Σελίδες

Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Η Κική Δημουλά και τα «παγκάκια» στην Κυψέλη!

Η Κική Δημουλά και τα «παγκάκια» στην Κυψέλη! FREE photo hosting by Fih.gr
Συνυπέγραψε με εγνωσμένα μίσθανα όργανα και πασίγνωστα ιδεολογικά απόνερα, το φιλομνημονιακό κείμενο των 32. Έκανε τραγελαφικές δηλώσεις στήριξης υπέρ της ανάληψης του υπουργείου Πολιτισμού από τον… Καραμανλή!!! Εξίσου με το ποιητικό έργο η Κική Δημουλά έχει γίνει πασίγνωστη με την ένθερμη υποστήριξή της στον Ηλία Ψινάκη στις δημοτικές εκλογές. Τότε είχε γράψει βεβαίως και προεκλογικό ποίημα με τίτλο "Απογοητεύσου ήσυχα". Ανέκαθεν δυσκολευόμουν να ξεχωρίσω κάποιους ανθρώπους του πνεύματος με άλλους του Οινοπνεύματος... Δέχθηκε να μπει στη θλιβερή Ακαδημία Αθηνών! Η Κική Δημουλά – αυτό πρέπει να το λαμβάνουμε υπόψην μας – δεν είναι επαναστάτρια. Ούτε καν στο αξιόλογο ποιητικό της έργο. Είναι συντηρητική σε όλα της και υπέγραψε το κείμενο υπέρ του Μνημονίου με τον τίτλο «Τολμήστε»! Ένα κείμενο όπου συγκεκριμένοι «άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών» αποπειράθηκαν να χρυσώσουν το χάπι της καταστροφής, να ξεπλύνουν τους πρωταγωνιστές της συλλογικής πτώχευσης και του εθνικού διασυρμού, να εξομοιώσουν τα θύματα με τους θύτες.
Βήχος Παναγιώτης

Μπορεί προχθές η Κική Δημουλά να συγκέντρωσε τα βέλη σύσσωμης της διαδικτυακής κοινότητας μετά τη δήλωσή της ότι "δεν αντέχει τους λαθρομετανάστες (sic) στην Κυψέλη, γιατί καταλαμβάνουν όλα τα παγκάκια", ωστόσο βρήκε και συμπαραστάτες. Στο πλευρό της ποιήτριας στάθηκε ο γνωστός φίλος και μυστικοσύμβουλος του Αντώνη Σαμαρά, Φαήλος Κρανιδιώτης.
"Καλά, πιείτε τα χάπια σας τώρα και μια σόδα, για να χωνέψετε την αλήθεια που σας έτριψε στη μούρη, η κ. Δημουλά και περαστικά", έγραψε χθες στο twitter ο πολιτευτής της ΝΔ και προνομιούχος συνομιλητής του Αντ. Σαμαρά. Όχι που δεν θα ήταν με τη Δημουλά ο ακροδεξιός γλύφτης!
Όσα λεξικά κι αν ανοίξεις, όσο κι αν τις στριφογυρίσεις στο μυαλό σου τις δυο επίμαχες αποστροφές της Κικής Δημουλά, αποκλείεται να μη διακρίνεις – το λιγότερο – μια νοσταλγία για την εποχή που ήμαστε μόνοι μας στην Ελλάδα, χωρίς μαύρους, κίτρινους και κατάξανθους.
Ακόμα όμως κι αυτό το ελάχιστο, το ρομαντικό, είναι επικίνδυνο σε εποχές που η Χρυσή Αυγή μπουκάρει και το παραμορφώνει με αίμα και βία. Θυμάστε την ποιήτρια να δηλώνει στην «International Herald Tribune» «πιστεύω ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν ακόμα χειρότερα και από τη χούντα. Η χούντα έλεγχε και περιόριζε την ελευθερία των αριστερών, τώρα όλη η χώρα βρίσκεται σε διωγμό». Τώρα διαβάζουμε «Οι Κυψελιώτες έχουν εκτοπιστεί» (από τους μετανάστες, φυσικά, και όχι από τους Τριπολιτσιώτες ή τους Γαργαλιανιώτες) και προτείνει «να μοιραστούν κάπως οι χώροι» (μεταξύ ξένων και Ελλήνων). Δεν νοιώθει κανένας θλίψη όταν όλα αυτά λέγονται από μια μεγάλη μας ποιήτρια ή δεν συνειδητοποιείτε τι περικλείουν αυτές οι λέξεις;
Όσο για τα περιβόητα «παγκάκια» που τα καταλαμβάνουν οι μετανάστες, να δούμε τι έγραψε ο Στέλιος Ελληνιάδης που υποστηρίζει κατά ένα μέρος, την Κική Δημουλά: «Τα παγκάκια για τους μετανάστες είναι ο πάνω κόσμος. Είναι ο διαφορετικός αέρας από τα ανήλιαγα δωμάτια με την υγρασία των υπογείων, τις αναθυμιάσεις και τους θορύβους από τους καυστήρες του πετρελαίου. Είναι η καφετέρια τους, είναι η παραλία τους. Είναι η θέα τους, είναι το παρατηρητήριο που βλέπουν τους άλλους να περνούν με τις καινούργιες γόβες και τα iphone, είναι μια σταλίτσα από το όνειρο για καλύτερη ζωή. Ούτε στα εστιατόρια που τρώμε και πίνουμε, ούτε στα θέατρα που πηγαίνουμε, ούτε στα Μέγαρα και τις Ακαδημίες που διαθέτουμε, έχουν πρόσβαση οι μετανάστες που συχνάζουν στην Πλατεία Κυψέλης. Ας είμαστε λίγο γενναιόδωροι, αν όχι ως αριστεροί, τουλάχιστον ως χριστιανοί ή πολιτισμένοι Ευρωπαίοι. Ας κάνουμε αυτή τη θυσία, να τους αφήσουμε να καταλαμβάνουν τα παγκάκια στις πλατείες μας. Η συνείδησή μας, εκ φύσεως ή εκ Θεού νομίζω ότι θα ευχαριστηθεί».
Αυτά έγραψε ο Στέλιος Ελληνιάδης, στο Δρόμο της Αριστεράς, επιβεβαιώνοντας με τον τρόπο του πως η Κική Δημουλά «έγραψε» προχθές με την ομιλία της, παρέα με τους Ατενίστας (αυτόν τον κοσμικό εσμό του ωνασειακού αναστοχασμού – ελληνιστή rethink – της Αθήνας και της νέας σπέκουλας επί της αττικής γης), το χειρότερο ποίημα της ζωής της…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου