκταση 274
τετραγωνικών χιλιομέτρων. Tο μέγιστο μήκος του νησιού είναι 25 χιλιόμετρα και το
μέγιστο πλάτος 16 χιλιόμετρα. </span></span></div>
<div align="left" class="MsoPlainText" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans serif; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Mε την κακοκαιρία των τελευταίων
ημερών τα Kύθηρα αποκλείστηκαν από την υπόλοιπη Eλλάδα. Aυτό συμβαίνει κάθε
χειμώνα δυστυχώς. Πριν το 1960 οι κάτοικοι ήταν πάνω από 5000. Σήμερα στο νησί
μένουν όλο το χρόνο περίπου 3.000, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι άνω
των 65 χρόνων. Kάθε χρόνο γεννιούνται 4 άτομα και πεθαίνουν 5. "Φυλάμε
Θερμοπύλες στην ερήμωση", μας λέει χαρακτηριστικά ο Mανώλης Aναστασόπουλος.
Aυστραλία, Aμερική, Γερμανία, αλλά και η Aθήνα είναι τα μέρη που καταφεύγουν οι
Kυθήριοι τα χρόνια της μεγάλης μετανάστευσης και αιμορραγίας για τον τόπο στις
δεκαετίες του '50 και του '60. Tα παραγόμενα προϊόντα, όπως οι ίδιοι μας λένε,
κυρίως λάδι, αλλά και κρασί, σύκα, αμύγδαλα και μέλι, δεν επαρκούν για να
συντηρήσουν και αυτούς που μένουν. Πολλοί απασχολούνται στη ναυτιλία και με το
ψάρεμα. Oλες οι κυβερνήσεις αδιαφορούν. Tα χωράφια ρημάζουν και τα χωριά
ερημώνουν. Tα τελευταία χρόνια Γερμανοί, Eλβετοί, Aγγλοι αγοράζουν εκτάσεις που
τις χρησιμοποιούν για παραθεριστικά θέρετρα... </span></span></div>
<div align="left" class="MsoPlainText" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans serif; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="mso-bidi-font-size: 10.0pt;">H δημοτική αρχή που προέκυψε από
τη συνένωση των κοινοτήτων συμβάλλει προς την κατεύθυνση εκποίησης της "εγχώριας
περιουσίας". Tην "εγχώρια περιουσία", όπως λέγεται το τμήμα της δημόσιας γης που
διαχειρίζονταν οι κοινότητες, η οποία απαγορεύεται να πουληθεί, ο νεοσύστατος
σχετικά δήμος θέλει να την εκποιήσει. H φυσική καλλονή του τόπου και το κλίμα
του προσφέρεται για διακοπές, αλλά μόνο για πλούσιους, αφού οι τιμές στις 15
ξενοδοχειακές μονάδες είναι 30.000 - 45.000 τη βραδιά. Περισσότερο, δηλαδή, από
τη μηνιαία αγροτική σύνταξη! Tι γίνεται όμως με τους λίγους κατοίκους του νησιού
που μένουν εκεί όλο το χρόνο; Tο επίσημο κράτος κάνει ότι μπορεί για να διώξει
όσους στο μεταξύ δεν έχουν προλάβει να πεθάνουν. Mπορεί αγαπητοί αναγνώστες της
Nέας Προοπτικής τα Kύθηρα να είναι παράδεισος για τις διακοπές των πλουσίων, για
τους ντόπιους όμως, δυστυχώς, είναι μια μικρή κόλαση! Δεν είναι τυχαίο ότι οι
νέες κοπέλες αποφεύγουν να παντρεύονται συντοπίτες τους και αναζητούν ξένους για
να τις πάρουν μαζί τους και να γλυτώσουν από τη μιζέρια και τη μοναξιά.
</span></span></div>
<div align="left" class="MsoPlainText" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans serif; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Για όλο το νησί υπάρχει μόνο ένα
νομαρχιακό νοσοκομείο που στεγάζεται σε κτίριο "δωρεά" ενός ντόπιου το όνομα του
οποίου "τιμής ένεκεν" έχει: "Tριφύλειο νοσοκομείο". Oι προσφερόμενες υπηρεσίες
είναι από ανεπαρκείς έως ανύπαρκτες. Δεν έχει βασικές ειδικότητες γιατρών, όπως
αναισθητολόγους, γυναικολόγους, παιδίατρους, οφθαλμίατρους. Aφού δεν έχει
αναισθησιολόγο, ο χειρουργός δεν κάνει καμία εγχείρηση, ούτε την πιο απλή, για
παράδειγμα αφαίρεση σκωληκοειδίτιδας. O ασθενής πρέπει να μεταφερθεί με
ελικόπτερο στην Aθήνα με ότι αυτό συνεπάγεται πέρα από τον κίνδυνο της μεταφοράς
και σε οικονομική επιβάρυνση. Aκόμα και οι ελάχιστες γεννήσεις γίνονται πια στην
πρωτεύουσα. Γιατί να μείνει νέος άνθρωπος σε αυτό τον τόπο;
</span></span></div>
<div align="left" class="MsoPlainText" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans serif; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Για τους ελάχιστους μαθητές
λειτουργεί ένα Γυμνάσιο και ένα Λύκειο, από τα οποία συχνά λείπουν καθηγητές.
TEΛ δεν υπάρχει. O ενδιαφερόμενος για τεχνική εκπαίδευση πρέπει να μετακομίσει
στην Aθήνα. Σχεδόν πάντα όχι μόνο δεν επιστρέφει, αλλά παίρνει μαζί και την
οικογένειά του. Tο σχολείο βρίσκεται στη μια άκρη του νησιού. Στεγάζεται σε ένα
παλιό κτίριο. Tελευταία έχει κατασκευαστεί ένα νέο οίκημα, δίπλα όμως στο παλιό.
Eτσι κάποιοι μαθητές θα είναι πάλι υποχρεωμένοι να διανύουν καθημερινά κατά
μήκος τα Kύθηρα για να πάνε σχολείο. </span></span></div>
<div align="left" class="MsoPlainText" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans serif; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Tο οδικό δίκτυο είναι επιεικώς
απαράδεκτο. Πέρα από αυτό τα Kύθηρα διαθέτουν μια μοναδική "πρωτοτυπία" για
νησί. Δεν έχουν παραλιακό δρόμο! Πολλές φορές έχει προγραμματιστεί η κατασκευή
του, αλλά τα σχέδια μένουν ακόμα επί χάρτου. H συγκοινωνία δεν είναι τακτική. Oι
ιδιώτες που εκμεταλλεύονται τα λεωφορεία περνάνε από τα χωριά μόνο όταν υπάρχουν
αρκετοί επιβάτες. Aκόμα χειρότερη είναι η θαλάσσια συγκοινωνία. Eννιά μήνες, από
το Σεπτέμβρη μέχρι και το Mάη, δεν πάει πλοίο, αφού δεν υπάρχει για τους
εφοπλιστές οικονομικό ενδιαφέρον. H αεροπορική συγκοινωνία είναι σχετικά
ικανοποιητική. Πέντε μέρες τη βδομάδα υπάρχει αεροπορική σύνδεση με την Aθήνα,
αν και πανάκριβη για τους φτωχούς κατοίκους των Kυθήρων. Nα δούμε τι θα γίνει
και αν πραγματοποιούνται αυτά τα δρομολόγια αν τυχόν και ιδιωτικοποιηθεί η
"Oλυμπιακή". O αποκλεισμός των Kυθήρων θα είναι τότε πλήρης.
</span></span></div>
<div align="left" class="MsoPlainText" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans serif; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Θύμα της άναρχης τουριστικής
ανάπτυξης και το περιβάλλον. Aποχετευτικό δίκτυο ανύπαρκτο. Tα λύματα ρίχνονται
οπουδήποτε. H πυροπροστασία και αυτή ανεπαρκής. Tα δύο πυροσβεστικά οχήματα δεν
είναι αρκετά ούτε για τις στοιχειώδης ανάγκες. Σε περίπτωση μεγάλης φωτιάς, τα
πυροσβεστικά αεροπλάνα χρειάζονται τρία τέταρτα για να έρθουν από την Eλευσίνα,
ενώ οχήματα από το Γύθειο έρχονται μόνο αν το επιτρέπει ο καιρός. Φωτιά που
ξέσπασε πριν πέντε χρόνια έκαιγε δέκα μέρες, άρχισε στη μια άκρη του νησιού και
σταμάτησε μόνο όταν έφτασε στην άλλη άκρη, στη θάλασσα.
</span></span></div>
<div align="left" class="MsoPlainText" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans serif; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="mso-bidi-font-size: 10.0pt;">H παραγωγική βάση του νησιού έχει
σχεδόν αφανιστεί. Oι ελαιοπαραγωγοί είναι στο έλεος των μεγαλεμπόρων που
αγοράζουν την παραγωγή για ένα κομμάτι ψωμί. Mετά τις εξευτελιστικές τιμές, σε
συνδυασμό με τα πανάκριβα λιπάσματα και μεταφορικά ο τομέας έχει νεκρώσει.
</span></span></div>
<div align="left" class="MsoPlainText" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans serif; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Oύτε ο τομέας του πολιτισμού είναι
σε καλύτερη κατάσταση. Tα τρία Eνετικά κάστρα έχουν αφεθεί στη μοίρα τους.
Kινηματογραφική αίθουσα δεν υπάρχει. Eυκαιρίες για μαζική άθληση της νεολαίας
ανύπαρκτες. Tο καλοκαίρι όμως λειτουργούν μπαρ και ντίσκο για τις ανάγκες των
τουριστών με ότι αυτό συνεπάγεται. </span></span></div>
<div align="left" class="MsoPlainText" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans serif; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="mso-bidi-font-size: 10.0pt;">"Tα Kύθηρα, το αγαπημένο Tσιρίγο
για τους ντόπιους, είναι ο καθρέφτης της λογικής των τελευταίων κυβερνήσεων στο
πώς αντιλαμβάνονται την ανάπτυξη και των νησιών μας", μας λέει η Eλπίδα
Παντελάκη και συνεχίζει: "Διώχνουν τους ανθρώπους από τον τόπο τους, αφήνουν να
ρημάξει η γη, να ερημώσουν τα χωριά ώστε οι πολυεθνικές με τους μεγαλοεργολάβους
να τα αγοράσουν για ένα κομμάτι ψωμί για να δημιουργήσουν το σύγχρονο θέρετρο
των απανταχού "κροίσων" που θα έχουν πτήσεις τσάρτερ από κάθε σημείο της Γης για
να σκοτώνουν τη μοναξιά τους. H κυβέρνηση στα σχέδιά της δεν θα βρει
αντιμέτωπους μόνο τους Kυθήριους, αλλά συνολικά την εργατιά της Nομαρχίας του
Πειραιά, που έχει μεγαλύτερη ανάγκη για τουρισμό και ψυχαγωγία στα νησιά μας,
μέσα από προγράμματα τουριστικής ανάπτυξης και κατοικίας που απευθύνονται και
ωφελούν τους μεροκαματιάρηδες. Γράψτε, λοιπόν, στη NEA ΠPOOΠTIKH ότι τα Kύθηρα
χρειάζονται μέτρα για την ενίσχυση της ντόπιας παραγωγής. Xρειάζονται σχολεία.
Πρέπει να λυθεί εδώ και τώρα το συγκοινωνιακό τόσο εντός του νησιού, όσο και η
σύνδεσή του με τον Πειραιά και την Πελοπόννησο. Nα μη δοθεί ούτε σπιθαμή της
δημόσιας εγχώριας περιουσίας στους ιδιώτες", καταλήγει η Eλπίδα Παντελάκη.
</span></span></div>
<div align="left" class="MsoPlainText" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans serif; font-size: x-small;"><span lang="EN-US" style="mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Φεύγοντας από το όμορφο αυτό νησί
στα αυτιά μας αντιχούν τα λόγια του Mανώλη Aναστασόπουλου που μας είπε: "Φυλάμε
Θερμοπύλες στην ερήμωση"... </span></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-9088423752499959932013-08-12T11:33:00.002-07:002013-08-12T11:33:47.140-07:00ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div align="center">
<span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: medium;">ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ
ΓΙΑΝΝΕΝΑ</span></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<span style="color: magenta; font-family: Verdana; font-size: medium;">ΤΗ ΦΤΩΧΟΤΕΡΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ</span></div>
<div align="center">
<br /></div>
<b>
<div style="margin-left: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div style="margin-left: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ήπειρος</span><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">, γκρίζα ζώνη της ανεργίας
και της εγκατάλειψης... Η φτωχότερη περιοχή της Ελλάδας, ο φτωχότερος νομός της
Ευρώπης.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η Ήπειρος πεινάει! Οι ποσοστώσεις στο γάλα και στο κρέας μέγγενη
που πνίγει το Νομό Ιωαννίνων. Κατά 1.000 μειώθηκαν τα αγροκτηνοτροφικά
νοικοκυριά μέσα σε μια τετραετία στην περιοχή. Το εργοστάσιο της "Δωδώνης", οι
κυβερνώντες σχεδιάζουν να το ρίξουν στο βάραθρο του χρηματιστηρίου και η
ανησυχία των κτηνοτρόφων είναι μεγάλη. Τα φίδια της ιδιωτικοποίησης ζώνουν τους
συνεταιρισμούς. Τα χωριά ζουν ακόμα ένα νέο κύμα αστυφιλίας και μετανάστευσης
ενώ τα αγροτόπαιδα "ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους". Αλλά και στην πόλη δεν
υπάρχει διέξοδος. Η ανεργία στην Ήπειρο το 1997 ήταν 10,5% και το 1998 ανέβηκε
στο 15%. Η ανεργία στους νέους των Ιωαννίνων από το 43% έχει φτάσει σήμερα στο
55%, ενώ άλμα έχει σημειώσει η ανεργία των γυναικών. Εκτιμάται ότι με την
υποαπασχόληση, η ανεργία ξεπερνά το 30%!!! Τι κι αν μας πιπιλάνε το μυαλό οι
τηλεοράσεις και οι εφημερίδες για τα μεγάλα έργα, την Εγνατία, τη ζεύξη Ρίου -
Αντίρριου. Τι κι αν κάθε τόσο η κυβέρνηση ανακοινώνει και από ένα νέο πρόγραμμα
επιμόρφωσης και εξειδίκευσης. Τα στοιχεία που δίνει η Επιτροπή Ανέργων στα
Γιάννενα φανερώνουν ότι τα τελευταία χρόνια στην περιοχή δεν δημιουργήθηκε ούτε
μία νέα θέση εργασίας!</span></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Βρεθήκαμε για λίγο στο χωριό Ελεούσα του καποδιστριακού Δήμου
Πασσαρώνας και μιλήσαμε με κατοίκους και με μέλη της Συντονιστικής Γραμματείας
Σωματείων και Συνδικαλιστών Νομού Ιωαννίνων. Οτι είδαμε ακούσαμε και καταγράψαμε
είναι συγκλονιστικά. Ο κόσμος υποφέρει από τη φτώχεια και τη
δυστυχία.</span></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στα Γιάννενα μεταξύ 1995 - 1998, από τα 7.000 κτηνοτροφικά
νοικοκυριά έμειναν 6.000. Έχουμε περιορισμό της παραγωγής γάλακτος και κρέατος.
Δεν αφήνουν τον κόσμο να έχει παραπάνω ζώα από αυτά που είχε το 1991. δεν
αφήνουν την περιοχή να παράγει αγελαδινό γάλα, όσο μπορεί. Την ίδια ώρα, η
γαλακτοβιομηχανία <b>ΔΩΔΩΝΗ</b>, τον περασμένο χρόνο, είχε έλλειψη γάλακτος κατά
30%, με αποτέλεσμα να μην παράγει τα προϊόντα που θα μπορούσε. Έτσι, είχαμε και
μειωμένο εισόδημα για τους κτηνοτρόφους και απασχολήθηκαν λιγότερα εργατικά
χέρια και μειώθηκε το συνάλλαγμα από τις λιγότερες εξαγωγές μας, μας λέει
σύμβουλος του δήμου Πασσαρώνας και συμπληρώνει: "Οι εισαγωγές σε κρέας και
πουλερικά θίγουν την οικονομία του νομού. Οι χοιροτρόφοι έχουν τσακιστεί. Η
πτηνοτροφία πέρασε και περνάει δύσκολες ώρες".</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στο Πουρνάρι υπάρχει το υδροηλεκτρικό έργο και είχε σχεδιαστεί και
άλλο ένα έργο στο Μετσοβίτικο. Εκεί, θα δούλευαν 200 εργαζόμενοι. Το έργο όμως
καρκινοβατεί. Φαίνεται ότι οι αρμόδιοι θέλουν πρώτα να πουλήσουν τη ΔΕΗ... Ο
δασικός πλούτος, πέρα από την περιβαλλοντική αξία, είναι μια σημαντική πηγή
απασχόλησης. Ένα έργο ξυλείας υπήρχε στα Γιάννενα, η "βιομηχανία Αξιοποίησης
Δασικού Πλούτου Ηπείρου" και το έκλεισαν, για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των
εισαγωγέων. Αποτέλεσμα το 60 - 70% των κατοίκων να μαζευτούν στα Γιάννενα. Έτσι
λοιπόν: "Τα προβλήματα στην ύδρευση και την αποχέτευση έγιναν τεράστια.
Παρουσιάστηκε μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα. Οι βιομηχανίες ρυπαίνουν. Η
επέκταση του βιολογικού καθαρισμού, αν και είναι αναγκαία, γίνεται χωρίς
μελέτες. Μεγάλοι οικισμοί δεν έχουν συνδεθεί με το αποχετευτικό σύστημα.
Προβλήματα υπάρχουν και στο κυκλοφοριακό...", μας λέει ο Τάσος
Καρδίτσης.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στη βιομηχανική αυτή περιοχή υπάρχει, όπως αναφέραμε ήδη, η
<b>ΔΩΔΩΝΗ, η ΣΠΡΙΝΤΕΡ, ο πτηνοτροφικός συνεταιρισμός, ο ΝΗΤΣΑΚΟΣ, η
συνεταιριστική βιομηχανία επεξεργασίας κρέατος Ηπείρου, η λατομική περιοχή και
το αεροδρόμιο.</b> Η περιοχή την περασμένη δεκαετία ήταν, κατά κύριο λόγο,
γεωργοκτηνοτροφική. Οι αγροτικές δραστηριότητες ξεπερνούσαν το 50% των
δραστηριοτήτων στον Δήμο Πασσαρώνας. Σήμερα η αγροτική οικονομία καλύπτει το 20%
της δραστηριότητας. Η κτηνοτροφία έχει μειωθεί στο μισό. Από τα 25.000 πρόβατα
που υπήρχαν στην περιοχή, αυτή τη στιγμή υπάρχουν 11.000. Η αγροτική υποδομή
είναι της εποχής του ΄60 με αποτέλεσμα το κόστος παραγωγής των προϊόντων να
οδηγήσει στην απομάκρυνση πολλών αγροτών από τις καλλιέργειες. Ήταν δυναμικές
καλλιέργειες πατάτας, αμπελιών, μηδικής, καλαμποκιού με αποτέλεσμα η πεδιάδα
σήμερα να αντιμετωπίζει πρόβλημα ερήμωσης. Αυτοί όλοι οι αγρότες δεν
απορροφήθηκαν από το εργατικό δυναμικό της περιοχής και έμειναν
άνεργοι.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Μιλάνε για μεγάλα έργα μα ποιόν λοιπόν κοροϊδεύουν", μας λέει ο
Γιώργος Παπαϊωάννου. "Ο δρόμος Ρίο - Αντίρριο - Κακαβιά γίνεται... στα λόγια. Το
ίδιο και η ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου. Δεν προβλέπεται η κατασκευή σιδηροδρομικής
γραμμής και δίκτυο φυσικού αερίου. Η λειτουργία του αεροδρομίου της πόλης
εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες, αφού δεν διαθέτει την κατάλληλη υποδομή.
Πώς μπορεί λοιπόν να πάει μπροστά η Ήπειρος;".</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σύμφωνα με τη Συντονιστική Γραμματεία Σωματείων και Συνδικαλιστών
Νομού Ιωαννίνων, η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης στο πλαίσιο της ΚΑΠ
οδηγεί στον αφανισμό χιλιάδες μικροπαραγωγούς προς όφελος των μεγαλοαγροτών και
των πολυεθνικών των τροφίμων. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια το 14% των
κτηνοτροφικών νοικοκυριών στα Γιάννενα (περίπου 1.000 κτηνοτρόφοι) βγήκαν εκτός
παραγωγής, φουσκώνοντας τη στρατιά των ανέργων. Ο ανελέητος ανταγωνισμός από τις
μεγάλες επιχειρήσεις, μαζί με τη μείωση του τζίρου και την επιδείνωση των όρων
λειτουργίας των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, οδηγούν στο κλείσιμο και την
ανεργία εκατοντάδες επαγγελματοβιοτέχνες. Χιλιάδες θέσεις εργασίας έχουν
καταστραφεί τα τελευταία χρόνια στον <b>ιματισμό, </b>στην εξόρυξη και
βιομηχανία μαρμάρου, στη μεταλλουργία.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Η κυβέρνηση αλλά και η ΝΔ <b>υποσχέθηκαν</b> προεκλογικά χρήματα
από τα <b>ευρωπαϊκά </b>πακέτα. Σαν δεν ντρέπονται. Με αυτή την πολιτική που
εφαρμόζει η κυβέρνηση και αυτή που διεκδικούσε να εφαρμόσει η ΝΔ, δεν πρόκειται
να δούμε προκοπή εμείς οι Ηπειρώτες. Με τα "ζήτω" στην "παγκοσμιοποίηση", στην
ελεύθερη αγορά και στο λεγόμενο ανταγωνισμό, μια μικρή περιοχή και απομονωμένη
δεν μπορεί να περιμένει τίποτα. Αν για την υπόλοιπη Ελλάδα δεν υπάρχει μια φορά
μέλλον, η Ήπειρος δεν έχει μέλλον 100 φορές μ΄ αυτήν την πολιτική. Τη
δεκαπενταετία που πέρασε είχαμε τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, το πρώτο
Πακέτο, το δεύτερο. Τώρα έχουμε το τρίτο και τα ειδικά προγράμματα για τη
μεθόριο. Αν κάποιος έπαιρνε στα σοβαρά αυτούς τους αρλεκίνους και τις υποσχέσεις
για πολλά δισεκατομμύρια ΕΥΡΩ, τώρα θα έπρεπε να τρώμε σε χρυσά κουτάλια", μας
λέει ο Τάσος Καρδίτσης. "Ο εκσυγχρονισμός" πέρασε από την Ήπειρο, αλλά άφησε
πίσω του το μαρασμό και την απόγνωση".</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τελειώνοντας το μικρό οδοιπορικό στο Νομό Ιωαννίνων να αναφέρουμε
ότι παρά τις κατά καιρούς υποσχέσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για δεκάδες μεγάλα
έργα στην περιοχή, προκειμένου να ξεφύγει από την απομόνωση, κανένα τέτοιο έργο
δεν έχει αρχίσει να πραγματοποιείται. Η Ιόνιος οδός εδώ και πέντε χρόνια...
σχεδιάζεται. Η γέφυρα Ρίου - Αντίρριου, η παρακαμπτήρια της πόλης των
Ιωαννίνων... Οι άνεργοι στοιβάζονται κάθε μέρα στον ΟΑΕΔ. Έξω από τους δήμους
συγκεντρώνονται κάθε μέρα άνεργοι που έρχονται για να απασχοληθούν λίγους μήνες
με βάση τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης. Η ανεργία κάνει θραύση και πουθενά φως.
που θα πάει αυτή η κατάσταση;</span></div>
<b>
</b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Δημοσιεύθηκε στη ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ στις 16 Δεκέμβρη
2000</span></b> </div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-27415642746422000922013-08-12T11:32:00.003-07:002013-08-12T11:32:52.253-07:00ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΑ "ΜΑΥΡΑ" ΟΡΥΧΕΙΑ ΤΟΥ ΛΙΓΝΙΤΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<span style="font-size: medium;"><span style="color: red; font-family: Verdana;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΑ</span><span style="color: red;"><b> </b></span><span style="font-family: Verdana;">"ΜΑΥΡΑ" <span style="color: magenta;">ΟΡΥΧΕΙΑ ΤΟΥ</span></span></span><span style="color: magenta; font-family: Verdana; font-size: medium;"> ΛΙΓΝΙΤΗ</span></div>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<br /></div>
<div align="center">
<span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: medium;">ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΗ
ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ</span></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Μέσα στα <b>"μαύρα"</b> ορυχεία του Λιγνίτη και των τεσσάρων
μονάδων της ΔΕΗ που παράγουν ηλεκτρισμό από την καύση του, περίπου 2.500
εργαζόμενοι στη Μεγαλούπολη Μεσσηνίας εργάζονται σαν ποινικοί κατάδικοι,
τρομοκρατούνται από την εργοδοσία με αλλαγή πόστου και μείωση της βαθμολογίας,
που σημαίνει και στασιμότητα στο μισθό, είτε τους "εξαγοράζουν" με διάφορα
ανταλλάγματα. Είναι κλασικό δε, ότι σε κάθε ατύχημα που συμβαίνει όχι μόνο οι
εργαζόμενοι που τραυματίστηκαν, αλλά και όσοι ακόμη ήταν μάρτυρες, βγαίνουν
"ελεύθεροι εργασίας" για λίγες μέρες και μετά αλλάζουν πόστο
εργασίας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στο μικρό μας οδοιπορικό στα "μαύρα" λιγνιτωρυχεία της Μεγαλούπολης
οι εργαζόμενοι μας κατήγγειλαν για το πώς βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους
καθημερινά όλο το 24ωρο και τις αιτίες. Αιτίες, όπως η μείωση του προσωπικού τα
τελευταία χρόνια και η παράλληλη αξίωση της διοίκησης για αύξηση της παραγωγής,
που οδηγεί στην εντατικοποίηση της εργασίας, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη
δυνατότητα των εργαζομένων να αντιμετωπίζουν έκτακτα περιστατικά. Η ανυπαρξία
μελετών και εδαφοτεχνικού γεωλόγου και άλλου επιστημονικού προσωπικού ώστε να
εξετάζεται καθημερινά η ασφάλεια του εδάφους Κυπαρισσίων, για μία ακόμα φορά από
τύχη δεν θάφτηκαν κάτω από τον μαύρο λιγνίτη έξι εργαζόμενοι. Δεν ήταν όμως ένα
μεμονωμένο ατύχημα. Την τελευταία 15ετία, στις εγκαταστάσεις αυτές της ΔΕΗ,
έχουν συμβεί εκατοντάδες μικρά και μεγάλα ατυχήματα, για πολλά από τα οποία δεν
υπάρχει καταγραφή, ούτε ως απλή αναφορά στην αστυνομία! Επιπρόσθετα, για όσα από
αυτά γίνονται γνωστά, η διοίκηση της ΔΕΗ ρίχνει πάντα τις ευθύνες στους
εργαζόμενους...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το τι συμβαίνει μετά από κάθε ατύχημα
είναι η καταγγελία που μας έκανε ένας εργαζόμενος, όταν τραυματίστηκε το Φλεβάρη
του 1997 στο αυτί και έπαθε πτώση ακοής. Ο άτυχος εργαζόμενος θέλησε από την
πρώτη στιγμή να καταγγείλει τον τραυματισμό και το έκανε στην αστυνομία. Ο
προϊστάμενός του που καλέστηκε να καταθέσει είπε ότι δεν έγινε κάτι σοβαρό και
ότι σε κάθε περίπτωση ήταν λάθος του εργαζόμενου. Η απάντηση της διοίκησης, το
αμέσως επόμενο διάστημα, ήταν να μειώσει τη βαθμολογία του εργαζόμενου, που
βάσει αυτής αυξάνει ο μισθός και υπολογίζεται η ημερομηνία που βγαίνουν σε
σύνταξη! Το ιστορικό των πιο σοβαρών ατυχημάτων είναι χαρακτηριστικό:</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το 1984 ένας διμηνίτης συμβασιούχος εργαζόμενος <b>πέφτει νεκρός
στην 3η μονάδα του ΑΗΣ, όταν λαμαρίνα τον κόβει στη μέση! </b>Το 1988 γίνεται
κατολίσθηση στο ορυχείο Θωκνείας. Το ορυχείο, λόγω της κατολίσθησης, κλείνει
οριστικά!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τον Απρίλη του 1996, <b>δύο εργαζόμενοι χάνουν τη ζωή τους στο
ορυχείο Κυπαρισσίων, όταν μπαίνουν σε πηγάδι.</b> Οι αναθυμιάσεις από το μεθάνιο
μετατρέπουν το πηγάδι σε τάφο. <b>Το θάνατο βρήκε το Νοέμβρη του ίδιου χρόνου
ένας εργαζόμενος στο ορυχείο Ψαθίου, όταν σίδερο τον χτύπησε στο κεφάλι. </b>Την
ίδια χρονιά είχαμε ένα ακόμα σοβαρό ατύχημα στο ορυχείο Κυπαρισσίων. Η
κατολίσθηση 6 εκατομμυρίων κυβικών λιγνίτη έβαλε σε κίνδυνο τη ζωή περίπου 15
εργαζομένων. Αιτία της κατολίσθησης, σύμφωνα με τους εργαζόμενους, καθώς ακόμα
πόρισμα δεν υπάρχει, ήταν το πλημμύρισμα του Αλφειού ποταμού που περνάει δίπλα
ακριβώς. Αποτέλεσμα, τα νερά του ποταμού να πλημμυρίσουν τα πάντα και να γίνει
καθίζηση.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αρχές του 2000 έγινε και πάλι κατολίσθηση στο ορυχείο Κυπαρισσίων
στην οποία και πάλι σαν από θαύμα γλίτωσαν 6 εργαζόμενοι. Τα περίπου δύο
εκατομμύρια κυβικά λιγνίτη έφεραν εργαζόμενους και μηχάνημα από την κορυφή της
εξόρυξης στον πάτο του ορυχείου. Αυτή τη φορά, η αιτία δεν ήταν ο Αλφειός, αλλά
τα υπόγεια νερά του υπεδάφους ή κάποια υπόγεια λίμνη, τα οποία δεν εντοπίστηκαν,
αφού δε γινόταν έλεγχος και διέβρωσαν την περιοχή δημιουργώντας καθίζηση -
κατολίσθηση. Τέλος, στο ορυχείο Ψαθιού σε τακτά χρονικά διαστήματα
δημιουργούνται ρήγματα στα πρανή του λιγνίτη...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΣΤΟ ΟΡΥΧΕΙΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΩΝ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι εργαζόμενοι στο ορυχείο Κυπαρισσίων, που έγινε το τελευταίο
ατύχημα, αλλά και άλλων εργασιακών χώρων της ΔΕΗ στην περιοχή, είναι
αποκαλυπτικοί στις καταγγελίες τους για το τι πραγματικά συμβαίνει, ενώ μας
τόνισαν πως το τελευταίο ατύχημα όλοι το περίμεναν! Το πρώτο πράγμα που
καταγγέλλουν είναι η άναρχη εκμετάλλευση του ορυχείου χωρίς πρόγραμμα και με
μοναδικό γνώμονα τη ζήτηση πρώτης ύλης από τις μονάδες παραγωγής. Οι επιπτώσεις
αυτής της τακτικής έγιναν φανερές με το τελευταίο ατύχημα. Για την εξόρυξη του
λιγνίτη χρησιμοποιείται το μηχάνημα C 700, με το οποίο ανοίγονται τομές
εξόρυξης. Οι τομές αυτές θεωρείται ότι δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 10 μέτρα ύψος.
Ωστόσο, επειδή το συγκεκριμένο μηχάνημα είχε σταλθεί στα ορυχεία της
Πτολεμαϊδας, αντί να ανοιχτεί άλλη τομή, συνεχίστηκε η εξόρυξη από τη
συγκεκριμένη, στην οποία έγινε η κατολίσθηση και η οποία είχε φτάσει τα 22 μέτρα
ύψος!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι εργαζόμενοι μας κατήγγειλαν ακόμα τη στάση των ηγεσιών των
σωματείων τους, που έπειτα από κάθε εργατικό "ατύχημα" το μόνο που κάνουν, είναι
να συσκεφτούν με τη διοίκηση, ώστε να "κουκουλώσουν" την κατάσταση. Αν δεν το
πετύχουν σε συνεργασία με τη διοίκηση καταφεύγουν στην τρομοκρατία αλλά και
"ανταλλάγματα" στους εργαζόμενους! Τέτοια φρικτή και άθλια κατάσταση.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η πολιτική της διοίκησης της ΔΕΗ για μείωση του κόστους εργασίας με
τη μη πρόσληψη προσωπικού δεν ακολουθείται σε άλλους τομείς, όπως στις
προμήθειες, τις εργολαβίες κ.α. Οι εργαζόμενοι μας κατήγγειλαν συγκεκριμένα ότι
για την εγκατάσταση μεταφοράς της τέφρας του λιγνίτη από τις μονάδες 1,2,3 της
ΔΕΗ δαπανήθηκαν 1,5 δισ. δραχμές, όταν το έργο είχε Προϋπολογιστεί στα 700
εκατομμύρια δραχμές! Παράλληλα, η διοίκηση της ΔΕΗ έχει παραδώσει την ετήσια
συντήρηση των μηχανημάτων σε εργολάβους, οι οποίοι μάλιστα χρησιμοποιούν υλικά
της ίδιας της ΔΕΗ. Μόνο για ένα μηχάνημα, τον αποθέτη Θ-2, η ΔΕΗ βάζει
καθημερινά σε κίνδυνο τη ζωή τους. Σε κίνδυνο μπαίνει η ζωή των εργαζομένων, όχι
μόνο επειδή η ίδια η εργασία τους είναι αντικειμενικά επικίνδυνη, αλλά και
επειδή οι συνθήκες εργασίας, οι παραγωγικές απαιτήσεις, καθορίζονται από τη
λειτουργία της ΔΕΗ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, μια επιταγή της κυβερνητικής
πολιτικής, στη βάση και της "απελευθέρωσης" της αγοράς ενέργειας. Καθοριστικό
ρόλο στη συνέχιση αυτής της κατάστασης έχει και η διοίκηση των μονάδων της ΔΕΗ,
καθώς δεν είναι τυχαίος ο φόβος των εργαζομένων να αντιδράσουν στον καθημερινό
κίνδυνο που βιώνουν. Παράλληλα, οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών τους οργάνων,
όπως ήδη αναφέραμε, αντιμετωπίζουν αυτή την πραγματικότητα είτε με αδιαφορία,
στην καλύτερη περίπτωση, είτε και με τη συνεργασία τους με τη διοίκηση! Και αυτό
το κάνουν, όπως λένε, "για το καλό της επιχείρησης"! Ξεπουλημένοι και
κατάπτυστοι..</span>. </div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-44380486202976575242013-08-12T11:31:00.002-07:002013-08-12T11:31:44.593-07:00ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΑΧΑΪΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div align="center">
<span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: medium;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟ ΝΟΜΟ
ΑΧΑΪΑΣ</span></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: medium;">ΜΙΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΓΗ ΑΛΛΑ
ΑΓΡΟΤΕΣ</span></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<span style="color: purple; font-family: Verdana; font-size: medium;">ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΕΣ
ΞΕΚΛΗΡΙΖΟΝΤΑΙ</span></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αιγιάλεια.<b> </b>Γη της ελιάς, της λεμονιάς και των πορτοκαλεώνων,
γη του αμπελιού και της μαύρης σταφίδας. Καλότυχοι, θα ΄λεγε κάποιος, οι
άνθρωποι που δουλεύουν σ΄ αυτή τη γη. Εδώ βρισκόταν η "Πιρέλλι" παλιότερα, η
"Μίσκο" που προστέθηκε τελευταία, και μαζί τους δεκάδες άλλες μικρότερες
βιομηχανίες και βιοτεχνίες. Ένα μεγάλο νεκροταφείο βιομηχανιών που κάποτε
κυριαρχούσαν στην οικονομική ζωή της πόλης. Που η λειτουργία τους έδωσε τον τόνο
στην πορεία αυτού του τόπου για δεκαετίες και που το κλείσιμό τους, σημάδεψε
ολόκληρη την τοπική κοινωνία.</span></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Όποιος δεν ζει εδώ στην Αχαϊα δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς
συμβαίνει σ΄ αυτή την γωνιά της χώρας μας. Μια πόλη που την τελευταία δεκαετία
μετράει τουλάχιστον 22.000 χαμένες θέσεις εργασίας.</span></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Δεν υπάρχει σπίτι στην Πάτρα που να μην έχει έναν άνεργο ή έναν
υποψήφιο άνεργο. Με αυτό το νόμισμα πλήρωσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, όλον αυτό
τον κόσμο που στις εκλογές του δίνει απλόχερα την ψήφο του. Η Αχαΐα, η Πάτρα,
από "πράσινα κάστρα", έγιναν κάστρα της ανεργίας, της υποαπασχόλησης, της
ανασφάλειας και της σκληρής εκμετάλλευσης. Πάνω και δίπλα από τα κουφάρια των
κλεισμένων εργοστασίων, υψώθηκαν οι αλυσίδες των πολυκαταστημάτων και των
υπηρεσιών των πολυεθνικών και των τραπεζών. Η ανεργία "περπατάει" στους δρόμους
της πόλης, συνωστίζεται στα καφενεία της απραξίας και μαραζώνει έξω από τα
γραφεία ευρέσεως εργασίας. Στις ουρές των ανέργων έξω από τον ΟΑΕΔ, η κυβέρνηση
του ΠΑΣΟΚ υπόσχεται και νέα προγράμματα απασχόλησης και "εκπαίδευσης" στην
ευκαιριακή και προσωρινή εργασία, στην ανοχή και τη μοιρολατρία. Στους άλλους,
στους λίγους και εκλεκτούς στα νέα τζάκια του ΠΑΣΟΚ και στους αετονύχηδες των
"προγραμμάτων" και "επιχορηγήσεων" αυτοί οι άθλιοι που μας κυβερνούν δίνουν κάθε
μέρα νέα και μεγαλύτερα κέρδη.</span></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΠΟΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΡΗΜΩΣΗ</span></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η ανεργία στην Πάτρα έχει σπάσει όλα τα κοντέρ. Βασιλεύει η
παραγωγική αποδιάρθρωση και η ερήμωση. Είναι η πόλη "κρανίου τόπος" για τους
εργαζόμενους. Είναι ίσως η πρωτεύουσα της ανεργίας. Σύμφωνα και με τα επίσημα
στοιχεία του ΟΑΕΔ, μέχρι το τέλος του περασμένου Οκτώβρη, ήταν γραμμένοι 12.380
άνεργοι, από τους οποίους, όμως, μόνο το 1/3, για την ακρίβεια 3.980
επιδοτούνται. Σύμφωνα με μελέτη του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ για την ανεργία και την
απασχόληση στο νομό Αχαΐας, για λογαριασμό της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας,
γίνεται καθαρό ότι αυτό που κατάφεραν, όλα αυτά τα δεκάδες προγράμματα και
σεμινάρια, ήταν να αυξήσουν τη μερική, εποχιακή και ευκαιριακή απασχόληση, την
ίδια στιγμή που το ποσοστό της μόνιμης απασχόλησης έπεσε κατακόρυφα, με ότι αυτό
συνεπάγεται για τις εργασιακές σχέσεις, αλλά και ν΄ αυξήσουν κατακόρυφα τα κέρδη
της εργοδοσίας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Έτσι, λοιπόν, το ποσοστό της μόνιμης απασχόλησης, οι εργαζόμενοι
δηλαδή με σχέση αορίστου χρόνου, το 1990 ήταν 83% επί των απασχολούμενων στο
νομό και το 1997 έπεσε στο 57,65%. Εκτιμάται ότι σήμερα το ποσοστό αυτό είναι
κάτω του 50%. Δηλαδή, όχι μόνο η Πάτρα έχει τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας στη
χώρα, αλλά και από αυτούς που εργάζονται, μόνο οι μισοί έχουν σταθερή δουλειά.
ποιοι ωφελήθηκαν όμως από την εισαγωγή των νέων εργασιακών σχέσεων; Όπως είναι
φυσικό αυτή την κατάσταση την εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο η εργοδοσία και εκείνες
οι επιχειρήσεις που λειτουργούν, αλλά και άλλες, που εμφανίζονται τώρα για να
αυξήσουν το βαθμό εκμετάλλευσης και τα κέρδη τους. Χαρακτηριστική η περίπτωση
της <b>ΑΜΣΤΕΛ </b>η οποία προχώρησε την τελευταία τριετία σε μια επένδυση ύψους
7 δισεκατομμυρίων δραχμών. Ταυτόχρονα όμως, έδιωξε με "κίνητρα" πάνω από 50
εργάτες, ενώ, όπως υποστηρίζει, "περισσεύουν" ακόμα δεκάδες εργαζόμενοι,
εφαρμόζει πολυειδικότητα, άρα και αύξηση της εκμετάλλευσης, ενώ απασχολεί πάνω
από 200 εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Το ίδιο φαινόμενο συμβαίνει
και στον <b>ΤΙΤΑΝΑ </b>με το καθεστώς των εργολαβιών, όπου απασχολούνται και
ξένοι εργάτες σε συνθήκες μαύρης εργασίας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Έχει περάσει ήδη στην Πάτρα η εποχή του τρίωρου, του τετράωρου,
χωρίς ασφάλιση, χωρίς σταθερό μισθό, χωρίς δικαιώματα, στην εποχή του
"απασχολίσιμου". Οι εργαζόμενοι της Πάτρας είναι <b>σκλάβοι στο σύγχρονο
μεσαίωνα </b>που δημιούργησε η κυβέρνηση του Σημίτη. Και όμως, μια επίσκεψη στα
χωράφια της περιοχής, αλλά και στην Πάτρα, μερικές κουβέντες με τους ξωμάχους
της Αιγιάλειας, αρκούν για ν΄ αλλάξεις αμέσως γνώμη.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ο αγροτικός πληθυσμός μειώνεται. Οι καλλιέργειες δεν μπορούν να
θρέψουν τις οικογένειες. Τα λεμόνια απούλητα και όσα πουλιούνται σε τιμές
"εγκατάλειψης". Με 35 δραχμές πούλησαν οι παραγωγοί στους εξαγωγείς, όταν μόνο
τα έξοδα της συγκομιδής φτάνουν στις 17 δραχμές το κιλό. Όταν τα αρδευτικά τέλη
αυξήθηκαν κατακόρυφα και το κόστος ανά κιλό φτάνει τις 100 δραχμές.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Σε άσχημη κατάσταση και οι ελαιοπαραγωγοί. Στις 400 δραχμές ανά
κιλό ανέβασαν την επιδότηση οι πολιτικάντηδες του ΠΑΣΟΚ, αλλά η περυσινή σοδειά
έκλεισε με 300 δραχμές. Όσο για την τιμή του "άγιου ελαιόλαδου", κάθε χρόνο
μειώνεται, ενώ ο καταναλωτής στις πόλεις πληρώνει τουλάχιστον το διπλάσιο. Η
κορινθιακή σταφίδα, ο στυλοβάτης της περιοχής και ολόκληρης της Πελοποννήσου,
εγκαταλείπεται. Με τις τιμές των τελευταίων χρόνων, το παθητικό ανά στρέμμα
ξεπερνάει τις 150.000 δραχμές", μας λένε για την εφημερίδα μας "ΝΕΑ
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ".</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το "μαύρο χρυσό" της αγροτιάς τον έλιωσαν οι "παγωνιές" των ΕΟΚικών
οδηγιών και το "ξεροβόρι" της ΚΑΠ και της ΓΚΑΤΤ. Οι εργοστασιάρχες εισάγουν
μαύρη σταφίδα από το εξωτερικό, την ανακατεύουν με ποσότητες από ελληνική και
την εξάγουν. Το ίδιο, άλλωστε, δεν κάνουν και με το λάδι; Δεν τους χρειάζεται ο
έλληνας μικροκαλλιεργητής, γι΄ αυτό πρέπει να σβήσει. Αυτή είναι η εντολή του
Διευθυντηρίου "και τα σκυλιά δεμένα".</span></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΠΑΤΡΑ: ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ</span></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πριν μερικούς μήνες, στην παραλιακή, στην έξοδο της Πάτρας προς τον
Πύργο, οι μπουλντόζες έπιασαν δουλειά... Ξεκοίλιασαν, γκρέμισαν, ισοπέδωσαν.
<b>Η ΒΕΣΟ</b> μια από τις παλιές οινοποιίες της πόλης, μετατρέπεται σε έναν σωρό
από παλιοσίδερα και χώματα. Καζάνια, μηχανές, σωλήνες, πάνε για λιώσιμο. Όσο για
το οικόπεδο, ο νέος ιδιοκτήτης το ετοιμάζει για πολύκεντρο ψυχαγωγίας, αίθουσες
κινηματογράφων και καφετερίες.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πιο δίπλα το κτιριακό συγκρότημα του <b>Λαδόπουλου</b> σιωπηλό...
Κλειστές πύλες, σπασμένα τζάμια, χορταριασμένα κάγκελα και απόλυτη σιωπή. Στην
ακμή του, από τις μεγαλύτερες χαρτοποιίες της χώρας, πάνω από 1000 εργαζόμενοι.
Τώρα ερήμωση και ακινησία... Αμέσως μετά και ένα δρομάκι πιο πίσω η <b>Πειραϊκή
- Πατραϊκή, </b>η ναυαρχίδα της κλωστοϋφαντουργίας... Με τρεις χιλιάδες και
πλέον εργαζόμενους, ήταν το βιομηχανικό καμάρι της Αχαΐας, σήμερα υπό
εκκαθάριση. Στην πύλη μόνο δύο από τους φύλακες σκοτώνουν το χρόνο και στην
ούγια δε γράφει παρά αδιέξοδο και απόγνωση για χιλιάδες απολυμένους.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στην πολυεθνική <b>"Πιρέλλι", </b>δεν έμεινε τίποτα να τη θυμίζει,
πέρασε πια και αυτή στην ιστορία της βιομηχανίας της Πάτρας, στο κτίριο
εγκαταστάθηκε νέος ιδιοκτήτης. Μέσα στην Πάτρα, οι εγκαταστάσεις της βιομηχανίας
<b>"Ντρεσκο", </b>πνίγουν με τον όγκο τους και το μπετόν τις γύρω πολυκατοικίες
και τους περιοίκους, η βουή των μηχανών και οι φωνές των εργατών έγιναν θύμισες
και παρελθόν. Άλλη κλειστή βιομηχανία της Πάτρας <b>η ΜΙΣΚΟ.</b> Εδώ η
πολυεθνική <b>"Μπαρίλλα"</b> άφησε χωρίς μακαρόνια το μοναχό Ακάκιο και
εκατοντάδες εργαζόμενους χωρίς δουλειά.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τελειώνοντας την κατάθεσή μας από αυτά που διαπιστώσαμε στην Αχαΐα,
να αναφέρουμε ότι σ΄ αυτή την πόλη, εδώ και 20 χρόνια, δεν έχει γίνει ούτε ένα
έργο υποδομής. Τα λεγόμενα "μεγάλα έργα" έχουν καταντήσει "γεφύρια της Άρτας"
και, συγχρόνως, πηγή πλουτισμού των μεγαλοεργοληπτών δημοσίων έργων! Σ΄ αυτή την
Πάτρα, τα τελευταία 15 χρόνια, δεν έχει επιλυθεί <b>ούτε ένα</b> από τα
προβλήματά της. Απλά, τα πάντα επιδεινώνονται, χειροτερεύουν. Τα προβλήματα
ποιότητας ζωής έχουν φτάσει στο κατακόρυφο. Το κυκλοφοριακό, ο πατραϊκός
"βούρκος" και τόσα άλλα. Οι εργατοσυνοικίες και οι προσφυγικοί συνοικισμοί έχουν
μείνει δεκαετίες πίσω. Κι όμως! Σ΄ αυτήν την πόλη της ανεργίας και της ανέχειας,
το 1995 οι καταθέσεις Πατρινών στις τράπεζες ήταν 230 δισ. και το 1997 έγιναν
500 δισ. Σήμερα, αυτοί που πίνουν το αίμα των εργαζομένων, έχουν καταθέσεις στις
τράπεζες που φτάνουν το 1 τρισ!!!</span></div>
<b>
</b><div align="left" style="margin-bottom: 10px; margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Δημοσιεύθηκε στη ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ το Δεκέμβρη
του 2000</span></b> </div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-26834212722625508572013-08-12T11:30:00.005-07:002013-08-12T11:30:57.042-07:00ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗ ΡΟΔΟΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΒΡΟ!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<b>
<div align="center">
<span style="color: magenta; font-family: Verdana; font-size: medium;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗ ΡΟΔΟΠΗ ΚΑΙ
ΤΟΝ ΕΒΡΟ!</span></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: medium;">ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ!</span></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η επίσκεψή μας στους νομούς Έβρου και Ροδόπης παρ΄ ότι σύντομη ήταν
αρκετή για να μας αποκαλύψει πώς η εγκληματική πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ
και του ΠΑΣΟΚ, αποτελειώνει στις μέρες μας χριστιανούς και μουσουλμάνους, τους
αγρότες και τους άλλους εργαζόμενους της Θράκης. Μια πολιτική που διώχνει από
τον τόπο τους όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες χιλιάδες Θρακιώτες είτε ως εσωτερικούς
μετανάστες είτε στο εξωτερικό, όπου αναζητούν ότι τους στερούν στον τόπο τους,
μια ευκαιρία για αξιοπρεπή ζωή. Μια πολιτική που βυθίζει στη φτώχεια τη
συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής, μουσουλμάνους και χριστιανούς,
που επιμένουν γαντζωμένοι στον τόπο τους να αγωνίζονται για να επιζήσουν παρά
τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Όπου κι αν βρεθήκαμε στα χωριά και τους δήμους της Ροδόπης και της
Κομοτηνής, μ΄ όποιους κι αν μιλήσαμε, η αγανάκτηση και η καταγγελία της
αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης εκφραζόταν καθαρή απ΄ όλους. Η
πλειοψηφία τους, ωστόσο, δύσκολα κατανοεί τις αιτίες και κυρίως τους υπεύθυνους
για το έγκλημα που συντελείται και οδηγεί τους ίδιους στο ξεκλήρισμα και
ολόκληρη την περιοχή στην ερήμωση. Η καλλιέργεια εθνικιστικού κλίματος και
διαχωρισμών, που χρόνια ακολουθείται από το επίσημο κράτος και η εκμετάλλευσή
του από τους εγκάθετους, τόσο της επίσημης πολιτείας, όσο και της μειονότητας
οξύνει τα προβλήματα και δεν επιτρέπει, εν πολλοίς, στους κατοίκους να
συνειδητοποιήσουν ότι κοινός είναι ο εχθρός, η αντεργατική πολιτική υπέρ των
κεφαλαιούχων και των πολυεθνικών, που ξέρουν να εκμεταλλεύονται τις
ιδιαιτερότητες.</span></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Ο ΧΡΥΣΟΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ"!</span></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana;"><span style="font-size: x-small;">H ίδρυση βιομηχανίας χρυσού, που προωθεί η κυβέρνηση
με την ανοχή, και κατ΄ άλλους κρυφή υποστήριξη, των τοπικών φορέων, απειλεί με
ολοκληρωτική οικολογική καταστροφή το πανέμορφο θρακικό τοπίο στα σύνορα των
νομών Ροδόπης και Έβρου, αλλά και ολόκληρο το Βόρειο Αιγαίο. Τα χρυσοφόρα
κοιτάσματα, που ανακαλύφτηκαν στην περιοχή του λόφου του Περάματος και άλλες
τοποθεσίες στα όρια των Δήμων Σαππών και Αρριανών, έχουν από καιρό κεντρίσει το
κερδοσκοπικό ενδιαφέρον των πολυεθνικών, που εκμεταλλευόμενες την προθυμία, με
την οποία η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη "βγάζει στο σφυρί" τον ορυκτό πλούτο της
χώρας, αδιαφορώντας για τις συνέπειες της οικολογικής καταστροφής, που
συνεπάγεται η ανεξέλεγκτη δράση των μονοπωλίων, έχουν ξεκινήσει την επέλαση για
τη ληστρική εκμετάλλευση της πανάρχαιης θρακικής γης και της θαλάσσιας έκτασης
του Βόρειου Αιγαίου. Η "Μεταλλευτική Θράκης¨, στην ουσία είναι μια εταιρία -
προσωπείο, που πίσω της κρύβονται τα γνωστά μονοπωλιακά μεγαθήρια: η Αυστραλιανή
Danae Recources με 51% (θυγατρική της Normandy Mining Ltd.) και η Βρετανική
Greenwnicn Recources, με 49%. Η Normandy είναι το γνωστό μονοπώλιο που
συμμετέχει στην TVX, που έχει αναλάβει την εκμετάλλευση του χρυσού και άλλων
ορυκτών της Χαλκιδικής. Συμμετείχε, επίσης, στην Eurogold, που προσπάθησε να
ιδρύσει μεγάλο εργοστάσιο χρυσού στην Πέργαμο της Τουρκίας. Τα σχέδια της, όμως,
ματαιώθηκαν από τους συντονισμένους αγώνες του λαϊκού κινήματος της περιοχής
Περγάμου και Μυτιλήνης.</span></span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι κάτοικοι της περιοχής μάς είπαν πως αν προχωρήσει η επένδυση και
πριν το τέλος του δεκάχρονου συμβολαίου, η περιοχή θα έχει μετατραπεί σε νεκρό
σεληνιακό τοπίο. Η διεθνής εμπειρία παρέχει συντριπτικά παραδείγματα των
θανάσιμων κινδύνων, που συνεπάγεται για μια περιοχή η βιομηχανία χρυσού. Μια από
τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της εξορυκτικής βιομηχανίας θεωρήθηκε η
μεγάλη διαρροή υδροκυανίου από ένα καναδέζικο ορυχείο χρυσού της εταιρίας Omai
Gold Mines, στη Γουίάνα της Νότιας Αμερικής, τον Αύγουστο του 1995. Περισσότερα
από ένα εκατομμύριο κυβικά μέτρα τοξικών κατάλοιπων διέρρευσαν στο μεγαλύτερο
ποταμό της χώρας, Εσέκιμπο, λόγω ρωγμών στη δεξαμενή αποβλήτων.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Για να έρθουμε πιο κοντά στην περιοχή μας, δεν έχουμε παρά να
θυμηθούμε την κατάρρευση του φράγματος συγκράτησης των αποβλήτων των μεταλλείων
σιδηροπυρίτη Los Frailes στην Ισπανία που έγινε τον Απρίλη του 1998. Τότε πάνω
από 5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα τοξικής λάσπης διέρρευσαν στον ποταμό Guadalquvir
και το εθνικό πάρκο της Ντονιάνα, προκαλώντας περιβαλλοντική καταστροφή
τεράστιας έκτασης.</span></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΟΡΓΗ ΣΤΑ ΚΑΜΠΟΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΡΟΔΟΠΗΣ</span></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Συσσωρευμένη ήταν η οργή στη συζήτησή μας με τους αγρότες του
χωριού Νέα Ανδριανή - ανήκει στον καποδιστριακό Δήμο Νέου Σιδηροχωρίου Ροδόπης -
όπου από την πρώτη στιγμή που αναφέραμε ότι είμαστε από τη <b>ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ</b>
την εφημερίδα του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος (Τροτσκιστές), άρχισαν να μας
"βομβαρδίζουν" με τα προβλήματά τους.</span></div>
<b><i>
</i></b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Καθίστε να σας τα πούμε και να τα γράψετε όλα. Οι "μεγάλες"
εφημερίδες νοιάζονται μόνο για το Χριστόδουλο και τις ταυτότητες και για την
ΟΝΕ, που να μην έσΟΝΕ να μπούμε ποτέ"</span></i></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">,
μας είπε ο αγρότης <b>Γιώργος Βουλτσίδης. </b>Ο λόγος ξεκίνησε με το βαμβάκι,
που είναι σχεδόν μονοκαλλιέργεια στην περιοχή. <b><i>"Που πάει η ντομάτα, τα
τεύτλα, οι άλλες δυναμικές καλλιέργειες; Να γιατί το βαμβάκι έγινε
μονοκαλλιέργεια! Τι άλλο να βάλουμε πώς να σταθούμε; Και με τον καπνό μάς
στρίμωξαν. Πέντε χρόνια η τιμή πέφτει στο βαμβάκι και φέτος πήραμε τη μικρότερη,
αφού μας βάζουν πρόστιμα. Τώρα, λένε, θα μας ζητήσουν και πίσω αυτά που μας
έδωσαν. Θα μας ζητήσουν και τα ρέστα δηλαδή. Αυτοί δε θέλουν και πολύ",
</i></b>μας είπε ο Βουλτσίδης.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ο κτηνοτρόφος <b>Γιάννης Μάρτης </b>μας ζητάει να γράψουμε το δικό
του πόνο: </span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Τ΄ αρνιά ξεκινήσαμε να τα
πουλάμε στις αρχές του Γενάρη από 1.800 έως 2000 δραχμές, αλλά στο τσιγκέλι, στα
κρεοπωλεία εδώ δίπλα, τα πουλούσαν 2.400. Προ ημερών πήγα και πούλησα τα αρνιά
με 1.300 το κιλό, αλλά στο τσιγκέλι πουλιέται 2.400 πάντα. Είναι κατάσταση αυτή;
Να βγάζει ο έμπορος 1.000 δραχμές κι εμείς που τα ταΐζουμε, τα μεγαλώνουμε στις
λάσπες, να παίρνουμε 1.000 δραχμές; Εδώ - και να το γράψετε αυτό - είμαστε
θύματα και οι κτηνοτρόφοι και οι εργάτες".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αλλά τα προβλήματα των κτηνοτρόφων δεν έχουν τελειωμό και ο Γ.
Μάρτης προσθέτει: <b><i>"Έδωσαν τα σφαγεία στον Σπέντζο (ιδιώτη) και κάνει ότι
θέλει... Το κράτος μάς δίνει μια επιδότηση για κάθε προβατίνα και την πληρώνει
σε τρεις δόσεις για να μην μπορούμε ν΄ αγοράσουμε ούτε ζωοτροφές στην ώρα τους.
Άσε που κοροϊδεύουν τον κοσμάκη. Παίρνεις ένα εκατομμύριο δάνειο και σε 4-5
χρόνια γίνεται 12 εκατομμύρια! Τώρα με την ιδιωτικοποίηση της τράπεζας θα μας
πάρουν και τα χωράφια και τα σπίτια μας οι ιδιώτες. Πάει, άμα δεν ξεσηκωθούμε
δεν γίνεται τίποτα, πάμε για καταστροφή", </i></b>συμπληρώνει και θυμάται
<b><i>"τους αγώνες που κάναμε παλιότερα", </i></b>λέγοντας πώς ήταν παρών στο
συλλαλητήριο στο Ζάππειο ενάντια στην ΕΟΚ. <b><i>"Άμα συνεχίζαμε δεν θα ήμασταν
στη σημερινή κατάσταση", </i></b>μονολογεί...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Μια άλλη πλευρά της αντιαγροτικής πολιτικής θέτει ο αγρότης
<b>Γιώργος Μπαξεβανίδης¨<i>"Μας περιορίζουν τις καλλιέργειες και ούτε έργα
αρδευτικά κάνουν για να μειώσουμε το κόστος. Αντίθετα, μας λένε να κάνουμε
γεωτρήσεις να ποτίζουμε τα χωράφια μας. Και θέλουμε να πληρώνουμε ένα
εκατομμύριο για το ηλεκτρικό... Όμως, πολλοί κάναμε και γεωτρήσεις και τις
αφήνουμε, τώρα, γιατί τα νερά είναι υφάλμυρα και χρειαζόμαστε επιφανειακά νερά.
Γι΄ αυτό θέλουμε ταμιευτήρες αλλά αυτοί δε λένε τίποτα για τους ταμιευτήρες, μας
έχουν δεύτερη και τρίτη κατηγορία εδώ στη Θράκη", </i></b>συμπεραίνει ο ίδιος,
για να του πούμε, πώς την ίδια αντιμετώπιση έχουν όλοι οι αγρότες σ΄ όλη την
Ελλάδα.</span></div>
<b><i>
</i></b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Πώς λοιπόν να ζήσουμε εμείς, πώς να βοηθήσουμε τα παιδιά μας που
σπουδάζουν, που είναι άνεργα και φεύγουν; Μας κοροϊδεύουν, θέλουν να φύγουμε
εμείς να ξαναφέρουν τσιφλικάδες. Θέλουν να μας μειώσουν στο 6% κι επειδή είμαι
κατοχικός εγώ θα σας πω τούτο: οι Γερμανοί δεν μπόρεσαν να μας σκοτώσουν στον
πόλεμο για να μας μειώσουν κι έρχεται τώρα η Γερμανία με την ΕΟΚ να μας
ξεκληρίσει", </span></i></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">λέει με αγανάκτηση ο Γ.
Βουλτσίδης, για να καταλήξει: </span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Αποφάσισε
η ΕΟΚ λέει. Η ΕΕ! Ποια ΕΕ, ποιά ΕΟΚ, ρε κερατά, εσύ τι κάνεις, γιατί πας και
συμφωνάς;".</span></i></b></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΚΟΜΟΤΗΝΗ: Ο ΜΑΡΑΣΜΟΣ ΣΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ</span></div>
</b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Κομοτηνή: </span></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οπου κι αν γυρίσεις,
ίδια εικόνα. Η Φτώχεια και η μιζέρια, που περιγράφουν τα στατιστικά στοιχεία της
ΕΕ - που φέρνουν τη Θράκη ως μια από τις 10 φτωχότερες περιοχές της κοινότητας
και μια από τις 7 πιο φτωχές της Ελλάδας, της... ισχυρής Ελλάδας του
εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, δεν κρύβεται με τίποτα. Κι αυτό δεν αφορά μόνον τα
ορεινά χωριά, όπως, π.χ. τον Κέχρο και τα γύρω χωριά, αλλά και τα καμποχώρια με
τα γόνιμα χωράφια, που παραμένουν ξηρικά, ενώ τα νερά μένουν αναξιοποίητα, αφού
καμιά κυβέρνηση δεν θέλησε να πραγματοποιήσει στοιχειώδη αρδευτικά έργα για την
αξιοποίησή τους στην αγροτική παραγωγή. Κι εδώ είναι που προβάλλει η κοροϊδία
των κυβερνητικών κομπασμών για τα 20.000 μικρά και μεγάλα έργα σ΄ όλη τη
χώρα!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ο Κέχρος, μια κοινότητα με μειονοτικό πληθυσμό Πομάκων με πολλούς
ορεινούς οικισμούς ήταν για μας ένας ακόμα σταθμός στο σύντομο οδοιπορικό μας.
Μόλις πριν ένα χρόνο και κάτι μήνες, ενόψει των ευρωεκλογών, συνδέθηκε με
άσφαλτο με την Κομοτηνή. Για τους άλλους οικισμούς που ανήκουν στην κοινότητα,
ούτε λόγος να γίνεται για σύνδεσή τους ακόμη και με την έδρα της κοινότητας. Οι
εκατοντάδες αγροκτηνοτρόφοι κάτοικοί του, "γαντζωμένοι" στους ορεινούς όγκους,
αγωνίζονται, παλεύοντας με τα στοιχειά της φύσης να κρατήσουν τα ζώα και τα
κοπάδια τους και να μπορέσουν να επιβιώσουν. Κι αυτό γιατί οι περιορισμοί στην
κτηνοτροφία και οι χαμηλές τιμές στα κτηνοτροφικά προϊόντα, σε συνδυασμό με την
απαγόρευση αύξησης των κοπαδιών και του αριθμού των ζώων, δεν αφήνουν περιθώριο
για κάποιο υποφερτό εισόδημα...</span></div>
<b><i>
</i></b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Οι κάτοικοι, </span></i></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">μας λέει ό
πρόεδρος της κοινότητας <b>Απτουραχίμ Μεμέτ - </b>που δέχτηκε να μας μιλήσει -
</span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">δεν μπορούν να καλλιεργήσουν στα λίγα,
ελάχιστα καλλιεργήσιμα στρέμματα που έχουν καπνό, αν και στην περιοχή τους
παράγεται άριστης ποιότητας προϊόν. Μόλις 70 τόνοι είναι η ποσότητα που τους
επιτρέπουν να παράγουν, ενώ αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να πριμοδοτούνται για να
μείνουν εκεί που είναι... Αντί αυτών, η κυβέρνηση προτείνει την καλλιέργεια
αρωματικών φυτών (μέντας κλπ.), αλλά κανένας δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε τη
διάθεση ούτε τις τιμές που να απο δίδουν υποφερτό εισόδημα, ενώ παλιότερες
προσπάθειες οδηγήθηκαν σε αποτυχία από την έλλειψη πολιτικής εμπορίας της
παραγωγής αυτών. Αλλά τα προβλήματα δεν είναι λιγότερο οξυμένα στις πεδινές
περιοχές, στα χωριά του κάμπου, που, χρόνο το χρόνο, ερημώνουν από τους νέους
που παίρνουν των ομματιών τους".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Είναι χαρακτηριστική η φράση, με την οποία μας απάντησαν, στο Δήμο
Σαππών, στην κοινότητα Χαμηλού Χωριού, οι συνομιλητές μας: <b><i>"Ο παπάς ξέχασε
να βαφτίζει στην εκκλησία. Μόνο το "Μακαρία η οδός" ψέλνει κάθε τόσο που
πεθαίνουμε ένας ένας". </i></b>Για να προσθέσουν: </span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Τα παιδιά μας έχουν παρατήσει το χωριό. Δεν μπορούν να ζήσουν με
τις καλλιέργειες. Σε 5-10 χρόνια το χωριό θα σβήσει".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η τιμή στο στάρι κατεβαίνει κάθε χρόνο και οι επιδοτήσεις δεν
φθάνουν ούτε για τα έξοδα, όπως εξελίσσεται η κατάσταση. Τα λιπάσματα
ακριβαίνουν, τα μηχανήματα, το πετρέλαιο, τα φυτοφάρμακα. Βάλε αλωνιστικά,
οργώματα και τα άλλα καλλιεργητικά και τότε έχεις την εικόνα, μας τόνισαν
παντού, σ΄ όποιες περιοχές επισκεφθήκαμε και συζητήσαμε με τους κατοίκους τους.
Παραδίδουμε τα προϊόντα μας και ποτέ δεν ξέρουμε τι παίρνουμε μετά από ένα και
περισσότερους μήνες που πληρωνόμαστε, ενώ μας κόβουνε και τις στρεμματικές
επιδοτήσεις, είπαν για να προσθέσουν: <b><i>"Τώρα μας υποχρεώνουν να αγοράζουμε
και σπόρο εισαγόμενο με 170 και 250 δραχμές το κιλό, ενώ το στάρι πουλιέται 35
και 38 δραχμές το κιλό", </i></b>εξηγεί ο <b>Γιώργος Μιτζίδης </b>που καλλιεργεί
στάρι και βαμβάκι, όπως όλοι σχεδόν οι αγρότες στο χωριό.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Κι όμως, θα μπορούσε η γης τους να αποδίδει και οι αγρότες να
μπορούν να τα βγάλουν πέρα, αλλά... <b><i>"έχουμε ποτάμι μα νερό δεν έχουμε να
ποτίσουμε τα χωράφια μας, γιατί δεν δίνουν λεφτά για να φτιάξουμε ένα μικρό
φράγμα να ποτίζουμε", </i></b>συμπληρώνει ο <b>Κων. Παπάζογλου, </b>που φωνάζει
με αγανάκτηση: </span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Να μας διώξουν θέλουν και
τίποτα άλλο".</span></i></b></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ ΣΕ ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ</span></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στη <b>Νέα Σάντα </b>και τα άλλα χωριά που οι κάτοικοι ασχολούνται
με την κτηνοτροφία, υποφέρουν από την αντι-κτηνοτροφική πολιτική της κυβέρνησης.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι εξευτελιστικές τιμές, αλλά η κυβέρνηση με τους
περιορισμούς και τις ποσοστώσεις απαγορεύει στους κτηνοτρόφους να μεγαλώσουν τα
κοπάδια τους, αφού δεν μπορεί να απαγορέψει... στις αγελάδες να γεννάνε, όπως
λένε κοροϊδευτικά. Είκοσι χρόνια, μας λέει ο κτηνοτρόφος </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Γιώργος Ράπτης </span><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"έχω 35 αγελάδες
και μου δίνουν επιδότηση μόνο για τις 24. Κάθε χρόνο ζητάω να μου δώσουν μια
αύξηση στην ποσόστωση για 10 κεφάλια και απορρίπτουν το αίτημά μου, όπως και των
άλλων.</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Από την άλλη, οι κτηνοτρόφοι έχουν ν΄ αντιμετωπίσουν και το
μεγαλοεισαγωγέα κρεάτων, το γνωστό <b>Σπέτζο, </b>στον οποίο η κυβέρνηση
παρέδωσε - όπως είπαμε στην αρχή - τα σφαγεία της Ξάνθης και της Κομοτηνής και
τους εκμεταλλεύεται άγρια.<b><i> "Και τα σφαγεία των Σαππών ανήκουν σε ιδιώτη
και μας αφήνει να σφάζουμε όποτε θέλει αυτός", </i></b>μας λέει ο <b>Γκόγκος
Αναστάσιος. "<i>Τις επιδοτήσεις μας τις δίνουν σε τρεις δόσεις και με
καθυστέρηση, θέλοντας να μας ξεκληρίσουν", </i></b>λέει.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στο θέμα των καπνών εστιάζουν το ενδιαφέρον τους οι κάτοικοι του
μειονοτικού χωριού <b>Αριανά. </b>Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του Αγροτικού
Συνεταιρισμού <b>Μεντίν Νουρεντίν, </b>μας λέει: <b><i>"Δε φτάνει η ποσόστωση
για να ζήσουμε, αφού μας περιόρισε την παραγωγή στους 2000 τόνους. Αλλά τα
παιδιά μας μεγαλώνουν, κάνουν δικές τους οικογένειες πώς θα ζήσουν; Πέντε χρόνια
δεν έδωσαν ούτε κιλό καπνού από το απόθεμα που έχουν. Έχουμε 25 χρόνων νέους και
δεν έχουν τι να καλλιεργήσουν, αφού δεν τους δίνουν μεγαλύτερη ποσόστωση στην
καλλιέργεια", </i></b>υπογραμμίζει ο πρόεδρος.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τα ίδια θα μας πουν και στα άλλα καπνοχώρια και ο <b>Σαλή Σαλί του
Αμέτ </b>θα προσθέσει: </span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Η τιμή του καπνού
πριν 3 χρόνια ήταν 1.200 δραχμές, αλλά σήμερα έχει πέσει στις 600 - 700. Κλέφτες
θέλουν να μας κάνουν; Πληρώνουμε ακριβά το ψωμί και πουλάμε το στάρι μόλις 35
δραχμές, ενώ το γάλα μας το παίρνει η ΔΕΛΤΑ με 60 δραχμές το κιλό κι ο κόσμος το
πληρώνει πανάκριβα, 350 δραχμές και πάνω".</span></i></b></div>
<b>
</b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Δεν φτάνουν όλα τ΄ άλλα αλλά πάσχει ακόμα το ζήτημα της
νοσοκομειακής περίθαλψης. Γιατί ναι μεν το νοσοκομείο φαίνεται να ανταποκρίνεται
σε στοιχειώδης ανάγκες του πληθυσμού, ωστόσο αυτό γίνεται κυρίως χάρη στις
φιλότιμες προσπάθειες των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού, του
νοσοκομείου. Προσωπικό, που είναι λειψό, όχι μόνον σε σχέση με τις ανάγκες που
αυξήθηκαν τα τελευταία χρόνια, αλλά και σε σχέση με τις προβλεπόμενες οργανικές
θέσεις που προβλέφτηκαν με τον κανονισμό λειτουργίας του νοσοκομείου, που έγινε
χρόνια πριν.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στο νοσοκομείο, όπως μας είπαν, έχουν επεκτείνει τα εξωτερικά
ιατρεία, έχει δημιουργηθεί μονάδα τεχνητού νεφρού και περιτοναϊκής κάθαρσης.
Όμως το προσωπικό γενικά και στο ιατρικό και στο νοσηλευτικό, υπάρχει έλλειψη
κατά 25-30% ενώ με τα νέα τμήματα αυξήθηκαν οι ανάγκες, μας λέει γιατρός που
θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του. Οι νοσηλευτικές κλίνες ανέρχονται στα 200
κρεβάτια. Το πρόβλημα λειτουργίας του νοσοκομείου οξύνεται επίσης γιατί δεν του
παρέχεται η δυνατότητα αναπλήρωσης του προσωπικού, όταν δίνονται άδειες. Από την
άλλη το ιατρικό προσωπικό, για να καλύψει τις ανάγκες, υποχρεώνεται να κάνει
πολλές εφημερίες. Από πάνω το υπουργείο, έκοψε και τα αναγκαία κονδύλια.
<b><i>"Το ιατρικό προσωπικό - </i></b>μας λέει ο γιατρός </span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">- δεν επαρκεί. Για παράδειγμα η μονάδα εμφραγμάτων
καλύπτεται εκ των ενόντων. Δεν προβλέπονται νέες θέσεις! Υπάρχουν 53 οργανικές
θέσεις γιατρών που προβλέφτηκαν πριν 25 χρόνια. Τελικά, για να ανταποκριθεί το
νοσοκομείο γίνεται εκμετάλλευση του φιλότιμου των γιατρών".</span></i></b>
</div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-21640115406675524552013-08-12T11:30:00.002-07:002013-08-12T11:30:10.500-07:00ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ, ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>
</b>
<div align="center">
<b><span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: small;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ
ΜΑΡΙΝΑ, ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ.</span></b></div>
<div align="center">
<br /></div>
<b>
<div align="center">
<span style="font-family: Verdana; font-size: small;"><span style="color: red;">ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ
ΤΟΥ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ (ΜΑΡΑΖΩΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ - </span><span style="color: navy;">ΟΡΓΙΑΖΕΙ Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ)</span></span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Μέρος Δεύτερο:</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<br />
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ένας πανέμορφος τόπος ιδανικός γι΄ αυτούς που θέλουν να
ξεκουραστούν και να ηρεμήσουν. Μια βόλτα όμως στους διαδρόμους των ξενοδοχείων
και μια μικρή συζήτηση με τους εργαζόμενους μας προσγειώνει ανώμαλα. Μισθός στις
170.000 δραχμές χωρίς υπερωρίες και ας τις δουλεύουν. Η εργοδοσία επικαλείται
την κρίση, το γεγονός ότι τα ταξιδιωτικά γραφεία στέλνουν κόσμο σε άλλους
προορισμούς, την έλλειψη προβολής από τον ΕΟΤ και τις ελλείψεις σε υποδομές έξω
από το ξενοδοχείο. Ο τρόμος βασιλεύει και "συνδικαλιστής" δεν υπάρχει. Στην
περιοχή αυτή δραστηριοποιείται ο μεγαλοξενοδόχος <b>Λούης.</b> Για να συζητήσεις
με τους εργαζόμενους πρέπει να γνωρίζεις τους όρους της συνωμοτικότητας! Λίγες
λέξεις στα πεταχτά και κοιτώντας αλλού. <b>"Λείπει κόσμος", "δουλεύουμε σαν
αράπηδες", "πρόβλημα με τα ρεπό", "πριν 10 χρόνια ήμασταν διπλάσιοι, με το μισό
κόσμο", "κάθε μέρα μας φορτώνουν και νέα καθήκοντα, έπιασα καμαριέρα, τώρα
μαζεύω τους κάδους, τα σκουπίδια από την πισίνα, είμαι παντού", "στους μαθητές
απαγορεύουν όταν τελειώνουν τη δουλειά να κυκλοφορούν στους χώρους του
ξενοδοχείου, τους κλείνουν στα δωμάτιά τους, που ούτε ήλιος δεν τα βλέπει. Με
75.000 μισθό". </b>Παλιά δούλευαν εδώ 170 εργαζόμενοι για 700 κρεβάτια. Τώρα 130
εργαζόμενοι για 1.200 κρεβάτια!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το ωραίο είναι, όπως μας είπαν, πως αυτό το ξενοδοχείο θεωρείται
και παράδεισος σε σχέση με ότι θα συναντούσαμε ανατολικότερα. Λίγο αργότερα
διαπιστώσαμε ότι είχαν δίκιο πηγαίνοντας στα γκέτο του Ρεθύμνου και, ακόμα
χειρότερα, του Ηρακλείου. Οι εργαζόμενοι παρακολουθούνται με κάμερες (περιοχή
Πλατανιά)!!! Στο "Πανόραμα", κι αυτό "παράδεισος", δεν υπάρχουν αναρτημένες ούτε
καν οι καταστάσεις εργασίας. Κι όμως, αυτό, μας λένε δεν είναι τίποτα. Υπάρχει
ένα όνομα που κόβει την ανάσα: <b>"ΝΕΚΕΡΜΑΝ"! </b>Πολυεθνική που καθορίζει
πόσους τουρίστες και πού θα τους στείλει. Οι ξενοδόχοι χρησιμοποιούν αυτό το
όνομα για να τρομοκρατούν όσους εργαζόμενους τολμούν να ζητάνε δικαιώματα. Ρώτα,
ρώτα, μάθαμε και για την <b>TUI, </b>τον κολοσσό που πλέον αγοράζει η ίδια τα
ξενοδοχεία. Υπήρξαν περιπτώσεις που εργαζόμενοι υποχρεώθηκαν να υπογράψουν
σύμβαση κατ΄ ευθείαν μαζί της κι αυτό χρησιμοποιήθηκε σαν άλλοθι για τη μη
εφαρμογή έστω και αυτής της κουτσής κλαδικής σύμβασης.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Εδώ οι μεγάλοι ξενοδόχοι εξοντώνουν τους μικρούς. Οι πολυεθνικές
πληρώνουν μόνο 5.500 το κρεβάτι με ημιδιατροφή στους μεγάλους κι αυτό καταλήγει
σε τιμή 1,5 εκατομμύριο τη σεζόν στα δίχωρα δωμάτια που διαθέτουν οι μικροί. Το
2004 αναμένεται το μεγάλο χτύπημα αφού προχωρά με γοργούς ρυθμούς η εξαγορά των
μεγάλων ξενοδοχείων από τις πολυεθνικές.</span></div>
<b>
</b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ο Άγιος Νικόλας είναι μια σύγχρονη πολιτεία, γνωστή για την
τουριστική της κίνηση το καλοκαίρι, όμως, σε αντίθεση, ιδιαίτερα προβληματική
είναι η κατάσταση με την υποδομή και τη δυνατότητα παροχής της αναγκαίας, υψηλού
επιπέδου, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στον ντόπιο πληθυσμό, αλλά και στους
επισκέπτες που καθ΄ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού βρίσκονται εκεί και
παραθερίζουν. Αν και στο νομό Λασιθίου υπάρχουν 4 περιφερειακές νοσοκομειακές
μονάδες, η κυβερνητική αδιαφορία τις έχει οδηγήσει στην υποβάθμιση. Την
πραγματικότητα αυτή είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε "από πρώτο χέρι", σε
επίσκεψή μας στο νοσοκομείο Αγ. Νικολάου και από τη συζήτηση με τους
εργαζόμενους και τους εκπροσώπους τους.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το πρόβλημα ξεκινά από την κτιριακή υποδομή, που στεγάζει το
νοσοκομείο. Χρειάστηκαν 25 ολόκληρα χρόνια για να λειτουργήσει το νοσοκομείο,
στο μισό όμως χώρο που προβλεπόταν από τη μελέτη. Κι ενώ οι διάφορες υπηρεσίες
έχουν διασκορπιστεί γύρω από το νοσοκομείο σε ενοικιασμένα κτίσματα, ώστε να
ολοκληρωθεί η κατασκευή και των υπόλοιπων κτιριακών χώρων - ακόμα το κτίριο δεν
έχει ολοκληρωθεί.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στην Κρήτη, όπως μας είπαν, συγκεντρώνεται το 19% της τουριστικής
κίνησης της χώρας. Τα 350.000 καλοστρωμένα κρεβάτια, όμως, που υπάρχουν για να
εξυπηρετήσουν κοντά στους 3.000.000 επισκέπτες, κρύβουν ένα όργιο εκμετάλλευσης.
Με μικρές διαφορές από περιοχή σε περιοχή καταγράφεται ένα γεγονός. Μια
καμαριέρα στρώνει σήμερα τα διπλάσια κρεβάτια από ότι μια πενταετία πριν και
επιπλέον χρεώνεται εργασίες που αφορούν άλλες ειδικότητες. Ο αριθμός των
τουριστών αυξάνει, ο αριθμός των εργαζομένων παραμένει σταθερός, αν δεν
μειώνεται. Το κλειδί βρίσκεται στη συγκέντρωση των επιχειρήσεων σε όλο και πιο
λίγα χέρια, στην κατασκευή όλο και πιο μεγάλων μονάδων και στην εφαρμογή σ΄
αυτές όλο και πιο ελαστικών μορφών απασχόλησης. Αυτή είναι η μια, η βασική
πλευρά του πράγματος. Δεύτερη, είναι η επίπτωση που έχει η άγρια εκμετάλλευση
στις μεγάλες μονάδες, στην επιβίωση των μικρών.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Συμπιέζοντας οι μεγάλοι την τιμή της εργατικής δύναμης ρίχνουν την
τιμή των υπηρεσιών κι αυτό έχει άμεση επίπτωση στις μικρές επιχειρήσεις που
χωρίς να έχουν την ίδια ελαστικότητα - καθότι οικογενειακές οι περισσότερες -
εξαναγκάζονται να δίνουν τα δωμάτια στους πράκτορες σε εξευτελιστικές τιμές κι
αν τύχει να΄ χουν και εργαζόμενους, τους "αλλάζουν τα φώτα".</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σ΄ αυτό το φαύλο κύκλο παράγεται η δίνη της διαφαινόμενης κρίσης
στον κλάδο. Κρίση που έρχεται να προστεθεί στη γενικότερη του αναπτυξιακού
μοντέλου που εφαρμόζεται στο νησί. Ο μονομερής προσανατολισμός στον τουρισμό
έχει δημιουργήσει ήδη σοβαρά προβλήματα στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή,
με αποτελέσματα ίσως και μη αντιστρέψιμα. Έτσι, ο παραμικρός εκβιασμός από τις
δύο - τρεις μεγάλες πολυεθνικές ταξιδιωτικές εταιρίες που καθορίζουν με ποια
τιμή, πότε και πόσοι τουρίστες θα φτάσουν στο νησί, περνά στο σώμα της κοινωνίας
μ΄ έναν αυτοματισμό που παραλύει κάθε σκέψη για αντίδραση. Η αναζήτηση λύσεων
στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος στην εποχή της χρηματιστικής
παγκοσμιοποίησης δεν οδηγεί απλά σε νέα αδιέξοδα, καταστρέφει πριν απ΄ ότι άλλο
αυτό που και στην αρχή του κειμένου (βλέπε το άρθρο για το νομό Ηρακλείου)
παρουσιάσαμε ως "προίκα" του νησιού: <b>Την εργατική τάξη.</b></span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η πλήρης ασυδοσία και η ανεξέλεγκτη δράση των πολυεθνικών έχει
διαμορφώσει και στην Κρήτη ένα καθεστώς μεσαιωνικών σχέσεων εργασίας, για τους
εργαζόμενους στον τουρισμό και όχι μόνο φυσικά. Στυγνή υπερεκμετάλλευση,
εντατικοποίηση και καταπάτηση των πιο στοιχειωδών δημοκρατικών και
συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Οι μισθοί και τα ημερομίσθια είναι κάτω από τις
συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ενώ πολλοί εργαζόμενοι δουλεύουν χωρίς ασφάλιση.
Το μεγάλο κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στον τουρισμό γενικά πρωτοπορεί στην
πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και των κατακτήσεων των εργαζομένων. Πίσω
από το χαμόγελο που υποχρεώνονται να έχουν όσοι εργάζονται στο χώρο αυτό,
κρύβεται ένα απάνθρωπο εργασιακό καθεστώς εκβιασμών και
τρομοκρατίας.</span></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: x-small;">Χ Α Ν Ι Α</span></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το νέο νοσοκομείο της πόλης δύσκολα το ξεχωρίζεις από ένα καλό
ξενοδοχείο! Το νοσοκομείο αυτό εγκαινιάστηκε και δόθηκε κατ΄ ευθείαν σε ιδιώτες
να φροντίσουν για την καθαριότητα και το φαγητό των ασθενών. Η τεχνική υπηρεσία
έχει αφεθεί στην τύχη της κι εκεί που είχε να ελέγχει 9.500 τετραγωνικά μέτρα
στο παλιό νοσοκομείο καλείται τώρα να τα βγάλει πέρα με 55.000 τετραγωνικά
μέτρα. Τα μαγειρεία σύγχρονα, αλλά ξέχασαν να βάλουν εξαερισμό και κλιματισμό.
Στις νοσηλευτικές μονάδες το ένα σχεδιαστικό πρόβλημα αποκαλύπτεται μετά το άλλο
και το κόστος βέβαια δεν το πληρώνει ο κατασκευαστής. Πριν λίγο καιρό έπεσε ένας
τοίχος! Τα πλυντήρια σκευών κι αυτά χωρίς εξαερισμό. Δύο πλύντες καλούνται να
καλύψουν ανάγκες 460 κλινών, όταν στο παλιό νοσοκομείο οι ίδιοι κάλυπταν 360
κλίνες τρέχοντας. Προκηρύξεις του ΄98 για κάλυψη θέσεων υλοποιούνται τώρα.
Ελλείψεις υπάρχουν και στο διοικητικό τμήμα. Τέσσερις υπάλληλοι για όλες τις
προμήθειες. Φεύγοντας από το νοσοκομείο, στο χώρο του καφενείου μια κοπέλα έλεγε
στη μητέρα της: <b><i>"Μη σε νοιάζει μαμά. Ξέρω το ιατρείο του γιατρού. Θα πάμε
θα σε εξετάσει αμέσως και θα τελειώνουμε". </i></b>Ήταν η κόρη που ησύχαζε τη
μαμά, στην οποία για μια οφθαλμολογική εξέταση της είχαν κλείσει ραντεβού μετά
από τρεις μήνες!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Δημοσιεύθηκε στη ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ στις 29 Σεπτεμβρίου 2001</span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-39786375371543212232013-08-12T11:29:00.002-07:002013-08-12T11:29:14.161-07:00ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΕΥΒΟΙΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>
</b>
<div align="center">
<b><span style="color: magenta; font-family: Verdana; font-size: small;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ
ΕΥΒΟΙΑ</span></b></div>
<div align="center">
<br /></div>
<b>
<div align="center">
<span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: small;">(ΣΤΟΝ ΚΛΟΙΟ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ
ΟΛΗ Η ΠΕΡΙΟΧΗ)</span></div>
<div align="center">
<br /></div>
<span style="font-size: medium;">
</span><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<br />
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Για τους εργαζόμενους της Εύβοιας το 1999 ήταν ένα ακόμη έτος
παραγωγικής συρρίκνωσης, υποβάθμισης και έντασης της εκμετάλλευσης. Το ίδιο
συμβαίνει και για το 2000 όπου όλο και περισσότεροι φτωχαίνουν και οδηγούνται
στην απόγνωση και την ανεργία. Αυτό προκύπτει από μια σύντομη περιήγηση στην
περιοχή και από τις συζητήσεις που είχαμε με εργαζόμενους αλλά και άνεργους από
τα Ναυπηγεία Αυλίδας και αλλού.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το 1999 έκλεισαν ή οδηγήθηκαν στα πρόθυρα του "λουκέτου", ή ακόμη
και του ξεπουλήματος, αρκετές επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας για την πορεία
του νομού, αλλά και της χώρας. Οι απολύσεις, η αύξηση της ανεργίας, η προσπάθεια
"πολτοποίησης" εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, ήταν μερικά από τα
χαρακτηριστικά που καταγράψαμε και που σημάδεψαν την εργατική τάξη της Εύβοιας,
το 1999 και τους μήνες που ακολούθησαν μέχρι τον Αύγουστο του 2000 που κάναμε το
Ρεπορτάζ αυτό...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τον Απρίλη του 1999, η κυβέρνηση έκλεισε τα <b>Ναυπηγεία Αυλίδας
</b>και χάθηκαν 400 θέσεις εργασίας. Στις αρχές Νοέμβρη έκλεισε η επιχείρηση
<b>"ΕΛΛΕΝΤΙ ελαστικά" </b>και άλλες 60 θέσεις εργασίας χάθηκαν. Από τις αρχές
του 1999, σταδιακά και μεθοδευμένα, η <b>ΒΙΟΜΑΓΝ</b> οδηγείται στο κλείσιμο και
στις 20 Δεκέμβρη 400 ακόμη εργαζόμενοι πετιούνται στο δρόμο. Είναι η δεύτερη
φορά την τελευταία οχταετία που κλείνει το μεταλλευτικό συγκρότημα λευκόλιθου
<b>(πρώην ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΗ). </b>Το "λουκέτο" μπήκε με την κατάθεση αίτησης φτώχευσης
από τον τελευταίο ιδιοκτήτη του - "εκλεκτό" της εκσυγχρονιστικής κυβέρνησης του
ΠΑΣΟΚ - <b>Κ.Βαρβούτη.</b></span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ολόκληρη η περιοχή Μαντουδίου οδηγείται στη μιζέρια και στην
εξαθλίωση, ενώ η ανεργία εκτινάχτηκε στο εφιαλτικό <b>75%!!!. </b>Τα "τεφτέρια"
και τα βερεσέδια - όπως μας λένε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι - ξανακάνουν την
εμφάνισή τους και τα σχολεία "ορφανεύουν" από παιδιά.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι αγρότες της περιοχής, που
βλέπουν την παραγωγή τους και το εισόδημά τους χρόνο με το χρόνο να
συρρικνώνεται. Η παραγωγή κριθαριού, σιτηρών και καλαμποκιού έχει σταματήσει,
αφού η καλλιέργειά τους είναι ασύμφορη. Απόμεινε, σαν μονοκαλλιέργεια, το
βαμβάκι, όμως και αυτή, λόγω των ποσοστώσεων που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση,
σιγά σιγά εγκαταλείπεται.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι εργαζόμενοι σε μια σειρά
ακόμα μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις και κυρίως στις επιχειρήσεις λευκού
κρέατος. Στην <b>"ΜΙΜΙΚΟΣ ΑΕ", </b>ολοκληρώθηκε το καθεστώς της ειδικής
εκκαθάρισης εν λειτουργία και η Αγροτική Τράπεζα εκποίησε και την πήρε η εταιρία
<b>"ΚΑΝΑΚΗΣ" </b>του ομίλου Φιλίππου. Από τους 750 εργαζόμενους που απασχολούσε
συνολικά, απέμειναν 598. Ο νέος ιδιοκτήτης απέλυσε άλλους 82 εργαζόμενους και
μόλις πριν λίγες ημέρες προχώρησε σε 23 νέες απολύσεις εργαζομένων παραγωγής και
σε τρίμηνες συμβάσεις εργασίας για τους υπόλοιπους 493.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στην <b>"Κελαϊδίτης ΑΕ", </b>οι 200 εργαζόμενοι παραμένουν για πάνω
από επτά μήνες απλήρωτοι και ο εργοδότης έχει δώσει μόνο ένα μέρος από τα
δεδουλευμένα. Προβλήματα όμως αντιμετωπίζουν και οι 150 εργαζόμενοι της
επιχείρησης λευκού κρέατος <b>ΣΥΝΚΟ.</b> Μετά τη συγχώνευσή της με δυο άλλες
εταιρίες, κυοφορούνται σχέδια και για νέα μείωση του προσωπικού. Η κυβέρνηση,
εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των πολυεθνικών του κλάδου, αρνήθηκε την εφαρμογή
κλαδικής πολιτικής, προστασίας και στήριξης της εγχώριας παραγωγής.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στη συρματουργία <b>ΔΑΡΙΓΚ - </b>λόγω της ακολουθούμενης πολιτικής
<b>- </b>το προσωπικό μειώθηκε κατά 50 εργαζόμενους, ενώ ο εργοδότης προσπαθεί
να ανατρέψει τις εργασιακές σχέσεις κατά τα πρότυπα της "Λευκής
Βίβλου".</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η <b>"ΕΒΙΟΠ ΤΕΜΠΟ", </b>θυγατρική της πολυεθνικής <b>"SIEMENS"</b>
απέλυσε το ΄99, 35 εργαζόμενους, από τους 630 που απασχολούσε συνολικά. Στα
σχέδιά της είναι να μειώσει κατά πολύ ακόμα το μόνιμο προσωπικό και να αυξήσει
τον αριθμό των εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Το ίδιο σύστημα
εφαρμόζει και η επιχείρηση <b>"Ελληνικά Μπισκότα"</b> του ομίλου Φιλίππου.
Ακολούθησε η <b>Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Εύβοιας, </b>που, στα πλαίσια της
ρύθμισης των χρεών της, η Αγροτική Τράπεζα επέβαλε να μειωθεί το προσωπικό της
κατά 30 εργαζόμενους.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στη <b>ΛΑΡΚΟ</b> - που είναι η μόνη επιχείρηση της περιοχής που
βρίσκεται ακόμα υπό δημόσιο έλεγχο - η συρρίκνωση του προσωπικού και οι
διαθεσιμότητες είναι στην "ημερήσια διάταξη". Από τους 2.500 εργαζόμενους που
απασχολούσε πριν μερικά χρόνια, τώρα απασχολεί περίπου 1.200. Η κυβέρνηση
ετοιμάζεται να την ξεπουλήσει, ειδικά τώρα που η τιμή του νικελίου είναι στο
"ζενίθ" και, μάλιστα, με επαχθείς όρους για το ελληνικό δημόσιο (κάτι που
θυμίζει την αποικιοκρατική σύμβαση με την <b>ΠΕΣΙΝΕ</b>). Ένας από τους
ενδιαφερόμενους "μνηστήρες" είναι ο γνωστός επιχειρηματίας Κ. Μυτιληναίος, που
έχει τον ομώνυμο όμιλο, ο οποίος έχει καταθέσει στο υπουργείο Ανάπτυξης
επιχειρηματικό σχέδιο για τη ΛΑΡΚΟ. Σύμφωνα με δηλώσεις του στον Τύπο, ένα από
τα ζητήματα που θέτει στο σχέδιο είναι να το δοθεί η δυνατότητα να δημιουργήσει
μονάδα ηλεκτρικής ενέργειας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Mπροστά σ΄ αυτή την κατάσταση κλιμάκιο του ΟΑΕΔ με την παρουσία του
περιφερειάρχη Στερεάς - Εύβοιας, του εκπροσώπου από το ΙΝΕ - ΓΣΕΕ, του νομάρχη
Εύβοιας, δημάρχων και άλλων φορέων της περιοχής, πραγματοποίησε τελευταία
σύσκεψη για την εφαρμογή του προγράμματος "Ολοκληρωμένη παρέμβαση στήριξης των
ανέργων" στο νομό Εύβοιας. Η "παρέμβαση" αυτή μπορεί βέβαια να αναφέρεται στους
άνεργους, όμως αποβλέπει σε τρεις στόχους: Στην παροχή δισεκατομμυρίων δραχμών
σε εργοδότες που θα προσλάβουν για κάποιο διάστημα άνεργους. Στην πολιτική και
ιδεολογική παρέμβαση, στον εξωραϊσμό της κυβερνητικής και ευρωενωσίτικης
πολιτικής στο θέμα της ανεργίας. Στην προώθηση της ταξικής συνεργασίας, με τη
συναίνεση των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών της ΓΣΕΕ και του Εργατικού
Κέντρου Εύβοιας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η κυβέρνηση προσβλέπει επίσης στην ταχύτατη αλλαγή των εργασιακών
σχέσεων, όπως ζητάνε οι βιομήχανοι, με τη μαζική είσοδο "απασχολήσιμου" και
αναλώσιμου, μισοκαταρτισμένου και πάνω απ΄ όλα υποταγμένου στις ορέξεις του
εργοδότη, χωρίς συνδικαλιστική αναφορά. Το πρόγραμμα που θα εφαρμοστεί στην
Εύβοια, χαρακτηρίστηκε σαν "πιλοτικό", αφού στη συνέχεια θα υλοποιηθεί και σε
άλλες 12 περιοχές της χώρας, που χαρακτηρίζονται σαν "θύλακες της ανεργίας". Τα
ποσά και ο αριθμός των ανέργων είναι ίδιος και στις άλλες περιοχές και θα
"απασχολήσει" συνολικά 39.000 άνεργους ενώ θα φάνε καλά όπως πάντα οι εργοδότες,
οι οποίοι θα πάρουν από την κυβέρνηση συνολικά 130-150 δισεκατομμύρια
δραχμές!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τελειώνοντας να αναφέρουμε ότι στην περιοχή της Βορειοκεντρικής
Εύβοιας επανεμφανίστηκε το "φάντασμα" του Φράνσις Μπέκερ, του Εγγλέζου
μεγαλοτσιφλικά που έχει εγκατασταθεί εδώ και πολλά χρόνια στο Προκόπι και
προσπαθεί να ξαναθέσει στην κατοχή του τα 45.000 στρέμματα που διεκδικεί. Στα
μέσα του Ιούλη, φέτος (2000), εκδόθηκε μια δικαστική απόφαση που δικαιώνει σε
πρώτο βαθμό το Φ.Ν. Μπέκερ και αποφαίνεται ότι η έκταση των 45.000 στρ. του
ανήκει, με το σκεπτικό ότι 30 χρόνια πριν το 1915 ήταν στην κατοχή του (της
οικογένειάς του)! Αρχές Αυγούστου όμως το Πολυμελές Πρωτοδικείο Χαλκίδας με την
υπ΄ αριθμόν 55/2000 απόφασή του αναγνωρίζει ότι το δασόκτημα - εκτάσεως 43.000
στρεμμάτων που βρίσκεται στις περιφέρειες των τέως κοινοτήτων Προκοπίου και
Δαφνούσας Εύβοιας (στο όρος Κανδήλι) - ανήκει από χρησικτησία με βάση διατάξεις
του νόμου ΔΞΗ/1912 στους </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">μεγαλοτσιφλικάδες
Μπέκερ!!!</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αυτή είναι η Εύβοια, ο νομός της ανεργίας, με τα κλεισμένα
εργοστάσια και τα κατεστραμμένα όνειρα. Αυτή είναι η εικόνα του "σύγχρονου",
εκσυγχρονισμένου και... "εκσυγχρονιστικού" καπιταλισμού.</span></div>
<b>
</b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ 16 Σεπτεμβρίου 2000</span></b> </div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-68406658327340077502013-08-12T11:28:00.002-07:002013-08-12T11:28:20.235-07:00ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗ ΝΥΜΦΗ ΤΗΣ... ΑΝΕΡΓΙΑΣ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>
</b>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: small;">ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:</span></b></div>
<b>
<div align="center">
<span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: small;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗ ΝΥΜΦΗ
ΤΗΣ... ΑΝΕΡΓΙΑΣ </span></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;"><span style="color: blue;">(</span>Θεσσαλονίκη 1998!<span style="color: blue;">
Εκεί όπου εργοστάσια με χιλιάδες εργάτες κλείνουν και κλάδοι ολόκληροι
αφανίζονται. Εκεί όπου ένα σημαντικό κομμάτι της παραγωγικής βάσης
καταστρέφεται, ενώ η ανεργία ξεπέρασε ήδη το 17% σύμφωνα με υπολογισμούς του
Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης) </span></span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<br />
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Μέσα σε ένα μήνα έκλεισαν τρία εργοστάσια! Ο <b>ΔΕΔΕΟΓΛΟΥ, η
PEPSICO - HBH </b>και η <b>RAGBY, </b>ενώ αρκετές άλλες μεγάλες παραγωγικές
μονάδες κινδυνεύουν άμεσα να σταματήσουν τη λειτουργία τους. Μόνο το τελευταίο
τετράμηνο του 1997 χίλιοι εργάτες έχασαν τη δουλειά τους στον κλάδο της
Πλεκτικής και της Ένδυσης. <b><i>"H </i></b><i><b>διαρκής συρρίκνωση της
μεταποίησης στην περιοχή μας (από 30% στο 25%) οδηγεί στην ανεργία εκατοντάδες
οικογένειες, με αβέβαιη ή μάλλον απίθανη επανένταξή τους στην παραγωγική
διαδικασία" </b></i>μας λέει ο Πρόεδρος του ΕΚΘ, </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Π. Αβραμόπουλος.</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">H εντύπωσή που μας δημιουργήθηκε μιλώντας με συνδικαλιστές αλλά και
με τους ίδιους τους εργαζόμενους σε κάθε γωνιά της "νύμφης του Θερμαϊκού" ήταν
ότι στην περιοχή έχει πέσει κάτι σαν επιδημία. Το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
πολιορκημένο από στρατιές ανέργων, έχει κηρύξει 4μηνο δράσης και πρωτοβουλιών
που κινείται στη λογική της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Εδώ, στο Εργατικό
Κέντρο μάθαμε ότι τετρακόσιοι εργαζόμενοι στη συνεταιριστική ΑΓΝΟ, έχουν να
πληρωθούν πάνω από 5 μήνες και βρίσκονται σε απόγνωση. Άλλοι εξακόσιοι
εργαζόμενοι στη ΒΑΛΚΑΝ, παραμένουν επίσης απλήρωτοι πάνω από τρεις μήνες και
ανησυχούν ότι οι Τράπεζες και η κυβέρνηση οδηγούν την επιχείρηση στο κλείσιμο. Η
ίδια αγωνία επικρατεί και στη ΜΕΛ. Επίσης, μια άλλη μεγάλη επιχείρηση, η
ΕΛΛΕΝΙΤ, κινδυνεύει. Η ιδιωτικοποίηση της Τράπεζας Μακεδονίας - Θράκης θα
σημάνει - σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του συλλόγου των εργαζομένων - μεγάλη μείωση
των θέσεων εργασίας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στις 17 του Φλεβάρη οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι
της Θεσσαλονίκης πραγματοποίησαν ένα συλλαλητήριο στην πλατεία Αριστοτέλους όπου
ιδιαίτερα μαχητική ήταν η παρουσία των εργαζομένων της ΒΑΛΚΑΝ ΕΞΠΟΡΤ, ΑΓΝΟ, GOOD
YAER, ΔΕΔΕΟΓΛΟΥ, ΕΛΛΕΝΙΤ και της Τράπεζας Μακεδονίας - Θράκης. Στο ψήφισμα του
πανεργατικού συλλαλητηρίου καταδικάζεται η πολιτική που έχει στόχο την ανάπτυξη
και την αύξηση των κερδών του ντόπιου και πολυεθνικού κεφαλαίου και θυσιάζει στο
βωμό αυτών των υπερκερδών τις θέσεις εργασίας, τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις
των εργαζομένων καθώς και η κυβερνητική πολιτική και οι επιδιώξεις του κεφαλαίου
που κινούνται στη λογική της λεγόμενης διείσδυσης στα Βαλκάνια.
<b><i>"Καταδικάζουμε τις συγκεκριμένες εντολές της ΕΕ, που στο όνομα της
Οικονομικής Νομισματικής Ένωσης, υλοποιούνται μέσα από την κυβερνητική πολιτική
και διαμορφώνουν μια πόλη και ένα νομό ως τόπο υπηρεσιών και διαμετακομιστικού
εμπορίου", </i></b>αναφέρεται ακόμη στο ψήφισμα.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Όπως μας δήλωσαν συνδικαλιστές της περιοχής καθημερινά εκατοντάδες
εργαζόμενοι συνωστίζονται στα γραφεία του ΟΑΕΔ, για να εξασφαλίσουν το πενιχρό
επίδομα ανεργίας. Το Δεκέμβρη του 1997 ήταν γραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ 41.614
άνεργοι, ενώ τον ίδιο μήνα το 1996 ήταν 38.075. Μόνο μέσα στο Δεκέμβρη γράφτηκαν
στις λίστες των ανέργων 9.905 νέοι άνεργοι, ενώ το Δεκέμβρη του ΄96 ήταν 8.863.
Είναι όμως γνωστό, σύμφωνα και με έρευνα του ΜΑΚΙΝΕ, ότι <b>ποσοστό σχεδόν 90%
των ανέργων, δεν είναι γραμμένοι στις καταστάσεις ανεργίας του ΟΑΕΔ και από το
υπόλοιπο 10% μόνο στο 6% δίνεται επίδομα! </b>Αν και με τα δεδομένα αυτά δεν
είναι δυνατόν να υπολογιστεί ακριβώς το ποσοστό ανεργίας, το ΕΚΘ εκτιμά ότι αυτή
πρέπει να ξεπερνά το 17%, ενώ το ΜΑΚΙΝΕ ανεβάζει τον αριθμό των ανέργων στις
60.000. Οι περισσότεροι που έχασαν τις θέσεις εργασίας τους ξέρουν πια ότι δεν
έχουν καμία προοπτική σήμερα να ξαναβρούν δουλειά!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα
συζήτηση με το γραμματέα του το <b>Θόδωρο Κυριακίδη</b>, ο οποίος μας
είπε:<b><i> "Η Θεσσαλονίκη, και η Β. Ελλάδα αποτελεί, λόγω της συγκέντρωσης μιας
σειράς κλάδων και εργοστασίων που φθίνουν, το τοπίο δράσης μιας πολιτικής που
είναι καταστροφική για την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας. Ένα κύμα απολύσεων
έχει σαρώσει το τελευταίο διάστημα την πόλη και το νομό, που βέβαια για όσους
γνωρίζουν το τοπίο αυτές οι καταστροφικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους δεν
είναι "κεραυνός εν αιθρία". Είχαμε επισημάνει εδώ και αρκετό καιρό το πού θα
οδηγήσει η πολιτική "ανοιχτών θυρών" της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Συνθήκη του
Μάαστριχτ, για την παραγωγική προοπτική της Θεσσαλονίκης και της Β. Ελλάδας.
Είχαμε ξεκινήσει τη διαδικασία της αποκάλυψης της πολιτικής όλων των κυβερνήσεων
που, πιστές στο δόγμα "εξυπηρέτηση των κερδών του πολυεθνικού κεφαλαίου και των
πολιτικών της απελευθέρωσης κίνησης κεφαλαίων και εμπορευμάτων", στήριξαν αυτές
τις επιλογές με "αναπτυξιακούς νόμους", κίνητρα και φοροαπαλλαγές και
ιδεολογικοποιούσαν τη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου στη μοιρασιά των αγορών των
γύρω βαλκανικών χωρών με τις "θεωρίες" περί Θεσσαλονίκης - βάσης εξόρμησης και
"διείσδυσης" στη "Βαλκανική ενδοχώρα", πόλης - πρωτεύουσας των Βαλκανίων και
άλλα. Το πόσο πρωτεύουσα των Βαλκανίων και τι είδους "διείσδυση" έχει γίνει, το
γνώρισαν οι 1.000 απολυμένοι από τις 150 βιοτεχνίες του ιματισμού που έκλεισαν
το 1996 και οι περισσότερες από αυτές πήγαν στη Βουλγαρία και στις γύρω χώρες.
Το γνώρισαν από πρώτο χέρι οι 160 εργαζόμενοι της επιχείρησης "Δεδέογλου", που
απολύθηκαν τα Χριστούγεννα, για να μεταφέρει το εργοστάσιο στην Κομοτηνή και να
πάρει επιδότηση πάνω από το 60% της επένδυσης, βάσει του "αναπτυξιακού" νόμου
της κυβέρνησης. Το γνωρίζουν οι εργαζόμενοι της Βαλκάν, της Αγνό, της Ελλενιτ,
της PEPSICO - HBH και μια σειρά άλλων μονάδων που βρίσκονται στο "παραπέντε" για
να κλείσουν".</i></b></span></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="color: magenta; font-family: Verdana; font-size: x-small;">Επίσχεση εργασίας στο καπνεργοστάσιο ΓΚΡΕΙΤ -
ΑΤΤΙΚ</span></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Εντωμεταξύ οι εργαζόμενοι του καπνεργοστασίου <b>ΓΚΡΕΙΚ - ΑΤΤΙΚ</b>
την ημέρα που εμείς βρισκόμαστε στη Θεσσαλονίκη βρίσκονταν στην 12η μέρα
επίσχεσης εργασίας εναντίον των γνωστών επιχειρηματιών Χαρδαλιά - Βιδάλη. Η
επιχείρηση οφείλει περισσότερα από 200 εκατ. δραχμές στους 140 εργαζόμενους, ενώ
έχει να δίνει άλλα 150 εκατ. σε 425 εργαζόμενους που απασχολούσε τα προηγούμενα
χρόνια σε ενοικιαζόμενες εγκαταστάσεις. Οι συνθήκες εργασίας στο καπνεργοστάσιο
είναι πρωτόγνωρες και κυριολεκτικά άθλιες. Οι καπνεργάτες, όταν λειτουργεί το
εργοστάσιο, παραμένουν για περισσότερο από ένα 8ωρο την ημέρα μέσα σε χώρους
γεμάτους σκόνη και χώμα, με τα παράθυρα μονίμως κλειστά και ανύπαρκτο εξαερισμό.
Το χειμώνα υπάρχει πολύ κρύο και υγρασία, ενώ το καλοκαίρι η ζέστη είναι
αφόρητη. Σ΄ αυτό τον καλά "αμπαρωμένο" χώρο, είναι συχνές οι λιποθυμίες, ενώ
πολλοί είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα. Σοβαρά
προβλήματα εμφανίζονται και στην ακοή, λόγω των μεγάλων θορύβων. Ο μοναδικός
χώρος όπου μπορούν να περάσουν το διάλειμμα και να πάρουν το κολατσιό τους οι
εργάτες, είναι ένα μικρό δωματιάκι. Όσον αφορά τα μέτρα υγιεινής, αξίζει να
αναφερθεί ότι πρόσφατα, όταν σημειώθηκε εργατικό ατύχημα, στο φαρμακείο της
επιχείρησης δεν υπήρχε ούτε μία γάζα! Τα στοιχεία παρακολούθησης, από πλευράς
λογιστηρίου, της μισθοδοσίας των εργαζομένων δεν ανταποκρίνονται στην
πραγματικότητα, ενώ στο τέλος κάθε μήνα δίνεται εκκαθαριστικό σημείωμα. oλα αυτά
όμως δεν τα έχει... διαπιστώσει η Επιθεώρηση Εργασίας γιατί ποτέ εκπρόσωπός της
δεν έχει επισκεφτεί το χώρο. Οι εργαζόμενοι κυριολεκτικά εργάζονται σ΄ ένα
γκέτο.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Φέσι" όπως έχει φορέσει και στην ΕΚΟ, απ΄ όπου προμηθεύεται
πετρέλαιο, αλλά και στην ΑΓΝΟ, από την οποία παίρνει το γάλα για τους
εργαζόμενους, ενώ χιλιάδες καπνοπαραγωγοί που έδωσαν τα καπνά τους στην ΑΤΤΙΚ,
παραμένουν απλήρωτοι για τη σοδειά του 1997. Η πρόεδρος του Παγκαπνεργατικού
Σωματείου Θεσσαλονίκης <b>Παναγιώτα Σιδηροπούλου, </b>μας κατήγγειλε ότι
ασκείται τρομοκρατία στους εργαζόμενους προκειμένου να σταματήσουν την επίσχεση,
όμως - όπως δηλώνει - <b>"είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν την επίσχεση μέχρι
να πάρουν τα χρήματά τους".</b> Η επιχείρηση απασχολεί 40 μόνιμους και 100
εποχιακούς εργαζόμενους. Υπάρχουν άτομα που δουλεύουν στο καπνομάγαζο 10 - 15
χρόνια και γι΄ αυτό το λόγο πίστευαν ότι έπρεπε να δώσουν περιθώριο στην
επιχείρηση για να καλύψει τις οικονομικές της οφειλές. Όμως η κατάσταση έχει
φτάσει στο απροχώρητο.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Την Παρασκευή 20 του Φλεβάρη, κάτω από τις πιέσεις της εργοδοσίας
και του διευθυντή της επιχείρησης <b>Αναγνώστη Χατζή, </b>τελικά το σωματείο των
μονίμων αποφάσισε να σταματήσει την επίσχεση εργασίας από τη Δευτέρα. Σαν να μην
έφτανε όμως αυτό, τους έβαλε η εργοδοσία να έρθουν σε αντιπαράθεση με τους
υπόλοιπους 100 εποχιακούς εργαζόμενους προκειμένου να σπάσουν την κινητοποίηση.
Ο εργοδοτικός ρόλος του προέδρου του σωματείου των μονίμων, φάνηκε και από την
απόφαση που πήραν. </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Θα επανέλθουν σε
επίσχεση, εφόσον δεν πληρωθούν με υπαιτιότητα της επιχείρησης"...</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Δηλαδή, αν η Τράπεζα δε δώσει τα χρήματα που υποσχέθηκε στην
επιχείρηση, και αυτοί παραμείνουν για μήνες ακόμη απλήρωτοι, θα συνεχίσουν να
δουλεύουν! <b>"Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε την επίσχεση μέχρι να μας
πληρώσει αυτά που δουλέψαμε και ας μην προσπαθεί να ρίξει την ευθύνη στους
εργαζόμενους και να απειλεί ότι θα κλείσει το μαγαζί", </b>μας λέει η <b>Γ.
Καρακίτσου, </b>μέλος της ΅Επιτροπής Αγώνα.</span></div>
<b>
</b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="color: magenta; font-family: Verdana; font-size: x-small;">Θεσσαλονίκη τότε και σήμερα...</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σύμφωνα με στοιχεία πρόσφατων μελετών της ICAP και του ΙΟΒΕ, η
βιομηχανία κάλυπτε το 1989 περισσότερο από το 30% της συνολικής απασχόλησης
εργατικού δυναμικού στη Θεσσαλονίκη, ενώ το 1996 κάλυπτε το 25,5% και δεν ήταν
πια η κύρια πηγή απασχόλησης στην περιοχή. Αντίθετα ο τομέας των υπηρεσιών ενώ
το 1989 αντιπροσώπευε το 46,4% του συνολικού ποσοστού απασχόλησης, το 1996
έφτασε το 58,7%. Όλες οι ενδείξεις εξάλλου πείθουν ότι σήμερα η κατάσταση έχει
επιδεινωθεί περισσότερο.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, στη διάρκεια των 5 τελευταίων χρόνων
στην περιοχή της Θεσσαλονίκης πάνω από 1.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις διέκοψαν
τη λειτουργία τους και μετέφεραν την παραγωγή τους σε γειτονικές χώρες. Οι
κλάδοι που πλήττονται περισσότερο στη Θεσσαλονίκη είναι κυρίως της
κλωστοϋφαντουργίας και ένδυσης, του ξύλου, του μετάλλου και του δέρματος. Οι
εργαζόμενες και εργαζόμενοι στα καπνομάγαζα πολύ δύσκολα βρίσκουν πλέον
δουλειά.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Μόνο στο διάστημα των τεσσάρων τελευταίων χρόνων έκλεισαν 22
επιχειρήσεις ιματισμού και 11 επιχειρήσεις του κλάδου μετάλλου. Μέσα στο ΄97
έβαλαν λουκέτο οι επιχειρήσεις ΔΕΔΑΣ, ΜΟΝΤΟΥΣ, ΑΡΤ ΛΑΙΝ, ΤΟΠΣ, ΦΡΑΓΚΟΥΛΙΔΗΣ,
ΔΕΔΕΟΓΛΟΥ, με αποτέλεσμα πεντακόσιοι περίπου εργαζόμενοι να μείνουν χωρίς
δουλειά. Επίσης, δεκάδες βιοτεχνίες στην ένδυση και την κλωστοϋφαντουργία
μειώνουν καθημερινά το προσωπικό τους και κάνουν απολύσεις. Ακόμη η βιομηχανία
οικιακών συσκευών ΚΑΛΕΣΗΣ από τα 50 άτομα προσωπικό, κράτησε μόνο δύο και η
επιχείρηση μεταλλικών επίπλων ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ, που είχε περισσότερους από πενήντα
εργαζόμενους έμεινε με ελάχιστα άτομα γύρω στα 4-5.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ο κλάδος του δέρματος περνάει βαθιά κρίση, αφού καθημερινά κλείνουν
οι επιχειρήσεις η μία μετά την άλλη. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης από 300
επιχειρήσεις υποδηματοποιίας το 1985, σήμερα έμειναν 120 και από αυτές
λειτουργούν ουσιαστικά μόνο οι 80, ενώ ο χρόνος απασχόλησης των εργαζομένων
μειώθηκε από 10 στους 6 μήνες. Στα δερμάτινα είδη από 90 βιοτεχνίες λειτουργούν
σήμερα μόνο 30 και αυτές με μειωμένο προσωπικό. Από τους 6.000
ξενοδοχοϋπάλληλους της Θεσσαλονίκης, μπόρεσαν να βρουν εργασία μόνο οι 1500. Όχι
γιατί δεν υπάρχει πληρότητα των ξενοδοχείων, αλλά γιατί οι εργοδότες κάνουν τη
δουλειά τους με τη μεγάλη εντατικοποίηση, που έχουν επιβάλει στο προσωπικό τη
μαύρη εργασία και τις εργασιακές σχέσεις "λάστιχο". Επίσης, λόγω της ανεργίας
που ξεπερνά το 70% στον κλάδο, επικρατεί μεγάλη τρομοκρατία, η κλαδική σύμβαση
δεν εφαρμόζεται τόσο στον οικονομικό, όσο και στο θεσμικό τομέα.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Και στην οικοδομή αυτό το χειμώνα υπάρχει μεγάλη ανεργία.
Υπολογίζεται ότι το 1996 η οικοδομή συρρικνώθηκε σε σχέση με το ΄91 κατά 45%. Το
καλοκαίρι υπήρξε μια μικρή ανάκαμψη, αλλά ακολούθησε και πάλι πτωτική πορεία της
οικοδομικής δραστηριότητας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ακόμη, πάνω από 1000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν διακόψει τη
λειτουργία τους κατά την τελευταία πενταετία στην περιοχή Θεσσαλονίκης, μάλιστα
πολλές από αυτές μετέφεραν τη δραστηριότητά τους σε γειτονικές χώρες. <b>"Δεν
μπορούμε σαν εργαζόμενοι να είμαστε απαθείς δέκτες και θεατές της κατάστασης που
δημιουργείται στο νομό μας. Κάποιοι ίσως επέλεξαν να μετατρέψουν τη Θεσσαλονίκη
σε εμπορικό κέντρο, χωρίς όμως τη δική μας συμμετοχή, χωρίς να μας ρωτήσουν,
χωρίς να μας πουν πού θα στραφούν οι χιλιάδες άνεργοι"., </b>μας λέει ο πρόεδρος
του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Π.
Αβραμόπουλος.</span></b></div>
<b>
</b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Διεκδικούμε μέτρα παραγωγικής ανασυγκρότησης, κλαδικές πολιτικές
για την κλωστοϋφαντουργία, τον ιματισμό, το ξύλο, χαρτί, την κατεργασία
δέρματος, τη χημική βιομηχανία, τη στήριξη της οικοδομικής δραστηριότητας, τις
νέες τεχνολογίες, τη βιομηχανία οχημάτων. Απαιτούμε συγκρότηση δημοσίων φορέων
στον ορυκτό πλούτο, στην κλωστοϋφαντουργία, στις βιομηχανίες Οχημάτων, Χαρτιού,
Λιπασμάτων", </span></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">συμπληρώνει π γραμματέας του
ΕΚΘ <b>Θ. Κυριακίδης </b>και συνεχίζει: </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Ζητούμε τη θέσπιση και υλοποίηση κλαδικών προγραμμάτων στη βάση
εθνικών προτεραιοτήτων και με ιδιαίτερο βάρος στη βιομηχανία, στις μεταφορές,
επικοινωνίες, στη βιοτεχνία, στις μεταφορές, επικοινωνίες και στην
κατοικία".</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Όπως αναφέραμε και πιο πάνω οι εργαζόμενοι στην ΑΓΝΟ βρίσκονται σε
τραγική κατάσταση έχοντας να πληρωθούν 4 μήνες. Ήδη πολλοί από αυτούς, κάτω από
την πίεση που αντιμετωπίζουν, άρχισαν να παραδίδουν το γάλα στις δύο μεγάλες
ιδιωτικές βιομηχανίες του κλάδου <b>(ΦΑΓΕ, ΜΕΒΓΑΛ), </b>γεγονός που μπορεί να
οδηγήσει την <b>ΑΓΝΟ</b> σε παντελή έλλειψη πρώτης ύλης. Οι εργαζόμενοι έχουν
προτάσεις στα προβλήματα που υπάρχουν.</span></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">- ΒΑΛΚΑΝ: </span><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Λύση του προβλήματος
της χρηματοδότησης και από το κράτος και με τη σύσταση Δημόσιου Φορέα Ξύλου με
κορμό τη ΒΑΛΚΑΝ, που θα έχει ενιαία πολιτική στις πρώτες ύλες, στην παραγωγή,
στην κατεργασία και στην προώθηση των προϊόντων, στην εμπορία, μια
καθετοποιημένη βιομηχανία όπου θα ενταχθεί και η ΜΕΛ για την παραγωγή χαρτιού,
στα πλαίσια του κυκλώματος: Δέντρο - ξύλο - χαρτί.</span></i></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">- ΑΓΝΟ: </span><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ρύθμιση των χρεών και
στήριξη του συνεταιριστικού χαρακτήρα της επιχείρησης, μέτρα προστασίας της
ενάντια στον αθέμιτο ανταγωνισμό των μονοπωλίων, κατάργηση ποσοστώσεων και
προστίμων που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο αγελαδινό γάλα.</span></i></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">- ΔΕΠ - ΕΚΟ: </span><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Να σταματήσει η
διαδικασία ιδιωτικοποίησης, να συγκροτηθεί Ενιαίος Φορέας Υδρογονανθράκων για
έρευνα - εξόρυξη - εκμετάλλευση, διύλιση αργού πετρελαίου και έρευνα -
εκμετάλλευση φυσικού αερίου, εμπορία πετρελαιοειδών, καθετοποίηση της
παραγωγής.</span></i></div>
</b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Θεσσαλονίκη 1998: </span></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Εδώ υπάρχει,
λειτουργεί και σκοτώνει ένα από τα βασικά μοντέλα που προωθεί η κυβέρνηση του
τζόγου. Στολίδι και καμάρι αυτής της λογικής <b>το Καζίνο "Χαγιάτ". </b>Ναι, στα
ανατολικά της πόλης συγκεντρώνονται οι βασικοί πυρήνες του μοντέλου που
επιφυλάσσουν οι "εκσυγχρονιστές" στη Θεσσαλονίκη. Πολυκαταστήματα, εμπόριο και
καζίνο. Στις πλαγιές της Θέρμης και του Πλαγιαρίου, από την αισθητική των
κατοικιών είναι εμφανής η μετεγκατάσταση των νεόπλουτων της πόλης. Δεν είναι
τυχαίο ότι το καζίνο "Χαγιάτ", αμερικανικών συμφερόντων, βρίσκεται
ανατολικά.</span></div>
<div align="left" style="margin-bottom: 10px; margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τελειώνοντας την περιήγηση στην Θεσσαλονίκη
εντύπωση μας προκάλεσε το ότι ο Τοπικός Τύπος, εξαρτημένος πλήρως από τους
κεφαλαιοκράτες, τις επόμενες ημέρες της μεγάλης συγκέντρωσης των εργαζομένων και
των άνεργων, έθαψε το γεγονός. Καμία τοπική εφημερίδα δεν πρόβαλε στα
πρωτοσέλιδά της τη συγκέντρωση του ΕΚΘ. Το ενδιαφέρον τους επικεντρώθηκε - όπως
και του Αθηναϊκού Τύπου, εξάλλου - στο καζίνο και τον αυτόχειρα Π. Μπινουμάκη,
ιδιοκτήτη δύο μεγάλων βιοτεχνικών μονάδων στο Κιλκίς και τη Νέα
Ραιδεστό.</span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-27280090249147845322013-08-12T11:27:00.002-07:002013-08-12T11:27:32.092-07:00ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΓΗ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>
</b>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<b><span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: small;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΓΗ </span></b></div>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<br /></div>
<b>
<div align="center" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: small;">ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ ΧΩΡΙΣ "ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ" </span></div>
<div align="center" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="center">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;"><span style="color: navy;">(Συζήτηση του
</span>ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΗΧΟΥ <span style="color: navy;">με την</span> ΕΙΡΗΝΗ ΣΥΛΛΑ, <span style="color: navy;">αντιπρόεδρο της Ένωσης Γυναικών
Λάρισας και την </span>ΕΛΕΝΗ ΚΑΠΝΙΑ, <span style="color: navy;">γραμματέα του Συλλόγου
Γυναικών Καρδίτσας) </span></span></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Μάνα εγώ και σύντροφος/</span></div>
<div align="left" style="margin: 0px 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">στις μέρες της
ανάγκης/</span></div>
<div align="left" style="margin: 0px 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">στρατιώτης,
υποστηρικτής,</span></div>
<div align="left" style="margin: 0px 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">σ΄ ανάπηρες
στιγμές...</span></div>
<div align="left" style="margin: 0px 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">...Ποθώ αλήθεια
και τολμώ/</span></div>
<div align="left" style="margin: 0px 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">την μοίρα σαν
πιστό σκυλί,</span></div>
<div align="left" style="margin: 0px 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">να μην
ακολουθώ...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Το μέλλον ξεκίνησε" (Κ. Σημίτης). Μα δεν υπάρχει μέλλον χωρίς "το
άλλο μισό του ουρανού" κύριε πρωθυπουργέ!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<br />
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πριν λίγες μέρες βρέθηκα σε περιοχές της Θεσσαλίας και είχα την
τύχη να συνομιλήσω με αγρότισσες που συμμετέχουν στο γυναικείο κίνημα της
περιοχής. Συγκεκριμένα συζήτησα με την κυρία <b>Ειρήνη Σύλλα, </b>αντιπρόεδρο
της Ένωσης Γυναικών Λάρισας και την <b>Ελένη Καπνιά, </b>γραμματέα του Συλλόγου
Γυναικών Καρδίτσας. Είχα επίσης την ευκαιρία να συζητήσω και με άλλες γυναίκες
της περιοχής, για τη ζωή τους στην περιοχή της Θεσσαλίας για τα δικά τους
οράματα και το δικό τους αγώνα για ένα καλύτερο αύριο.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι γυναίκες της Θεσσαλίας γνωρίζουν δυστυχώς "από πρώτο χέρι" τη
συρρίκνωση της βιομηχανικής παραγωγής, που "συγκλίνει" με την είσοδό μας στην
ΟΝΕ, στην αρχή της τρίτης χιλιετίας. Η ψυχολογία, οι απόψεις, οι αντιλήψεις, των
ίδιων των γυναικών και κυρίως των άνεργων είναι κραυγή αγωνίας και μαζί
διαμαρτυρίας, γιατί όπως μας τόνισαν: </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Η
ανεργία έχει ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις που δεν καταγράφονται μόνο σε
ποσοστά και λογιστικούς υπολογισμούς".</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το κύριο ερώτημα που μας βασάνισε από τα στοιχεία που μας έδωσαν οι
συνομιλήτριές μας ήταν το παρακάτω: Ποια μπορεί να είναι λοιπόν η ζωή μιας χώρας
με το μισό του πληθυσμού της στο περιθώριο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής;
Γιατί αυτό που αποτελεί πραγματικά πεμπτουσία των συμπερασμάτων μας είναι ότι οι
γυναίκες της υπαίθρου και των πόλεων της Θεσσαλίας, όπως και όλης φυσικά της
Ελλάδας, βρίσκονται στο περιθώριο. Το υπαρκτό δημογραφικό πρόβλημα της περιοχής
διογκώνεται, αφού δεν υπάρχει η κρατική προστασία της μητρότητας, κι όχι μόνο.
Τα χωριά ερημώνουν, τα σχολεία οδηγούνται στο κλείσιμο ή στην υποβάθμιση.
Μεγάλος αριθμός μαθητών εγκατέλειψαν το Λύκειο ενώ το 30% από τους μαθητές του
νομού Καρδίτσας απέτυχαν και οι περισσότεροι απ΄ αυτούς πήραν το δρόμο των ΤΕΕ.
Τα ΤΕΕ Καρδίτσας διπλασίασαν φέτος τον αριθμό των μαθητών τους. Η συνεχής
υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου εντείνει κοινωνικά και πολιτιστικά αδιέξοδα. Η
τηλεόραση, οι λατινοαμερικανικές σαπουνόπερες απορροφούν τον ελεύθερο χρόνο των
γυναικών κι υποκαθιστούν πολιτιστικές ανάγκες. Αποτέλεσμα, όπως μας δήλωσαν οι
κυρίες Σύλλα και Καπνιά: </span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Συντηρητικοποίηση της συμπεριφοράς, αναπαραγωγή προτύπων κ.ά. Παρά
όμως όλες αυτές τις αρνητικές επιπτώσεις, πρέπει να σας πούμε ότι ένα πολύ
μεγάλο μέρος από τις γυναίκες αυτές, έδειξαν ότι δεν συμβιβάζονται με την
ηττοπάθεια και με την προσαρμογή σ΄ αυτά τα . Το έδειξαν με τη συμμετοχή τους
στους αγώνες που αναπτύχθηκαν στην περιοχή μας και αρνούνται τις επιλογές που
οδηγούν στο περιθώριο...".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι άνεργες γυναίκες στις μεγάλες πόλεις της Θεσσαλίας, φτάνουν το
<b>43,4%.</b> Με τις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στην εκπαίδευση δίνει το
τελειωτικό χτύπημα στην ήδη κουτσουρεμένη δημόσια και δωρεάν παιδεία. <b><i>"Ως
προς το θέμα της επιμόρφωσης, </i></b>μας λέει η κυρία Ειρήνη Σύλλα,
</span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">όλοι ξέρουμε ότι στα διάφορα επιμορφωτικά
προγράμματα καταφεύγουν γυναίκες που έτυχε να τις ενημερώσει ο "ημέτερος". Η
πλειοψηφία των γυναικών δεν παίρνει είδηση για τα προγράμματα. Εμείς, δυστυχώς,
περιμένουμε κι άλλο κύμα μακράς διαρκείας ανέργων γυναικών από τη συρρίκνωση της
αγροτικής παραγωγής και το ξεκλήρισμα της αγροτιάς, που θα καταλήξει στα αστικά
κέντρα. Μεγάλη είναι και η κατηγορία των γυναικών που εξ αιτίας όλων αυτών των
προβλημάτων κλείνονται στον εαυτό τους και νιώθουν υποτίμηση και κοινωνική
αποξένωση. Πολλές ωθούνται σε ψυχικό μαρασμό, σε ψυχικές διαταραχές με
αποτέλεσμα να οδηγούνται σε φαρμακευτική στήριξη".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ο γυναικείος πληθυσμός της περιοχής, με χαμηλά εισοδήματα, οι
περισσότερες γυναίκες είναι άνεργες χωρίς ασφάλιση, με χαμηλή μόρφωση, χωρίς
ειδίκευση και επιπλέον γνώσεις, με βασική διασκέδαση την τηλεόραση. Και αυτό το
αναχρονιστικό γυναικείο μοντέλο φτιάχτηκε σκόπιμα, μελετημένα και συνειδητά. Η
γυναίκα των λαϊκών στρωμάτων και των αγροτικών περιοχών προορίζεται σαν το
εφεδρικό υλικό που θα χρησιμοποιείται επικουρικά, όπου υπάρχει
ανάγκη.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στα Τρίκαλα η ανεργία τον περασμένο χρόνο διπλασιάστηκε. Οι
εργαζόμενες γυναίκες απασχολούνται κυρίως στο δημόσιο τομέα (αρκετές στο χώρο
της υγείας και παιδείας) στις τράπεζες και ως ιδιωτικοί υπάλληλοι. Υπάρχουν
ελάχιστες εργάτριες που εργάζονται σε μικρές βιοτεχνίες παραδοσιακών κλάδων,
κυρίως ένδυσης. Όμως ακόμα και αυτές οι βιοτεχνίες κλείνουν, με αποτέλεσμα τα
πρώτα και βασικά θύματα αυτής της πορείας να είναι γυναίκες που πετιούνται στο
δρόμο. Ήδη στο μακρύ κατάλογο των ανέργων γυναικών προστέθηκαν άλλες 100
γυναίκες που απολύθηκαν πρόσφατα από την κλωστοϋφαντουργία "Κλωτσοτήρας". Οι
εργαζόμενες στα σούπερ - μάρκετ στο νομό είναι με στοιχεία του 1999, 217 - από
τις οποίες οι 161 εργάζονται με σπαστό ή συνεχές ωράριο και 56 είναι ωρομίσθιες
(1000 δραχμές την ώρα) και υπογράφουν 4ωρες συμβάσεις.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στο Γενικό Νοσοκομείο είναι πολλές οι ελλείψεις σε νοσηλευτικό
προσωπικό, ενώ το νοσοκομείο χρόνιων παθήσεων καλύπτει την έλλειψη μονίμου
προσωπικού με αποσπάσεις από το γενικό νοσοκομείο και με την εθελοντική προσφορά
γυναικών, μελών του Ερυθρού Σταυρού. Ο εθελοντισμός στην υπηρεσία της
υποβάθμισης της δημόσιας υγείας.</span></div>
<b><i>
</i></b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Στην Λάρισα, </span></i></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">μας λέει η
κυρία Ειρήνη Σύλλα, </span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">σύμφωνα με στοιχεία
του ΟΑΕΔ, η ανεργία είναι για το 1997: 8.500 άνεργοι. Για το 1998: 13.400
άνεργοι. Για το 1999: 19.100 άνεργοι. Από αυτούς το μεγαλύτερο ποσοστό είναι
γυναίκες. Τα παραπάνω στοιχεία όμως μεταφράζονται σε εκατοντάδες χιλιάδες
οικογενειακά δράματα. Σας αναφέρω χαρακτηριστικά το τεράστιο θέμα της
γαλακτοβιομηχανίας "Όλυμπος", η οποία πετάει στο δρόμο πολλούς εργαζόμενους.
Επίσης ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας φθίνει μέρα με τη μέρα στο νομό της
Λάρισας. Βλέπουμε παραγωγικές μονάδες της περιοχής να κλείνουν, ενώ πολλές
βρίσκονται κάτι λίγο πριν από το κλείσιμο. Βλέπουμε επίσης οι άνεργοι της πόλης
μας στην απεγνωσμένη τους προσπάθεια να εξασφαλίσουν κάποια δουλειά, ακόμα και
στα εργοστάσια και στα πολυκαταστήματα, να γίνονται αντικείμενο αισχρής
εκμετάλλευσης από την κυβέρνηση και από διάφορους επιτήδειους. Αντί για
οικονομική ανακούφιση εμπαίζονται, αφού διατηρούνται απαράδεκτα χαμηλά τα
επίπεδα των επιδομάτων ανεργίας, η κυβέρνηση αρνείται να δώσει ακόμα και το
έκτακτο βοήθημα των 200.000 δρχ. που διεκδικεί το Εργατικό Κέντρο της
Λάρισας".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας στήνονται και στη Λάρισα
μηχανισμοί, τα λεγόμενα ΚΕΚ, προκειμένου να ξεκοκαλίσουν διάφορα προγράμματα.
Όλος αυτός ο χορός δισεκατομμυρίων που σπαταλούν στο όνομα της ανεργίας, έχει
σαν αποτέλεσμα να πλουτίζουν - ως συνήθως - οι επιτήδειοι και οι άνεργοι να
οδηγούνται στην πείνα, στην εξαθλίωση, στον εξευτελισμό, στην
επαιτεία.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Φοβερή είναι και η κατάσταση των γυναικών στο Βόλο, όπως μας
πληροφορεί η κυρία <b>Ρίτσα Ρούση, </b>όπου η αποβιομηχάνιση μαζί με την ανεργία
στο νομό συνεχώς αυξάνονται. Τον τελευταίο καιρό έκλεισαν κι άλλα εργοστάσια και
βιοτεχνίες, αφήνοντας στο δρόμο τους εργαζόμενους σ΄ αυτά π.χ. ΜΕΚΑΒΟ (70
εργαζόμενους), βιοτεχνία ιματισμού Εφετζή (5ο εργαζόμενους), πέντε Σούπερ Μάρκετ
ΣΟΜ (80 εργαζόμενους), βιοτεχνία συσκευασίας ελαίων ΣΑΜΑΡΑ (30 εργαζόμενους)
αφήνοντας άνεργους άλλους 130 εργαζόμενους.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το ποσοστό της ανεργίας στη Μαγνησία έφτασε το 1999 στο 22%, από το
18% που ήταν το 1998 και το 14% που ήταν το 1997. Στα Σούπερ Μάρκετ "ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΣ"
το 53% των εργαζομένων σ΄ αυτά είναι ωρομίσθιοι εκ των οποίων το 81% είναι
γυναίκες.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στη σύντομη επίσκεψή μας στην περιοχή της Θεσσαλίας είδαμε με τα
μάτια μας πολλά από αυτά που μας είπαν γυναίκες της περιοχής. Η κυρία <b>Ελένη
Καπνιά</b> συνέχισε τη συζήτηση που είχαμε μαζί της λέγοντάς μας ότι:
</span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Σύμφωνα με μελέτη της Αναπτυξιακής
Καρδίτσας (ΑΝΚΑ) παρατηρείται μια διαρκής πληθυσμιακή συρρίκνωση, μια
εγκατάλειψη της υπαίθρου και ειδικότερα της ορεινής ζώνης. Συνταρακτικά είναι
και τα στοιχεία για την ανεργία στο νομό μας. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ
(Φεβρουάριος ΄99) ο αριθμός εγγεγραμμένων ανέργων ανέρχεται στα 5.833 άτομα
(2.447 άνδρες, 41,05% και 3.386 γυναίκες 58,05%). Παρατηρείται λοιπόν ότι η
ανεργία έχει υπερτριπλασιαστεί σε σχέση με το 1981 φτάνοντας στο πρωτοφανές για
την περιοχή ποσοστό 15%. Αξίζει να σημειωθεί ότι επιδοτούνται μόλις 992 άτομα. Η
πραγματικότητα όμως είναι πολύ χειρότερη, αφού τα στοιχεία που έχουμε είναι
πλασματικά, γιατί η καταγραφή των ανέργων έγινε με βάση τις κάρτες ανεργίας που
εκδόθηκαν".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πρώτα θύματα; Οι γυναίκες. Ένα υλικό εκμεταλλεύσιμο και βολικό,
αφού αποφασίζουν γι΄ αυτές, χωρίς αυτές. Τις χρησιμοποιούν όποτε τις έχουν
ανάγκη και όταν δεν τις χρειάζονται τις ξαναστέλνουν στο σπίτι.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σημερινά στοιχεία του ΟΑΕΔ μιλάνε για 7.500 ανέργους στην Καρδίτσα
και επιπλέον 3000 αλλοδαποί, ενώ σύμφωνα με στοιχεία του Εργατικού Κέντρου, το
ποσοστό ανεργίας φτάνει στο 30-35% περίπου!</span></div>
<b><i>
</i></b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Το μεγαλύτερο όνειρό μας γίνεται πραγματικότητα με την ένταξη στην
ΟΝΕ, θριαμβολογούν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης. Ένα όνειρο γλυκό, όνειρο
απατηλό! Όνειρο, αλλά για ποιους; Η "έμμονη ιδέα" της ολιγαρχίας γίνεται λοιπόν
πραγματικότητα, όμως σύντομα θα αποδειχτεί εφιάλτης για τους μη προνομιούχους:
Ένα φάντασμα φτώχειας και στερήσεων για τους περισσότερους και ιδιαίτερα για τις
γυναίκες. Δημόσιες συζητήσεις, αναλύσεις, προβλέψεις, πανηγυρισμοί, σχεδόν ποτέ
δεν θίγουν αυτή την πλευρά του θέματος που αφορά το μισό πληθυσμό της χώρας και
που καλείται "εκσυγχρονισμένα" να επιστρέψει στην οικονομική εξάρτηση, στην
υποταγή, στις σκοταδιστικές αντιλήψεις του παρελθόντος. Γιατί, τι άλλο μπορεί να
συμβεί αν αφήσουμε να περικοπούν τα δικαιώματά μας στη δουλειά, στην κοινωνική
πολιτική, στον πολιτισμό; Τι θα γίνει, αν οποιαδήποτε κρατική βοήθεια (που έχει
κερδηθεί με αγώνες χρόνων ολόκληρων) υποκατασταθεί από τους πολλαπλούς ρόλους
της γυναίκας, που θα μεταβληθεί - ξανά - σε υποζύγιο της καπιταλιστικής
κοινωνίας και θα επιστρέψει στην απομόνωση του σπιτιού;", </span></i></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">μας λέει η Ειρήνη Σύλλα.</span></div>
<b><i>
</i></b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Αλήθεια, πόσες και ποιες γυναίκες θα φτάσουν κύριε Βήχο στο μέλλον
στη σύνταξη; Αν στο παρελθόν υπήρχε αυτό το πρόβλημα, σήμερα οι διαστάσεις του
έχουν γιγαντωθεί, με την επέκταση των ευέλικτων μορφών εργασίας, όπου
απασχολούνται κατά 90% γυναίκες. Εργαζόμενες με φασόν, δελτία παροχής υπηρεσιών,
συμβάσεις έργου και χρόνου, εργάζονται ουσιαστικά με εξαρτημένη σχέση εργασίας,
αλλά δεν ασφαλίζονται. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των γυναικών μπορεί ποτέ να μην
φτάσει στη σύνταξη", </span></i></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">συμπληρώνει η
Ελένη Καπνιά.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Έτσι είναι. Όταν θέλεις δεκαπέντε χρόνια συνεχούς υπηρεσίας,
πλήρους σταθερής απασχόλησης για να πάρεις τα 4.500 ένσημα, ώστε να έχεις την
κατώτερη σύνταξη, με τα μεγάλα διαστήματα ανεργίας, τα τετράωρα κλπ, θα
χρειασθούν τουλάχιστον 30 χρόνια αυτών των μορφών απασχόλησης, για να πάρεις τα
ελάχιστα.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στο όνομα της ΟΝΕ το κράτος πρόνοιας μειώνεται συνεχώς, οι
κοινωνικές παροχές αφαιρούνται "σωρηδόν", ενώ αντίστοιχες υποχρεώσεις του
κράτους φορτώνονται στις τσέπες των εργαζομένων και στους ώμους των γυναικών,
που είναι πιο ευάλωτες στην προσπάθεια ανατροπής των εργασιακών σχέσεων. Στο
όνομα της ΟΝΕ οι γυναίκες είναι οι τελευταίες που προσλαμβάνονται, η μητρότητα
είναι "μείον" για την εργαζόμενη, και οι πρώτες που απολύονται. Κι από αυτές, οι
πρώτες που προτιμώνται στην απόλυση είναι οι εργαζόμενες πάνω από 40 χρόνων, που
σ΄ αυτή την ηλικία είναι πολύ δύσκολο να ξαναβρούν δουλειά.</span></div>
<b><i>
</i></b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Η κατάσταση είναι τραγική για όσες βρίσκονται κοντά στη σύνταξη,
</span></i></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">επισημαίνει η Ειρήνη Σύλλα.
</span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Για να την πάρουν πρέπει να έχουν
ασφαλιστική σχέση τα πέντε τελευταία χρόνια, όπου υπολογίζεται ο μέσος όρος των
αποδοχών. Οι ανασφάλιστες στερούνται το επίδομα ανεργίας, την ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη, το επίδομα γάμου και τοκετού οι νεότερες... Όχι, δεν είμαστε ενάντια
στην οποιαδήποτε βελτίωση γνώσεων και ειδίκευσης - το αντίθετο μπορώ να πω
συμβαίνει - αλλά πιστεύουμε ότι τα προγράμματα κατάρτισης είναι ένα προκάλυμμα,
για να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο, ώστε να μη συνειδητοποιεί ότι αυτό που
φταίει για την ανεργία δεν είναι η έλλειψη κατάρτισης, αλλά ότι συνεχώς
μειώνονται οι θέσεις εργασίας, βάσει της πολιτικής που ακολουθείται για χρόνια
απ΄ όλες τις κυβερνήσεις".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Κάτι που δεν αναφέρεται συχνά, αλλά που αποτελεί "αιχμή του
δόρατος" για τις εργαζόμενες γυναίκες είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει το κράτος
τη μητρότητα, κάτι που αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για τη χειραφέτηση και την
ισοτιμία της γυναίκας. Μιλώντας με τις δύο αυτές γυναίκες για τις συνθήκες
εργασίας των γυναικών που συνεχώς επιδεινώνονται και τις εργαζόμενες που
βρίσκονται υπό καθεστώς τρομοκρατίας αναφέρθηκε από τις συνομιλήτριες μου πώς η
Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα στις κοινωνικές παροχές. Η φροντίδα για την τρίτη
ηλικία, η πρόσβαση σε παιδικούς σταθμούς, η βοήθεια και φροντίδα στα άτομα με
ειδικές ανάγκες, η ενίσχυση ανέργων, όλα μα όλα παραπέμπονται στον Προκρούστη
της "δίκαιης επιλεκτικότητας" ή του εθελοντισμού.</span></div>
<b><i>
</i></b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Οι βιομήχανοι με έγγραφά τους, </span></i></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">λέει η Ειρήνη Σύλλα, </span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ενημερώνουν την κυβέρνηση ότι είναι... δυσβάστακτα βάρη τα
δικαιώματα των μητέρων (άδεια τοκετού, λοχείας, γονική άδεια κλπ), και ότι δεν
θα προσλαμβάνουν γυναίκες αν κάποιος φορέας, στα πλαίσια της κοινωνικής
αλληλεγγύης, δεν αναλάβει τα έξοδα που είναι αρνητικά για την ανταγωνιστικότητα!
Σήμερα που η βαρβαρότητα και η ασυδοσία κυριαρχούν στις σχέσεις εργοδότη και
εργαζόμενο, μπορούμε να πούμε αβίαστα ότι η εγκυμοσύνη διώκεται! Απροκάλυπτα
πλέον δεν προσλαμβάνονται οι νέες γυναίκες, αν δεν εγγυηθούν την αποφυγή μιας
εγκυμοσύνης, έγκυες απολύονται, ενώ με το "εκσυγχρονισμένο" εργασιακό καθεστώς
των "άτυπων" μορφών εργασίας, τα επιδόματα, οι άδειες, τα μειωμένα ωράρια κ.ά.,
αποτελούν "αναχρονιστικό παρελθόν", κοστίζουν, άρα εμποδίζουν την
ανταγωνιστικότητα στην ελεύθερη από τις κατακτήσεις αγορά
εργασίας".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η μητρότητα όμως δεν αρχίζει και δεν τελειώνει με τον τοκετό.
Χρειάζεται μια σειρά μέτρων που θα διαφυλάξουν τη σωματική και ψυχική υγεία της
μητέρας και του παιδιού. Σεξουαλική ενημέρωση, υπηρεσίες οικογενειακού
προγραμματισμού. Δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία, προστασία του
περιβάλλοντος και της βρεφονηπιακής ηλικίας. Δεν είναι λοιπόν παράξενο που τα
ζευγάρια σήμερα διστάζουν να προχωρήσουν στην απόκτηση, έστω και ενός παιδιού,
μέσα σ΄ αυτό το εχθρικό για τη μητρότητα τοπίο.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το μέλλον ξεκίνησε λοιπόν, μα όχι για τους εργαζόμενους κύριε
πρωθυπουργέ." Η Θεσσαλία μια από τις πιο καρπερές περιοχές της χώρας μας βλέπει
τη γεωργία και την κτηνοτροφία της να συρρικνώνεται, να διαλύεται, να
καταστρέφεται με δραματικές συνέπειες όχι μόνο για τους αγρότες και τις
αγρότισσες αλλά και για τα άλλα στρώματα των εργαζομένων", κλείνουν τη συζήτηση
οι δύο συνομιλήτριες μου.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Για τις γυναίκες της Θεσσαλίας λοιπόν, για τις γυναίκες όλου του
κόσμου, τα προβλήματα της ανεργίας, της καταπίεσης και όλα όσα πιο πάνω
αναφέραμε πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσα από </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">μια κοινή πάλη γυναικών και ανδρών κόντρα στις επιδιώξεις, στην
πολιτική και την εξουσία της πλουτοκρατίας. Μόνο έτσι θα ανατραπεί η
πραγματικότητα της σκλαβιάς και της διπλής καταπίεσης, για να κάνουν μαζί την
"έφοδο στον ουρανό", κατακτώντας το δικό τους μέλλον, με το πέρασμα από "το
βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της ελευθερίας". Το μέλλον ξεκίνησε για
το ΠΑΣΟΚ μα δεν υπάρχει μέλλον χωρίς την ανατροπή του άθλιου καπιταλιστικού
συστήματος που ζούμε, χωρίς "το άλλο μισό του ουρανού".</span></b></div>
<b>
</b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ 3 Ιουνίου 2000</span></b> </div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-22779113529595379242013-08-12T11:26:00.003-07:002013-08-12T11:26:38.260-07:00ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>
</b>
<div align="center">
<b><span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: small;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟ ΝΟΜΟ
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ. </span></b></div>
<div align="center">
<br /></div>
<b>
<div align="center">
<span style="color: magenta; font-family: Verdana; font-size: small;">ΜΑΡΑΖΩΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ
ΠΕΡΙΟΧΕΣ </span></div>
<div align="center">
<span style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: small;">ΟΡΓΙΑΖΕΙ Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<br />
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το όμορφο νησί της Κρήτης είχα να το επισκεφθώ εδώ και 20 σχεδόν
χρόνια! Μια επίσκεψη λοιπόν μετά 20 χρόνια, έχει μειονεκτήματα, αλλά και ένα
πλεονέκτημα: έδωσε τη δυνατότητα ασφαλών συγκρίσεων για τότε και το σήμερα. Δεν
πρόκειται για σχήμα λόγου, αλλά είναι πολύ λυπηρό να διαπιστώνω σήμερα, μετά 20
χρόνια, πως όχι μόνον δεν έχει αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο, αλλά η κατάσταση
είναι χειρότερη, τουλάχιστον όσον αφορά την αγροτική οικονομία, ενώ για την
υποδομή - εγγειοβελτιωτικά έργα κλπ., - οι άνθρωποι ακόμα συζητούν τα ίδια που
συζητούσαν και πριν 20 χρόνια - ένα φράγμα για να ποτίζουν τα χωράφια τους! Όσον
αφορά το οδικό δίκτυο, ως ένας από τους δείκτες ανάπτυξης και μάλιστα σε ένα
ιδιαίτερα τουριστικό μέρος - γενικά ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει. Στο τμήμα
του οδικού άξονα που διατρέχει το βόρειο τμήμα της Κρήτης, Χανιά - Ηράκλειο, που
είχε κατασκευαστεί την περίοδο της χούντας με απαίτηση του ΝΑΤΟ, απλώς
προστέθηκαν μερικά χιλιόμετρα προς τον Αγ. Νικόλαο ενώ, όσον αφορά τη νότια
πλευρά του νησιού και την ενδοχώρα, η κατάσταση είναι ακόμη πιο απογοητευτική.
Αυτό αφορά, τουλάχιστον, τους δύο νομούς Ηρακλείου και Λασιθίου που μπορέσαμε να
διαπιστώσουμε καλύτερα τη δύσκολη κατάσταση για τον ντόπιο πληθυσμό και
ιδιαίτερα για τους φτωχούς αγρότες. Και να σκεφθεί κανείς ότι πρόκειται για το
"πράσινο" νησί του ΠΑΣΟΚ!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στο νησί είκοσι δύο χιλιάδες νόμιμα εργαζόμενοι στον Τουρισμό και
άλλοι περίπου 9.000 με καθεστώς "μαύρης" εργασίας, αποτελούν αυτό που ορισμένοι
ξενοδόχοι αποκαλούν "προίκα" της Κρήτης. Απ΄ αυτούς παράγεται επί 210 μέρες κάθε
χρόνο αυτό που</span><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;"> αποκαλείται τουριστικό προϊόν.
Τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς αυτούς και όμως αυτοί είναι οι σύγχρονοι
είλωτες του νησιού. Ήδη με μισθούς εξαθλίωσης, όπως συμβαίνει σ΄ όλο τον κλάδο
τους, τραβούν επιπλέον "κουπί" καθώς το μεγάλο - και τώρα πλέον πολυεθνικό -
κεφάλαιο, που ελέγχει τον τουρισμό στο νησί, εφευρίσκει όλο και νέους τρόπους να
"βγάλει από τη μύγα ξίγκι".</span></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ</span></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πριν 20 χρόνια έσφυζε από ζωή. Ήταν ακόμα η αρχή της ένταξης στην
ΕΟΚ κι δεν είχαν φανεί τα αποτελέσματα της Κοινής Αγροτικής πολιτικής πέραν του
πλαφόν που είχε μπει για την παραγωγή σταφίδας και της μειωμένης τιμής της που
είχε προκαλέσει και τα μεγάλα συλλαλητήρια των σταφιδοπαραγωγών στο Ηράκλειο.
Στο χωριό Προφήτης Ηλίας, ένα χωριό, μια ολόκληρη περιοχή, για το Νομό Ηρακλείου
συνολικά, με εκτεταμένες καλλιέργειες απασχολούν, σχεδόν αποκλειστικά, και τώρα
την περιοχή. Μόνο που σήμερα η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική, απογοητευτική.
Εκεί που, τότε, η ζωή έσφυζε και οι δυναμικές αυτές καλλιέργειες έδιναν
προοπτική, σήμερα, είναι ολοφάνερος ο κοινωνικός - οικονομικός μαρασμός και η
απογοήτευση όσων επιμένουν να καλλιεργούν.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Κι αυτό βεβαίως, έχει άμεση σχέση με την τύχη που έχει προδιαγράψει
για τα δύο βασικά προϊόντα, σταφίδα και λάδι, η ΕΕ, με τις πολιτικές συρρίκνωσης
των τιμών και κατάργησης κάθε στήριξης των προϊόντων και έλλειψης κάθε
εξασφάλισης των αγροτικών εισοδημάτων από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις των
τελευταίων δεκαετιών. Το αποτέλεσμα αυτό, της καταχρέωσης και του αδιεξόδου,
βιώνουν εδώ και χρόνια οι αγρότες της περιοχής, όπως και άλλων αγροτικών
περιοχών, όπως και άλλων αγροτικών περιοχών, καθώς, όπως μας λένε οι κάτοικοι
του Προφήτη Ηλία, τα χρέη όλο και φουσκώνουν στην αγροτική τράπεζα αφού οι
αγρότες αδυνατούν να ξεπληρώσουν και συνεχώς προστίθενται νέα χρέη κάθε χρόνο,
εκτός του ότι τα παλιά αυγαταίνουν με τα πανωτόκια. Και πώς να μπορέσουν να
ξεχρεώσουν; Αφού, όπως μας λέει ο Γιώργος Ξυδάκης, η τιμή της σταφίδας έχει
πέσει σε εξευτελιστικά επίπεδα, ενώ και η στρεμματική ενίσχυση δεν καλύπτει αυτή
τη δραστική μείωση της τιμής. Από την άλλη κι ενώ συνεχώς μειώνεται η τιμή της
σταφίδας, η τιμή των αγροτικών εφοδίων και των φυτοφαρμάκων αυξάνει χρόνο το
χρόνο με άλματα".</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη με το λάδι αφού χρόνια τώρα, έχει
μπει στον Προκρούστη της ΕΕ. Κατάργησαν κάθε τιμή ασφαλείας ενώ με τους
περιορισμούς στην καλλιέργεια, μειώνουν και τις όποιες ενισχύσεις που δίνονται,
επιβάλλοντας τεράστια πρόστιμα στους παραγωγούς. Τώρα μάλιστα, με την
αντικατάσταση της επιδότησης στην παραγωγή, με επιδότηση κατά δέντρο και κατά
ζώνη, με βάση τις οποίες επιβάλλουν μειωμένους συντελεστές παραγωγής, προσπαθούν
να περιορίσουν ακόμα περισσότερο τις όποιες ενισχύσεις και, έτσι, την
καλλιέργεια. Εκτός αυτού, όπως διαμαρτύρονται οι αγρότες, με τον τρόπο αυτό οι
αυθαιρεσίες σε βάρος των παραγωγών έχουν γίνει κανόνας, ενώ παίζονται και
διάφορα παιχνίδια πελατειακών σχέσεων.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Την ίδια ώρα, όπως εξηγεί ο Κώστας Μουμουτσάκης, μόνο για τα
αγροτικά μηχανήματα, κάθε αγρότης πληρώνει "καπέλο" εκατομμύρια δραχμές για το
ΦΠΑ που είναι 18%, ενώ η τιμή των καυσίμων έχει γίνει δυσβάσταχτη και η
κυβέρνηση, απλώς, επιστρέφει "κάτι ψίχουλα - "κοροϊδία" μερικών χιλιάδων
δραχμών, αντί επιστροφής ΦΠΑ. Στα λιπάσματα και άλλα βασικά εφόδια, επίσης, οι
τιμές διαμορφώνονται ανεξέλεγκτα. Στα αντιαγροτικά μέτρα της κυβέρνησης του
ΠΑΣΟΚ και της ΕΕ, δεν μπορεί προβάλλοντας διάφορα προσχήματα ενώ η κυβέρνηση
τους κάνει πλάτες, ουσιαστικά".</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Με όλα αυτά, τα χρέη των αγροτών έχουν γίνει θηλιά στο λαιμό τους!
Δεν είναι τυχαίο, όπως μας λένε χαρακτηριστικά, ότι στα χωριά τους, τα τελευταία
δέκα χρόνια, δεν έχει "σηκωθεί κανένα σπίτι" από τους αγρότες και τα χωριά
μαραζώνουν. <b><i>"Όποιο κοπέλι μπορεί να βρει δουλειά, φεύγει και όσοι μένουν,
κλαίνε τη μοίρα τους κι αυτοί μαζί με μας"... </i></b>Αλλά, τολμάμε να
ρωτήσουμε, η κυβέρνηση λέει ότι ρύθμισε και ρυθμίζει τα χρέη των αγροτών και των
συνεταιρισμών όλα αυτά τα χρόνια, ή πως με τον "αγροτοτουρισμό" μπορούν να
"κάνουν την... τύχη τους οι αγρότες". Τότε οι αγρότες εξεγείρονται κυριολεκτικά:
<b><i>"Αυτά τα λένε γι΄ αυτούς που δεν ξέρουν"! </i></b>Και εξηγούν:
</span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Μ΄ αυτές τις ρυθμίσεις που πήγαν να
κάνουν, ρυθμίζοντας, απλώς, τα ληξιπρόθεσμα, όχι μόνο δεν μπορέσαμε να
ξεχρεώσουμε αλλά, αντίθετα, τα χρέη μας πολλαπλασιάζονται".</span></i></b></div>
<b><i>
</i></b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Καταχρεωμένες είναι και οι συνεταιριστικές οργανώσεις",
</span></i></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">μας βεβαιώνει ο Γιώργος Μεταξάκης,
μέλος του ΔΣ του τοπικού συνεταιρισμού και πρόεδρος του αγροτικού συλλόγου.
<b><i>"Έτσι, όχι μόνον αδυνατούν να λειτουργήσουν και να προστατέψουν το
εισόδημα των φτωχών και μικρομεσαίων αγροτών, αλλά οδηγούνται στο κλείσιμο, ενώ
βρίσκονται σε πλήρη μαρασμό. Ποτέ δε θέλησαν να ρυθμίσουν τα χρέη με τρόπο που
να μπορούμε να ξεπληρώσουμε", </i></b>προσθέτει...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στο Ηράκλειο η διοίκηση του σωματείου των ξενοδοχοϋπαλλήλων είναι
εξαφανισμένη! Από κάτι έντυπα του σωματείου ανακαλύπτουμε ότι οι
συνδικαλισταράδες αυτοί κάνουν αγώνα "ενάντια στους ξένους"! Έχει εξασφαλισμένη
τη θητεία της με τη συνδρομή των μεγαλοξενοδόχων που φροντίζουν στις αρχαιρεσίες
να μεταφέρουν με πούλμαν τους εργαζόμενους μην τυχόν και χαθούν στο δρόμο! Οι
εργαζόμενοι φοβούνται να μας μιλήσουν! Γύρω μας κάποιοι τύποι μας παρακολουθούν.
Όπως μάθαμε ήταν... συνδικαλιστές του σωματείου που δεν τους... βρίσκαμε να μας
μιλήσουν για τα προβλήματα των εργαζομένων!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Κάποια στιγμή ένας εργαζόμενος μας λέει ότι τα μεγάλα ξενοδοχεία
έχουν μέσα καταστήματα κάθε είδους. Ο πελάτης πληρώνει προκαταβολικά για ότι
τραβάει η όρεξή του και κυκλοφορεί με ένα λουράκι απόδειξη ότι έχει προπληρώσει.
Πρακτικό αποτέλεσμα: Μόνο το 10% των εγκλείστων στα χρυσά κλουβιά βγαίνει στην
πόλη για να ψωνίσει. Η χαμηλότερη τιμή διανυκτέρευσης σε ένα τέτοιο κλουβί είναι
<b>100.000 δραχμές! </b>Οι έμποροι, εγκλωβισμένοι στη λογική του μικροϊδιοκτήτη,
ζητούν να παραταθεί το ωράριο των καταστημάτων έως τις 12 τη νύχτα για να
πιάσουν τους πελάτες που αργά το βράδυ βγαίνουν στην πόλη. Το αίτημα αυτό
υποκινείται από τα μεγάλα καταστήματα.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Και τώρα ας δούμε τι συμβαίνει με τη "ναυαρχίδα" του τομέα παροχής
υπηρεσιών Υγείας στην Κρήτη, το περίφημο Πανεπιστημιακό <b>(ΠΕΠΑΓΝΗ)</b> στο
Ηράκλειο. Που όταν φτιάχτηκε ήταν το καμάρι της περιοχής ενώ σήμερα ως κτίριο
έχει ρημάξει! Το νοσοκομείο αυτό λειτούργησε για πρώτη φορά το 2000 και στοίχισε
για να φτιαχτεί 26 δισ. και 450 εκατομμύρια. Όπως ισχύει και για το σύνολο του
χώρου της Υγείας, η διοίκηση του νοσοκομείου έχει σαφείς εντολές να λειτουργεί
το νοσοκομείο ως επιχείρηση! Και ως τέτοια κατόρθωσε το 2000 να έχει "ίδια
έσοδα", δηλαδή εισέπραξε χρήμα - από αυτούς για τους οποίους υποτίθεται πώς,
σύμφωνα με τη συνταγματική επιταγή, "το κράτος μεριμνά δια την υγεία των
πολιτών" - ίσο με 14 δισ. και 230 εκατομμύρια. Δηλαδή, το κράτος στην περίπτωση
του ΠΕΠΑΓΝΗ πλήρωσε μόνο τους μισθούς. Στην πραγματικότητα, όσοι χρειάστηκαν τις
υπηρεσίες του νοσοκομείου πλήρωσαν πολύ περισσότερα από αυτά τα 14 δισ.
</span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ευθέως καταγγέλλουμε ότι για να νοσηλευτεί
κάποιος στο ΠΕΠΑΓΝΗ πρέπει πρώτα πρώτα να έχει περάσει την πόρτα - με το
αζημίωτο βέβαια - του ιδιωτικού Ιατρικού Κέντρου της πόλης, στο οποίο παράλληλα
με τη θέση τους στο δημόσιο διατηρούν ιατρείο οι περισσότεροι μεγαλογιατροί του
ΠΕΠΑΓΝΗ. Ο μεγάλος χαμένος, φυσικά, αυτής της ιστορίας είναι η Δημόσια
Υγεία.</span></b></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Δημοσιεύθηκε στη ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ στις 29 Σεπτεμβρίου
2001</span></div>
</b></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-10058598942961055602013-08-12T11:25:00.002-07:002013-08-12T11:25:48.000-07:00Λ Ε Σ Β Ο Σ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<b>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: small;">Λ Ε Σ Β Ο Σ</span></div>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: small;"><span style="color: green;">ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΟ </span><span style="color: red;">ΚΟΚΚΙΝΟ
</span><span style="color: green;">ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ!</span></span></div>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;"><span style="color: magenta;">"Πας τα "Μπλόκια" θα
σταθούμι/ να </span></span></div>
<div align="left" style="margin: 0px 5px;">
<span style="color: magenta; font-family: Verdana; font-size: x-small;">μας φα το ξιροβόρ./</span></div>
<div align="left" style="margin: 0px 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;"><span style="color: magenta;">Μο φακίρδις να μη δούμι/ τσι </span></span></div>
<div align="left" style="margin: 0px 5px;">
<span style="color: magenta; font-family: Verdana; font-size: x-small;">φασίστις ιμουβόρ".</span></div>
<div align="left" style="margin: 0px 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;"><span style="color: navy;">Ρεπορτάζ </span><span style="color: blue;">Δημοσιεύθηκε στη ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ στις 23 Ιουνίου
2001</span></span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η Μυτιλήνη, το κόκκινο νησί του Αιγαίου, είναι το μοναδικό νησί του
Αιγαίου που κρατήθηκε στη Γερμανοϊταλική Κατοχή ολότερα ΕΑΜικό. Αυτό φυσικά δεν
άρεσε καθόλου στη μαύρη αντίδραση. Ετσι, τα Χριστούγεννα του 1944, ο Λεσβιακός
Λαός κατέβηκε στα "Μπλόκια", όπως μάς λέει και ο Αγιασιώτης ποιητής <b>Στρατής
Αναστασέλης</b> και απέτρεψε την απόβαση των "μαύρων" που διοικούσε ο Turubull
κι ο Σκόμπι απ΄ την Αθήνα.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Aυτά συνέβησαν τότε, το 1944. Σήμερα η αντεργατική - αντιαγροτική
πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που πλήττει όλους
τους εργαζόμενους της χώρας μας και έχει καταστήσει πολλές περιοχές φτωχές, έχει
ιδιαίτερα σκληρές επιπτώσεις για τους κατοίκους των ακριτικών περιοχών, όπως
συμβαίνει και με το νησί της Λέσβου και της πρωτεύουσάς του Μυτιλήνης. Μιας
πόλης βαρύτιμης και αντιφατικής. Δύο πρόσωπα, δύο λιμάνια. Η νότια πλευρά, πιο
αστική, βυθισμένη σε μακάβρια νάρκη. Η βορινή, πιο λαϊκή, ανοιχτή στις ριπές που
έρχονται με τα μελτέμια τ΄ ασπρόμαυρα, τ΄ αγριωπά. Γενοβέζοι και Τουρκοκρατία
μεταμφιέζουν την αρχαιότητα. Το μπαρόκ της Ανατολής γεμίζει την ψυχή με
νοσταλγική μελαγχολία. Όπου και να σκάψεις, παρ΄ όλα αυτά, βρίσκεις νερά κι
ερείπια.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στα πρώιμα χρόνια, η μύτη της μικρής χερσονήσου, όπου είναι
χτισμένη η κυρίως πόλη, ήταν νησί. Σήμερα, ενωμένη με τη στεριά, τη στεφανώνει
το κάστρο των Γατελούζων. Περίπλοκοι δρόμοι, μεγάλα σπίτια που κρύβουν
εσωτερικές αυλές. Το καλοκαίρι σ΄ αυτές τις γειτονιές κάνει αφάνταστη ζέστη και
μυρίζει ανυπόφορα γλυκά το γιασεμί και τ΄ αγιόκλημα. Παντού, μεσ΄ από τα
πλακόστρωτα και τα σκαλοπάτια των εισόδων, φυτρώνουνε νυχτολούλουδα. Στα χρόνια
του ΄60 όταν είχα ξαναεπισκεφτεί το όμορφο νησί απ΄ τις μισάνοιχτες πόρτες των
κήπων μπορούσα να διακρίνω ορτανσίες, καμέλιες, ντάλιες, μπανανιές, μαγνόλιες,
πικροδάφνες και φοίνικες. Πυκνοί παράδεισοι, κλειδωμένοι ναοί. Τα νότια
προάστια, ο Μακρυ Γιαλός, η Σουράδα, ήταν ένα ξετύλιγμα αισθαντικού σκηνικού.
Πύργοι, βίλες "τρελής¨ αρχιτεκτονικής των αρχών του αιώνα, πραγματώσεις
ονείρων...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Μια αίσθηση Κωνσταντινούπολης, Σμύρνης, Αλεξάνδρειας, την
υποψιάζεσαι να υφέρπει σε χίλιες μεριές, ορφανή. Εκζήτηση και νωχέλεια,
περίτεχνες οικοδομές, λεβαντινισμός, βυζάντιο πίσω από τις δυτικότροπες
προσωπίδες, τελετουργίες αργόσυρτης καθημερινότητας, παράδοξα "κράματα". Είναι
περίεργο αλλά κάποιες φορές σκέφτηκα αχνά τον Καβάφη. Ίσως δεν είναι τυχαίο που
σ΄ ένα ψηλό ξενοδοχείο της προκυμαίας (μια πλευρά του την έχει ζωγραφίσει ο
Τσαρούχης), έζησε για πολλά χρόνια η ανιψιά του μεγάλου ποιητή η Χαρίκλεια
Καβάφη - Βαλιέρη.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σήμερα η Μυτιλήνη έχει αλλάξει. Αστυφιλία, φοιτητόκοσμος και πολλά
προβλήματα. Ωστόσο, ακόμη δεν γίνεται παρά να διατηρούνται κάποιες από τις
παλιές εκείνες αρχετυπικές ραβδώσεις. Το ίδιο φεγγάρι βγαίνει πάντα πάνω από τα
μικρασιατικά βουνά, τις νύχτες του Αυγούστου. Απόλυτη άπνοια. Η θάλασσα, μαύρη
γυαλιστερή λίμνη. Πληκτική απάθεια. Κάθεσαι σε μια προβλήτα και κοιτάς ένα
κατακόκκινο δίσκο να σηκώνεται αργά στον ουρανό της ανατολής. κιτρινίζει.
Γίνεται ασυγκίνητο πρόσωπο. Πάνω από την Πέργαμο, την Εφεσο, τη Μίλητο. Πάνω από
τη Λυδία. Τη Λυδία και τις Σάρδεις.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* * * *</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Καιρός όμως να απαγκιστρωθούμε από ονειροπολήσεις και λογοτεχνικές
περιγραφές. Εδώ η σκληρή πραγματικότητα δεν επιδέχεται ονειρικές αυταπάτες. Ο
"εκσυγχρονισμός" έχει τσακίσει το νησί της Σαπφούς. Όλες οι δυναμικές αγροτικές
παραγωγές, όπως είναι η ελαιοκαλλιέργεια και η κτηνοτροφία, πλήττονται σκληρά
εξαιτίας των αντιαγροτικών μέτρων, ενώ η αλιεία περιορίζεται, αφού δεν αφήνει
πια κανένα έστω μικρό κέρδος ακόμα και για επιβίωση. Η ανεργία και η
υποαπασχόληση οδηγούν επίσης στην εγκατάλειψη του νησιού, ενώ οι νέοι
δεινοπαθούν για να σπουδάσουν αντιμετωπίζοντας τις τρομακτικές ελλείψεις στην
υποδομή και σε δασκάλους, πέρα από τα προβλήματα της αντιδραστικής μεταρρύθμισης
στην Παιδεία.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το λάδι, το βασικό προϊόν της Μυτιλήνης, από το οποίο ζούνε
χιλιάδες οικογένειες και από το οποίο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η οικονομία του
νησιού, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Οι τιμές του κατρακύλησαν στα κατώτερα
επίπεδα των τελευταίων δεκαετιών. Η κατάσταση αυτή δεν οφείλεται στην προσφορά
και στη ζήτηση. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε, όπως μας λένε εδώ στη Μυτιλήνη, από
την έλλειψη κάθε μέτρου, που να στηρίζει την τιμή του λαδιού, όταν βρίσκεται στα
χέρια του παραγωγού. Για πρώτη φορά στις τελευταίες δεκαετίες, ο παραγωγός, αλλά
και ο καταναλωτής, έχει μείνει ουσιαστικά ξεκρέμαστος και αδύναμος μπροστά στην
παντοδυναμία, οικονομική και άλλη, των μεγαλεμπόρων, που αγοράζουν σε
εξευτελιστικές τιμές και μετά πουλάνε το λάδι σε διπλάσιες ή και πάνω
τιμές!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Υπεύθυνη είναι κατά κύριο λόγο η Ευρωπαϊκή Ένωση, που με τις
αποφάσεις της γίνεται ο νεκροθάφτης της ελαιοκαλλιέργειας και συνυπεύθυνη η
κυβέρνηση που συμφώνησε και υπέγραψε τις σχετικές αποφάσεις. Οι ελαιοπαραγωγοί
αν δεν πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση για να ξαναλειτουργήσει η κρατική
παρέμβαση, με τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν ένα
κέρδος στον παραγωγό, θα καταστραφούν ολοκληρωτικά.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα ράφια των σούπερ μάρκετ της
Μυτιλήνης πωλούνται εμφιαλωμένα λάδια και σπορέλαια των γνωστών βιομηχανιών, οι
περισσότερες των οποίων έχουν περάσει στους ξένους, κι όχι τα λάδια που
παράγονται στο νησί. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλα προϊόντα, όπως γαλακτοκομικά
και τυριά.</span></div>
<b><span style="color: green;">
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Μετά τη "φέτα" και το "ούζο"!</span></div>
</span></b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ένας από τους σοβαρούς κινδύνους, που απειλούν τους κατοίκους της
Λέσβου, είναι η ζημιά που θα υποστεί η εγχώρια οικονομία, απ΄ το ενδεχόμενο να
δεχτεί η ΕΕ την παραγωγή και εισαγωγή του αλκοολούχου ποτού με την ονομασία
"ΟΥΖΟ" απ΄ τη Νότια Αφρική. Η ανησυχία που διακατέχει τους κατοίκους του νησιού
είναι πέρα για πέρα δικαιολογημένη, αφού το "ούζο" είναι δεμένο με τις
παραδόσεις και τον πολιτισμό του λεσβιακού λαού και έχει μεγάλη συμβολή στην
οικονομική ζωή του τόπου. Όμως, δίπλα στη "φέτα" που παράγεται στο νησί, η
Ευρωπαϊκή Ένωση έβαλε στόχο και το "ούζο". Οι κάτοικοι του νησιού ζητάνε από την
κυβέρνηση τη λήψη άμεσων μέτρων για την προστασία του "ούζου", ώστε να
επιβιώσουν οι ντόπιες βιοτεχνίες, που έχουν συμμετοχή στην παραγωγή και στις
οποίες βρίσκουν απασχόληση πολλοί ντόπιοι εργατοϋπάλληλοι.</span></div>
<b><span style="color: green;">
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το γραφικό Σίγρι πλήρως απομονωμένο</span></div>
</span></b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στο γραφικό Σίγρι, μια δυτική γωνιά της Λέσβου, όταν δυναμώνουν τα
μποφόρ στο Αιγαίο, το βαπόρι της άγονης επιδοτούμενης ακτοπλοϊκής γραμμής δεν
"πιάνει", λόγω ανυπαρξίας λιμενικών εγκαταστάσεων!!! Έτσι, η επικοινωνία των
κατοίκων της περιοχής με την υπόλοιπη Ελλάδα διακόπτεται, για να ξαναρχίσει όταν
ηρεμήσει η θάλασσα και "πέσει" ο πουνεντογαρμπής... Διαφορετικά, αν έχουν τη
δυνατότητα, πρέπει να ταξιδέψουν πάνω από 50 χιλιόμετρα απόσταση για να πάρουν
το πλοίο από τη Μυτιλήνη.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο αφήνει, σχεδόν, "εκτός" το Σίγρι και φυσικά
όλη την περιφέρεια του Βορείου Αιγαίου, αφού παραμένει σταθερά στην προτελευταία
θέση κατανομής των πιστώσεων. Την προτεραιότητα στις πιστώσεις την έχουν - γιατί
εκεί υπάρχει το μεγάλο φαγοπότι και, βεβαίως, οι ψήφοι - τα εντυπωσιακά έργα της
πρωτεύουσας και τα όσα "έργα" εξαγγέλλονται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του
2004.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Από την 1η Σεπτέμβρη, που έφυγαν και οι τελευταίοι τουρίστες, στο
Σίγρι σταμάτησαν να πηγαίνουν εφημερίδες και το μοναδικό μίνι σούπερ μάρκετ
κλείνει. Ευτυχώς ο μικρός φούρνος παραμένει! Οι μόνιμοι κάτοικοι - οι
περισσότεροι συνταξιούχοι του ΟΓΑ και του ΝΑΤ, γιατί οι νέοι ψάχνουν για
καλύτερη τύχη στις μεγαλουπόλεις - πέρασαν και το φετινό χειμώνα τελείως
απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο. Οι χειμωνιάτικες νύχτες στο Σίγρι είναι
εφιαλτικές όταν από τον καιρό και τον αέρα σταματάει η ηλεκτροδότηση του χωριού.
Κι αλίμονο αν αρρωστήσουν και χρειαστούν νοσοκομείο.</span></div>
<span style="color: green;"><b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Με τους ψαράδες στον Κόλπο Καλλονής</span></div>
</b></span>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Δύσκολα βγαίνει το μεροκάματο από τους ψαράδες της παγκόσμια
ονομαστής σαρδέλας Καλλονής στον ομώνυμο Κόλπο. Όπως μας είπαν δεν έχουν από
πουθενά βοήθεια. Ακριβά τα καύσιμα, ακριβά τα δίχτυα. Κι από την άλλη μεριά να
τους ζητάνε να έχουν στη βάρκα... ταμειακή μηχανή! Τα περιθώρια κέρδους απ΄ τη
σαρδέλα γι΄ αυτούς ελάχιστα. Κι οι υποχρεώσεις μεγάλες με τα αυξημένα λιμενικά
τέλη, που υπολογίζονται με βάση το μήκος της ψαρόβαρκας, με την καταβολή
σταθερού ποσού φόρου εισοδήματος, προκειμένου να ανανεωθεί η άδεια αλιείας, κι
ανεξάρτητα αν δούλεψε ή όχι όλη τη χρονιά.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πολλές υπηρεσίες αλιείας, με τις κυβερνητικές επιλογές χάσανε την
αυτοτέλειά τους, ενώ προτάσεις για την αναβάθμιση, που αφορούν την εκπαίδευση,
την έρευνα και την αλιευτική νομοθεσία παραμένουν στα χαρτιά... Το οικοσύστημα
στον Κόλπο Καλλονής κινδύνευσε απ΄ την ιχθυοκαλλιεργητική μονάδα της KSF, που
είχε σκοπό την εκμετάλλευση οστράκων. Ο κίνδυνος όμως δεν έχει περάσει. Οι
ψαράδες, όχι μόνο της Σκάλας Καλλονής, αλλά και των άλλων έξι παραλιακών χωριών
που βρίσκονται μέσα στον Κόλπο (Πολύχνιτος, Αγ. Παρασκευή κλπ), προτείνουν, η
πολιτεία, σε συνεννόηση μαζί τους, να νομοθετήσει κανόνες ήπιας εκμετάλλευσης,
με στόχο την προστασία του μοναδικού οικοσυστήματος.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ο Κόλπος της Καλλονής είναι από μόνος του ένα θαυμάσιο φυσικό
ιχθυοτροφείο, που με λίγο ενδιαφέρον και τη σωστή νομοθεσία, θα μπορούσε να
δώσει μεγάλες ποσότητες, απίθανες ποικιλίες και ανεπανάληπτης νοστιμιάς
αλιεύματα.</span></div>
<b><span style="color: green;">
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Προβλήματα και στην Αγιάσο</span></div>
</span></b>
<div align="left" style="margin-bottom: 10px; margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η Αγιάσος το καλοκαίρι συγκεντρώνει πολύ
τουρισμό και τα δρομάκια με τα καλντερίμια τα περπατάνε χιλιάδες τουρίστες
κυρίως έλληνες, αλλά και ξένοι. Πολλοί λίγοι, όμως, από αυτούς γνωρίζουν ότι οι
κάτοικοι του γραφικού αυτού χωριού του σκαρφαλωμένου πάνω στην καταπράσινη
πλαγιά του Ολύμπου, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Απ΄ τα βασικότερα, η
πλημμελής παροχή νερού στα σπίτια και η ιατρική περίθαλψη. Οι δυο νέοι γιατροί
που υπηρετούν στο Αγροτικό Ιατρείο Αγιάσου κάνουν ότι μπορούν, αλλά με τι
υποδομή και επιστημονικά μέσα; Το αγροτικό ιατρείο είναι ένα μικρό σπίτι
ακατάλληλο, όλο υγρασία και δικαιολογεί απόλυτα τις έντονες διαμαρτυρίες των
κατοίκων ότι είναι ξεχασμένοι από την κυβέρνηση. Πρόβλημα για την Αγιάσο
αποτελεί και η συγκοινωνία, καθώς τα αραιά δρομολόγια με τη Μυτιλήνη δεν
εξυπηρετούν τις ανάγκες του χωριού. Επιπλέον το αποχετευτικό δίκτυο πρέπει
επιτέλους να ολοκληρωθεί.</span> </div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-86114707638219111222013-08-12T11:24:00.004-07:002013-08-12T11:24:54.661-07:00ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΛΑΚΩΝΙΑ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>
</b>
<div align="center">
<b><span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: small;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗ
ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΛΑΚΩΝΙΑ </span></b></div>
<div align="center">
<br /></div>
<b>
<div align="center">
<span style="color: navy; font-family: Verdana; font-size: small;">ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ
ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ; </span></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;"><span style="color: magenta;">Δημοσιεύθηκε στη </span><span style="color: red; font-size: large;">ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ </span><span style="color: magenta;">στις 15 Σεπτεμβρίου 2001
</span></span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<br />
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τι συμβαίνει, λοιπόν, στη Νοτιοανατολική Λακωνία και γιατί οι
κάτοικοι είναι αναστατωμένοι και αγανακτισμένοι; Μιλώντας μαζί τους στο νέο μας
αυτό ταξίδι στη Λακωνία μάθαμε ότι την αγανάκτηση αυτή των κατοίκων του νομού
την προκαλούν οι κυβερνητικές μεθοδεύσεις για να παραδώσει την περιοχή σε
ιδιωτικές εταιρίες προκειμένου αυτές να χαράξουν δρόμους που θα τους επιτρέψουν
να έχουν πρόσβαση στις κορυφογραμμές για να στήσουν ανεμογεννήτριες. Η
αναστάτωση προέρχεται μετά την αποκάλυψη των σχεδίων μεγάλων εταιριών να
μετατρέψουν την περιοχή σε βαριά βιομηχανική ζώνη παραγωγής ηλεκτρικής
ενέργειας, δημιουργώντας αιολικά πάρκα σε όλο το μήκος και πλάτος του
ποδιού.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι αιτήσεις που έχουν καταθέσει ξένες και ελληνικές εταιρίες μέχρι
αυτή τη στιγμή, για ολόκληρο το Νομό, ξεπερνούν τις 120, κάτι το οποίο
μεταφράζεται σε 3.500 ανεμογεννήτριες περίπου. Έως το τέλος Σεπτέμβρη θα
κατατίθενται αιτήσεις ιδιωτών, για να δραστηριοποιηθούν, αδρά επιδοτούμενοι,
στην αιολική ενέργεια. Το συνολικό ύψος των επιδοτήσεων, μόνο για το Νομό
Λακωνίας, ανέρχεται στα 75 δισεκατομμύρια δραχμές. Η μετατροπή της περιοχής σε
βιομηχανική ζώνη παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας θα έχει ως αποτέλεσμα τη
συνολική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, την καταστροφή του φυσικού
περιβάλλοντος, αλλά και την υπονόμευση των τοπικών οικονομικών δραστηριοτήτων,
όπως η κτηνοτροφία, η γεωργία, η μελισσοκομία, ο τουρισμός. Και όλα αυτά στο
βωμό διαφόρων οικονομικών συμφερόντων, χωρίς να λύνεται το ενεργειακό πρόβλημα
της χώρας. Τους προβληματισμούς, τις ανησυχίες, τις σκέψεις και τη θέλησή τους
να μην επιτρέψουν την εγκατάσταση των αιολικών πάρκων, μας δήλωσαν οι κάτοικοι
της περιοχής.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στους Μολάους τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής μας μίλησαν για
το πρόβλημα. Όπως και όλος ο πληθυσμός της Νοτιοανατολικής Λακωνίας, οι
εκπρόσωποι της Επιτροπής εκφράζουν τη ριζική τους αντίθεση στις μεθοδεύσεις που
γίνονται στα πλαίσια της απελευθέρωσης ηλεκτρικής ενέργειας. <b><i>"Ο κόσμος δεν
είναι μόνο ανάστατος", </i></b></span><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">μας λέει ο
</span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Μιχάλης Καρούνης, "αλλά και εξαγριωμένος.
Όπου πηγαίνουμε στα χωριά και ενημερώνουμε τους κατοίκους για τις επιπτώσεις που
θα έχει στη ζωή μας η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών έχει τη διάθεση να
αγωνιστεί".</span></b></i></div>
<i><b>
</b></i><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<i><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών γίνεται στο βωμό του ιδιωτικού
οικονομικού συμφέροντος και χωρίς να λύνεται το ενεργειακό πρόβλημα της χώρας -
</span></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">μας λέει ο <b>Γιώργος Κόκκορης - χωρίς
κανένα όφελος για το περιβάλλον, τον τόπο, τους κατοίκους. Αντίθετα, θα αποβεί
μοιραία. Άλλωστε, η εμπειρία που μας μετέφερε ο δήμαρχος Αμαρύνθου Ευβοίας, κ.
Στρουμπουλής, ήταν τραγική. Και ο άνθρωπος δε μιλάει θεωρητικά. Βιώνει μαζί με
τους κατοίκους τις συνέπειες από πρώτο χέρι, αφού η περιοχή έχει γεμίσει από
αιολικά πάρκα. Η διαβίωση εκεί έχει γίνει μαρτυρική μια και το πρόβλημα δεν
είναι μόνο αισθητικό, αλλά είναι κύρια πρόβλημα σημαντικής ηχορύπανσης και
αλλαγής του μικροκλίματος". "Ο νομός μας έχει πάρα πολλά προβλήματα και το
τελευταίο που χρειάζεται είναι οι ανεμογεννήτριες", </b></span></i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">συμπληρώνει η </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αννα Κόκκορη.
</span><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Τα προβλήματα έχουν σχέση κύρια με την
υποδομή, αλλά και τις χαμηλές τιμές στα αγροτικά προϊόντα όπως αυτές
διαμορφώνονται τα τελευταία χρόνια".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ένας άλλος σταθμός στο ταξίδι μας στη Λακωνία ήταν η όμορφη
<b>Νεάπολη</b> όπου κι εκεί συναντήσαμε τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής. Κι
αυτοί είχαν την ανάλογη ανησυχία και οργή, για τις επιλογές της κυβέρνησης.
<b><i>"Οι αρμόδιοι είχαν πει πως δε θα προχωρήσουν σε καμία ενέργεια για την
εγκατάσταση αιολικών πάρκων, χωρίς να υπάρχει ομόφωνη απόφαση των κατοίκων. Ήδη
υπάρχουν περισσότερες από 4.500 υπογραφές που αντιτίθενται σε αυτή την
προοπτική", </i></b>αρχίζει την κουβέντα ο <b>Νίκος Μιχαλάτος </b>και
συμπληρώνει: </span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Όσα χωριά προχώρησαν σε
γενικές συνελεύσεις η απόφαση που πήραν ήταν αρνητική. Η κυβέρνηση οφείλει να
μας δώσει το δικαίωμα της επιλογής".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Και οι κάτοικοι; Δε θα ωφεληθούν; Δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα;
Ρωτάμε. <b><i>"Για ποιο όφελος μπορεί να γίνει λόγος;", </i></b><i>απαντάει ο
</i></span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Λάμπης Μπιλίνης. </span><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Θέλουν να δημιουργήσουν μια βιομηχανική ζώνη, χωρίς κανένα
απολύτως όφελος. Η βάναυση προσβολή του φυσικού περιβάλλοντος και η συνολική
υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, θα αποτελέσουν μια θυσία στο βωμό της δήθεν
ανάπτυξης. Άλλωστε, η διεθνείς εμπειρία δείχνει πως το εγχείρημα έχει
αποτύχει".</span></i></b></div>
<b><i>
</i></b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Το ιδιωτικό κεφάλαιο έχει ως κίνητρο τις επιδοτήσεις που θα
εισπράξει από την ενδεχόμενη εγκατάσταση των ανεμογεννητριών,
</span></i></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">τόνισε η </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Φιλιώ. </span><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η δημιουργία αιολικών
πάρκων στο νοτιοανατολικό όγκο του Ορεινού Πάρνωνα, που ξεκινά από το ιστορικό
τοπίο της Μονεμβασιάς και καταλήγει στην πολυθρύλητη Χερσόνησο του Κάβο-Μαλέα,
θα επιτρέψει τον κατακερματισμό ενός τοπίου, που λόγω της ιστορίας του και της
σπάνιας φυσικής ομορφιάς του αποτελεί τον κύριο τουριστικό πόλο έλξης της
περιοχής. Ένα άλλο ζήτημα που ανακύπτει είναι πως εκχωρεί χιλιάδες στρέμματα
δασικών εκτάσεων στους ιδιώτες, για να κατασκευάσουν τις ανεμογεννήτριες. Εδώ
έχει σχέση και το άρθρο 24, που αναφέρεται στις προϋποθέσεις αποχαρακτηρισμού
των δασικών εκτάσεων".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι συνέπειες που έχει για το Ελληνικό Μονεμβασιάς η εφαρμοζόμενη
από την κυβέρνηση πολιτική, έχουν σαν αποτέλεσμα για την περιοχή - όπως και τις
περισσότερες περιοχές του νομού - την οικονομική υποβάθμιση και την εξαθλίωση.
Το αρνητικό αυτό σκηνικό έρχεται να συμπληρώσει και η προοπτική της ζωής κάτω
από τους έλικες των ανεμογεννητριών. <b><i>"Η κυβέρνηση και η ΕΕ θέλουν να
εφαρμόσουν μια πολιτική επιδοτήσεων, από την οποία θα κερδίζουν οι μεγάλες
εταιρίες, αδιαφορώντας για τις ανάγκες του λαού - </i></b>επισημαίνει ο
</span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Παναγιώτης Κοντάκος.</span><i> <span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η βιομηχανική ζώνη που θέλουν να επιβάλλουν στον τόπο μας θα πλήξει
τις παραγωγικές τάξεις του νομού και κύρια όσους ασχολούνται με την κτηνοτροφία,
αφού θα είναι τέτοια η επέμβαση στο φυσικό περιβάλλον που δε θα υπάρχει βοσκή.
Έχουμε επιλέξει να ζούμε σε ένα αυθεντικό φυσικό περιβάλλον. Δεν θα αφήσουμε να
μας το καταστρέψουν. Ζητάμε να ανακαλέσουν όλες τις αδειοδοτήσεις και να μην
προχωρήσει η κυβέρνηση σε δημιουργία βιομηχανικής ζώνης στην περιοχή. Το ρεύμα
είναι κοινωνικό αγαθό και αποτελεί ομόθυμη θέληση των κατοίκων να αντισταθούν,
ώστε να μην περάσει η αντίληψη ότι είναι εμπόρευμα και να μας επιβάλλουν τις
ανεμογεννήτριες".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στη συζήτηση που έχει ανάψει πήραν μέρος και κάτοικοι του χωριού.
<b><i>"Υπάρχει μεγάλη αδικία", </i></b>μας λέει ένας από αυτούς. <b><i>"Το
δασαρχείο με μεγάλη ευκολία ανταποκρίνεται θετικά στην αίτηση άδειας των
εταιριών για εκμετάλλευση τεράστιων στρεμμάτων. Αντίθετα, εμείς παίρνουμε πάντα
αρνητική απάντηση". </i></b>Ένας άλλος, μας έδειξε μια κορυφογραμμή σε απόσταση
300 μέτρων περίπου από το χωριό, για την οποία έχει κατατεθεί αδειοδότηση.
<b><i>"πώς θα ζήσουμε, αν εγκατασταθούν εκεί οι ανεμογεννήτριες", </i></b>ρώτησε
με αγωνία.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σύμφωνα με πληροφορίες μας, ιδιωτική εταιρία αγόρασε περίπου 20
στρέμματα γης, πληρώνοντας μάλιστα, τρεις και τέσσερις φορές πάνω από την αξία
της και στη συνέχεια τα δώρισε στη ΔΕΗ. Τα συγκεκριμένα κομμάτια γης είναι δίπλα
ακριβώς από τον υποσταθμό των Μολάων στη Μεταμόρφωση, ο οποίος έχει ισχύ 100
Μεγαβάτ. Ο υποσταθμός των Μολάων για να δεχτεί την ενέργεια των αιολικών πάρκων
χρειάζεται χώρο που παλιότερα δεν είχε και τώρα με τη δωρεά τον αποκτά. Αυτός ο
χώρος θα δώσει τη δυνατότητα να δημιουργηθούν εκείνες οι εγκαταστάσεις που θα
επιτρέψουν στον υποσταθμό να δεχτεί την ενέργεια των αιολικών πάρκων.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Να σημειώσουμε ότι στην περίπτωση που οι αιτήσεις αυτές εγκριθούν
και τοποθετηθούν οι περίπου 3.500 ανεμογεννήτριες θα πρέπει να δημιουργηθούν
άλλοι δύο υποσταθμοί ο ένας στη Ρειχιά και ο άλλος στη Νεάπολη. Το αποτέλεσμα θα
είναι να δημιουργηθεί ένα δάσος από στύλους της ΔΕΗ που θα πηγαίνουν προς τους
υποσταθμούς καθώς και πυλώνες υψηλής τάσης που θα διοχετεύουν την ενέργεια προς
την υπόλοιπη Ελλάδα.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σύμφωνα με απόφαση της κυβέρνησης, η ΔΕΗ είναι υποχρεωμένη να
αγοράζει το ρεύμα από τις ιδιωτικές εταιρίες σε τιμές που να εξασφαλίζει ένα
εύλογο πλην σημαντικό κέρδος για τους ιδιώτες. Η τιμή που αγοράζει η ΔΕΗ την
αιολική ενέργεια, από τους ιδιώτες, είναι μεγαλύτερη από αυτή που πουλάει την
κιλοβατώρα στους καταναλωτές, με αποτέλεσμα το κόστος να μετακυλύετε στους
καταναλωτές. Πέραν τούτου, η ΔΕΗ, είναι υποχρεωμένη να επεκτείνει το δίκτυο,
ώστε να εξυπηρετεί τους ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς.</span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-24095051581372229502013-08-12T11:24:00.000-07:002013-08-12T11:24:01.599-07:00ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΧΙΟ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>
</b>
<div align="center">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: small;"><span style="color: green;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ
ΟΜΟΡΦΗ </span><span style="color: blue;">ΧΙΟ</span></span></b></div>
<div align="center">
<br /></div>
<b>
<div align="center">
<span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: small;">ΠΙΣΩ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΒΙΤΡΙΝΑ Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="color: magenta; font-family: Verdana; font-size: x-small;">Δημοσιεύθηκε στη ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ στις 28 Ιούλη 2001</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<br />
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πολλά τα προβλήματα που βιώνουν οι κάτοικοι του ακριτικού αυτού
νησιού, όσο μπορέσαμε να διαπιστώσουμε οι ίδιοι στη σύντομη περιήγησή μας, και
που η τουριστική βιτρίνα δεν μπορεί να κουκουλώσει. Ένα από τα μεγαλύτερα
προβλήματα είναι αυτό της ύδρευσης - άρδευσης, ειδικότερα στις κεντροανατολικές
περιοχές του νησιού, από Λαγκάδα μέχρι Καλαμιωτή, όπως επίσης στις Οινούσες και
τα Ψαρά. Το πρόβλημα αυτό όπως μας είπαν οι κάτοικοι αυτών των περιοχών υπάρχει
εδώ και δεκαετίες και παρά το γεγονός ότι διατίθενται οι απαραίτητοι οικονομικοί
πόροι, αυτοί κατασπαταλούνται σε διάφορα έργα όχι άμεσης ή πρώτης ανάγκης. Σε
έργα δηλαδή που δεν βοηθάνε στην ισόρροπη ανάπτυξη του νησιού.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το στέρεμα πηγών και πηγαδιών σε αρκετές περιοχές, εντείνει το
πρόβλημα της ύδρευσης σχεδόν σε ολόκληρο το νησί ενώ υπάρχουν κίνδυνοι και για
την υγεία των κατοίκων. Η χρόνια κυβερνητική αδιαφορία για την κατασκευή
υδροηλεκτρικών έργων στο νησί, έχει οδηγήσει στο σημερινό αδιέξοδο της άντλησης
θαλασσινού νερού από τις υφαλμυρωμένες υδατολεκάνες Καρακάρη και Κατσάρη. Ο
σωλήνας δε του Ναγού, που πολλά τμήματά του είναι υπέργεια κι όχι κάτω από το
έδαφος, είναι επενδεδυμένος εσωτερικά με ασφαλτικό υλικό, γεγονός που ήρθε
πέρυσι στη δημοσιότητα και έχει αναστατώσει τους κατοίκους...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Δεκάδες, τώρα, οικογένειες, που ζουν κάτω από απαράδεκτες για την
εποχή μας συνθήκες, στις λαϊκές πολυκατοικίες της περιοχής Χριστού Βαρβασίου,
κινδυνεύουν να πεταχτούν στο δρόμο! Η έκταση που βρίσκονται οι πολυκατοικίες -
οι εργασίες κατασκευής των οποίων ξεκίνησαν το 1971 και τέλειωσαν στο τέλος του
1976 - έχει επιλεγεί, όπως μας είπαν, για τη δημιουργία χώρου στάθμευσης
αυτοκινήτων, η εκμετάλλευση του οποίου θα παραχωρηθεί σε ιδιώτη. Άλλη πληροφορία
αναφέρει ότι στο χώρο θα ανεγερθεί κτίριο για τις λειτουργικές ανάγκες του
Πανεπιστημίου Αιγαίου.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πρόκειται για τη δεύτερη πράξη ενός μεγάλου σκανδάλου με τη
διασπάθιση χρημάτων του δημοσίου και τη χρησιμοποίηση κακής ποιότητας υλικών για
την κατασκευή των λαϊκών αυτών πολυκατοικιών. Ωστόσο, οι οικογένειες που
συνεχίζουν να κατοικούν σ΄ αυτές - μη βρίσκοντας άλλο τρόπο στέγασης -
προσπαθούν να αντιμετωπίσουν οι ίδιοι τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν, αφ΄ ότου
εγκαταστάθηκαν στα "κουτιά" αυτά, από τις κακοτεχνίες. Τέτοιος είναι ο εμπαιγμός
των οικογενειών αυτών από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που έφτασε στο σημείο να τους
προτείνει τη χορήγηση, ως στεγαστικό δάνειο, του 50% της αξίας για αγορά άλλου
διαμερίσματος, ενώ το υπόλοιπο 50% της αξίας να το καταβάλουν οι
ίδιοι!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Είκοσι και πάνω χρόνια, 1979 - 2001, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και
της ΝΔ, αν και γνωρίζουν τη διάσταση του προβλήματος, πλειοδοτούν σε ψηφοθηρία
και ψεύτικες υποσχέσεις, σε κάθε προεκλογική περίοδο, προκειμένου να υφαρπάσουν
την ψήφο των κατοίκων της περιοχής, που ανήκουν στα χαμηλά οικονομικά και
κοινωνικά στρώματα. Οι περισσότερες από αυτές τις οικογένειες αποτελούν ένα
μικρό μέρος του κύματος των προσφύγων της Μ. Ασίας που αναγκάστηκαν να
εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους για να έρθουν πρόσφυγες να
εγκατασταθούν στη Χίο, θύματα του αστικού τυχοδιωκτισμού.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η Χίος βασίζεται, ως επί το πλείστον, στον τουρισμό για την
επιβίωσή της. Όμως η φετινή τουριστική κίνηση είναι μειωμένη κατά 30%. Στην
τοπική εφημερίδα <b>"ΑΛΗΘΕΙΑ"</b> διαβάζουμε: </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"...κάθε χρόνο λέμε τα ίδια προβλήματα, οι προύχοντές μας κλείνουν
τα μάτια με δηλώσεις, αλλά κανένας δε μας ακούει. Ας μας πούνε, επιτέλους, ότι
μας έχουν πουλήσει σε 20 χρόνια να γίνουμε Ίμβρος και Τένεδος, να μην καθόμαστε,
να μην επενδύουμε χρήματα...".</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η Χίος στοχεύει στον Έλληνα τουρίστα, κυρίως, αλλά η μονόπλευρη
λιτότητα που έχει επιβάλλει το ΠΑΣΟΚ, υποχρεώνει τους έλληνες εργαζόμενους να
κάνουν διακοπές στο σπίτι τους! Άλλο πρόβλημα είναι το ψηλό κόστος μετακίνησης -
μεταφοράς για το νησί από τον Πειραιά, που τελικά επιβαρύνει τον καταναλωτή.
Πέραν αυτών, όπως θα μας πει ένας Χιώτης, οι τουρίστες Έλληνες και ξένοι, αυτοί
που δεν περιορίζουν τις αγορές τους σε ένα κουτί μαστίχα και έχουν κάποια
δυνατότητα, περνάνε απέναντι στην Τουρκία για ψώνια...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι φωτιές, των τελευταίων χρόνων στη Χίο, και ειδικότερα αυτές του
Ιούλη του 2000, έχουν προκαλέσει μεγάλες καταστροφές και στα μαστιχόδεντρα, τα
οποία, αν και γίνονται προσπάθειες, δεν έχουν αποκτήσει παραγωγική ικανότητα. Θα
περάσουν τουλάχιστον δέκα χρόνια, λένε οι μαστιχοπαραγωγοί, για να δώσει το
μαστιχόδενδρο την ποσότητα που έδινε πριν την πυρκαγιά. Η μαστίχα, που είναι το
κύριο εξαγωγικό προϊόν του νησιού, συνεισφέρει στην εθνική οικονομία 2 δισ. δρχ.
το χρόνο, μας λένε οι εκπρόσωποι της Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών Χίου. Επίσης, η
μαστίχα που παράγεται μόνο στο νότιο μέρος της Χίου, είναι το προϊόν που κρατά
τον πληθυσμό στον τόπο του. Αντίθετα, τα χωριά της βόρειας πλευράς έχουν
ερημωθεί, εξαιτίας της κρατικής αδιαφορίας για το νησί.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αξίζει να αναφερθεί ότι οι γεωργικές εκμεταλλεύσεις στο νησί
βασίζονται, ουσιαστικά, στην καλλιέργεια της μαστίχας και των εσπεριδοειδών,
κύρια στην περιοχή του κάμπου του Δήμου Χίου, και λιγότερο στις καλλιέργειες
κηπευτικών. Για να παραμείνει ο κόσμος στον τόπο του, όμως, είναι αναγκαίο, όπως
τονίζει η Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου, να σωθεί και να στηριχτεί η καλλιέργεια.
Να δοθεί αποζημίωση για απώλεια εισοδήματος 26.000 δρχ. για κάθε παραγωγικό
δέντρο και 2.000 δρχ. για κάθε επαναφύτευση. Και, βεβαίως, να μη γίνει
διαχωρισμός σε αγρότες κατά κύριο επάγγελμα και λοιπούς, γιατί έτσι θα διώξουν
τους περισσότερους κατοίκους.</span></div>
<b>
</b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Οι παλιοί λέγανε ότι: "Όσο γυρνάει η προπέλα, η ζωή στη Χίο θα
είναι καλή". Σήμερα η προπέλα εξακολουθεί να γυρίζει αλλά η ζωή για τους
κατοίκους δυσκολεύει. Η ζωή είναι μόνο για τους Χιώτες εφοπλιστές".
</span></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αυτά μας είπε ένας Χιώτης καραβοκύρης. Οι
νέοι στη Χίο από παράδοση, αλλά περισσότερο από ανάγκη, έπαιρναν από μικροί το
δρόμο της θάλασσας. Οι ναυτεργάτες αποτελούσαν, για ολόκληρο το Νομό Χίου, τους
κατ΄ εξοχήν αιμοδότες της τοπικής οικονομίας και η συνεισφορά τους πάντα
ξεπερνούσε το ύψος κάθε άλλης οικονομικής πηγής. Αυτά πριν από πολλά χρόνια. Τα
πράγματα σήμερα έχουν αλλάξει. Η ναυτιλιακή πολιτική όλων των κυβερνήσεων, και
ειδικότερα η αντεργατική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, με τη μείωση της οργανικής σύνθεσης
των πληρωμάτων των πλοίων, η εφοπλιστική ασυδοσία, με την εντατικοποίηση της
δουλειάς στα πλοία, η κατάργηση ουσιαστικά των Συλλογικών Συμβάσεων, η
υποβάθμιση της ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης των ασφαλισμένων
του Οίκου Ναύτη και οι εξευτελιστικές συντάξεις που δίνει το ΝΑΤ, καθώς και μια
σειρά από άλλους αρνητικούς παράγοντες έκαναν τους νέους του νησιού να νιώθουν
αποστροφή για το ναυτεργατικό επάγγελμα.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σήμερα, το ενδιαφέρον των νέων της Χίου, που επιλέγουν το δύσκολο
αυτό επάγγελμα, εστιάζεται μόνο στους κλάδους αξιωματικών γέφυρας και
μηχανοστασίου. Κι αυτό γιατί στα ποντοπόρα κυρίως πλοία εξασφαλίζονται καλύτεροι
όροι εργασίας σε σχέση με τις άλλες ειδικότητες του πληρώματος, που οι
εφοπλιστές τις καλύπτουν με χαμηλόμισθους αλλοδαπούς ναυτεργάτες.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τελειώνοντας το σύντομο οδοιπορικό μας στη Χίο να πούμε ότι η
νομαρχία της Χίου ζητά από τους κατοίκους τη "γνώμη τους" για να μάθει τι θα
ήθελαν να γίνει πρώτο: το λιμάνι, νέο αεροδρόμιο, σύγχρονο νοσοκομείο, σχολεία,
αποχετευτικό δίκτυο ή δρόμοι; Βέβαια η Χίος όπως και όλα τα ακριτικά νησιά
μένουν πάλι έξω από το λεγόμενο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο. Και είναι ερώτημα αυτό;
<b>Όλα να γίνουν κύριοι! Και λιμάνι και αεροδρόμιο και σχολεία και, και...
</b>Είναι δυνατόν να ρωτάμε αν θέλουμε δρόμους ή αποχετευτικό δίκτυο σε ένα
τουριστικό νησί εν έτι 2001; Είναι δυνατόν να μην υπάρχει νερό και να μην
αντιμετωπίζεται το οξύτατο πρόβλημα της ανεργίας και της εξασφάλισης θέσεων
εργασίας; Το ερώτημα λοιπόν πρέπει κατά τη δική μας γνώμη να επιστραφεί τόσο
προς τη νομαρχία αλλά κυρίως προς την κυβέρνηση. <b>Τι κάνατε εσείς τόσα χρόνια
ώστε να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα; Τι κάνετε σήμερα για όλα αυτά τα
προβλήματα και όχι για ένα που εμείς θα σας υποδείξουμε; </b>Ο νομάρχης έχει
χρέος να μπει μπροστά και να διεκδικήσει μαζί με τους κατοίκους λύση για το
νερό, για το λιμάνι, να διεκδικήσει κονδύλια για τις επισκευαστικές ανάγκες των
σχολείων. Τώρα, σήμερα, αυτή τη στιγμή...</span> </div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-29841282355565868242013-08-12T11:23:00.002-07:002013-08-12T11:23:16.019-07:00OΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ KAI TOY ΔΙΟΝΥΣΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>
</b>
<div align="center" style="margin-bottom: 0px;">
<b><span style="color: magenta; font-family: Verdana; font-size: small;">OΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ</span></b></div>
<b>
<div align="center" style="margin-top: 5px;">
<span style="color: magenta; font-family: Verdana; font-size: small;">ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ KAI TOY ΔΙΟΝΥΣΟΥ.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σύντομο οδοιπορικό στη γη του Ορφέα, τη Θράκη, με αφετηρία
τη Δαδιά, ένα χωριό που απέχει δεκατέσσερα χιλιόμετρα από το Σουφλί. </span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΗΧΟΣ</span></div>
</b>
<br />
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στη γη του Ορφέα, το τραγούδι του ακούγεται συνήθως λυπημένο.
Πολιτιστική απομόνωση για τους νέους και ιδιαίτερα για τις νέες της Θράκης. Η
τηλεόραση και το ραδιόφωνο είναι τα βασικά μέσα ψυχαγωγίας και διασκέδασης, ενώ
οι πολιτιστικές εκδηλώσεις περιορισμένες. Υπάρχουν, όμως, και οι εξαιρέσεις για
όσους μένουν κοντά σε αστικά κέντρα, όπως η Αλεξανδρούπολη και του
Σουφλί.</span></div>
<b>
</b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η Γιάννα Αραμπατζή </span></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">είναι μια
νέα κοπέλα, κάτοικος του χωριού <b>Δαδιά</b> η οποία μας είπε ότι εκτός από την
καθημερινή δουλειά της στο οικογενειακό εστιατόριο, έχει πάρει μέρος στην έκθεση
φωτογραφικής ομάδας Σουφλίου, απαθανατίζοντας παλιά σπίτια του χωριού της που
ερειπώνονται. Ακόμα βοηθάει στη συλλογή δημοτικών τραγουδιών της περιοχής,
πρωτοστάτησε στη δημιουργία βιβλιοθήκης που έχει σήμερα 1.000 τόμους, συμμετέχει
στη λειτουργία του παιδικού σταθμού που ανήκει στον Οργανισμό
Πρόνοιας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πηγαίνοντας για πρώτη φορά στη Δαδιά, γνωρίζαμε ότι θα ζούσαμε
λίγες μόνο ώρες - δυστυχώς - σ΄ ένα χωριό που αποτελεί μια εξαίρεση για την
περιοχή. Ήδη, ο οδηγός του ταξί, που μας πήγε από το Σουφλί εκεί, μας είχε πει:
</span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Είναι το μόνο χωριό που κρατάει νέους
ανθρώπους και γίνονται πολλοί γάμοι ανάμεσά τους, γιατί εδώ υπάρχουν δουλειές!
Το δάσος της Δαδιάς που έγινε προστατευόμενη περιοχή εξαιτίας των αρπακτικών,
ωφέλησε πολύ τον τόπο, και το ίδιο το Σουφλί".</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στη Δαδιά φτάσαμε σχεδόν νύχτα, λίγο έξω από το χωριό, στο
οικοτουριστικό κέντρο. Φωτισμένος από μακριά ο ξενώνας με την κεραμιδένια στέγη,
που μπορεί να φιλοξενήσει τριάντα ανθρώπους. Φάγαμε στο καλαίσθητο εστιατόριο -
αναψυκτήριο, με τσίπουρο, καβουρμά, σαλάμι και "καυτερή" - όλα προϊόντα
Θρακιώτικα. Μπροστά μας, τα φώτα του χωριού (την επομένη θα διαπιστώσουμε ότι η
θέα είναι πανοραμική).</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αργά το βράδυ, πολύ κοντινά κρωξίματα πουλιών, μας θυμίζουν ότι
βρισκόμαστε μέσα στην άγρια φύση. Το ενημερωτικό φυλλάδιο μιλά για <b>διακόσια
είδη πουλιών και σαράντα είδη ερπετών και αμφιβίων </b>- περισσότερα από
οποιαδήποτε άλλη περιοχή της Ευρώπης! Όμως, τα αρπακτικά πουλιά είναι αυτά που
κάνουν το δάσος της Δαδιά ξεχωριστό: Εδώ βρίσκουν κατάλληλα μέρη, για να
φωλιάσουν, τροφή, αλλά και ησυχία για να κάνουν τα αυγά τους. Ανάμεσά τους
συγκαταλέγονται είδη, που βρίσκονται στα πρόθυρα της εξαφάνισης σ΄ ολόκληρη την
ευρωπαϊκή ήπειρο, όπως ο μαυρόγυπας που διατηρεί εδώ την τελευταία αποικία του
στη ΝΑ Ευρώπη (γι΄ αυτό και κάθε δωμάτιο του ξενώνα είναι βαφτισμένο με το όνομα
ενός άγριου πουλιού).</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αν και ξενυχτισμένοι, ο ήχος που κάνει ο δρυοκολάπτης πρωί - πρωί
μας ξυπνάει γλυκά. Η μαρμαλάδα από βατόμουρα είναι υπέροχο πρωινό. Ο Νίκος, ο
Σάκης και ο Λεωνίδας στο αναψυκτήριο, πρόθυμοι να μας δώσουν κάθε πληροφορία.
Έκπληξη: Το Εκθετήριο είναι μέσα στον ίδιο χώρο, όπου βρίσκει κανείς από αφίσες
με πουλιά της περιοχής μέχρι κοσμήματα με άγρια ζώα, ακόμη και μπλουζάκια
ζωγραφισμένα με... αρκούδες. Μια δεύτερη έκπληξη είναι η αίθουσα προβολών και
σεμιναρίων στο κτίριο του συμπαθέστατου ξενώνα - όπου οι ξεναγοί είναι όλες
σχεδόν νέες κοπέλες. Μερικές από αυτές είναι ήδη μητέρες, παρά το νεαρό της
ηλικίας τους. Συζητάμε μαζί τους και μαθαίνουμε ότι οι περισσότερες γυναίκες στο
χωριό εργάζονται και επαγγελματικά - είτε σαν ξεναγοί, είτε στη συντήρηση του
ξενώνα, στο φυτώριο του χωριού, στα μαγαζιά του. Ακόμα, ασχολούνται με το
γυναικείο συνεταιρισμό, καθώς και με αγροτικές εργασίες.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ένας μικρός περίπατος στα περίχωρα αποκαλύπτει μια μεγάλη ποικιλία
τοπίων: Λιβάδια, δάση, σπαρμένα χωράφια με στάρι και καλαμπόκι, πλαγιές, ξέφωτα,
χαράδρες, ρεματιές, χείμαρροι, λόφοι με κορυφές βραχώδεις. Επιστρέφοντας στον
ξενώνα μια όμορφη χτιστή βρύση, μια λιμνούλα με βούρλα, πάγκοι ξύλινοι, αλλά και
ένας χώρος περιφραγμένος, όπου ζει μόνος, μελαγχολικός ένας μαυρόγυπας. Όπως θα
μάθουμε στη συνέχεια, είναι καταδικασμένος να περπατάει για το υπόλοιπο της ζωής
του πάνω στη γη. Ένα πέταγμα πάνω σε ηλεκτροφόρα καλώδια του παρέλυσε για πάντα
τα φτερά...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στο σταθμό του ξενώνα γίνεται ενημέρωση από τις νεαρές ξεναγούς.
Πολλοί άνθρωποι κάθε ηλικίας έρχονται καθημερινά - όχι μόνο τουρίστες, αλλά
κυρίως κάτοικοι από τις γύρω κοινότητες - ακόμη και ΚΑΠΗ οργανωμένα εδώ.
Παρακολουθήσαμε προβολή σλάιτς και είδαμε θαυμάσιες φωτογραφίες με την πανίδα
της περιοχής. Οι κοπέλες - αρκετές, όπως μας είπαν, εργάζονται με μερική
απασχόληση - απαντάνε σ΄ όλες μας τις ερωτήσεις: Τριάντα έξι είδη αρπακτικών
περνάνε από εδώ και να σημειώσουμε ότι όλα τα είδη των αρπακτικών που υπάρχουν
στην Ευρώπη είναι 38. <b>Μαυρόγυπες, όρνια, ασπροπάρηδες, γυπαετοί,
αετογερακίνες, βασιλαετοί, φιδαετοί, θαλασσαετοί, χρυσαετοί, κραυγαετοί, ζούνε
τώρα σε μια προστατευμένη περιοχή </b>- η ύπαρξή της τους, όμως, προστατεύει και
τους ανθρώπους της περιοχής και τα χωριά τους, από την ερήμωση. Από το 1992 το
ελληνικό τμήμα του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση WWF Ελλάς έχει αναλάβει, σε
συνεργασία με το ΥΠΕΧΩΔΕ, το Δασαρχείο Σουφλίου και την Κοινότητα Δαδιάς, τη
διαχείριση, φύλαξη και οικοτουριστική ανάπτυξη της περιοχής.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">O δρόμος με τα πόδια έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Έχουν χαραχτεί
μονοπάτια και υπάρχουν δένδρα σημαδεμένα με χρώμα, που δείχνουν το δρόμο προς το
παρατηρητήριο.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">H διαδρομή δεν είναι δύσκολη και αξίζει τον κόπο, γιατί περνάς από
τοπία πολύ όμορφα. Υπάρχουν και άλλα μονοπάτια - που οδηγούν στα ερείπια του
βυζαντινού κάστρου της Γκίμπραινας (εδώ κάποτε, λένε, βασίλεψε μια ρήγισσα) και
στο βυζαντινό μοναστήρι της Δαδιάς και νιώθεις περπατώντας ανάμεσα στα
σημαδεμένα με κόκκινο πεύκα σαν ένας νάνος.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αλλά αρκετά με τα όμορφα πράγματα. Διαδρομή με τα πόδια μέχρι το
φυτώριο έξω από το χωριό μέσα από λεύκες, ακακίες, φλαμουριές, καλλωπιστικά,
μουριές μας φέρνει σ΄ ένα μεγάλο ξέφωτο όπου σκυμμένες γυναίκες καλλιεργούν και
φροντίζουν τα νέα φυτά. Είναι η Ελισσάβετ, η Ευτυχία, η Σουλτάνα κι άλλες,
εποχιακές εργάτριες όλες, που εργάζονται οι πιο πολλές αρκετά χρόνια σ΄ αυτή τη
δουλειά. Ο επιστάτης και κοινοτικός σύμβουλος Χρήστος Τοπούζης, ένας νέος
άνθρωπος, κοιτάζει την εφημερίδα που του δίνουμε, τη <b>ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ </b>και
μας χαμογελάει. <b>"Που μας βρήκατε ρε παιδιά εδώ στην άκρη του... κόσμου".
</b>Μας συστήνει άλλον ένα εργαζόμενο, τον Ηλία Καμαριανούδη ο οποίος κοιτάζει
με ενδιαφέρον την εφημερίδα μας και την βάζει στην τσέπη. <b>"Το βράδυ έχει
διάβασμα", </b>μας λέει. Χαμογελαστές και οι εργάτριες γης, διακατέχονται όμως
όλες από ένα μόνιμο άγχος: Υπάρχουν γυναίκες που δουλεύουν από το 1960, αλλά δεν
έχουν παρά μόνο 3.500 ένσημα - ενώ χρειάζονται τουλάχιστον 4.500 για να πάρουν
σύνταξη από το ΙΚΑ. </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Κι αυτό, μας εξηγούν,
γιατί έχουμε μόνο 80-90 μεροκάματα το χρόνο. Μας κάνουνε κρατήσεις κανονικά,
αλλά έχουμε μόνο ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Φοβόμαστε ότι θα μας ρίξουν στον
ΟΓΑ, ύστερα από τόσα χρόνια δουλειάς".</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τουλάχιστον οι άντρες βρίσκουν κάποια διέξοδο στο συνεταιρισμό
ξυλείας. Οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα. Ένα εργοστάσιο πιο πάνω, που
δούλευε με φασόν πουκάμισα, μετακομίζει στη Βουλγαρία. </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Εμείς εδώ, λένε, δεν έχουμε καμιά ενημέρωση για το τι ετοιμάζουν
στην Αθήνα μέσα στα γραφεία. Δε θα έπρεπε να μας σκεφτούν; Όλα μας τα κόπια θα
πάνε χαμένα, τόσα χρόνια μέσα στο λιοπύρι;".</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ο αγροτοτουριστικός συνεταιρισμός γυναικών της Δαδιάς ονομάζεται
"Γερακίνες". Συναντήσαμε την πρόεδρό του, μια νέα και όμορφη γυναίκα, την
Αθανασία Πιστόλα, μητέρα τριών παιδιών! <b>¨Η προσπάθειά μας -</b> μας λέει -
</span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια με την πρωτοβουλία
πέντε γυναικών του χωριού. Στην αρχή, οι άντρες μάς αντιμετώπισαν με δυσπιστία,
σήμερα, όμως, βοηθούν όσο μπορούν. Έχουμε σαράντα μέλη, από τα οποία 32 είναι
ενεργά, 30 - 50 χρόνων. Η αρχή ήταν δύσκολη - χρεώθηκαν οι γυναίκες. Χρειάστηκε
να γίνει πολλή προσωπική δουλειά. Τώρα έχουμε και το κεφάλαιο δικό μας και κέρδη
που επενδύονται ξανά. Έτσι και τον τόπο μας ωφελούμε και οι γυναίκες έχουν ένα
μεροκάματο, ένα κίνητρο να βγουν από το σπίτι. Εργάζονται εκ περιτροπής σε μια
τοποθεσία λίγο πιο μακριά από το χωριό μας - "Κατραντζίδες" λέγεται, πλάθουν
φύλλο με τυρί, πίτες, χυλοπίτες, τραχανά - νοστιμότατα. Ζητήσαμε από ένα
ευρωπαϊκό πρόγραμμα, το "Λίντερ", να μας χρηματοδοτήσουν, αλλά μας έδωσαν
χρήματα μόνο για παρασκευαστήριο, όχι για να στήσουμε ταβέρνα και δωμάτια για
τους επισκέπτες στη Δαδιά, όπως επιδιώκαμε. Πάμε καλά, ωστόσο, μας δυσκολεύει η
απόσταση, ιδίως τώρα το χειμώνα, δεν έχουμε δικό μας μεταφορικό μέσο και
χρειαζόμαστε μια γεννήτρια".</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Επισκεφτήκαμε, όμως, και τους "Κατραντζίδες". Κάναμε μια υπέροχη
διαδρομή ανάμεσα σε δάση και ο χώρος αναψυχής ένα παραδεισένιο τοπίο. Οι
γυναίκες του συνεταιρισμού επί το έργον να ψήνουν στα κάρβουνα λουκάνικα,
μπριζόλες και να ετοιμάζουν νοστιμιές για τους ουκ ολίγους επισκέπτες. Γύρω -
γύρω, μια απέραντη έκταση με λιμνούλες, πάπιες, ψάρια, κουνάβια, γήπεδο, ξύλινα
σπιτάκια, ακόμα και ένα απολιθωμένο δέντρο. Μια ακόμα έκπληξη μπροστά σε ένα
χώρο καθαρό, που δείχνει πόση αξία μπορεί να έχει η αξιοποίηση του φυσικού
περιβάλλοντος, με την ενεργητική συμμετοχή των απλών ανθρώπων. Παράδεισος θα
μπορούσε να είναι η Θράκη για τους κατοίκους της, κι όμως: </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σήμερα δεν μπορεί να τους θρέψει!</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Παρόμοια η εντύπωση και από ένα άλλο χωριό της περιοχής, το
"Τυχερό". Ένα πραγματικά τυχερό χωριό. Εκεί υπάρχει ο συνεταιρισμός γυναικών που
φτιάχνουν γλυκά, κουρελούδες, αλλά και μεταξωτά. <b>Στη γη του Ορφέα και του
Διονύσου</b>, εκτός από το βιότοπο της Δαδιάς, υπάρχει και το Δέλτα του Έβρου.
Ένας από τους σπανιότερους υδροβιότοπους της Ευρώπης. Μπορείς να τον επισκεφθείς
και οργανωμένα - αν επικοινωνήσεις με το τουριστικό κέντρο του Δήμου Φερών.
Ξαφνιάζει η φυσική καλλονή, ιδιαίτερα αν κάνεις μια περιήγηση με βάρκα, όπως μας
εξήγησαν. Μαγικά τοπία, λιμνοθάλασσες, λωρίδες γης που εισχωρούν στο νερό,
μικροσκοπικά φιορδ, βάλτοι, καλαμιές, αμμουδιές, νησίδες, όπου σταθμεύουν στο
ατέλειωτο ταξίδι τους πλήθος αποδημητικά πουλιά από τη Βόρεια Ευρώπη, αλλά και
την Αφρική. Πελεκάνοι, κορμοράνοι, ερωδιοί, κύκνοι, χήνες, αγριόπαπιες, γλάροι.
Καλύβες ψαράδων. Μέσα στην ομίχλη ξεπροβάλλει ένα ονειρικό τοπίο: Είναι μια
τουρκική πόλη εκεί, στο βάθος διακρίνονται οι μιναρέδες της.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σταθμός στην περιήγησή μας, το Σουφλί. Η μεταξένια πολιτεία του
παρελθόντος. Στις προθήκες των μαγαζιών υπάρχουν μεταξωτά, όμως η σηροτροφία
έχει συρρικνωθεί, παρά την κάποια ανάκαμψη που υπάρχει. Τα κουκουλόσπιτα
ερειπώνονται στο πέρασμα του χρόνου, όπως και το εργοστάσιο του Τζιβρέ που
οδήγησε με την υπερεκμετάλλευση τόσες νέες εργάτριες στον τάφο. Το μουσείο
μεταξιού έχει να διηγηθεί μια ολόκληρη ιστορία αγώνων των απλών ανθρώπων... Στο
σταθμό λεωφορείων, οικογένειες μουσουλμάνων μαζί με ηλικιωμένους που
απολαμβάνουν τον καφέ τους. Ο σιδηρόδρομος, λίγα μέτρα από τα σύνορα, οδηγεί
στις πόλεις και τα χωριά του Έβρου... Σκόρπιες οι εντυπώσεις από μια πολύ
σύντομη επίσκεψη, εικόνες που συνθέτουν ένα μωσαϊκό μιας
πραγματικότητας...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στα βόρεια βρίσκεται το Διδυμότειχο τσιμεντοποιημένο με τα
σκυλάδικά του. Εκεί, όπως μας είπαν: </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Οι
νέοι φεύγουν. Εγκαταλείπουν μια γη άγονη, ένα φτωχό τόπο; Όχι βέβαια.
Εγκαταλείπουν πλούσια χωράφια, καρπερά, βοσκοτόπια και γόνιμο χώμα! Όμως τι να
κάνουν εκεί; Να ζουν με τους παππούδες τους; Να μην ζουν σαν άνθρωποι; Οι τιμές
ολοένα πέφτουν, η Ευρωπαϊκή Ένωση δε θέλει μεγάλη αγροτική παραγωγή. Λίγοι
μεγαλοαγρότες. Από την κυβέρνηση καμία προσπάθεια για δημιουργία νέων
απασχολήσεων. Θα έλεγε κανείς ότι κάνουν ότι μπορούν για να μην
προκόψουμε!".</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η κυρία Σούλα Βλυσσίδου από το Σύλλογο Γυναικών μας λέει: <b>"Τα
χωριά φθίνουν, ο πληθυσμός μειώνεται, νέοι και νέες φεύγουν. Η ανεργία είναι το
μεγαλύτερο πρόβλημα των νέων του Έβρου σήμερα. Σ΄ ότι αφορά ειδικότερα τις
γυναίκες, τα προβλήματα είναι πιο οξυμένα στις μειονότητες και ανάμεσα στις
Ελληνοπόντιες. Ψάχνουν οποιαδήποτε δουλειά να βρούνε. Ένα πολύ μεγάλο τμήμα του
γυναικείου πληθυσμού είναι λειτουργικά αναλφάβητες. Κοντά στα άλλα προβλήματα
είναι και η πορνεία, κυρίως ανάμεσα σε ξένες που έρχονται εδώ συνήθως σαν
τουρίστριες. Οι περισσότερες βιοτεχνίες ιματισμού, όπου οι γυναίκες δούλευαν
φασόν, έχουν κλείσει, ή κλείνουν και μεταφέρονται στη Βουλγαρία, γιατί εκεί τα
μεροκάματα είναι πολύ φθηνά. Το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας είναι αυτό των
γυναικών. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: το εργοστάσιο υφαντουργίας "Ο Έβρος",
όπου απέλυσαν τις παλιές εργαζόμενες... Έτσι, ο κόσμος εξακολουθεί να φεύγει από
τη γη του και πώς να μη φύγει, όταν οι τιμές των γεωργικών προϊόντων διαρκώς
μειώνονται; Σιτάρι, καλαμπόκι, βαμβάκι, τεύτλα, χτυπιούνται. Κι όμως, θα
μπορούσε να υπάρξει αγροτική ανάπτυξη και βιομηχανική μεγαλύτερη αξιοποίηση των
αγροτικών προϊόντων... Η κτηνοτροφία βρίσκεται σε κάθετη πτώση, με τις ασθένειες
που ακολουθούν η μια την άλλη. όλο και περισσότερα ζώα σφάζονται. Και η
μετανάστευση καλά κρατεί - εξωτερική, αλλά και εσωτερική. Δεν γίνονται έργα
παραγωγικής ανάπτυξης, αλλά έργα, όπως η κατασκευή της Εγνατίας, που θα
προσφέρουν δουλειά μόνο για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα", </b>καταλήγει η
Σούλα Βλυσσίδου.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Αυτά είδαμε φίλοι μου και καταγράψαμε στην όμορφη αυτή περιοχή της
Θράκης. Η κακοκαιρία των τελευταίων ημερών δεν μας επέτρεψε να επισκεφτούμε και
άλλες περιοχές και να μιλήσουμε και μ΄ άλλους κατοίκους κι εργαζόμενους. Την
επόμενη φορά...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<b>
</b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΑΠΡΙΛΗΣ 1998</span></b> </div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-84231007117696583492013-08-12T11:22:00.001-07:002013-08-12T11:22:24.739-07:00ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΣΑΜΟ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>
</b>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<b><span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: small;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΣΑΜΟ </span></b></div>
<b>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: small;">ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ ΤΟΥΣ "ΚΑΙΕΙ" Η ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ </span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: navy; font-family: Verdana;">Δημοσιεύθηκε στη </span><span style="color: red; font-size: large;">ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ</span><span style="color: navy; font-family: Verdana;"> στις 15 Σεπτεμβρίου
2001</span></span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
</b>
<br />
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το όμορφο νησί της Σάμου το επισκεφθήκαμε και μιλήσαμε με κατοίκους
και φίλους της εφημερίδας μας πολύ καλούς! Όπως μας είπαν αλλά και όπως
διαπιστώσαμε κι εμείς η Σάμος προσπαθεί να συνέλθει μετά τις καταστροφές που
προξένησαν πέρσι οι μεγάλες πυρκαγιές που κατέστρεψαν καλλιέργειες και
περιουσίες. Παρά τις υποσχέσεις της κυβέρνησης για άμεση βοήθεια, ένα χρόνο μετά
οι αγρότες μένουν ξεκρέμαστοι, περιμένοντας τις ανεπαρκέστατες ενισχύσεις για να
επιβιώσουν και να ξαναναστήσουν τις καμένες καλλιέργειές τους. Όμως, η
αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, με την ανατροπή των εργασιακών
σχέσεων και γενικότερα οι επιλογές της στο όνομα του "εθνικού" στόχου της ΟΝΕ,
έπληξαν τους εργαζόμενους της Σάμου περισσότερο, ίσως, και από τις καταστροφικές
φωτιές του περσινού Ιούλη. Συγκεκριμένα, από το 1991 μέχρι σήμερα ο αριθμός των
ανέργων στα νησιά Σάμου, Ικαρίας και Φούρνων ήταν 900 και το 1998 έφτασαν τους
1.800, δηλαδή το 15% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού του νομού. Βέβαια, το
πραγματικό ποσοστό είναι ακόμη υψηλότερο, δεδομένου ότι, όπως είναι γνωστό, δεν
εγγράφονται στον ΟΑΕΔ όλοι οι άνεργοι. Ποσοστό 60% των εργαζομένων είναι
εποχιακά απασχολούμενοι, κύρια σε τουριστικά επαγγέλματα και στην οικοδομή. Η
μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας και των δημόσιων έργων στο νομό, έχουν
οδηγήσει μεγάλο μέρος εργαζομένων (περίπου 1.500) στην υποαπασχόληση, την
ανεργία και τη μετανάστευση. Μετά τις καταστροφές από τις πυρκαγιές οι αριθμοί
αυτοί μεγάλωσαν κι άλλο δημιουργώντας ακόμα πιο δύσκολες καταστάσεις για το νησί
αυτό.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ο πρόεδρος του ΕΚ Σάμου <b>Αν. Δράκος </b>και ο Γεν. Γραμματέας
<b>Θωμάς Παλαμάρης, </b>σε συνέντευξη που έδωσαν στη ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, επισήμαναν
μερικά από τα προβλήματα της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης του
νομού:</span></div>
<b><i>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Περιφέρειας Β. Αιγαίου είναι προτελευταίο
στην πανελλαδική κλίμακα και κατατάσσεται στις φτωχότερες περιοχές της
ΕΕ.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Η συμμετοχή της γεωργίας στο ΑΕΠ του νομού Σάμου, ενώ το 1984
ήταν 23,7% το 1996 μειώθηκε στο 13,3% με τάσεις παραπέρα μείωσης, εξαιτίας της
χαμηλής τιμής λαδιού και της μη απορρόφησης άλλων προϊόντων (εσπεριδοειδή -
κηπευτικά - κτηνοτροφικά).</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Το 1988 είχαμε 1.045 νέες κατοικίες και το 1996 μόνον
486.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Από το 1991 μέχρι σήμερα έχουμε 10% μείωση του πληθυσμού του
νομού, από 42.000 το 1991 σε 38.000 το 1996.</span></div>
</i></b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Μεγάλα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι 2.500 ξενοδοχοϋπάλληλοι με τις
χειρότερες μορφές εκμετάλλευσης που τους ασκούνται. Δεν πληρώνονται σύμφωνα με
τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, υπογράφουν εκβιαστικά ψεύτικα εξοφλητικά,
δουλεύουν 10ωρα και 30 ημέρες το μήνα χωρίς να πληρώνονται, δουλεύουν
ανασφάλιστοι και υφίστανται κάθε είδους κομπίνες από τους αδίστακτους εργοδότες
τους.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Μετά τη διάλυση του εργοστασίου της "Πειραϊκής - Πατραϊκής" και το
ξεπούλημά του κομμάτι - κομμάτι, σήμερα επαναλειτουργεί το σωματείο των
εργαζομένων στα "Κλωστήρια Σάμου". Όπως μας πληροφόρησαν εργαζόμενοι της
"Εριοϋφαντουργικής" (Σάμου και Τιθορέας), ο ιδιοκτήτης εκτός των οφειλών του
στους 185 εργαζόμενους της Τιθορέας, οφείλει τους 148 εργαζόμενους του
εργοστασίου της Σάμου από δεδουλευμένα 75 εκατ. δραχμές, καθώς και τα χρήματα
που αντιστοιχούν στην επίσχεση εργασίας, που πραγματοποίησαν για πολλούς μήνες.
Τα δύο εργοστάσια, λόγω των υπέρογκων χρεών, παραμένουν κλειστά από τον Ιούλη
του 1997. Το Νοέμβρη του 1998, με απόφαση του Εφετείου Πειραιά, οι επιχειρήσεις
αυτές εντάχθηκαν στο "ευεργετικό" άρθρο 44 του νόμου 1890 και ρυθμίστηκαν τα
χρέη του επιχειρηματία. Συγκεκριμένα, του χαρίστηκε το 65% των χρεών προς το
Δημόσιο, τα ασφαλιστικά Ταμεία και τις Τράπεζες, που ανερχόταν στο συνολικό ποσό
των 6,5 δισ. δραχμών! Για το υπόλοιπο ποσό καθορίστηκε σταδιακή αποπληρωμή, που
ξεκινά από το 2001!</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Εργαζόμενοι του νησιού ζήτησαν να γράψουμε στη "Νέα Προοπτική" ότι
βιώνουν μια τραγική κατάσταση εκμετάλλευσης. Τα φαινόμενα εκβιασμών από τους
εργοδότες - εκμεταλλευόμενοι και το σοβαρό πρόβλημα της ανεργίας - είναι
καθημερινά, ενώ οι όποιοι έλεγχοι της Επιθεώρησης Εργασίας αποτελούν πια
παρελθόν. Οι αναθέσεις εργολαβιών στο δημόσιο τομέα αποτελούν το υπόβαθρο για
πολύμορφες παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας, π.χ. καθαρίστριες Νοσοκομείου
Σάμου, ανασφάλιστοι έργων ΔΕΗ-ΟΤΕ, εφαρμογή μερικής απασχόλησης με 3μηνες
συμβάσεις και μάλιστα με καθαρά ρουσφατολογικό χαρακτήρα ( ο κομματικός
μηχανισμός εκμεταλλεύεται ακόμα και την ανάγκη των ανέργων για τρεις μήνες
δουλειά!). Στη Σάμο έγινε ήδη εγκατάσταση από ιδιώτη ανεμογεννητριών, μετά το
νόμο για παραχώρηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τον άνεμο σε ιδιώτες,
ενώ την αεροπορική σύνδεση του νησιού με την Αθήνα την εκμεταλλεύεται τώρα και
ιδιωτική εταιρία.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι εργαζόμενοι των τριών νησιών που αναφέραμε συσπειρωμένοι στα 22
Πρωτοβάθμια Σωματεία, που αποτελούν τη δύναμη του ΕΚ Σάμου - παρά τις
γραφειοκρατικές συμβιβασμένες, ως επί το πλείστον, συνδικαλιστικές ηγεσίες -
είναι αποφασισμένοι να αγωνιστούν για:</span></div>
<b><i>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Αύξηση του εισοδήματός τους και των συνταξιούχων, αλλά και για
αύξηση των θέσεων εργασίας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Μέτρα στήριξης της ντόπιας αγροτικής παραγωγής και πολιτικές που
ενισχύουν τις συνεταιριστικές παραγωγές.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Διαφύλαξη της σωστής λειτουργίας της ΕΟΣΣ και των ιαματικών
λουτρών Ικαρίας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Άμεση επαναλειτουργία και πλήρης στελέχωση της Επιθεώρησης
Εργασίας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Στελέχωση όλων των Δημόσιων Υπηρεσιών του Νομού.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Να γίνονται όλες οι προσλήψεις με πλήρη διαφάνεια και με σχετική
ανακοίνωση στον Τύπο (έκτακτοι 2μηνίτες, 3μηνίτες, 6μηνίτες κλπ).</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Να δίδεται Επίδομα Παραμεθορίου Περιοχής 10% σε όλους τους
εργαζόμενους.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Μείωση του ΦΠΑ στο 50% και μηδενικός συντελεστής σε τρόφιμα,
σχολικά είδη κλπ.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Αναβάθμιση της παρεχόμενης ιατροφαρμακευτικής
περίθαλψης.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Να προχωρήσουν άμεσα οι εργατικές κατοικίες και να παρθούν μέτρα
για τα στεγαστικά δάνεια και στους χαμηλόμισθους.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Να αποζημιωθούν όσοι επλήγησαν από τις πρόσφατες καταστροφικές
πυρκαγιές.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Να δοθούν τα απαραίτητα κονδύλια για την αναβάθμιση της παιδείας
στο νομό.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Να λειτουργήσει η Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων
Ικαρίας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">* Να υπολογίζεται η στρατιωτική θητεία σαν προϋπηρεσία και σαν
συντάξιμος χρόνος για όσους διαμένουν μόνιμα στα νησιά του Ανατολικού
Αιγαίου.</span></div>
</i></b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Συζητώντας με δεκάδες αγρότες του νησιού μάς είπαν ότι ένα χρόνο
μετά τις πυρκαγιές κι όσοι, μικρό ποσοστό αγροτών ακόμη, πήραν τις πρώτες
ενισχύσεις από την πολιτεία, διαπιστώνουν τη μεγάλη απόσταση κυβερνητικών λόγων
- υποσχέσεων και πρακτικής. Οι "ενισχύσεις" δε φθάνουν να καλύψουν ούτε το
χρονιάτικο εισόδημα, μας λένε οι παραγωγοί που αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν
να επιβιώσουν ως αγρότες αφού και με την ανασύσταση θα πάρουν εισόδημα μετά 5-7
χρόνια; <b><i>"Χάσαμε για πολλά χρόνια το πράσινο, τα δέντρα του νησιού μας,
χάνουμε την παραγωγή, αλλά ταυτόχρονα χάνουμε και την ενίσχυση, αφού παραγωγή
δεν έχουμε. Πώς θα ζήσουμε εμείς φίλοι μου; Τα πρώτα λεφτά που άρχισαν, μόλις,
τώρα να μας δίνουν δε φτάνουν να καλύψουν ούτε το εισόδημα που θα βγάζαμε
φέτος", </i></b>λέει αγανακτισμένος ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Παγώνδα
<b>Ζαρμπάνης Νίκος </b>και συνεχίζει: </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Ο
Παγώνδας έβγαζε κάθε φορά 800 τόνους λάδι. Με την πυρκαγιά, όμως είχαν μόνο 260
τόνους. 180.000 ελαιόδεντρα έγιναν παρανάλωμα, το 70% κάηκε ενώ σε άλλα γύρω
χωριά η καταστροφή ήταν έως ολοκληρωτική".</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Όπως μας πληροφόρησαν σοβαρότατα προβλήματα λειτουργίας
αντιμετωπίζει και η υγειονομική περίθαλψη στο νησί, κι αυτό παρ΄ όλο που
διαθέτει σύγχρονο νοσοκομείο, το οποίο επισκεφθήκαμε. Το κύριο πρόβλημα είναι
ότι δε διαθέτει το αναγκαίο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Να αναφέρουμε
χαρακτηριστικά ότι η Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας είναι έτοιμη εδώ και ένα χρόνο
αλλά δε λειτουργεί ελλείψει προσωπικού! Το Τμήμα αιμοδοσίας δεν μπορεί να
καλύψει νυχτερινές βάρδιες εδώ και δύο χρόνια. Το φαρμακείο λειτουργεί εδώ και 3
χρόνια με μια φαρμακοποιό, που όπως μας είπε, εφημερεύει καθημερινά, ενώ μην
αντέχοντας άλλο έχει ήδη υποβάλει την παραίτησή της... Και να σκεφθεί κανείς ότι
το νοσοκομείο εξυπηρετεί και τα γύρω νησιά, όπως Ικαρία, Φούρνους Ικαρίας, την
Πάτμο και άλλα.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πολλές ειδικότητες λειτουργούν με ένα γιατρό, όπως το
Μικροβιολογικό, Αιμοδοσία, Οφθαλμίατρος, ΩΡΛ, Ουρολόγος, ενώ δεν υπάρχει
πνευμονολόγος. Το νοσοκομείο επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο, αφού η πρωτοβάθμια
Υγεία στο νησί είναι ανύπαρκτη, σχεδόν (το ΚΥ Καρλοβασίου υπολειτουργεί) ενώ για
σχολίατρους, επιτροπές υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας ούτε λόγος
να γίνεται. Το ΙΚΑ, επίσης, δεν έχει δικά του εργαστήρια. Oι ελλείψεις αφορούν
τόσο σε νοσηλευτικό όσο και διοικητικό προσωπικό. Στο διοικητικό έχουν να γίνουν
προσλήψεις εδώ και 16 χρόνια, διάστημα στο οποίο αρκετοί και από τους
εργαζόμενους έχουν βγει στη σύνταξη... Το πρόβλημα γίνεται αξεπέραστο τους
καλοκαιρινούς μήνες οπότε ο πληθυσμός λόγω τουρισμού διπλασιάζεται και οι
εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν τις άδειές τους. Για την άμβλυνση του προβλήματος,
αντί μονίμου προσωπικού, προσλαμβάνονται εργαζόμενοι με 4μηνες συμβάσεις και
μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων (ουσιαστικά ανεκπαίδευτοι), με μισθούς πείνας
και χωρίς δικαιώματα.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σοβαρότατο πρόβλημα αντιμετωπίζει το νοσοκομείο από την έλλειψη
προσωπικού για την ασφαλή λειτουργία του Κέντρου Άμεσης Βοήθειας. Τα ασθενοφόρα
κινούνται χωρίς τραυματιοφορείς και πολλές φορές χωρίς γιατρούς. Μερικές φορές,
αποσπάται νοσηλευτικό προσωπικό από τη λειτουργία του νοσοκομείου, με όλους τους
κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πρόθυμος να μας μιλήσει ο πρόεδρος του Σωματείου των εργαζομένων,
<b>Σταμάτης Φιλιπής, </b>μας εξήγησε πώς <b>"<i>οι εργαζόμενοι, διεκδικούν,
επιτέλους, να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα και να προσληφθεί το αναγκαίο
προσωπικό, να καλυφθούν όλα τα κενά, με βάση τη σημερινή δυναμικότητα του
νοσοκομείου, αφού αλλάξει ο Οργανισμός Λειτουργίας που είναι από το 1986. Είναι
αναγκαίο για να αναβαθμιστεί το νοσοκομείο, να ιδρυθεί Κέντρο Υγείας Αστικού
Τύπου και να στελεχωθεί όπως και το ΚΥ Καρλοβασίου με το αναγκαίο νοσηλευτικό
κλπ, προσωπικό". </i></b>Ο πρόεδρος εκφράζοντας και την αντίθεση όλων των
εργαζομένων στα ΠΕΣΥ και σε κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση και εκχώρηση αρμοδιοτήτων
σε ιδιώτες, κατήγγειλε την επιδοματική πολιτική του υπουργείου που οδηγεί τους
εργαζόμενους σε ατέρμονες δικαστικές διαδικασίες για να τα πάρουν, αντί να
δίνονται μισθοί ικανοποιητικοί σε όλους.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η Σάμος, το νησί του Πυθαγόρα, που παρά τις καταστροφικές πυρκαγιές
παραμένει ένα πράσινο, πολύ όμορφο νησί, θα μπορούσε να αναπτυχθεί τουριστικά,
με την ποιότητα των προσφερομένων υπηρεσιών. Όμως, παρ΄ όλα αυτά, η ανάπτυξη του
τουρισμού, δε φαίνεται να δίνει τα αποτελέσματα που θα μπορούσε για το συμφέρον
του νησιού και των κατοίκων του. Δεν είναι τυχαίο πώς, φέτος το 2001, η
τουριστική κίνηση, όπως μας είπαν πολλοί παράγοντες, είναι σοβαρά μειωμένη, ίσως
30-40%, από τα προηγούμενα χρόνια! Τα προβλήματα είναι πολλά. Είναι, ασφαλώς, ο
τρόπος που διακινούνται οι ξένοι τουρίστες που, μέσω των ταξιδιωτικών γραφείων
οδηγούνται, σε χώρες που προσφέρουν, ευκαιριακά είτε μονιμότερα "φθηνά πακέτα"
διακοπών, όπως η Τουρκία που λόγω και της σημαντικής υποτίμησης του νομίσματός
της έγινε πιο φτηνή για τους τουρίστες. Δυστυχώς, η Σάμος όσον αφορά την υποδομή
της δε βρίσκεται σε καλό επίπεδο. Το οδικό δίκτυο είναι ανεπαρκέστατο.
Προβλήματα υπάρχουν και με τα δίκτυα ύδρευσης - αποχέτευσης που είναι παλιά ενώ
πολλά παλιά ξενοδοχεία δεν επισκευάζονται. Κι εδώ, σ΄ αυτή την κατάσταση, με τη
μείωση της τουριστικής κίνησης, τη συρρίκνωση της τουριστικής περιόδου, κυρίως
για ένα - δύο μήνες, Ιούλη - Αύγουστο, έρχονται να προστεθούν τα προβλήματα που
αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα τουριστικά - επισιτιστικά
επαγγέλματα.</span></div>
<b><i>
</i></b><div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Μπορεί να μην πέρασαν ακόμα οι ευέλικτες μορφές εργασίας, ενώ
πιέζουν οι ξενοδόχοι, ωστόσο οι ξενοδοχοϋπάλληλοι στη Σάμο αντιμετωπίζουν το
πρόβλημα μη εφαρμογής των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας που
παραβιάζονται", </span></i></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">μας λέει ο πρόεδρος του
Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων και μέλος του ΕΚ Σάμου, <b>Δάνος Μιλτιάδης, </b>και
συμπληρώνει: </span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Τα ωράρια δεν εφαρμόζονται
και δικαιώματα κατοχυρωμένα καταπατούνται. Η εργοδοτική αυθαιρεσία οργιάζει. Η
εντατικοποίηση και η εκμετάλλευση αυξάνουν στο έπακρο. Η ανασφάλεια κυριαρχεί,
αφού οι εργαζόμενοι δυσκολεύονται να συμπληρώσουν και το κατώτατο όριο ημερών
(100 μεροκάματα) για να έχουν ασφάλιση και επίδομα ανεργίας. Πολλοί κινδυνεύουν
να μην πάρουν σύνταξη γιατί, από το 1974, για 8 χρόνια δεν αναγνωρίζονται στο
ΙΚΑ τα ένσημά τους, ενώ στις μικρές οικογενειακές τουριστικές εκμεταλλεύσεις
βάζουν μόνο τον ελάχιστο αριθμό ενσήμων. Έλεγχοι σχεδόν δεν γίνονται, καθώς, δεν
υπάρχει Επιθεώρηση Εργασίας, αλλά ούτε κι από το ΙΚΑ γίνονται. Όμως, οι
ξενοδοχοϋπάλληλοι αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα και με τη μη επέκταση του ΤΑΞΥ.
Ασφαλίζονται στο ΙΚΑ και δεν έχουν ούτε την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που
παρέχει το ταμείο, αλλά και άλλα δικαιώματα που αναγνωρίζονται στο Ταμείο
Ξενοδοχοϋπαλλήλων, όπως για παράδειγμα το εφάπαξ 20ετίας
κλπ).</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ναι, αυτή είναι η Σάμος όπως την είδαμε εμείς τις τρεις ημέρες που
μείναμε στο όμορφο νησί. Κάναμε πολλούς καινούργιους φίλους και αναγνώστες της
Νέας Προοπτικής. Ήταν μια ωραία εμπειρία.</span></div>
<div align="left" style="margin-bottom: 10px; margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Φεύγοντας από το νησί μιλήσαμε με ένα
αγρότη παπά από το χωριό Μαυρατζαίοι, στο οποίο κάηκαν 46 σπίτια. Τα λόγια του
περιγράφουν ίσως με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την κατάσταση των καλλιεργητών της
Σάμου: <b><i>"Εγώ έβγαζα λάδι 2,5 τόνους και τώρα θα πρέπει να πάω να αγοράσω!
Πήγα σήμερα και αγόρασα ένα μπουκάλι σπορέλαιο από την ένωση και με πιάσανε τα
κλάματα".</i></b> </span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-38012704636230073582013-08-12T11:21:00.003-07:002013-08-12T11:21:36.094-07:00Λ Α Υ Ρ Ι Ο Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b><u>
</u></b>
<div align="center">
<b><u><span style="color: magenta; font-family: Verdana; font-size: small;">Λ Α Υ Ρ Ι
Ο</span></u><span style="font-family: Verdana; font-size: small;"><span style="color: green;">
</span><span style="color: green;">Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ </span>ΑΝΕΡΓΩΝ</span></b></div>
<div align="center">
<br /></div>
<b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: x-small;">(Ρεπορτάζ στην πόλη των ανέργων. Το Λαύριο με τα κλεισμένα
εργοστάσια και τα καταστραμένα όνειρα)</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b><br />
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Λαύριο, η πόλη της ανεργίας. Εύβοια, ο νομός της ανεργίας. Βοιωτία,
ο νομός με τα κλεισμένα εργοστάσια και τα καταστραμένα όνειρα. </span></b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας συναντάς "κουφάρια" εργοστασίων,
την εγκατάλειψη, την κρίση, την ανεργία. Η εικόνα του "σύγχρονου",
εκσυγχρονισμένου και... "εκσυγχρονιστικού" ελληνικού καπιταλισμού ανάγλυφη στο
Λαύριο. Τη βιομηχανική πόλη των διόμισυ χιλιάδων χρόνων. Είναι η κατάμαυρη
εικόνα του Λαυρίου το 1998. Αυτή τη φορά όχι από τη βιομηχανική μουτζούρα, όχι
από τη μολυβένια σκόνη των μεταλλείων. Οχτώ ολόκληρα χρόνια μετά το βιομηχανικό
κραχ η πόλη εξακολουθεί να "σπαράσσεται", με τους μαραζωμένους απ΄ την ανεργία
κατοίκους της να βολοδέρνουν στις γύρω περιοχές, ψάχνοντας για ένα μεροκάματο
και πουλώντας όσο όσο, όπως όπως, την εργατική τους δύναμη. Εξακολουθεί να
δείχνει, σε όλες του τις διαστάσεις, το τεράστιο έγκλημα που διέπραξαν οι
κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σε βάρος της ιστορικής εργατούπολης. Πίσω από
τις κορώνες των πολιτικών παραγόντων, που θέλουν - ακόμα και σήμερα οι άθλιοι -
να εμφανίσουν μια ωραιοποιημένη εικόνα, πίσω από τις διάφορες πολιτικάντικες
υποσχέσεις, εκεί μέσα στα σπίτια των εργαζομένων (έχουν μείνει ελάχιστοι), των
απολυμένων (είναι η συντριπτική πλειοψηφία), των νέων ανέργων, κρύβεται μια
"βραδυφλεγής βόμβα", που περιμένει το φιτίλι για να σκάσει και να πάρει
"αμπάριζα" τους αισχρούς πολιτικάντιδες που πουλούν ανέξοδα, ακόμα και σήμερα,
υποσχέσεις και φρούδες ελπίδες.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι κάτοικοι εδώ, το εργατικό δυναμικό, δηλαδή, που έχει απομείνει
στην περιοχή ζουν σαν τους Αλβανούς. Μόνον αυτοί γνωρίζουν πώς περνούν και
κατανοούν τους Αλβανούς, ακόμα και αυτούς που κλέβουν. <b>"Η πείνα και η ανέχεια
σε κάνουν ζώο. Δεν φταίνε οι Αλβανοί που κλέβουν - από αυτά που τους έχουν ήδη
κλέψει - αλλά αυτοί που τους έφεραν σ΄ αυτήν την κατάσταση", </b>μας
λένε.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τα σημάδια της καταστροφικής για την παραγωγική βάση της χώρας,
πολιτικής που ακολούθησαν οι αστικές κυβερνήσεις, υπηρετώντας τις επιλογές των
Βρυξελλών και του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, αποτυπώνονται βαθιά στο Λαύριο.
Τα συσσίτια, που εμφανίστηκαν εδώ για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας σε
ειρηνικές περιόδους, ανέδειξαν το 1992 το έγκλημα που συντελέστηκε και
εξακολουθεί να συντελείται. Κυβερνώντες και τοπικοί παράγοντες έχουν πλέξει έναν
"ιστό" μέτρων, που δεν αφήνει την πόλη να ανασάνει, στοχεύοντας στη μετατροπή
της σε διαμετακομιστικό κέντρο.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σε μια προσπάθεια δε να αποσοβηθούν αντιδράσεις, εξαγγέλλονται και
υλοποιούνται - τάχα - τα πρώτα χρόνια μετά το "κραχ", δεκάδες προγράμματα
επανακατάρτισης και 1000 άνεργοι "επανακαταρτίζονται" σε ειδικότητες "μαϊμού",
όπως για παράδειγμα, αυτής του κηπουρού! Eνα δισεκατομμύριο δραχμές στοιχίζουν
αυτά τα προγράμματα. Μόνο που από αυτά τα χρήματα φτάνουν - μετά και από
πολύμηνες καθυστερήσεις - στα χέρια των άνεργων μόλις 200 εκατ. δραχμές. Τα
υπόλοιπα 800 εκατομμύρια δραχμές τα καρπώνονται τα ιδιωτικά ΚΕΚ που διοργάνωσαν
τα σεμινάρια.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πιστοί στο δόγμα του "όλα στην ιδιωτική πρωτοβουλία", εντάσσουν το
Λαύριο στα προγράμματα του λεγόμενου "αναπτυξιακού νόμου". Η επιχορήγηση νέων
επενδύσεων σε ποσοστό 45% απ΄ το κράτος, που με την επιδότηση του επιτοκίου
φτάνει και στο 75%, δεν είναι ικανή να προσελκύσει την... ιδιωτική πρωτοβουλία.
Ακόμα και αυτό το ποσοστό επιχορήγησης μειώνεται στη συνέχεια στο
30%.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ακολουθούν οι εξαγγελίες για δημιουργία Βιομηχανικού Πάρκου, που θα
έχει την απαραίτητη υποδομή και θα... προσελκύσει επιχειρήσεις. Χρόνια ολόκληρα
το Βιομηχανικό Πάρκο οριοθετείται, χωρίς αυτό να έχει γίνει μέχρι σήμερα
πραγματικότητα, ενώ αποτέλεσμα των συνεχών παλινδρομήσεων είναι οι τιμές της γης
να εκτιναχτούν σε φοβερά ύψη. Το στρέμμα πουλιέται στην τιμή των 15 εκατ.
δραχμών, κάνοντας ασύμφορη κάθε επένδυση μικροεπιχειρηματιών.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στη συνέχεια στρέφουν τις ελπίδες του κόσμου στη δημιουργία
Τεχνολογικού Πάρκου από το Πολυτεχνείο στον τεράστιο χώρο που καταλάμβανε η
πρώην "Γαλλική" εταιρία, όπου με την κατάλληλη υποδομή θα... προσελκυθούν
εταιρίες υψηλής τεχνολογίας και όπου μπορεί μετά από 4-5 χρόνια να δημιουργηθούν
περίπου... 150 θέσεις εργασίας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ωστόσο, σήμερα το μόνο που γίνεται είναι η αναστύλωση κάποιων
κτιρίων, ενώ το αν και το πότε θα έρθουν επιχειρήσεις, είναι κάτι που
παραπέμπεται στο μέλλον. Η μόνη δημόσια παραγωγική επένδυση αφορά τη νέα μονάδα
παραγωγής ρεύματος με φυσικό αέριο της ΔΕΗ, όμως κι εδώ εμπαίζονται οι κάτοικοι.
Στην παλιά μονάδα χρησιμοποιείται υγρό μαζούτ, με αποτέλεσμα η κάπνα να πνίγει
το Λαύριο, ενώ όταν βρέχει ή έχει υγρασία το διοξείδιο του θείου μετατρέπεται σε
οξύ και πέφτει πάνω στα σπίτια σαν όξινη βροχή. Παρά τις υποσχέσεις πως με τη
νέα μονάδα θα καταργηθεί ή θα μετατραπεί η παλιά, εξακολουθεί να λειτουργεί και
επιπλέον χρησιμοποιείται στερεό μαζούτ, που είναι ακόμα πιο επικίνδυνο. Οπως μας
είπαν οι κάτοικοι αληθινή κατάρα απειλούν να γίνουν οι καρκινογόνοι ρύποι που
παράγει το εργοστάσιο της ΔΕΗ, προκαλώντας σοβαρές βλάβες στο περιβάλλον, στα
σπίτια, στα αρχαία μνημεία και στην υγεία των κατοίκων. Κατά τη γνώμη μας η
κατάσταση δεν θα αλλάξει όταν λειτουργήσουν οι νέες μονάδες της ΔΕΗ με φυσικό
αέριο.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι εκτιμήσεις αυτές έχουν επιβεβαιωθεί και στη διάρκεια συζήτησης
που έγινε στην πόλη το Γενάρη, με πρωτοβουλία της εφημερίδας "Λαυριώτικο Βήμα".
Οι εκπρόσωποι των κατοίκων του Λαυρίου έχουν υπογραμμ΄σει κατ΄ επανάληψη ότι το
φυσικό αέριο θα χειροτερέψει την κατάσταση. Από τα στοιχεία βγαίνει το
συμπέρασμα ότι - εκτός από τους καρκινογόνους ρύπους που έχει προκαλέσει η
ποιότητα του μαζούτ και τα βελτιωτικά καύσης (καταλύτες) - κάθε χρόνο χιλιάδες
τόνοι τοξικά απόβλητα ρίχνονται στη θάλασσα και στον υδροφόρο ορίζοντα της
περιοχής.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το νέο λιμάνι που κατασκευάζεται, προπαγανδίζεται σαν το φάρμακο
"διά πάσαν νόσο", άλλωστε εξυπηρετεί και τους στόχους για μετατροπή του Λαυρίου
σε διαμετακομιστικό κέντρο. Ωστόσο, το επιβατικό τμήμα του λιμανιού αναμένεται
να ολοκληρωθεί σε ένα χρόνο, τα έργα υποδομής για τη λειτουργία του δεν έχουν
ακόμα δημοπρατηθεί, ενώ για το εμπορικό τμήμα δεν υπάρχει καν πίστωση. Σε κάθε
περίπτωση, η λειτουργία του εξαρτάται άμεσα με τη σύνδεσή του με το αεροδρόμιο
των Σπάτων.</span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-71947190177121606882013-08-12T11:20:00.002-07:002013-08-12T11:20:34.638-07:00Η ΖΑΚΥΝΘΟΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ "ΒΙΤΡΙΝΑ"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>
</b>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<b><span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: small;">Η ΖΑΚΥΝΘΟΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ "ΒΙΤΡΙΝΑ"</span></b></div>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<br /></div>
<b>
<div align="center">
<span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: small;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ
ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ</span></div>
<div align="left" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="color: navy; font-family: Verdana; font-size: x-small;">Δημοσιεύθηκε στη ΝΕΑ
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ στις 13 Οκτωβρίου 2001</span></div>
<div align="right" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px; margin-top: 0px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ζάκυνθος: Ένα από τα ομορφότερα νησιά του Ιονίου, με μεγάλη
τουριστική κίνηση και κατοίκους με ψηλό εισόδημα! Έτσι, περίπου, παρουσιάζουν το
νησί τα τουριστικά φυλλάδια, και τα ταξιδιωτικά γραφεία. Είναι όμως
έτσι;</span></div>
</b>
<br />
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πίσω, όμως, από τη βιτρίνα, κρύβεται ένας νομός με έντονα
προβλήματα, όχι μόνο οικονομικά. Σημαντικοί τομείς της οικονομίας της Ζακύνθου
όπως είναι η αγροτική παραγωγή, ο τουρισμός και οι μικρές επιχειρήσεις
ασφυκτιούν κάτω από την αντεργατική ανάλγητη πολιτική της κυβέρνησης, η οποία
πλήττει εξίσου τους πάντες, εργάτες και υπαλλήλους, αγρότες και μικρούς
επαγγελματοβιοτέχνες. Ο τουρισμός συγκεντρώνεται ολοένα και περισσότερο στις
μεγάλες πολυεθνικές ξενοδοχειακές μονάδες, οι οποίες εκμεταλλεύονται τα
ωραιότερα κομμάτια των νησιών. Μεγάλοι χαμένοι οι κάτοικοι του νησιού και
ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό, που η εργατική τους δύναμη γίνεται
θυσία στο βωμό των κερδών των μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι δουλεύουν σε καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα,
αφού οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας έχουν σχεδόν αντικατασταθεί από ατομικές
συμφωνίες του εργαζόμενου με τον εργοδότη. Εφτά μέρες τη βδομάδα με 7.000
δραχμές τη μέρα, χωρίς σταθερό ωράριο, πληρωμή των υπερωριών, καταβολή ελάχιστων
ενσήμων, όπου βασιλεύει η εργοδοτική τρομοκρατία και η παρεμπόδιση της
συνδικαλιστικής δράσης, είναι το "υλικό" που συνθέτει το "μωσαϊκό" των
ξενοδοχείων στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση δέχονται
οι αλλοδαποί, οι οποίοι με την απειλή της απέλασης, δουλεύουν έτσι όπως κάνει
κέφι ο εργοδότης. Με άλλα λόγια η Ζάκυνθος έχει μετατραπεί σε γκέτο των
πολυεθνικών, που μπροστά στη συσσώρευση του κέρδους δε διστάζουν επίσης να
καταστρέψουν το φυσικό περιβάλλον, να μολύνουν τη θάλασσα με λύματα, να
αλλοιώσουν με τον τρόπο τους τα ήθη και τα έθιμα του νησιού...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι αγρότες της Ζακύνθου πλήττονται από την αντιαγροτική πολιτική
της ΕΕ που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Προϊόντα που μέχρι πριν λίγο αποτελούσαν
σημαντικό έσοδο για την οικονομία του νησιού, όπως το λάδι, η σταφίδα και τα
σταφύλια, χτυπιούνται άγρια. Οι απογοητευτικές τιμές που υπάρχουν στα
εσπεριδοειδή, η απώλεια των 2/3 της τιμής του λαδιού σε σχέση με λίγα χρόνια
πριν και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με τις αμπελοκαλλιέργειες είναι
καταδικαστικές για τη συνέχιση της αγροτικής παραγωγής. Η ανεργία - ιδιαίτερα
στους νέους - έχει φτάσει σε ψηλά επίπεδα, ενώ ο αυταρχισμός και η
καταστρατήγηση του ωραρίου και των εργασιακών σχέσεων κοντεύει να γίνει
καθεστώς. Με την πολιτική που ακολουθείται, οι εργοδότες αποθρασύνονται και οι
εργαζόμενοι συνθλίβονται. Οργιάζουν οι παράνομες απολύσεις και η τρομοκρατία σε
χώρους, όπως των ξενοδοχοϋπαλλήλων, των ΚΤΕΛ, των οικοδομών.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Εκρηκτική είναι η κατάσταση της Παιδείας, καθώς ο νομός Ζακύνθου
διεκδικεί τα πρωτεία πανελλαδικά σαν νομός με τα περισσότερα παιδιά που
σταματούν μετά την αποφοίτηση από το δημοτικό, ενώ είναι ο 3ος νομός (με ποσοστό
60%) σε αποτυχία μαθητών (κυρίως αγροτικών και ορεινών περιοχών) από τη Β΄στη
Γ΄Λυκείου το 47% των οποίων εγκατέλειψε το σχολείο και οι υπόλοιποι προτίμησαν
την Τεχνική Εκπαίδευση.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Επιεικώς άθλια χαρακτηρίζεται η κατάσταση στο χώρο της υγείας καθώς
η έλλειψη ιατρικού, νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού είναι το κύριο
πρόβλημα, που σε συνδυασμό με την έλλειψη της απαραίτητης υλικοτεχνικής υποδομής
αποτελούν την αιτία των σοβαρών προβλημάτων λειτουργίας της υγειονομικής
περίθαλψης που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της Ζακύνθου. Το νοσοκομείο έχει 45
κενές θέσεις προσωπικού, από τις οποίες οι 22 είναι νοσηλευτικό προσωπικό.
Προκειμένου να καλύψουν τις πάγιες αυτές ανάγκες προσλαμβάνουν εκπαιδευόμενο
προσωπικό από τον ΟΑΕΔ με 11μηνη σύμβαση. Φτάνει να αναφέρουμε ότι όπως
διαπιστώσαμε ακόμη και στην Παιδιατρική Κλινική δεν υπάρχει καμία νοσοκόμα και
οι ανάγκες καλύπτονται απο τη Νευρολογική Κλινική. Την ίδια στιγμή κωλυσιεργούν
για την πρόσληψη νοσηλευτών. Όσον αφορά στην κάλυψη των οργανικών θέσεων των
γιατρών, παραμένουν κενές μία θέση ορθοπεδικού, μία ακτινολόγου, μία χειρουργού
και μία πνευμονολόγου. Το Νοσοκομείο Ζακύνθου δεν έχει Μονάδα Εντατικής
Θεραπείας, δεύτερη αίθουσα χειρουργείου και αυτοτελές τμήμα επειγόντων
περιστατικών.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες με την απότομη αύξηση του πληθυσμού
λόγω του τουρισμού επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο η ήδη προβληματική κατάσταση
του νοσοκομείου, αφού η έλλειψη προσωπικού σε συνδυασμό με τις άδειες των
εργαζομένων επιτείνουν το πρόβλημα. Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζει και το ΙΚΑ
Ζακύνθου από την έλλειψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Ανάλογα
προβλήματα έχουν και οι διοικητικές υπηρεσίες του οργανισμού αφού η έλλειψη
προσωπικού - από 30 οργανικές θέσεις που απαιτούνται για να στελεχωθεί υπάρχουν
μόνο 14 - αποτελεί αξεπέραστο εμπόδιο για τη σωστή λειτουργία του...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τελειώνοντας το σύντομο οδοιπορικό μας στο όμορφο αυτό νησί της
Ζακύνθου δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε πώς με το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο
Στήριξης, η κυβέρνηση επιδιώκει να ενισχύσει τις επιχειρήσεις που
δραστηριοποιούνται στον τουρισμό. Για τη χρηματοδότησή τους θα διατεθούν περίπου
176 δισεκατομμύρια δραχμές. Το μεγαλύτερο τμήμα από αυτά θα διατεθεί μέσω του
αναπτυξιακού νόμου 2601/98, από τον οποίο αποκλείονται ουσιαστικά όλες οι μικρές
επιχειρήσεις και ενισχύεται η ίδρυση και η επέκταση ξενοδοχείων πολυτελείας Α΄
και Β΄ κατηγορίας. Χαρακτηριστικό είναι τα νέα ήθη που επικρατούν τον τελευταίο
καιρό στον τουρισμό από τις μεγάλες εταιρίες τουρισμού - TOYR OPERATOR΄ S - που
εμπορεύονται πλέον τον τουρισμό ανενόχλητοι και μπορούν κάθε φορά να καθορίζουν
πού θα πάει ο κόσμος για διακοπές! Αυτές οι εταιρίες συνεργάζονται με
τουριστικούς πράκτορες, οι οποίοι προσελκύουν κόσμο και τους προσφέρουν πακέτα
διακοπών, στα οποία όλα είναι κανονισμένα (εισιτήρια, ξενοδοχεία), με το
αζημίωτο φυσικά. Αυτές οι εταιρίες διαχειρίζονται τις διακοπές εκατοντάδων
χιλιάδων ανθρώπων και όπως είναι φυσικό μπορούν να καταποντίσουν κυριολεκτικά
περιοχές που ζουν αποκλειστικά από τον τουρισμό. Φέτος τα μεγάλα αυτά γραφεία
επέλεξαν κατά κύριο λόγο τα παράλια της Τουρκίας για να στείλουν διακοπές όσους
επιθυμούσαν.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Φαίνεται λοιπόν καθαρά πως πίσω από τη βιτρίνα, η κατάσταση είναι
εντελώς διαφορετική από ότι την παρουσιάζουν και συγχρόνως εκρηκτική. Έτσι οι
εργαζόμενοι αρχίζουν να συσπειρώνονται αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουν από
κοινού αυτή την κατάσταση. Όπως μας είπε εργαζόμενος ξενοδοχοϋπάλληλος <b><i>"ο
αγώνας πρέπει να είναι κοινός όπως και οι αιτίες που τον δημιουργούν",
</i></b>καθώς "<b><i>δεν περιορίζεται απλά στη διεκδίκηση κάποιων επιμέρους
αιτημάτων", </i></b>αλλά <b><i>"στρέφεται αναγκαστικά ενάντια στη συνολική
πολιτική που δημιουργεί και αναπαράγει τα προβλήματα".</i></b></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-4406377823831188752013-08-12T11:19:00.001-07:002013-08-12T11:19:44.096-07:00ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ:<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>
</b>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<b><span style="color: teal; font-family: Verdana; font-size: small;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ:</span></b></div>
<b>
<div align="center">
<span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: small;">ΦΤΩΧΕΙΑ - ΕΡΗΜΩΣΗ ΚΑΙ
ΑΝΕΡΓΙΑ</span></div>
<div align="center">
<br /></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: navy; font-family: Verdana;">Δημοσιεύθηκε στη </span><span style="color: red; font-family: Verdana;">ΝΕΑ
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ </span><span style="color: navy; font-family: Verdana;">στις 10 Νοεμβρίου
2001</span></span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΒΗΧΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
</b>
<br />
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Στην
περιοχή αυτή με την απαράμιλλη φυσική ομορφιά, μια ομορφιά που μπορεί να
καθηλώσει τον επισκέπτη, κατοικούν σήμερα 24.307 κάτοικοι, σύμφωνα με την
απογραφή του 1991. Κι όμως 60 χρόνια πριν, το 1940 η Ευρυτανία αριθμούσε 53.474
κατοίκους!</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η
ερήμωση που έχει υποστεί αυτός ο νομός, που μέχρι πριν κάποιες δεκαετίες έσφυζε
από ζωή, είναι φοβερή. Ανεργία, φτώχεια, ελλιπής υποδομή, εσωτερική
μετανάστευση, είναι μερικά από τα πολλά προβλήματα που βασανίζουν τους κατοίκους
της Ευρυτανίας. Τα δύο εργοστάσια που έδιναν ζωή στο νομό - η ΔΑΒΥΕ και η
"Πειραϊκή - Πατραϊκή" - έχουν κλείσει εδώ και αρκετά χρόνια. Η "Ευρυτανία ΑΕ",
που αποτελεί επιχείρηση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης με κύριο αντικείμενο
εργασίας τις μελέτες για την αναβάθμιση του νομού, αυτή τη στιγμή είναι άνευ
αντικειμένου, χρωστάει εκατομμύρια δραχμές στους εργαζόμενους (11 εκατ. στον
καθένα!) και είναι ένα βήμα πριν την οριστική διακοπή της λειτουργίας της. Τα
γύρω χωριά, χρόνο με το χρόνο, ερημώνονται, αφού οι κάτοικοί τους, που έχουν ως
κύρια ασχολία την κτηνοτροφία, δεν μπορούν πλέον να ζήσουν από τα έσοδά της, με
αποτέλεσμα να αναζητούν την "τύχη" τους στα γύρω αστικά κέντρα. Ο τουρισμός και
οι υπηρεσίες - δηλαδή ο τριτογενής τομέας παραγωγής - είναι ο μόνος που αποφέρει
κάποια έσοδα στους κατοίκους του νομού. Και πάλι όμως, ακριβώς επειδή αποτελεί
εποχιακή απασχόληση - κατά κύριο λόγο το χειμώνα - δεν μπορεί να "δώσει ψωμί" σε
όλα τα νοικοκυριά του νομού...</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το
1951, ο πληθυσμός του Καρπενησίου αριθμούσε 3.700 κατοίκους και το 1991, 6.178.
Την ίδια περίοδο ο αγροτικός πληθυσμός στον υπόλοιπο νομό, από 35.978 άτομα,
φτάνει μετά από πενήντα χρόνια να αριθμεί 18.189! Το 1955 λειτουργούσαν στην
Ευρυτανία 138 σχολικές μονάδες με 6.741 παιδιά, ενώ σήμερα, λειτουργούν μόλις 40
με 985 μαθητές. Πολλά από τα γύρω χωριά δεν έχουν σχολεία ή τα σχολεία που
υπάρχουν δε λειτουργούν, ενώ τα περισσότερα υπολειτουργούν με 2 έως 7
μαθητές...</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η
εγκατάλειψη του νομού είναι πρωτοφανής και μας επηρεάζει σε αφάνταστο βαθμό.
Τέτοια φοβερή κατάσταση δεν έχουμε συναντήσει σε άλλες επισκέψεις μας σ΄
ολόκληρη την Ελλάδα. Οι εσωτερικοί και εξωτερικοί μετανάστες συνεχώς αυξάνονται.
Τι συμβαίνει λοιπόν στην Ευρυτανία; Το ρεπορτάζ μας έβγαλε την παρακάτω
απάντηση...</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η
βιομηχανία στο νομό είναι επί της ουσίας ανύπαρκτη. Στην περιοχή λειτουργούσαν
όπως προαναφέραμε δύο εργοστάσια, η "Πειραϊκή - Πατραϊκή" και η "ΔΑΒΥΕ". Το
1995, η ΔΕΒΥΕ, που μέχρι τότε απασχολούσε περίπου 250 εργαζόμενους, κλείνει,
λόγω οξύτατων οικονομικών προβλημάτων. Αποτελούσε συνεταιριστική επιχείρηση
ξυλείας, αλλά μέσα σε λίγα χρόνια βρέθηκε υπερχρεωμένη. Το αποτέλεσμα ήταν 250
οικογένειες να μείνουν χωρίς ψωμί, αφού τα δύο πριονιστήρια (το ένα στα Φουρνά
και το άλλο στο Καρπανήσι) κλείνουν οριστικά.</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η
"Πειραϊκή - Πατραϊκή", που έδινε ψωμί σε πάνω από 300 οικογένειες, σήμερα
υπολειτουργεί με λιγότερο από το 1/3 του προσωπικού της και συρρικνώθηκε στα
πλαίσια των γενικότερων προβλημάτων στην κλωστοϋφαντουργία. Στην ουσία, δηλαδή,
μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία, έχασαν τη δουλιά τους πάνω από 400
εργαζόμενοι στο Νομό Ευρυτανίας. Το κυριότερο, όμως, πλήγμα που δέχτηκε ο νομός
Ευρυτανίας ήταν η διάλυση της κτηνοτροφίας και γεωργίας που μέχρι πριν δύο
δεκαετίες αποτελούσε την κύρια παραγωγή. Μέσα σε λίγα χρόνια από την εφαρμογή
της ΚΑΠ και της ΓΚΑΤΤ, ο πρωτογενής τομέας παραγωγής αρχίζει να φθίνει. Τα γύρω
χωριά από το Καρπενήσι ερημώνουν. Η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο
χειρότερο, για να φτάσει σήμερα ένα βήμα πριν την ολοκληρωτική
εγκατάλειψη.</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Όλα τα
παραπάνω, σε συνδυασμό με την αντιαγροτική πολιτική των κυβερνήσεων της
τελευταίας εικοσαετίας, έχουν ως αποτέλεσμα το ποσοστό που ασχολείται με τα
επαγγέλματα του πρωτογενούς τομέα παραγωγής να φθίνει, από το 1991 και μετά,
κατά 2% ετησίως. Το αποτέλεσμα, φυσικά, είναι η παραπέρα εγκατάλειψη του νομού.
Είναι η φτώχεια και η υποβάθμιση, για την οποία καμιά από τις κυβερνήσεις δεν
έκανε τίποτα ώστε να την ανακόψει. Εκείνο πλέον που φαίνεται να ζητούν οι
περισσότεροι είναι μια αφορμή για να φύγουν από τον τόπο. Όπως μας είπε ένας
κάτοικος του Καρπενησιού, </span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">"Ωραία είναι
και εδώ, αλλά όλοι θέλουμε να φύγουμε και να ερχόμαστε μόνο για
διακοπές"...</span></i></b></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ρωτήσαμε να μας πουν τι είναι αυτή η εταιρία "Ευρυτανία ΑΕ". Μας
είπαν πώς με την προοπτική της τουριστικής ανάπτυξης δημιουργήθηκε το 1978 η
αναπτυξιακή αυτή εταιρία, η οποία σαν κύριο έργο είχε την ανάπτυξη διάφορων
μελετών που θα έδιναν "πνοή στο νομό". Κυριότεροι μέτοχοι της εταιρίας είναι η
Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας και η ΕΤΒΑ. Ανάμεσα στα
άλλα προγράμματα που εκπόνησε, λειτούργησε και δύο μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας
(πέστροφας και κυπρίνου). Σήμερα, όμως, αποτελεί μια επιχείρηση φάντασμα, η
οποία χρωστάει πάνω από 500 εκατομμύρια δραχμές στους εργαζόμενούς της, ενώ τα
όσα έχει κάνει, επί της ουσίας ευνόησαν το θεαθήναι, χωρίς να δώσει ιδιαίτερη
βάση στην ουσιαστική αναβάθμιση της ποιότητας των κατοίκων της
περιοχής...</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Σε μια
προσπάθεια, να αμβλυνθούν η δυσαρέσκεια και η αγανάκτηση των κατοίκων για την
κατάσταση που επικρατεί στο Καρπενήσι και γενικότερα στο νομό, οι κυβερνήσεις
τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, επιχείρησαν να δώσουν ελπίδες στους κατοίκους της
περιοχής για την ανάπτυξη του τουρισμού που θα "δώσει νέα πνοή". Κάτι που στη
συνέχεια αποδείχτηκε εντελώς ψέμα. Γεγονός που αποδείχτηκε και στην ημερίδα που
διοργάνωσε πρόσφατα η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, όπου και ειπώθηκαν τα ίδια
προβλήματα και οι ίδιες προτάσεις αντιμετώπισής τους, όπως είχαν ειπωθεί
τουλάχιστον πριν από μια δεκαετία.</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Η
μεγάλη πλειοψηφία των μονίμων κατοίκων της περιοχής ψάχνουν να βρουν διέξοδο στο
αδιέξοδο που έχουν περιέλθει, μέσω του τουρισμού. Ελπίδες, που τρέφουν στον
κόσμο με μεγάλη στοχοπροσήλωση τα δύο μεγάλα κόμματα, σε μια προσπάθεια να
καρπωθούν οφέλη από τα μεγάλα προβλήματα των κατοίκων. Σε αυτή την κατεύθυνση,
διανοίχτηκε η σήραγγα στον Τυμφρηστό, η οποία υποτίθεται ότι θα έλυνε το
πρόβλημα του αποκλεισμού του Καρπενησίου το χειμώνα. Ο τρόπος όμως με τον οποίο
διανοίχτηκε και το γεγονός ότι η μέχρι τη γέφυρα πρόσβαση είναι - τουλάχιστον -
πολύ δύσκολη, όχι μόνο δεν έλυσε το πρόβλημα, αλλά αντιθέτως, αποδείχτηκε ότι τα
χρήματα που δόθηκαν ήταν χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα για τους κατοίκους και τους
επισκέπτες της περιοχής.</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Παράλληλα, δόθηκαν κίνητρα - κυρίως με υποσχέσεις περί ραγδαίας
ανάπτυξης του τουρισμού - στους κατοίκους να ασχοληθούν με τα τουριστικά
επαγγέλματα, χωρίς όμως να υπάρχει αφ΄ ενός ουσιαστική υποδομή αλλά και χωρίς να
λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι ο τουρισμός αποτελεί κατ΄ εξοχήν εποχιακό
επάγγελμα για τους περισσότερους. Η αλήθεια είναι ότι η όποια ανάπτυξη του
χιονοδρομικού κέντρου έχει πραγματοποιηθεί, δεν ευνοεί παρά μόνο ένα μικρό μέρος
του πληθυσμού της Ευρυτανίας. Ο άξονας Μικρό - Μεγάλο Χωριό και το Καρπενήσι,
είναι οι μόνοι ευνοημένοι, ενώ όλα τα άλλα χωριά της ορεινής Ευρυτανίας
φθίνουν.</span></div>
<div style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Φεύγοντας από το Νομό Ευρυτανίας καταλάβαμε πώς δύο πράγματα μας
είχαν ιδιαίτερα εντυπωσιάσει. Η ερήμωση που έχει υποστεί αυτός ο νομός, που
μέχρι πριν κάποιες δεκαετίες έσφυζε από ζωή και από την άλλη η απαράμιλλη φυσική
ομορφιά του τόπου, με τις κορφές των βουνών να δίνουν το ξεχωριστό στίγμα. Όμως
η ομορφιά αυτή που καθηλώνει τον επισκέπτη, αδυνατεί να "κρατήσει" τον ντόπιο
πληθυσμό ο οποίος έχει ανάγκη και από τροφή, μιας και η ομορφιά δεν
τρώγεται...</span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2117365571835884174.post-52149793229624421542013-08-12T11:18:00.002-07:002013-08-12T11:18:35.290-07:00ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ: ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΝΑΟΥΣΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div align="center" style="margin-top: 10px;">
<span style="color: green; font-family: Verdana; font-size: medium;">ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΝΑΟΥΣΑ</span></div>
<div align="center">
<span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: medium;">Η ΝΑΟΥΣΑ ΣΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ
ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΝΑ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΟ 50%!</span></div>
<div align="center">
<span style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: small;">ΤΡΑΚΟΣΙΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ
ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΖΟΥΝ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ</span></div>
<b>
<div style="margin-left: 10px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;"><a href="http://www.blogger.com/biografiko.htm" target="_blank">ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΗΧΟΣ</a></span></div>
</b>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ο άλλοτε "ευλογημένος" τόπος της Νάουσας με την πλούσια αγροτική
παραγωγή ροδάκινων και άλλων φρούτων, πηγή ζωής για τους κατοίκους και οικονομία
αναπτυσσόμενη, με μοχλό την κλωστοϋφαντουργία και κονσερβοποιία φρούτων, είναι
σήμερα<b> πόλη της παρακμής,</b> της ανεργίας, της εγκατάλειψης, του απλήρωτου
μόχθου των παραγωγών, των "χορταριασμένων" εργοστασίων, της φτώχειας για τους
πολλούς και του απίστευτου πλούτου για τους λίγους.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Κατά τη μυθολογία στη νοτιοανατολική πλαγιά του Βερμίου, εκεί που
βρίσκεται σκαρφαλωμένη η Νάουσα, έζησε η Σεμέλη και γέννησε το Θεό Διόνυσο. Αλλά
και ο Σειληνός, ο καλύτερος χορευτής του κόσμου, έζησε εκεί. Και οι Νύμφες
περιδιάβαιναν τα σκιερά μονοπάτια των λόφων και λούζονταν στα ζωογόνα νερά του
Ολγάνου. Το μυστήριο και η σαγήνη του τοπίου αγγίζει τους θνητούς στο πέρασμα
των αιώνων και η έκρηξη έντονων συναισθημάτων εκφράζεται καίρια στους στίχους
του ποιητή που γοητευμένος εξαίρει τις αρετές των Ναουσαίων ανταρτών με τα
μακριά μαλλιά, που ξαποσταίνουν, δίπλα στα παγωμένα νερά της Αράπιτσας.
<b>"Πόσον η καρδιά μου μητέρα, επιθυμεί να γίνω αρχιληστής, να φορώ μαύρο
(λερωμένο) υποκάμισον, να φέρω δυο πιστόλια εις τη ζώνη μου να είμαι κλέφτης εις
τα βουνά της Νιάουστας, να διασκεδάζω παντοτινά εις την ωραίαν
Νιάουστα".</b></span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Όλη</span><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;"> σχεδόν η ζωή της πόλης και
σήμερα ακόμη επιβεβαιώνεται με τη σχέση αυτή. Η παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα
είναι συνδεδεμένα με το κρασί. Το πανάρχαιο έθιμο της Μπούλας, που ζωντανεύει
κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια της αποκριάς έχει σχέση με διονυσιακές λατρείες. Το
κρασί και το τσίπουρο ρέουν άφθονα, ειδικά αυτές τις μέρες (Αύγουστος 2001).
Παλιότερα, όπως μας είπαν οι κάτοικοι, την περίοδο του Αυγούστου έβγαιναν στο
δρόμο, έξω από τα σπίτια βαένια, βαρέλια, καδιά. Το νερό μπόλικο έπεφτε μέσα και
με ξυστριά καθάριζαν το εσωτερικό τους. Έμενε το νερό έως τη στιγμή που η
αντικατάστασή τους γινόταν με κρασί ώστε το ξύλο να φουσκώσει και να κλείσουν οι
"φυράδες" (χαραμάδες). Μέσα στο Σεπτέμβρη σήμαινε συναγερμός. Άρχιζε ο τρύγος. Η
καθημερινή ρουτίνα παρασύρονταν σε μια μεγάλη γιορτή, που οι ρίζες της οδηγούσαν
κατευθείαν στη διονυσιακή λατρεία. Ξημερώματα ξεκινούσε η πομπή. Ο οξύς ήχος της
γκάιντας μάγευε τους μύστες και μια γλυκιά αναστάτωση υπήρχε διάχυτη στην
ατμόσφαιρα. Οι μόμισες (κοπέλες) με κόκκινες φούστες, άσπρα τσεμπέρια στο κεφάλι
που στόλιζαν με αγριολούλουδα, μαγεμένες λες, χόρευαν και τραγουδούσαν ως
σύγχρονοι Σειληνοί. Οι τρυγητάδες και οι κερατζήδες συμπλήρωναν την πομπή και
στα άλογά τους κρεμασμένα χαϊμαλιά και κουδούνια προανήγγειλαν ξέφρενο πανηγύρι.
Οι δρόμοι της Νάουσας σε συναγερμό. Τα ζώα πηγαινοέρχονταν φορτωμένα με καδιά
γεμάτα σταφύλια. Άδειαζαν σε μεγάλες κάδες στα κελάρια των σπιτιών. Και αυτό το
πηγαινέλα δεν σταματούσε παρά μόνον όταν ο ήλιος είχε για τα καλά κρυφτεί πίσω
από την Ντούρλια, την υψηλότερη κορφή του Βερμίου. Η επιστροφή ήταν γιορταστική.
Η κούραση της ημέρας εξανεμιζόταν...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ο τόπος διατηρεί και σήμερα τη σπάνια ομορφιά του. Ο καταπράσινος
καρπερός κάμπος, με τα πανέμορφα κατάφυτα βουνά του Βερμίου ολόγυρα, που τα
διασχίζει με τα δροσερά νερά του ο ποταμός Αράπιτσα, γαληνεύει τη ματιά και την
ψυχή του επισκέπτη. Γαληνεύει και τη δική μας καρδιά το λίγο διάστημα που
αντικρίσαμε τα γαλανά νερά του. Σ΄ αυτόν τον "παράδεισο" όμως, τα προβλήματα
περισσεύουν. Σε συζήτηση που κάναμε με συνδικαλιστές και απλούς κατοίκους της
περιοχής, βγήκαν στην επιφάνεια πολλά προβλήματα που κάνουν έκδηλη την αγωνία
τους για το μέλλον της περιοχής τους.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τα τελευταία 10 - 15 χρόνια, που υποτίθεται θα τρώγαμε όλοι με
χρυσά κουτάλια λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα φρούτα σαπίζουν στις χωματερές, ενώ οι
εξαγωγές έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο γιατί η μεγάλη αγορά των 500
εκατομμυρίων καταναλωτών αδυνατεί να τα απορροφήσει! Από το 1990 έχει ξεκινήσει
και ο γολγοθάς των κλωστοϋφαντουργών της Νάουσας με το κλείσιμο μεγάλων
παραγωγικών μονάδων ή και τη μεταφορά άλλων σε γειτονικές χώρες. Έκλεισαν οι
μεγάλες μονάδες της <b>ΒΕΤΛΑΝΣ,</b> μοναδική στο είδος της βιομηχανία κουβερτών
που τροφοδοτούσε με άριστης ποιότητας κουβέρτες ολόκληρη την Ευρώπη, και η
</span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">ΠΕΛΛΑ ΟΛΥΜΠΟΣ.</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Οι δύο αυτές μονάδες απασχολούσαν μαζί γύρω στους 800 εργαζόμενους
που βρέθηκαν ξαφνικά άνεργοι και δεν μπόρεσαν έκτοτε να απορροφηθούν στην
παραγωγή. Ο Όμιλος Κλωστηρίων <b>Λαναρά</b> που λειτουργεί σήμερα στην περιοχή
και τα κλωστήρια <b>Βαρβαρέσου </b>απασχολούν 800 και 250 εργαζόμενους,
αντίστοιχα. Υπάρχουν δηλαδή σήμερα, περίπου 1.050 εν ενεργεία κλωστοϋφαντουργοί,
μέλη του σωματείου, χωρίς να υπολογιστούν οι μη οργανωμένοι.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Όμως, και οι εν λειτουργία επιχειρήσεις μειώνουν τις δραστηριότητές
τους. Η <b>ΤΡΙΚΟΛΑΝ, </b>που πριν έντεκα χρόνια είχε περισσότερους από 500
εργαζόμενους και έδινε δουλειά σε άλλους 300 εκτός εργοστασίου, σήμερα απασχολεί
γύρω στους 200, ενώ απειλεί ότι θα μεταφέρει το εργοστάσιό της στην
Κομοτηνή.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Πέρα όμως από το πλήγμα στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας,
εκατοντάδες άνεργοι προήλθαν από την αγροτική οικονομία, που επίσης δέχτηκε ένα
τεράστιο χτύπημα, αλλά και την κιβωτοποιία. Σ΄ αυτόν τον κλάδο δούλευαν
περισσότεροι από 500 εργαζόμενοι μόνιμα και άλλοι 500 εποχιακά. Σήμερα δουλεύουν
μόλις 120 και αυτοί εποχιακά. Επιπλέον, πάνω από 1.100 θέσεις εργασίας χάθηκαν
από τον κλάδο του εμπορίου.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το πρόβλημα της ανεργίας έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις. Από
στοιχεία έρευνας που έχει πραγματοποιήσει το Εργατικό Κέντρο προκύπτει ότι
σημειώθηκαν οι εξής δραματικές αλλαγές στην απασχόληση, κατά κλάδο, ανάμεσα στα
1989 και 1994: οι απασχολούμενοι στη βιομηχανία τροφίμων από 1.006 το ΄89,
μειώθηκαν σε 672 το ΄94. Τα αντίστοιχα νούμερα για τους άλλους κλάδους είναι:
Υφαντικές βιομηχανίες από 2.126 σε 1.176 και σήμερα ακόμα λιγότεροι, όπως
αναφέρθηκε. Βιομηχανίες ένδυσης από 467 σε 375, βιομηχανίες ξύλου από 270 σε
153, οικοδομικές κατασκευές από 300 σε 230, χονδρικό εμπόριο από 1.825 σε 795.
Συνολικά από 7.047 εργαζόμενους το 1989, είχαμε το 1994 μόνο 4.264, ενώ σήμερα
(το 2001) είναι ακόμη λιγότεροι! Δηλαδή μέσα σε 5-6 χρόνια οι απασχολούμενοι σε
κλάδους εκτός του αγροτικού τομέα μειώθηκαν στους μισούς περίπου.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Για την κατακόρυφη πτώση της απασχόλησης στο χονδρικό εμπόριο,
τονίστηκε από όλους σχεδόν, όσους μιλήσαμε, ότι ξεκίνησε με το εμπάργκο κατά της
ΠΓΔΜ που εφάρμοσε η κυβέρνηση Παπανδρέου και που είχε καταστροφικές συνέπειες
για πολλούς νομούς της Βόρειας Ελλάδας.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Για να συμπληρωθεί η εικόνα της ανεργίας που μαστίζει τον τόπο
σήμερα, οι συνδικαλιστές του ΕΚΝ ήταν κατηγορηματικοί ότι σύμφωνα με τις
διαπιστώσεις ημερίδας που οργάνωσε το ΕΚ το Νοέμβρη του 1999, τους χειμερινούς
μήνες </span><b><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">η ανεργία στη Νάουσα ξεπερνά το 50%
του εργατικού δυναμικού!!!</span></b></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Το καλοκαίρι υπάρχει κάποια υποαπασχόληση, στη διαλογή φρούτων,
οικοδομές, κατασκευή ξύλινων τελάρων για τα φρούτα και κάποιες άλλες εποχικές
εργασίες. Κάτοικοι και συνδικαλιστές μας επισημαίνουν ότι η σημερινή
κλωστοϋφαντουργία, με τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό, τη χρήση των νέων
τεχνολογιών και τις μεθόδους εντατικοποίησης της εργασίας, παράγει πολύ
μεγαλύτερο πλούτο και κέρδη απ΄ ότι στη δεκαετία του ΄70 και του ΄80. Δεν
υπάρχει συνεπώς καμία κρίση για τους μεγάλους επιχειρηματίες του κλάδου που
αυξάνουν κάθε χρόνο τα κέρδη τους και συσσωρεύουν τεράστιο πλούτο, αυτοί οι
ελάχιστοι "εκλεκτοί", τη στιγμή που η πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού
παραμένουν άνεργοι, βουτηγμένοι στη φτώχεια και τη στέρηση.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Από τον πλούτο που παράγεται με τη χρήση της νέας τεχνολογίας δεν
ωφελούνται καθόλου οι εργαζόμενοι. Απλώς, μια χούφτα βιομήχανοι ιδιοποιούνται
μεγαλύτερη υπεραξία και θησαυρίζουν βυθίζοντας την περιοχή στην ανέχεια και
μετατρέποντας τον όμορφο τόπο σε καζάνι που βράζει από την οργή των εργαζομένων.
Ένα δείγμα των μεγάλων κερδών και του πλούτου, αποτελεί και το γεγονός ότι ο
όμιλος Κλωστηρίων Λαναρά αγοράζει συνέχεια νέα εργοστάσια σε διάφορες περιοχές
(Γιαννούση, Μινέρβα, ΟΤΟ Εβρος), μετατρέποντας έτσι σε νέες παραγωγικές
επενδύσεις τον κλεμμένο μόχθο των Κλωστοϋφαντουργών της Νάουσας, ενώ,
ταυτόχρονα, σπρώχνει τους περισσότερους απ΄ αυτούς στην ανεργία και στη χαμοζωή
του κοινωνικού περιθωρίου.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Oι εργοδότες, εκμεταλλευόμενοι τη στρατιά των ανέργων και την
ασυδοσία που τους εξασφαλίζει η ανοχή των κυβερνητικών υπηρεσιών και οι
αντεργατικοί νόμοι, καταπατούν τα εργατικά δικαιώματα, παραβιάζουν τις
συλλογικές συμβάσεις, κάνουν αυθαίρετες περικοπές, όπως π.χ. κατακράτηση
πληρωμής για την υπερεργασία του Σαββατοκύριακου. Μπροστά σ΄ αυτή τη σοβαρή
κατάσταση το εργατικό κίνημα δεν έχει πια, ούτε την επιλογή προσφυγής στην
Επιθεώρηση Εργασίας, στην ουσία, δεν λειτουργεί και στο βαθμό που λειτουργεί
παίζει το ρόλο του συμπαραστάτη της εργοδοσίας...</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Κοντά σ΄ όλα αυτά υπάρχει και ο συστηματικός εμπαιγμός των ανέργων
από κυβέρνηση και ΟΑΕΔ. Ενώ ο άνεργος επιδοτείται από τον ΟΑΕΔ με 3.310 δραχμές
την ημέρα, και όχι πάνω από 6 ή 7 μήνες, ο εργοδότης επιδοτείται με 7.000 δρχ.
την ημέρα μέχρι και 60 μήνες! Έτσι έχει καταντήσει μηχανισμός επιδότησης
εργοδοτών, με το πρόσχημα της δημιουργίας θέσεων εργασίας. Θέσεις, όμως,
εργασίας όχι μόνο δεν δημιουργούνται, αλλά και αυτές που υπάρχουν μειώνονται -
όπως είδαμε - από χρόνο σε χρόνο.</span></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<br /></div>
<div align="left" style="margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Τελειώνοντας να αναφέρουμε τι μας είπε ο δήμαρχος της Νάουσας
Δημήτρης Βλάχος, για την κατάσταση στην περιοχή: "</span><b><i><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Από το 1990 έχουν κλείσει δύο μεγάλα εργοστάσια με 950
εργαζόμενους. Στοιχειωδώς λειτουργούν ή έκλεισαν πάνω από δέκα μεγάλες
επιχειρήσεις διαλογής και συσκευασίας οπωροκηπευτικών εξαγωγής που απασχολούσαν
μονίμως ή περιοδικώς περισσότερους από 2.000 εργαζόμενους. Οι μεγάλες
βιομηχανίες εκσυγχρονίζονται και περιορίζουν το προσωπικό τους, με αποτέλεσμα η
ανεργία μακράς διάρκειας να ξεπερνά το 40% και να αγγίζει το 50%! Τουλάχιστον
300 οικογένειες Ελληνοποντίων, Γεωργιανών, Αλβανών κλπ., ζουν στο περιθώριο της
ναουσάικης κοινωνίας, με αποτέλεσμα να δημιουργούν ένα μείγμα φτώχειας και
αποκλεισμού".</span></i></b></div>
<div align="left" style="margin-bottom: 10px; margin-left: 5px; margin-right: 5px;">
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Φεύγοντας από την όμορφη Νάουσα ένας
ηλικιωμένος χωρικός μας τραγούδησε το παρακάτω τραγουδάκι: "<i>Λευκαίνει η κόρη
το πανί στην άκρη στο νερό/ τους κερατζήδες που περνούν με κλαδιά λαλούσι/ μην
του πατήστι, μπρε μπαιδιά, θερμοπαρακαλούσι/ γιατί θέλου πουκάμισα να ράψου στο
γαμπρό". </i>Την ώρα εκείνη ο ήλιος είχε για τα καλά κρυφτεί πίσω από την
Ντούρλια, την υψηλότερη κορφή του Βερμίου...</span> </div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com0