Λιβύη: Όχι, αυτό δεν ήταν Επανάσταση!

Πράκτορες της

CIA

Καθοδηγούσαν τους αντικαθεστωτικούς στη Λιβύη. Έσφαξαν σαν αρνιά τους
υπερασπιστές της Τρίπολης!

Από την αρχή κάτι δε μου
πήγαινε καλά. Οι εξεγερμένοι στην Αίγυπτο και αλλού δεν είχαν τανκς και
κανόνια, δεν είχαν την υποστήριξη των ΝΑΤΟικών με αεροπλάνα και ανθρώπους της
CIA.
Τα VIDEO
που θα παρακολουθείσετε είναι ανατριχιαστικά. Χαρείται
λοιπόν όσοι πανηγυρίζετε μαζί με τον Ομπάμα και τον Σαρκοζί την κτηνωδία σε
όλο της το μεγαλείο, χαρείται το κλάμα και τα βογγητά απο το μαρτύριο του
παιδιού που του έχουν χώσει ένα σίδερο που του το έχουν βάλει στον πρωκτό
και έχει βγεί απο τον ώμο του. Χαρείται το ουρλιαχτό του ανθρώπου που
του κόβουν το λαιμό ζωντανό. Χαρείται τον κανιβαλισμό και το σοδομισμό.
Όχι αυτό δεν ήταν Επανάσταση ανεξάρτητα για τη γνώμη που έχει ο καθένας
για τον Καντάφι και το καθεστώς του. Τα
link
από το σ.
e.h.
Δείτε εδώ:

http://obamaslibya.com/

Βήχος Παναγιώτης

Με τα όπλα αμερικάνων
και Γάλλων ανετράπη ο Καντάφι!

Η Πλατεία Συντάγματος και ο λαός!

Η Πλατεία Συντάγματος και ο λαός!

Όταν η δημοκρατία είναι άρρωστη το φάρμακο δεν είναι τα τανκς. Στην πλατεία Συντάγματος βάλλονται συστηματικά οι πανεπιστημιακοί που πήγαν χθες και σήμερα να μιλήσουν για το Νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου. Ότι συμβαίνει στην κοινωνία που όταν απεργούν οι ταξιτζήδες τους μποϋκοτάρουν τα άλλα κοινωνικά στρώματα το ίδιο γίνεται σήμερα στην πλατεία Συντάγματος! Ορισμένοι «αμεσοδημοκράτες» αντί να καταγγέλλουν το Νομοσχέδιο, καταγγέλλουν την πανεπιστημιακή κοινότητα! ΌΛΟΙ ΣΕ ΈΝΑ ΤΣΟΥΒΑΛΙ! Βάζουν την κοινωνία να χτυπάει ο ένας τον άλλο και όχι όλοι μαζί το σύστημα και την κυβέρνηση που διαλύει τώρα και την Παιδεία και την Υγεία. Απεργούν οι φορτηγατζήδες τους σαμποτάρουν οι άλλες κοινωνικές ομάδες γιατί κάθε φορτηγατζής έχει… 50 φορτηγά! Τα μυαλά στα κάγκελα. Από την άλλη φαντάζεστε όποια κοινωνική ομάδα χτυπιόταν από την κυβέρνηση να έκανε λαϊκή Συνέλευση στο Σύνταγμα για το συντεχνιακό της πρόβλημα; Αυτό δεν έκαναν και προχθές και οι Πανεπιστημιακοί; Όχι ότι δεν είπαν αξιόλογα πράγματα. Όμως ο ρόλος της πλατείας πρέπει να είναι άλλος. Ξεκάθαρα επιτέλους να καταλάβουμε ότι: ΧΤΥΠΑΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΕΧΘΡΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΤΥΠΑΕΙ ΌΛΟΥΣ. Εργάτες, μικρομεσαίους, αγρότες, ελεύθερους επαγγελματίες, Πανεπιστήμια και Παιδεία, φοιτητές και καθηγητές, Νοσοκομεία, υγεία και γιατρούς, συνταξιούχους, φοιτητές, άνεργους κλπ. Και ο εχθρός αυτός έχει όνομα: Π Α Σ Ο Κ ! Να ανατρέψουμε το ΠΑΣΟΚ.

Αντί να προετοιμάζει τον κόσμο μέσα από τα σωματεία, τις οργανώσεις, τις πλατείες για Γενική Απεργία και παράλληλα να οργανώνεται κάνοντας τις αναγκαίες συμμαχίες, αντί, αντί, αναλώνεται σε ατέλειωτες συζητήσεις και αντιπαραθέσεις που απομακρύνουν τον στόχο που είναι η Ανατροπή της κυβέρνησης και η δημιουργία προϋποθέσεων να πάρουν οι καταπιεζόμενοι τη ζωή στα χέρια τους. Όχι όλη η Αριστερά στο σύνολό της αλλά η μεγάλη πλειοψηφία της το μόνο που οργάνωσε σωστά ήταν τα καλοκαιρινά Κάμπινγκ! Το καταλάβατε; Αν δε γίνει αυτό η πλατεία ή θα εκφυλιστεί ή ο κόσμος που θα βγει στους δρόμους θα μας πάρει αμπάριζα και θα τα κάνει όλα λίμπα χωρίς όμως κανένα πρακτικό αποτέλεσμα ή θα μας λιανίσει η κυβέρνηση. Τώρα που εκκολάπτεται μια εξέγερση πρωτοφανή κατά τη γνώμη μου, πρέπει να σημαδέψουμε όλοι προς τον ίδιο στόχο. Να τους τσακίσουμε πριν μας τσακίσουν ολοκληρωτικά. Να ανατρέψουμε τους δωσίλογους, να διώξουμε την Τρόικα και τα Μνημόνια, να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας.

Ο Καντάφι ανετράπη. Βρίσκεται στα χέρια των αντικαθεστωτικών

Ο Καντάφι ανετράπη πριν λίγες ώρες! Βρίσκεται στα χέρια των
αντικαθεστωτικών

Με τα όπλα αμερικάνων και
Γάλλων ανετράπη ο Καντάφι!

Το βράδυ της Κυριακής η πράσινη
πλατεία της Τρίπολης καταλήφθηκε από τους οπλισμένους με τανκς και πολυβόλα
αντικαθεστωτικούς! Επίλεκτες μονάδες που είχουν αναλάβει την προστασία του
Καντάφι έχουν παραδοθεί, όπως μεταδίδουν τα ξένα πρακτορεία. Ο εισαγγελέας του
Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου αναφέρει σύμφωνα με το CNN θα διεξαχθούν σήμερα, Δευτέρα συνομιλίες σχετικά με τη μεταβίβαση του Σαΐφ Καντάφι στη Χάγη. Ο
Καντάφι, πάντα σύμφωνα με πληροφορίες των ξένων ΜΜΕ, βρίσκεται στα χέρια των
αντικαθεστωτικών και των αμερικάνων, ουσιαστικά για να λέμε τα πράγματα με το
όνομά τους!

Βήχος Παναγιώτης

http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=10144

Παρ’ ολίγο προβοκάτσια χθες στην πλατεία Συντάγματος!

Παρ’ ολίγο προβοκάτσια χθες το απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος!

Συνέβησαν πριν λίγες ώρες: Μέσα
στο καλοκαίρι και με συνοπτικές διαδικασίες η κυβέρνηση προωθεί για ψήφιση στη
βουλή, νομοσχέδιο που κατεδαφίζει την ανώτατη εκπαίδευση. Η πανεπιστημιακή
κοινότητα αντιδρά και απαιτεί να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο. Η πρωτοβουλία
πανεπιστημιακών ενάντια στο πανεπιστήμιο του μνημονίου, σε συνεργασία με τη
συνέλευση της πλατείας Συντάγματος διοργάνωσε διήμερο κινητοποιήσεων στο
Σύνταγμα για σήμερα Κυριακή και αύριο Δευτέρα. Κάποιοι όμως μπρατσωμένοι –
ένας από αυτούς μιλούσε με τα ΜΑΤ στην κλούβα απέναντι από τη Βουλή, νωρίτερα!
– δηλώνοντας ότι ΘΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, επιτέθηκαν κατ’ αρχήν
λεκτικά σε συγκεντρωμένους και σε εμένα προσωπικά, που βρισκόμουν εκεί,
λέγοντας: «Έξω τα κόμματα από την πλατεία» και κατόπιν έπεσαν
μπουνιές εκατέρωθεν! Πριν εξιστορήσω τα γεγονότα θα πω ότι η Συνέλευση που
ήταν πολυπληθείς ψήφισε όλη πλην των 7 ατόμων που ξεκίνησαν τα επεισόδια, να
συνεχιστεί η συνέλευση και να μιλήσουν οι καλεσμένοι Πανεπιστημιακοί.

Βήχος Παναγιώτης

Παρ ολίγο προβοκάτσια σήμερα στην πλατεία Συντάγματος

Περίμενα ότι σήμερα, στην πρώτη εκδήλωση στην πλατεία Συντάγματος ίσως γινόταν κάποια προβοκάτσια που θα δημιουργούσε άσχημο κλίμα ώστε να αποτρέψουν – όσο αυτό είναι δυνατόν - τις ογκώδεις διαδηλώσεις που θα ακολουθήσουν τις επόμενες ημέρες.
Ξεκίνησα λοιπόν από νωρίς για να «κόψω κίνηση» και πριν κατέβω στην πλατεία ανέβηκα επάνω, προς τη Βουλή, να δω αν υπήρχαν εκεί άτομα και ίσως κάποιες κινήσεις περίεργες. Το έχω αυτό το χούϊ!
Στη γωνία της Αμαλίας με τη Βασιλίσσης Σοφίας ήταν μία κλούβα. Επί της Βασιλίσσης Σοφίας λίγο πιο μέσα ήταν άλλες τέσσερεις κλούβες!
Την ώρα που έκανα «βιοψία» ένας μόνιμος θαμώνας της πλατείας «αμεσοδημοκράτης» και εχθρός κάθε κόμματος, έπιασε συζήτηση με τα ΜΑΤ! Ένας ΜΑΤατζής του είπε: «Στην πλατεία έχει συγκέντρωση ο ΣΥΡΙΖΑ»! Και αυτός απάντησε: «ΘΑ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΗΜΕΡΑ»!
Κατάλαβα ότι εδώ κάτι ετοιμάζεται. Δεν ήξερα και δεν ξέρω αν ο εν λόγω τύπος είχε σχέση με τα ΜΑΤ περιγράφω αυτό που είδα και άκουσα.
Πριν ξεκινήσει η Συνέλευση κάποια άτομα - συμπτωματικά έξι από αυτούς ήταν «μπρατσάδες» - φώναζαν: «Ποιοι είναι αυτοί που θα μιλήσουν. Ποιος τους κάλεσε. Πόσα χρήματα παίρνουν στα Πανεπιστήμια. Σε ποιο κόμμα ανήκουν» και άλλα τέτοια. Ένας πρώην νεοδημοκράτης ηλικιωμένος που φώναζε και αυτός όταν του είπα «γιατί φωνάζεις άνθρωπέ μου», μου είπε: «Γνώρισα μία να στη δείξω, είναι του Αλαβάνου»!!! «Και λοιπόν» του απάντησα. «Εσύ τι πρόβλημα έχεις; Εσύ ποιανού είσαι;» (Βλέπετε τώρα θα φτάσουμε στο σημείο να επιτρέπουμε μόνο σε δεξιούς, ακροδεξιούς και στη… Λουκά να μιλάνε). «Εγώ ήμουνα ΝΔ την έχεσα και ήρθα εδώ. Χωρίς κομματική ταμπέλα». «Μπράβο, του είπα. Και η κυρία που μου λες φαντάζομαι δε θα είχε κομματική ταμπέλα». «Όχι αλλά την ξέρω είναι του Αλαβάνου», συνέχισε αυτός. «Και εσύ ήσουν του Καραμανλή. Ευθύνεσαι και εσύ που φτάσαμε εδώ και με την ψήφο σου. Ήρθες όμως και αυτό είναι το ζητούμενο».
Περιγράφω απλά κάποια στιγμιότυπα που ήμουνα μπροστά.
Λίγο πιο κάτω 6 άτομα με το που πήρε θέση να μιλήσει ο πρώτος Πανεπιστημιακός, άρχισαν τις φωνές, τα σπρωξίδια λέγοντας «Θα τη διαλύσουμε αυτή τη Συνέλευση»!!!
Κάποιοι από τους αγανακτισμένους προσπάθησαν να ηρεμήσουν τους δύο τουλάχιστον που είναι μόνιμοι στην πλατεία, αλλά αυτοί δεν άκουγαν κανέναν.
Προσπαθούσαμε να τους σταματήσουμε – σκεφτόμουν συνέχεια και τη σκηνή που είδα στην κλούβα των ΜΑΤ – αλλά έπεσαν σπρωξιές και κάποιες «ψιλές» .
«Ρώτα τον κόσμο να ψηφίσουν ποιοι θέλουν να μιλήσουν οι καλεσμένοι», είπα σε μια κοπέλα που κρατούσε το μικρόφωνο. Αυτό σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή.
Τα σπρωξίματα σταμάτησαν και σηκώθηκαν χέρια. ΌΛΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ. Όλοι εκτός των εφτά ατόμων που δημιούργησαν τις φασαρίες. Ακόμα και όσοι είχαν διαφωνίες για τη διαδικασία που ακολουθήθηκε για να έρθουν οι συγκεκριμένοι ομιλητές και για τους συγκεκριμένους Πανεπιστημιακούς.
Τελικά τα άτομα αυτά απομακρύνθηκαν, δεν ξέρω αν ήταν πράγματι αγανακτισμένοι που Άμεση Δημοκρατία θεωρούν να έχει το δικαίωμα να μιλάει – τρεις βραδιές παρακαλώ – η θεούσα η Λουκά, και όχι Πανεπιστημιακοί που εξήγησαν τι ακριβώς είναι αυτό το Νομοσχέδιο για την Παιδεία που ψηφίζεται μεθαύριο. Ότι και να ήταν όμως αυτό δεν πρέπει να επαναληφθεί. Η πλατεία Συντάγματος δεν είναι τσιφλίκι κανενός.
Να έχουμε το νου μας γιατί θεωρώ ότι αυτό ήταν μόνο ένα μικρό δείγμα του τι πρόκειται να ακολουθήσει, όταν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου κατακλύσει τις πλατείες όλης της χώρας.

Ακούστε εδώ τη
συζήτηση και τώρα

http://www.livestream.com/stopcarteltvgr

3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ!
ΤΑ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΑ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ
ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ – 3
ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΌΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ

Τίποτα δεν τελείωσε. ΌΛΑ τώρα
αρχίζουν. Ας τρέμουν οι δωσίλογοι και οι πραιτωριανοί τους, απ’ την οργή ενός
ολόκληρου λαού.

Βήχος Παναγιώτης

http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=10120

Με αφορμή τους χθεσινούς εορτασμούς της Παναγίας στην Τήνο

Με αφορμή τους χθεσινούς εορτασμούς της Παναγίας στην Τήνο

Πλήθος κόσμου να μπουσουλάει,
με σκυφτό κεφάλι, απελπισμένο και απογοητευμένο, ζητώντας βοήθεια από την
Παναγία! Αυτό γίνεται κάθε χρόνο όχι μόνο στην Τήνο αλλά σε κάθε γωνιά της
πατρίδας μας. Ένας λαός γονατισμένος! Όπως γράφει η καλή μας
συντρόφισσα Ελένη από την Καλαμάτα: «Άνθρωπος = άνω θρώσκει. Με απλά
λόγια δεν του πάει να σκύβει το κεφάλι σε καμιά εξουσία, ούτε επομένως να
περπατάει με τα τέσσερα μπροστά σε καμιά εικόνα , σε κανένα ναό. Προσβάλλει
τον εαυτό του, την ύπαρξή του, την αξιοπρέπειά του. Ο καθείς είναι λεύτερος αν
το νιώθει, να αποτανθεί στο θεό, να ανάψει το κεράκι του και να προσκυνήσει.
Ειδικά να ζητήσει παρηγοριά, αφού στην καπιταληστρική κοινωνία μας,
απουσιάζουν εκείνοι οι μηχανισμοί στήριξης του ανθρώπου στα δύσκολα... Το θέμα
είναι η εκμετάλλευση αυτής της ανθρώπινης ανάγκης από την Α.Ε.
Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο όποιος πιστός ΔΕΝ χρειάζεται μεσάζοντες στη σχέση του
με το θείο... Τα παραμάγαζα που στήνει η Α.Ε. εξυπηρετούν συμφέροντα και
σκοπιμότητες που καμιά σχέση δεν έχουν με την πίστη και την ανάγκη να
αποτανθεί κανείς στο θείο». Κανένας, λοιπόν, Θεός πατέρας, δεν θέλει τα
παιδιά του να ζουν γονατιστά. «Μη νομίσητε ότι ήλθον να βάλω ειρήνην επί
την γην, δεν ήλθον να βάλω ειρήνην, αλλά μάχαιραν». Ο Ιησούς.
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, 10, στιχ. 34. Εμείς δεν παλεύουμε μόνο για την
κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο ή της καταπίεσης ανθρώπου από
άνθρωπο, παλεύουμε και για την εξάλειψη κάθε ταπείνωσης του ανθρώπου από
άνθρωπο. Και αυτό που συμβαίνει μέσα στους ναούς είναι μία ακόμα ταπείνωση
του ανθρώπου μπροστά στις τόσες άλλες! Η αξιοπρέπεια δεν είναι μια ηθική αρχή,
εξωκοσμική, μεταφυσική για μας, αλλά βρίσκεται στην πεμπτουσία του
επαναστατικού, κομμουνιστικού οράματος. Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου την οποία
σε κάθε επαναστατική στιγμή την θυμάται ο καθένας, όπως τώρα στους δρόμους
όλων σχεδόν των χωρών του πλανήτη, όταν οι λαοί κατεβαίνουν στις πλατείες «Ταχρίρ»
όλου του κόσμου και βαράνε τις κατσαρόλες, όταν κάνουν τις λαϊκές τους
συνελεύσεις, λένε ότι δεν παλεύουν μόνο γιατί τους κλέψαν τα λεφτά ή επειδή
πεινάνε αλλά γιατί τους κλέψαν την αξιοπρέπειά τους, οι ληστές που
κυβερνούνε.

Βήχος Παναγιώτης

{Είδα πριν τρία χρόνια έναν άνθρωπο να κλαίει γοερά έχοντας αγκαλιάσει την κολόνα που δίπλα της ήταν η εικόνα της Παναγίας, στο ναό της Τήνου, η οποία δεν φαινόταν καθόλου στολισμένη με χρυσάφια και άλλα πολυτελή αντικείμενα! Ο πόνος αυτού του ανθρώπου με άγγιξε στην καρδιά. Ήταν τόσο απελπισμένος μα τόσο απελπισμένος! Του χάιδεψα το κεφάλι και του είπα: Όλα θα πάνε καλά! Σήκω όρθιος και αγάπα την Παναγία. Αν το ζητήσεις με την καρδιά σου θα σε βοηθήσει! Τι άλλο μπορούσα να του πω εκείνη την ώρα;}

"είμαι άθεος, δόξα το Θεό", Μπονιουέλ.

Ο κόσμος μπορεί να σωθεί, ακριβώς γιατί κουβαλάει μέσα του τις αντιφάσεις εκείνες, που η έκρηξή τους, γεννάνε την άρνηση αυτού του κόσμου, καταστρέφοντας αυτόν τον κόσμο και γεννώντας έναν καινούργιο κόσμο. Το δυναμικό των αντιφάσεων και η λογική αυτών των αντιφάσεων, η λογική της αρνητικότητας, η διαλεκτική με άλλα λόγια, του όντος οδηγεί στο ξεπέρασμά του. Με τη μορφή που είναι τώρα. Η φράση αυτό που δεν υπάρχει ακόμα, και όχι απλώς το όχι εδώ και το όχι τώρα, είναι φράση του Ερνστ Μπλοχ, είναι η αντίληψη της οντολογίας που δεν μένει σε αυτό που υπάρχει, που είναι παρών, δεν δέχεται μια οντολογία της παρουσίας, αλλά μία μεταφυσική - όχι με την θρησκευτική έννοια του όρου - με τη μεταφυσική, με την έννοια μιας αποδοχής της οντολογίας στα πλαίσια της αντίληψης που λέει ότι κάτι τι υπάρχει ή δεν υπάρχει, η δικιά μας αντίληψη δεν χωρίζει τα πράγματα ανάμεσα σ΄ αυτά που υπάρχουν και σ΄ αυτά που δεν υπάρχουν, η δικιά μας αντίληψη συλλαμβάνει τον κόσμο σαν κάτι που διαρκώς αλλάζει, που βρίσκεται σε κίνηση και αλλαγή, και αυτή η κίνηση και η αλλαγή και το γίγνεσθαι, συντελείται μέσα από αντιφάσεις. Μέσα από τον σπαραγμό της ύλης.

Χωρίς αυτόν τον εσωτερικό σπαραγμό της ύλης, χωρίς αυτή την εσωτερική αντίφαση, μέσα στον κόσμο τον υλικότατο, τον οποίο ζούμε, ο κόσμος αυτός δεν θα μπορούσε ποτέ να αλλάξει. Να το πάμε στα καθ΄ ημάς, αν δεν υπήρχαν άλυτες αντιφάσεις που κινούνε τον καπιταλισμό και τον οδηγούνε στην παρούσα παγκόσμια κρίση, που ένα ωριμότατο φρούτο της βλέπουμε στην σημερινή εξεγερμένη Ευρώπη και τις Αραβικές χώρες. Στις πλατείες Ταχρίρ όλου του κόσμου!

Απ΄ αυτή την άποψη, η διαλεκτική, ιστορική, υλιστική κριτική της κριτικής της θρησκείας, που κάνει ο Μαρξ, είναι επαναστατική καθώς επικεντρώνεται στην πρακτική κριτική δραστηριότητα, θεωρώντας ότι η απελευθέρωση του ανθρώπου, του καταπιεσμένου, του εκμεταλλευόμενου, του ταπεινωμένου ανθρώπου - μην ξεχνάμε αυτό το τελευταίο, όπως τόσα άλλα έχουν ξεχάσει οι μαρξιστές, πολύ περισσότερα, ίσως, από ότι οι χριστιανοί ξεχάσανε, από ότι έκανε εκείνος ο σύντροφος που κρεμάσανε στο σταυρό ανάμεσα σε δυο ληστές - ας μην ξεχνάμε ότι ο Μαρξ, κάπου έλεγε, ότι η δική μας κατηγορική αρχή είναι η πλήρης απελευθέρωση από κάθε σχέση, μέσα στην οποία ο άνθρωπος είναι ένα ον εκμεταλλευόμενο, καταπιεσμένο και ταπεινωμένο. Δεν παλεύουμε μόνο για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο ή της καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο, παλεύουμε και για την εξάλειψη κάθε ταπείνωσης του ανθρώπου από άνθρωπο. Η αξιοπρέπεια δεν είναι μια ηθική αρχή, εξωκοσμική, μεταφυσική για μας, αλλά βρίσκεται στην πεμπτουσία του επαναστατικού, κομμουνιστικού οράματος. Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου την οποία σε κάθε επαναστατική στιγμή την θυμάται ο κανένας, όπως τώρα στους δρόμους όλων σχεδόν των χωρών του πλανήτη, όταν οι λαοί κατεβαίνουν και βαράνε τις κατσαρόλες, όταν κάνουν τις λαϊκές τους συνελεύσεις, λένε ότι δεν παλεύουν μόνο γιατί τους κλέψαν τα λεφτά ή επειδή πεινάνε αλλά γιατί τους κλέψαν την αξιοπρέπειά τους, οι ληστές που κυβερνούνε.

Η κριτική που κάνει, λοιπόν, ο Μαρξ σ΄ αυτά τα πράγματα γίνεται από τη σκοπιά της αλλαγής του κόσμου, και ο υλισμός του Μαρξ δεν μπορεί να είναι παρά Προμηθείκός. Ο ίδιος στον πρόλογο της διατριβής του για τις διαφορές της φιλοσοφίας του Επίκουρου και του Δημόκριτου, έβαλε ένα απόσπασμα από τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου, ένα βιβλίο που ήταν το αγαπημένο του, το διάβαζε δυο τρεις φορές το χρόνο στο πρωτότυπο, στα αρχαία ελληνικά, και όταν πέθανε ο Μαρξ το βρήκανε κάτω από το προσκεφάλι του. Τον Προμηθέα Δεσμώτη.

Ο Μαρξ εκεί μιλάει για τον Προμηθέα λέγοντας ότι ήταν ο πρώτος Άγιος του μαρτυρολόγιου της φιλοσοφίας. Παράξενη έκφραση γιατί ταυτίζει την αγιοσύνη, με την τιτανική εξέγερση, απέναντι σε κάθε θεό τύραννο. Και σήμερα ο Θεός τύραννος είναι οι Τράπεζες! Οι Τράπεζες που ευλογάνε οι Εκκλησίες και οι θρησκείες όλου του κόσμου. Οι Εκκλησίες και οι θρησκείες που βρώμισαν τη διδασκαλία των ιδρυτών τους όπως οι επίγονοι του Μαρξ κλπ., βρώμισαν και έκαναν αποτρόπαιη στα μάτια των ανθρώπων την μόνη ιδεολογία που μπορεί να σώσει τους ίδιους και τον πλανήτη ολόκληρο από τη βαρβαρότητα.

Βασικά κείμενα αναφοράς για να μελετήσει κανείς τις απόψεις του Μαρξ περί Θρησκείας, είναι η Εισαγωγή του 1844 στην κριτική της Χεγκελιανής φιλοσοφίας του κράτους και του δικαίου, είναι το κείμενο κλειδί μέσα από το οποίο για πρώτη φορά ο Μαρξ μιλάει για τον επαναστατικό ρόλο του προλεταριάτου, της εργατικής τάξης, και είναι το κείμενο που όλοι ξέρουμε μόνο μία φράση: Η Θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Αλλά όλοι ξεχνάμε τι λέει πριν και τι λέει μετά ο Μαρξ. Η Θρησκεία είναι ταυτόχρονα η θρησκευτική οδύνη, είναι ταυτόχρονα η έκφραση της πραγματικής οδύνης και η διαμαρτυρία ενάντια στην πραγματική οδύνη. Η Θρησκεία είναι ο αναστεναγμός του καταπιεσμένου, η καρδιά σ’ ένα κόσμο χωρίς καρδιά και, σύγχρονα, είναι το πνεύμα μιας εποχής χωρίς πνεύμα. Είναι το όπιο του λαού. Καλό είναι να σκεφθεί κανένας τι εννοεί.

Κανένας, λοιπόν, Θεός πατέρας, δεν θέλει τα παιδιά του να ζουν γονατιστά. «Μη νομίσητε ότι ήλθον να βάλω ειρήνην επί την γην, δεν ήλθον να βάλω ειρήνην, αλλά μάχαιραν»

Ο Ιησούς. Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, 10, στιχ. 34.

Επίσης, εις την επί του Όρους Ομιλία, λέει: (6, στίχοι 20…): «Μακάριοι σεις οι φτωχοί, διότι υμετέρα είναι η βασιλεία του Θεού. Μακάριοι οι πεινώντες τώρα, διότι θέλετε χορτασθή. Μακάριοι οι κλαίοντες τώρα, διότι θέλετε γελάσει… Πλην ουαί εις εσάς τους πλουσίους, διότι απηλαύσατε την παρηγορίαν σας. Ουαί εις εσάς οι κεχορτασμένοι, διότι θέλετε πεινάσει. Ουαί εις εσάς οι γελώντες τώρα, διότι θέλετε πενθήσει και κλαύσει».

Στις Πράξεις των Αποστόλων αναφέρεται: «Και ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων, και εν τη κοινωνία και εν τη κλάσει του άρτου και εν ταις προσευχαίς… Και πάντες οι πιστεύοντες ήσαν ομού, και είχον τα πάντα κοινά. Και τα κτήματα και τα υπάρχοντα αυτών επώλουν και διεμοίραζον αυτά εις πάντας, καθ’ ην έκαστος είχε χρειάν (2, στίχοι 42…). Του δε πλήθους των πιστευσάντων η καρδία και η ψυχή ήτο μία. Και ουδέ εις έλεγεν ότι είναι εαυτού τι εκ των υπαρχόντων αυτού, αλλ’ είχον τα πάντα κοινά… Επειδή ουδέ ήτο τις μεταξύ αυτών ενδεής. Διότι όσοι ήσαν κτήτορες αγρών ή οικιών, πωλούντες έφερον τας τιμάς των πωλουμένων, και έθετον εις τους πόδας των αποστόλων, και διεμοιράζετο εις έκαστον κατά την χρειάν την οποίαν είχεν» (4, στίχοι 32…).

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, που ονομάσθηκε έτσι για την ορμητική του ευφράδεια και που ήταν ένας άφοβος κριτής της εποχής του (347 με 407), ερμήνευσε την παραπάνω περιγραφή του πρωτόγονου Χριστιανικού κομμουνισμού με μια επιχειρηματολογία για τα πλεονεκτήματά του, που είναι πολύ ρεαλιστικά οικονομική και δεν διαπνέεται καθόλου από έκσταση ή ασκητισμό. Αυτό βρίσκεται στην ενδέκατη προσευχή του, για τις Πράξεις των Αποστόλων. Γράφει:

«Κι ήταν όλοι ευλογημένοι, μια και κανενός δεν του έλειπε τίποτε, αφού όλοι τους συνεισέφεραν εθελοντικά, ώστε να μην υπάρχουν φτωχοί. Κι αυτό, γιατί δεν έδιναν ένα μέρος μόνο, κρατώντας το άλλο για τον εαυτό τους, έδιναν όλα όσα είχαν. Ανάμεσά τους δεν υπήρχε ανισότητα και ζούσαν σε μεγάλη αφθονία, κι όλα αυτά γίνονταν κατά τον πιο αξιέπαινο τρόπο. Δεν τολμούσαν να δώσουν την προσφορά τους στους ίδιους, που είχαν ανάγκη, ούτε και με αίσθημα αφ’ υψηλού συγκαταβατικότητας, αλλά κατέθεταν τις προσφορές τους στα πόδια των αποστόλων και άφηναν σ’ αυτούς να αποφασίσουν, πώς θα μοιρασθούν τα δώρα. Κι ότι χρειαζόταν καθένας το έπαιρνε τότε από το ταμείο της κοινότητας κι όχι από την ιδιωτική περιουσία των άλλων. Με τον τρόπο αυτό και οι δωρητές δεν γίνονταν υπεροπτικοί.

Κι αν κάνουμε σήμερα ότι μπορούμε, όλοι μας θα ζούμε πιο ευτυχισμένοι, το ίδιο οι πλούσιοι όπως και οι φτωχοί. Κι οι φτωχοί δεν θα κέρδιζαν περισσότερα από τους πλούσιους… γιατί αυτοί που εδώρησαν δεν έγιναν φτωχοί, αλλά έκαναν τους φτωχούς επίσης πλούσιους. Ας φανταστούμε για μια στιγμή ότι συμβαίνουν τα παρακάτω: Όλοι δίνουν όλα όσα έχουν σ’ ένα κοινό ταμείο. Κανέναν δεν θα απασχολούσε ιδιαίτερα το ζήτημα αυτό, ούτε τους πλούσιους, αλλά ούτε και τους φτωχούς. Πόσα λεφτά νομίζετε ότι θα μαζεύονταν; Υπολογίζω – κι αυτό γιατί δεν μπορώ να είμαι βέβαιος – πως αν ο καθένας δώσει όλα τα λεφτά του, τα κτήματά του και τα σπίτια του (δεν θα μιλήσω για δούλους, γιατί οι πρώτοι Χριστιανοί δεν είχαν δούλους, επειδή τους άφηναν ελεύθερους), τότε θα μαζεύονταν ένα εκατομμύριο φούντια χρυσάφι, και πολύ πιθανό ίσως και δυο – τρεις φορές η ποσότητα αυτή. Και τότε πέστε μου, πόσους κατοίκους έχει η πόλη μας (η Κωνσταντινούπολη); Πόσους Χριστιανούς; Δεν θα είναι κάπου εκατό χιλιάδες; Και πόσοι εθνικοί και Εβραίοι; Πόσες χιλιάδες φούντια χρυσάφι θα μαζεύονταν!! Και πόσους φτωχούς έχουμε; Αμφιβάλλω αν θα είναι περισσότεροι από πενήντα χιλιάδες. Τι θα χρειάζονταν για να τους τρέφουμε καθημερινά; Αν όλοι τους έτρωγαν σε κοινό τραπέζι, τότε δεν θα στοίχιζε και πολύ ακριβά. Και τι δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε με τον τεράστιο μας θησαυρό»!

Πόσα αλήθεια δεν μπορούμε να μάθουμε όλοι εμείς που θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο αν δεν γνωρίζουμε τι πραγματικά δίδαξε ο Χριστός και τι κάνουν σήμερα και πάντα οι δήθεν εκπρόσωποί τους, Χριστέμποροι. Για να γίνουν όλα αυτά που περιγράφουν οι απόστολοι και οι Γραφές δεν ταιριάζουν μπουσουλήματα και σκυφτά κεφάλια. Σε σας τα λέω Χριστιανοί! Η ζωή μας ανήκει θα την πάρουμε στα χέρια μας όταν πάψουμε να είμαστε γονατιστοί. Πιστοί ή άπιστοι να παλέψουμε για τη δικαιοσύνη, για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για να σωθεί ο κόσμος.

Όσον αφορά τους μαρξιστές: Ο Μαρξ δεν ζητάει όπως οι αστοί ριζοσπάστες διαφωτιστές απλώς να προχωρήσουμε στην εκκοσμίκευση. Δηλαδή αν καταργήσεις θρησκευτικές αυταπάτες έλυσες το ζήτημα, γιατί όπως λέει οι αλυσίδες που φοράνε και πάνω τους έχουν μπει τα λουλούδια της θρησκείας, πετάς τα λουλούδια αλλά μένεις με τις αλυσίδες. Την κατάργηση των θρησκευτικών, μεσαιωνικών ιδεολογημάτων, τη διαδέχεται, σε συνθήκες υποτίθεται θανάτου του θεού, μια νέα χυδαιότερη θεολογία της καθημερινότητας, η θεολογία των εμπορευματικών σχέσεων. Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ! Και είμαστε εναντίων και στην Άθεη και στην Ένθεη Θεολογία, ΤΗΣ ΑΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ! Το ζήτημα δεν είναι να βγάλεις την φαντασμαγορία και να έχεις την εκκοσμικευμένη μήτρα αλλά να έχεις την αληθινή πραγμάτωση της ουσίας του ανθρώπου. Το ζήτημα λοιπόν, όπως λέει και ο Μαρξ δεν είναι να πετάξουμε τα λουλούδια της εκκλησίας και να κρατήσουμε τις αλυσίδες, αλλά να σπάσουμε τις αλυσίδες και να διασώσουμε το άνθος του Αγίου.

Ο Μαρξ τα λέει αυτά όχι εγώ.

http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=10119

ΚΑΛΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΌΛΟΥΣ

ΚΑΛΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Στο τραγούδι «Άννα», βιολί
παίζει ο αδικοχαμένος αδελφός μου Στέλιος Βήχος. Στη «Βροχούλα» από το
κουαρτέτο του Μίμη Πλέσσα παίζει Σαξόφωνο.

Βήχος
Παναγιώτης

Εδώ 85 τραγούδια!

http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=10102

Η αποποινικοποίηση των ναρκωτικών και η ποινικοποίηση των αγώνων

Η αποποινικοποίηση των ναρκωτικών και η ποινικοποίηση των αγώνων
Μόνο εξαρτημένοι και χειραγωγημένοι εργαζόμενοι και κοινωνικές ομάδες μπορούν να αποδεχτούν την ιδέα ότι η φτώχεια και η εξαθλίωση είναι αναγκαίο κακό για να σωθεί η χώρα!
Σχέδιο νόμου με το οποίο αποποινικοποιείται η ιδία χρήση ναρκωτικών εξέδωσε σήμερα ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, ενώ προβλέπονται διαφορετικές ποινές για όσους εμπορεύονται μεγάλες ή μικρές ποσότητες. (Θα επιτρέπεται η καλλιέργεια χασίς στα μπαλκόνια μας, όπως είχε δηλώσει το 1997 ο Γ. Παπανδρέου!). «Θα δοθεί η δυνατότητα στον χρήστη κάναβης να καλλιεργεί σπίτι του μια μικρή ποσότητα χασίς για προσωπική του και μόνο χρήση». Ο Λοβέρδος ανακοίνωσε επίσης ότι στις 2 Οκτωβρίου κλείνει η μονάδα του ΟΚΑΝΑ στον Πειραιά. Βρισκόμαστε στο 2011 και με δεδομένη την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, μόνο στην επιβολή του σκοταδισμού αποβλέπει ο συνεχής βομβαρδισμός από διεθνείς οργανισμούς, κυβέρνηση και μεγαλοεπιχειρηματίες, ότι για να εξασφαλιστεί η ευημερία πρέπει να αποδεχτούμε την κλιμάκωση των αντεργατικών μέτρων που οδηγούν τις κοινωνίες σε μεγαλύτερη υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου. Μόνο εξαρτημένοι και χειραγωγημένοι εργαζόμενοι και κοινωνικές ομάδες μπορούν να αποδεχτούν την ιδέα ότι η φτώχεια και η εξαθλίωση είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν με τη συνεχή μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, την αύξηση των ορίων ηλικίας, την περικοπή των συντάξεων. Μόνο υποταγμένοι στις αντιλήψεις της άρχουσας τάξης είναι δυνατόν να συμφωνήσουν πως η ευημερία των εργαζομένων περνάει μέσα από την ασυδοσία των κεφαλαιοκρατών και την αύξηση των υπερδερδών τους με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου...

Βήχος Παναγιώτης

Τον Ιούνη του 1997 δημοσίευσα το παρακάτω άρθρο. Μετά από 14 χρόνια, ο χασισο-δοσίλογος πρωθυπουργός της Τρόικας κάνει πράξη τις τότε δηλώσεις του.

Θέση πρώτη: "Τα βιβλία του Καζαντζάκη πρέπει να καούν στην πυρά".

Θέση δεύτερη: "Να δοθεί η δυνατότητα στον χρήστη κάναβης να καλλιεργεί σπίτι του μια μικρή ποσότητα χασίς για προσωπική του και μόνο χρήση" Γεώργιος Παπανδρέου.

Οι δύο παραπάνω θέσεις διατυπώθηκαν την ίδια μέρα. Η πρώτη αποτελεί άποψη ενός διδάκτορα Θεολογίας, που κατέχει θέση σχολικού συμβούλου και περιέχεται σε επίσημη εγκύκλιο που απέστειλε στους διδάσκοντες καθηγητές. Η δεύτερη αποτελεί άποψη του αναπληρωτή υπουργού εξωτερικών και επί αρκετά χρόνια διατελέσαντα υπουργό Παιδείας Γ. Παπανδρέου, η οποία διατυπώθηκε σε περιοδικό με ευκρινώς νεανικό αναγνωστικό κοινό.

Αν τώρα κάποιος αποτολμούσε να "δέσει" αυτές τις "θέσεις" με το περιεχόμενο των εκθέσεων των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΔΝΤ κ.ά) και στις αντίστοιχες κυβερνητικές επιδιώξεις, πολλοί αναγνώστες ίσως να μην συμφωνούσαν μαζί του! Θάχαν, όμως, άδικο γιατί όλες οι παραπάνω περιπτώσεις στη βάση τους στηρίζονται σε έναν ιδιόμορφο μιθριδατισμό, ως διαδικασία εξοικείωσης με το κάθε είδους δηλητήριο και κατ΄ επέκταση με τον ίδιο τον εθισμό. Σε τελική ανάλυση, δεν υπάρχει χάσμα ανάμεσα στην αντίληψη που θέλει να μπαίνει σε διάλογο η νομιμοποίηση της χασισοκαλλιέργειας στα μπαλκόνια και στο ενδεχόμενο "ρίψης στην πυρά" των βιβλίων του Καζαντζάκη, ή την επιζήτηση της συναίνεσης των εργαζομένων στην απαλλοτρίωση των πλέον ελάχιστων και στοιχειωδών δικαιωμάτων τους. Σε κάθε μια και σε όλες τις πάρα πάνω περιπτώσεις, εκείνο που επιχειρείται να θεοποιηθεί είναι η ιδέα, η αντίληψη και η συνείδηση της ατομικής, της συλλογικής και κοινωνικής εν τέλει υποταγής στη λογική του "σφάξε με αγά μ΄ ν΄ αγιάσω"...

Παραμονές του 21ου αιώνα και με δεδομένη την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, μόνο στην επιβολή του σκοταδισμού αποβλέπει ο συνεχής βομβαρδισμός από διεθνείς οργανισμούς, κυβέρνηση και μεγαλοεπιχειρηματίες, ότι για να εξασφαλιστεί η ευημερία πρέπει να αποδεχτούμε την κλιμάκωση των αντεργατικών μέτρων που οδηγούν τις κοινωνίες σε μεγαλύτερη υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου. Μόνο εξαρτημένοι και χειραγωγημένοι εργαζόμενοι και κοινωνικές ομάδες μπορούν να αποδεχτούν την ιδέα ότι η φτώχεια και η εξαθλίωση είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν με τη συνεχή μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, την αύξηση των ορίων ηλικίας, την περικοπή των συντάξεων. Μόνο υποταγμένοι στις αντιλήψεις της άρχουσας τάξης είναι δυνατόν να συμφωνήσουν πως η ευημερία των εργαζομένων περνάει μέσα από την ασυδοσία των κεφαλαιοκρατών και την αύξηση των υπερδερδών τους με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου...

Να, λοιπόν, τι συνδέει τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, τον θεολόγο από τη Λάρισα, τον υπουργό και την κυβέρνηση. Είναι βαθιά νήματα που συνδέουν το σκοταδισμό του θεολόγου με την έντονα αρρωστημένη προπαγάνδιση κρισιακών κοινωνικών φαινομένων όπως η "ναρκο-εξάρτηση". Προπαγάνδιση, που γίνεται, μάλιστα, με τη μορφή της "φιλελευθεριότητας" στη βάση της οποίας "πολιτεύεται" ο κύριος υπουργός. Φυσικά, οι συγκεκριμένες θέσεις που εξέφρασε ο Γ. Παπανδρέου δεν αποτελούν απλώς και μόνο μια προσωπική άποψη, όπως ισχυρίζεται ο κύριος Ρέππας, αλλά αποτελούν μέρος μιας πανευρωπαϊκής τουλάχιστον εκστρατείας για την προώθηση της ιδεολογίας της "μαστούρας".

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο γνωστός και μη εξαιρετέος Κον Μπεντίτ ήρθε στη χώρα μας για να πλασάρει αυτή την άποψη, και στη σχετική εκδήλωση που έγινε έδωσε το "παρών" του και ο Γ. Παπανδρέου. Η εκσυγχρονιστική προοπτική προφανώς προβλέπει για τους νέους χασίσι, μαστούρα, κοιμισμένες συνειδήσεις με εξαρτημένη σκέψη. Θέλουν τη νεολαία πειθήνια μάζα στις ορέξεις του κεφαλαίου. Έτσι κι ο Γ. Παπανδρέου προσφέρει από τη θέση του σαν υπουργός κύρος στην άποψη περί νομιμοποίησης των εξαρτησιογόνων ουσιών, εισάγοντας τη θεωρία της κατ΄ οίκον μαστούρας και με σημαία την "πρωτιά" του σε ψήφους στην εκλογική του περιφέρεια, πατάει στην υπουργική του καρέκλα για να παίξει ρόλο "γλάστρας" στο θερμοκήπιο του εθισμού της κοινής γνώμης, ώστε να αποδεχτεί η τελευταία το νόμιμο της "παραμύθας" .

Ναι, είναι πολύ βαθιά τα νήματα που διαπλέκουν μεταξύ τους τις αντιλήψεις του θεολόγου και του κυρίου υπουργού. Κι αυτό, γιατί τόσο ο νεότευκτος "μακαρθισμός" όσο και το πλασάρισμα της "ναρκο-χαύνωσης" με το μανδύα της "προοδευτικότητας¨(!) και τις επικλήσεις περί "ανοιχτού μυαλού"(!!!) έχουν κοινή ρίζα. Οι αιτίες τους ανάγονται στις ανοχές και στις αντοχές του σημερινού κοινωνικού και πολιτικού συστήματος. Το καπιταλιστικό σύστημα της εποχής μας, ειδικά σε συνθήκες εξαρτημένης μορφής, όπως αυτές που βιώνουμε στην Ελλάδα, παθαίνει αλλεργία στο άκουσμα της θέσης ότι "συλλογάται καλά όποιος συλλογάται ελεύθερα". Όλο και λιγότερο ανέχεται αρχές και αξίες, που περιποιούν τιμή στον άνθρωπο. Δεν ανέχεται ανθρώπους που δεν συναινούν στην απώλεια των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειάς τους. Δεν θέλει ανθρώπους που σκέφτονται, που αμφιβάλλουν, που ερευνούν, που αγωνίζονται. θέλει την υποταγή, την αλλοτρίωση, τον "ωχαδερφισμό", την εξατομίκευση, την απομόνωση. Θέλει τον άνθρωπο "ανυποψίαστο" και βουτηγμένο στην "πάρτη του". Κι αυτό επιτυγχάνεται, όταν τα μυαλά των ανθρώπων καλυφθούν είτε από το απόλυτο μαύρο πέπλο της άγνοιας είτε από την απόλυτη "θολούρα" της πρέζας, είτε κι από τα δυο μαζί. Ναι, λοιπόν. Όποιος δεν διαβάζει Καζαντζάκη, όποιος δηλ., δεν έρχεται σε επαφή με θέσεις κι απόψεις που βρίσκονται στον αντίποδα των κυρίαρχων τάξεων, που αμφισβητούν την ιδεολογία της εκμετάλλευσης, που αντιτίθενται στην αιώνια σκλαβιά του "έτσι είναι τα πράματα κι έτσι θα μείνουν", δεν συλλογάται λεύτερα. Όποιος "βρίσκει την άκρη" στη μαστούρα, όποιος βολεύεται στο να ζει με παραισθήσεις και όχι στο να παλεύει για να ζήσει τα οράματά του, δεν συλλογάται λεύτερα. Τέτοιους, "τυφλούς", εξαπατημένους και τελικά ελεγχόμενους ανθρώπους θέλει το σύστημά τους. Γι΄ αυτό και οι εγκέφαλοι της ιδεολογίας της μαστούρας μας προτρέπουν να ρίξουμε μια "εξευρωπαϊσμένη" ματιά στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπου οι εκεί Παπανδρέου συνεπικουρούμενοι από έναν πολυδαίδαλο μηχανισμό εμφανίζουν ως "ιν" και ως "προχωρημένο" οτιδήποτε σε "απογειώνει" από την πραγματικότητα, ενώ παράλληλα εμφανίζουν την αποχαύνωση ως "προοδευτική εμπειρία". Και δεν μας λένε, βέβαια, ότι το κοινωνικό σύστημα της αλλοτρίωσης και της αποξένωσης, της περιθωριοποίησης και της βαρβαρότητας, ο καπιταλισμός δηλ. στην πιο στυγνή του σημερινή μορφή, συνιστά το θερμοκήπιο για να παράγονται ανθρώπινα θύματα πάνω στα οποία κερδίζουν οι έμποροι του θανάτου.

Φυσικά, το πρόβλημα των ναρκωτικών δεν λύνεται ούτε με την ποινικοποίηση ούτε με την αποποινικοποίηση. Γιατί το πρόβλημα των ναρκωτικών δεν είναι ούτε ποινικό ούτε νομικό. Είναι κοινωνικό πρόβλημα. Και ένα κοινωνικό σύστημα που συντηρεί, παράγει και αναπαράγει τα αίτια που οδηγούν ευρύτατα στρώματα στο περιθώριο, στην εξάρτηση, στη φυγή, στην αποχαύνωση, στην αλλοτρίωση, που η διατήρησή του ως σύστημα περνά μέσα και από τη μετατροπή του ανθρώπου σε "φυτό", δεν μπορεί και δεν θέλει - γιατί δεν το συμφέρει - να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, είτε το αποποινικοποιήσει είτε όχι. Για μας, όμως, σε αυτό το σύστημα που μας θέλει "φυτά" προέχει να παλέψουμε ώστε να μην το κάνει και με το νόμο.

Ποια είναι τώρα η στάση των ΜΜΕ στο πρόβλημα των ναρκωτικών και την... τοποθέτηση του υπουργού Γ. Παπανδρέου για καλλιέργεια χασίς στα μπαλκόνια; Φαίνεται πως οι "αιρετικές απόψεις" του κυρίου αυτού δεν είναι και τόσο "αιρετικές" για τα ΜΜΕ και τις "έγκυρες" εφημερίδες: "Στις πολιτισμένες κοινωνίες συνηθίζουμε να λέμε ότι αυτό είναι το ακριβές μέτρο της δημοκρατίας: η ελευθερία της άποψης και η ανοχή του Άλλου, του διαφορετικού"... "Ο Γ. Παπανδρέου είπε την άποψή του και κανέναν δεν υποχρέωσε να την αποδεχτεί ή να την εφαρμόσει"... "Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μιλάμε για χασίσι: μιλάμε για δημοκρατία"... "Εξ αυτού του λόγου ο κίνδυνος δεν προέρχεται από "επικίνδυνες απόψεις". Προέρχεται από ανθρώπους που χαρακτηρίζουν τις απόψεις επικίνδυνες"... Μ΄ αυτά και άλλα τέτοια διανθίσματα ο Ι. Πρετεντέρης του Βήματος (25/5/97) μπήκε στη "μάχη σωτηρίας της δημοκρατίας που κινδυνεύει"!

Στο ίδιο σχεδόν μοτίβο και οι άλλες εφημερίδες, συμπεριλαμβανόμενης και της Αυγής. Δεν προκαλεί πλέον εντύπωση η κάθε παρόμοια προσέγγιση ενός προβλήματος που πραγματικά άπτεται της δημοκρατίας. Ποιας δημοκρατίας όμως; Μα... αυτής ακριβώς, που διαφεντεύει την πολιτισμένη βαρβαρότητα του ολοένα και πιο παρασιτικού καπιταλιστικού συστήματος. Αυτή που, όσο υπάρχουν στους κόλπους της ενεργά στοιχεία αμφισβήτησης της σαπίλας της, δεν μπορεί να εκτοξεύει ήσυχη τη μπόχα της για να καταπνίγει αυτούς που επειδή δεν ανέχονται την "ελεύθερη δημοκρατική" σκλαβιά της, ζουν και αναπνέουν με την ελευθερία εναντίωσης ως την οριστική ανατροπή της και την αντικατάστασή της με την εργατική δημοκρατία και το σοσιαλισμό.

Αυτός είναι ο φόβος της για τη "ζωή" της κυρίαρχης τάξης μέσα στην κρίση του συστήματος και της δημοκρατίας της, που δεν της αρκεί η εκμετάλλευση, η καταπίεση και η εξαθλίωση των εργαζομένων - και ιδιαίτερα των νέων, αλλά απαιτεί τον εθισμό, την εξάρτηση και την αποχαύνωσή τους, για να ΄ναι πιο σίγουρη ότι τα σαθρά της θεμέλια μπορούν να αντέχουν τη στήριξη του βάθρου της εξουσίας της. Τη συνείδησή τους αποζητά να υποτάξει και όταν κινδυνεύει να μην μπορεί να το εξασφαλίζει, αυξάνει τα όρια της ελευθερίας μέχρι το χασίς και τα ναρκωτικά... Αυτή τη δημοκρατία υπερασπίζονται οι εν λόγω εφημερίδες και δημοσιογράφοι, των άβουλων εξατομικευμένων εξαρτημένων και χωρίς συνείδηση ανθρώπων ενάντια στη συλλογική συνειδητή δράση της προοπτικής, όπου οι εργαζόμενοι θα διαφεντεύουν οι ίδιοι τις τύχες τους. Πράγματι, κύριοι φαρισαίοι δημοκράτες, οπαδοί του άθλιου παράδεισου, της "άγιας" κοινωνίας σας, η δημοκρατία σας δεν κινδυνεύει από το χασίς, γιατί ζει με το χασίς που προσφέρει απλόχερα για να παρατείνει τη ζωή της, περιμένοντας αναπόφευκτα τον νεκροθάφτη της...


ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΙΟΥΝΗΣ 1997