Σελίδες

Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

ΕΡΓΑΤΕΣ ΔΗΜΟΥ: ΟΧΙ ΣΤΗ ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΜΗΡΙΑΣ


ΕΡΓΑΤΕΣ ΔΗΜΟΥ: ΟΧΙ ΣΤΗ ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΜΗΡΙΑΣ

Συζήτηση του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΗΧΟΥ με τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΔΟΓΙΩΡΓΑΚΗ πρόεδρο του Συλλόγου Υππαλήλων Δήμου Ταύρου και μέλους της Συντονιστικής Επιτροπής Σωματείων και Επιτροπών Εκτάκτων

ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ 20/5/2000

"Είμαστε αποφασισμένοι να βγούμε από το "μεγάλο ύπνο" που μας οδήγησαν οι επαγγελματίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Είμαστε αποφασισμένοι να αντισταθούμε στο γκρέμισμα των εργασιακών σχέσεων της μετά - ΟΝΕ εποχής, που ετοιμάζει η κυβέρνηση του κεφαλαίου (ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ανεργία, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό, λιτότητα, κλπ), και να διεκδικήσουμε τον πλούτο που δημιουργεί η εργασία μας και μας ανήκει". Αυτό βγαίνει σαν συνόψιση της συζήτησης που είχαμε με τον Παναγιώτη Παπαδογιωργάκη, παλιό μου φίλο και σύντροφο, πρόεδρο του συλλόγου υπαλλήλων Δήμου Ταύρου και δραστήριο μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Σωματείων και Επιτροπών των Εκτάκτων.

"Η επίθεση που συνεχίζεται στον κόσμο της δουλειάς, στις εργασιακές σχέσεις, στα ασφαλιστικά-συνταξιοδοτικά. Η λιτότητα και η λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων, δεν μπορεί ν΄ αντιμετωπιστεί με μερικούς αποσπασματικούς αγώνες για ένα επίδομα. Η πείρα έχει δείξει ότι η επιδοματική πολιτική που χρησιμοποιούν οι επίσημες συνδικαλιστικές ηγεσίες και η υποταγή τους στις κυβερνητικές επιλογές, τις μετατρέπουν από όργανα των εργαζομένων σε εχθρούς του συνδικαλιστικού κινήματος γιατί συνειδητά γίνονται εμπόδιο στην οποιαδήποτε ανάπτυξη του συνδικαλιστικού κινήματος".

Από την πορεία της συζήτησης αλλά και των αγωνιστικών κινητοποιήσεων των εργαζομένων στους ΟΤΑ τον τελευταίο καιρό φαίνεται καθαρά πως η ποιοτική αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις έφερε και τη συνειδητοποίηση του προβλήματος και των προοπτικών σε τμήματα εργαζομένων, όχι μόνο των προσωρινών αλλά και πρωτοπόρων μόνιμων εργαζομένων. Ένας θύλακας, ένα πρωτοπόρο κομμάτι εκτάκτων και μόνιμων εργαζομένων, με συνείδηση του προβλήματος, των αιτιών του και εξοπλισμένο με ένα περιεχόμενο πάλης, ανάλογα αιτήματα και διεκδικήσεις, μπόρεσε να ενώσει εκτάκτους και μόνιμους σε ένα κοινό μέτωπο. Ξεπερνώντας και αποκαλύπτοντας τις γραφειοκρατικές, συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, αλλά και το περιεχόμενο και τη δομή των σημερινών συνδικάτων, ταρακούνησαν συνειδήσεις και άναψαν φωτιές που δεν σβήνουν εύκολα. Πρόσφατες είναι ακόμα στη μνήμη μας οι κινητοποιήσεις αυτών των εργαζομένων και ο αποκλεισμός της χωματερής των Άνω Λιοσίων. Τι συμβαίνει όμως στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, τις Δημοτικές Επιχειρήσεις και το Δημόσιο;

"Σήμερα στο Δημόσιο, την Τ.Α., μέσα από τις αλλαγές που συντελούνται με τη ριζική αναδιάρθρωση του λεγόμενου δημόσιου τομέα, με γρήγορους ρυθμούς προωθείται η ιδιωτικοποίηση (άμεσης ή έμμεσης μορφής), η εκχώρηση αρμοδιοτήτων και η ανατροπή των ήδη υπαρχόντων εργασιακών σχέσεων", επισημαίνει ο Παν. Παπαδογιωργάκης. "Τα τελευταία χρόνια, το Δημόσιο και οι ΟΤΑ αλώνονται από το ιδιωτικό κεφάλαιο και τους μεγαλοεργολάβους, βλέπε τα τεχνικά έργα σε μεγαλοκατασκευές, στην καθαριότητα σε δυο-τρεις εταιρείες, ίδρυση ανωνύμων εταιρειών και επιχειρήσεων, στον πολιτισμό, τον αθλητισμό, πρόνοια σε "χορηγούς" - ιδιώτες και επιχειρήσεις. Γεμίζουν από ένα νέο τμήμα εργαζομένων. Το τμήμα της περιπλανώμενης εργασίας, με τις δεκάδες τύπου συμβάσεις - ανασφάλιστους με Δελτία Παροχής Υπηρεσιών συμβάσεις έργου και συμβάσεις διαφόρων προγραμμάτων, κακοπληρωμένους, ανασφαλείς εργασιακά. Όλοι σε μια πολύπλοκη - εργοδοτική Ομηρία. To σύνολο αυτού του νέου τμήματος - είτε έχουν προσληφθεί μέσω Δημόσιου και ΟΤΑ, είτε μέσω Δημοτικών Επιχειρήσεων - απασχολούνται σε πάγιες θέσεις εργασίας, μαζί με τους εργαζόμενους (Δημοσίου Δικαίου ή ιδιωτικού Δικαίου) της σταθερής δουλειάς και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των εργαζομένων στο δημόσιο, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους οργανισμούς. Χαρακτηριστικό αυτών των αλλαγών είναι η ύπαρξη εργαζόμενων (5 - 20 χρόνια, όπως στο δήμο Φυλής) χωρίς καμία σύμβαση, εργαζόμενοι με Δελτία παροχής υπηρεσιών με 70.000 - 120.000 δρχ. μηνιαίως, εργαζόμενοι με οχτάμηνες, εξάμηνες, δίμηνες, τετράωρες, δίωρες και... μονόωρες ή με το κομμάτι, όπως πριν από έναν αιώνα!

Ένας δήμος μοντέλο του μέλλοντος που μας ετοιμάζουν είναι το Μαρούσι, με τους 600 εργαζόμενους των δημοτικών επιχειρήσεων, τους ιδιώτες manager που έχουν εγκατασταθεί πάνω από τους ελάχιστους πλέον μόνιμους συναδέλφους μας και την κακοπληρωμένη δουλειά συν την ανασφάλεια. Έχουμε επίσης έναν κατακλυσμό ίδρυσης δημοτικών επιχειρήσεων αλλά και ανωνύμων εταιρειών (π.χ. Θεσσαλονίκη) όπου αναλαμβάνουν πλέον όλες τις δραστηριότητες των ΟΤΑ, με το χαράτσωμα των δημοτών και την εφαρμογή της πλήρους ανταποδοτικότητας όλων των παρεχόμενων υπηρεσιών", μας εξηγεί ο Παν. Παπαδογιωργάκης.

Ποιοι όμως είναι οι στόχοι της κυβέρνησης και ποια τα "όνειρά" της για το κομμάτι αυτό της σύγχρονης εργατικής τάξης, τους 52.000 εργαζόμενους στους ΟΤΑ; Είναι γνωστό ότι το ένα τρίτο, ίσως και περισσότερο, των ελλήνων εργαζομένων δουλεύει με προσωρινές συμβάσεις και σ΄ αυτούς δεν περιλαμβάνονται, φυσικά, η μαύρη θάλασσα των παράνομων μεταναστών (γύρω στο μισό εκατομμύριο), αλλά ούτε και η δεύτερη και τρίτη μαύρη δουλειά των εργαζομένων που έχουν - ακόμα - μόνιμη δουλειά. Το 80% των νέων επιδοτούμενων θέσεων εργασίας είναι με τους όρους που αναφέραμε πιο πάνω. Με συμβάσεις έργου με δελτίο παροχής ή και με το κομμάτι. Και δεν είναι μόνο ο ιδιωτικός τομέας που κυριαρχείται από αυτές τις σχέσεις. Σήμερα, μαζί με την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών, ελαστικοποιείται και η εργασία. στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, στις Εφορίες, στον ΟΠΑΠ, στο ΙΚΑ, στα υπουργεία παντού βλέπεις νέους εργαζόμενους. Σχεδόν όλοι αυτοί είναι προσωρινά εργαζόμενοι. Ξεκίνησαν με τα πιλοτικά προγράμματα της ΕΕ. Πρώην υπηρεσίες των δήμων μετατρέπονται σε "πιλοτικά προγράμματα" και δίνονται σε ιδιώτες και εργολάβους. Τα προγράμματα μέριμνας ή βοήθειας για τους ηλικιωμένους, που παλιά ήταν κομμάτι των ΚΑΠΗ, πουλιούνται τώρα με το κομμάτι.

"Η κυβέρνηση, μας λέει ο Παν. Παπαδογιωργάκης, επιδιώκει να προωθήσει και να ολοκληρώσει το σχέδιο ανατροπής συνολικά των εργασιακών σχέσεων που γνωρίσαμε μέχρι σήμερα. Επεκτείνει τη νομοθεσία εφαρμογής αυτών των "νέων" εργασιακών σχέσεων, συνεπικουρούμενη από την ΕΕ που χρηματοδοτεί αρχικά την εφαρμογή προγραμμάτων μαύρης εργασίας. Προγράμματα όπως "Βοήθεια στο Σπίτι", του ΟΑΕΔ, μέσω μόνο δημοτικών επιχειρήσεων, με εφαρμογή των τοπικών συμφώνων απασχόλησης, προγράμματα που βρίσκουν τη σύμφωνη γνώμη και υλοποιούνται από τη συντριπτική πλειοψηφία των δημάρχων. Γι΄ αυτό μέχρι σήμερα αρνούνται να σταματήσουν την πορεία εκχώρησης δεκάδων αρμοδιοτήτων στο δημόσιο και Τ.Α., σε επιχειρήσεις ή ιδιώτες. Αρνούνται να βάλουν φρένο στο ρατσιστικό θεσμό των "εκτάκτων", γιατί στόχος τους είναι να μετατραπούμε όλοι σ΄ ένα μοντέλο εργαζόμενου β΄ κατηγορίας που πηγαίνει για δουλειά, όταν θέλει το αφεντικό και πληρώνεται (όταν πληρώνεται) με ατομική συμφωνία, χωρίς ασφάλιση - περίθαλψη - σύνταξη και δικαιώματα. Οι κύριοι αυτοί αρνούνται πεισματικά να προχωρήσουν στο κλείσιμο της υπόθεσης μαύρης εργασίας στο Δημόσιο - Τ.Α. - Οργανισμούς, με την νομιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, γιατί στοχεύουν να επεκτείνουν και παγιώσουν την υποαπασχόληση, ανακυκλώνοντας την διογκούμενη ανεργία, μετατρέποντας όλους μας σε απασχολίσιμους - ασφαλίσιμους. Στόχος, λοιπόν, όλων αυτών των αντεργατικών αλλαγών είναι η συρρίκνωση και κατάργηση της σταθερής μόνιμης δουλειάς, το χτύπημα και ο οικονομικός μαρασμός των ασφαλιστικών μας ταμείων. Γι΄ αυτό η πάλη για την κατοχύρωση της ενιαίας σταθερής σχέσης εργασίας με ίσα δικαιώματα και παροχές, η πάλη για τη νομιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, είναι κορυφαίο ζήτημα για όλους, μόνιμους και συμβασιούχους, αφορά το παρόν και το μέλλον των εργατικών, μισθολογικών, ασφαλιστικών, συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και κατακτήσεών μας. Δεν είναι ζήτημα αλληλεγγύης των μονίμων προς τους συμβασιούχους. Η συνέχιση και διεύρυνση της υποαπασχόλησης κατακερματίζει το συνδικαλιστικό κίνημα, διαλύει τα ασφαλιστικά ταμεία και υπονομεύει τις συντάξεις και την ίδια τη σταθερή δουλειά".

Νομοσχέδιο

Τις μέρες αυτές γίνεται συζήτηση για ένα "βελτιωμένο" Νομοσχέδιο το οποίο προωθείται για ψήφιση στη Βουλή, και που σύμφωνα με τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ θα βάλει δυναμίτη στο δημόσιο τομέα και στο ασφαλιστικό σύστημα, ενώ θα διαιωνίσει το πρόβλημα της εργασιακής ομηρίας. Για το νομοσχέδιο αυτό ο Παν. Παπαδογιωργάκης μας λέει: "Ο Νόμος Πεπονή λέει ότι για να ανανεωθεί μια οχτάμηνη σύμβαση στο ίδιο άτομο πρέπει να μεσολαβήσει ένα κενό τεσσάρων μηνών τουλάχιστον. Το υπό ψήφιση Νομοσχέδιο - που έχει ξεσηκώσει τους έκτακτους και συμβασιούχους του δημοσίου - λέει ότι όποιος έχει από 8μηνο σε 8μηνο διακοπή εργασίας μεγαλύτερη των δύο μηνών, απορρίπτεται και δεν νομιμοποιείται. Οι έκτακτοι που δικαιώθηκαν από τα δικαστήρια και παραμένουν στην εργασία τους δεν μονιμοποιούνται παρά μόνο εάν το δευτεροβάθμιο δικαστήριο τους δικαιώσει. Ολες οι διατάξεις που περιλαμβάνονται σ΄ αυτό το Νομοσχέδιο αποκλείουν το μεγαλύτερο μέρος των συμβασιούχων από τη μονιμοποίηση. Βάζουν απαγορευτικό στους συμβασιούχους των ΟΤΑ, βάζουν χρονικά περιθώρια που και αυτά απαγορεύουν ουσιαστικά τη μονιμοποίηση, παραμερίζοντας τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες και τελικά διαιωνίζουν το πρόβλημα, αφήνοντας έξω από τη ρύθμιση αυτή 25.000 συμβασιούχους. Είναι παλιά αυτή η τακτική. Μ΄ αυτόν τον τρόπο και εκμεταλλευόμενοι τους αγώνες των εργαζομένων, τόσων χρόνων, η κάθε κυβέρνηση φέρνει παραμονές εκλογών ένα Νομοσχέδιο που δήθεν λύνει το πρόβλημα των εκτάκτων αλλά ουσιαστικά τακτοποιεί κάθε φορά τους ημέτερους με φωτογραφικές διατάξεις. Τους υπόλοιπους τους παραπέμπει στις καλένδες για τις επόμενες εκλογές κρατώντας τους σε πολιτική ομηρία. Όλοι αυτοί οι συμβασιούχοι έχουν μειωμένα ασφαλιστικά δικαιώματα, εντατικοποίηση της εργασίας και την απειλή της απόλυσης, χάνουν τις όποιες παροχές έχουν κατακτήσει οι μόνιμοι και όταν απολύονται τη θέση τους παίρνουν πάλι συμβασιούχοι που δεν γνωρίζουν το αντικείμενο της συγκεκριμένης εργασίας".

Μπροστά σ΄ αυτή την κατάσταση ποια είναι η στάση του συνδικαλιστικού κινήματος; Εδώ γίνεται χαμός. Οι υποταγμένοι στη λογική της διαχείρισης και συμβιβασμένες στη λογική της ενσωμάτωσης και του "διαλόγου" κορυφές του συνδικαλιστικού κινήματος (ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ - Β/θμιες), είναι γνωστό στους υποψιασμένους εργάτες ότι παίζουν το ρόλο του Δούρειου Ίππου, για να ολοκληρωθούν οι αλλαγές που προωθούνται από την κυβέρνηση και τα στηρίγματά της.

"Οι υποταγμένες - συμβιβασμένες ηγεσίες του Σ.Κ., συνεχίζει να μας λέει ο Παν. Παπαδογιωργάκης, κάθε χρόνο, στο "φως" ενός δεκαχίλιαρου επιδόματος, υποστέλλουν τις σημαίες του αγώνα και παραπέμπουν τα σοβαρά προβλήματα στις καλένδες. Στον πρόσφατο αποκλεισμό της χωματερής στα Ανω Λιόσια, τη στιγμή που ο αγώνας στους ΟΤΑ βρισκόταν στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι, Παρασκευή το μεσημέρι, στο Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕ - ΟΤΑ, οι εκπρόσωποι της κυβερνητικής ΠΑΣΚΕ απηύθυναν σε όλους κάλεσμα "να απομονώσουν τα στοιχεία που πρωτοστατούν στους αγώνες (και ονομαστικά ακόμα) και να τους θέσουν στο περιθώριο"! Σε αυτό το πλαίσιο ψηφίστηκε αναστολή των κινητοποιήσεων, με την προκλητική συναίνεση ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, Αυτόνομης Παρέμβασης (ΣΥΝ)".

Βέβαια και το ΚΚΕ δεν έμεινε αμέτοχο. Στην πρόταση του Παναγιώτη Κεφαλληνού, εκπρόσωπου των Αγωνιστικών Κινήσεων/ Συσπειρώσεων στην ΠΟΕ - ΟΤΑ, για άμεση συνέχιση των απεργιακών κινητοποιήσεων (19-20 Φλεβάρη, 21 Φλεβάρη Γενική Συνέλευση Σωματείων και 22 Φλεβάρη σύσκεψη δ.σ. των σωματείων για περαιτέρω κλιμάκωση με επαναλαμβανόμενες απεργίες διαρκείας), η ΕΣΑΚ αντάταξε μια 48ωρη για το... τέλος του μήνα, ξεφουσκώνοντας το κίνημα γιατί δήθεν τα πράγματα έγιναν δύσκολα μετά το "αποπροσανατολιστικό γιαούρτωμα", (αναφερόμενοι στο γιαούρτωμα του απεργοσπάστη προέδρου της ΠΟΕ - ΟΤΑ από εργαζόμενους). Ταυτόχρονα, το ΓΣ της ΠΟΕ - ΟΤΑ με τις ψήφους των συνδικαλιστών ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ, αλλά και του ΚΚΕ, αποφάσισε να καταδικάσει τα "παρατράγουδα με το γιαούρτωμα, που δεν βοηθούν την ενότητα του κλάδου" (όπως έγραψε και ο Ριζοσπάστης εκείνης της Παρασκευής).

"Αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο. Πρέπει να σταματήσει η πολυδιάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος και με τον αγώνα μας να αποδείξουμε στους εργαζόμενους ότι μόνο αν παραμεριστούν οι επίσημες συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι ξεπουλημένοι γραφειοκράτες και τα κομματόσκυλα, μπορεί να προχωρήσει το συνδικαλιστικό κίνημα από τα κάτω, με αγωνιστικά προγράμματα, με διαφανείς δημοκρατικές διαδικασίες, μακριά από τα καπελώματα των κομματικών παρατάξεων. Η Συντονιστική Επιτροπή Σωματείων και Επιτροπών Εκτάκτων του Δημοσίου, που διοργάνωσε και την Πανελλαδική Κεντρική Συγκέντρωση στις 11 του Μάη, στην πλατεία Κοτζιά, αποτελείται από πρωτοβάθμια σωματεία του κλάδου, δεκάδες άλλα σωματεία που στηρίζουν τις αποφάσεις των οργάνων τους αυτή μας την πρωτοβουλία και δεκάδες επιτροπές συμβασιούχων από δήμους - δημοτικές επιχειρήσεις - δημόσιο και οργανισμούς που δεν καλύπτονται από τα σωματεία τους. Η συμμετοχή όλων και η λειτουργία της συντονιστικής επιτροπής στηρίζεται στις αποφάσεις των οργάνων τους (ΔΣ, συνελεύσεις). Η υλοποίηση των αποφάσεων ακουμπάει στη θέληση και τη συμμετοχή των εργαζομένων. Το τελευταίο διάστημα καταφέραμε να αναπτύξουμε μια πολύμορφη δραστηριότητα. Δεκάδες συσκέψεις, παραστάσεις σε κόμματα, κυβέρνηση - ΚΕΔΚΕ, παρεμβάσεις σε χώρους που προχωρούσαν σε απολύσεις, μικρές και μεγάλες συγκεντρώσεις - πορείες και τον αποκλεισμό της χωματερής. Οι θέσεις της ΠΟΕ - ΟΤΑ αλλά και το σχέδιο νόμου για το οποίο μιλήσαμε πιο πάνω, δεν καλύπτει τους συναδέλφους μας, πετάει κόσμο στην ανεργία, αφήνει ουρές και δεν προβλέπει ρύθμιση που να κλείνει το θέμα. Με τη σύνταξη του ν/σ εντείναμε τις κινητοποιήσεις μας στην Αθήνα αλλά και σε ορισμένες άλλες πόλεις. Από τη μεριά της κυβέρνησης βρίσκουμε πλήρη αδιαλλαξία, ενώ στις κινητοποιήσεις μας μάς έστειλε τα ΜΑΤ και μας απαγόρευσε να φθάσουμε εκεί που προγραμματίζαμε. Τελευταία διαπιστώσαμε και παρακολούθηση των συνεδριάσεων της συντονιστικής επιτροπής"!

Ο αγώνας αυτός φοβίζει την κυβέρνηση, γιατί μέσα από τις μαζικές πρωτοβουλίες της συντονιστικής επιτροπής και των σωματείων γίνεται μια συνολικότερη συνειδητοποίηση, ότι μόνο μέσα από την παραπέρα ανάπτυξη των αγώνων, ενάντια στον πυρήνα των νέων εργασιακών σχέσεων, μπορεί αυτό το κίνημα να νικήσει. Σήμερα οι έκτακτοι και συμβασιούχοι αλλά και οι μόνιμοι στους ΟΤΑ βαθαίνουν την ενότητά τους, αναπτύσσουν ακόμα περισσότερο τη δράση τους και σε άλλους χώρους δουλειάς, διευρύνουν και το πλαίσιο των αιτημάτων τους. Απαιτούνε:

* Το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και της εκχώρησης αρμοδιοτήτων σε ιδιώτες. Το σταμάτημα της βιομηχανίας ίδρυσης δημοτικών επιχειρήσεων που συρρικνώνουν τις αρμοδιότητες των ΟΤΑ και ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις.

* Μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων (που έχουν εκχωρηθεί), στους οργανισμούς εσωτερικής υπηρεσίας των δήμων, αλλά και του προσωπικού τους.

* Κατάργηση του θεσμού των "εκτάκτων" και προσλήψεις μόνο μόνιμου προσωπικού για την κάλυψη παγίων και διαρκών αναγκών. Αυστηρά προσδιορισμένες (μέσω ΟΕΥ) εποχικές ανάγκες με συγκεκριμένο αριθμό-ειδικότητα και χρονική περίοδο.

* Κατάργηση του ορίου ηλικίας για πρόσληψη.

* Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων (των ΟΤΑ και των εργαζόμενων μέσω δημοτικών επιχειρήσεων σε υπηρεσίες των ΟΤΑ), χωρίς όρους, χρονικές προϋποθέσεις και κατηγοριοποιήσεις.

* Εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων του κλάδου, ως μίνιμουμ δικαιωμάτων και αποδοχών.

Τέλος αγωνίζονται για:

Ουσιαστικές αυξήσεις στους βασικούς μισθούς, διεύρυνση των συνταξιοδοτικών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων και παροχών.

"Τα συνδικαλιστικά νεκροταφεία είναι για τους εκκολαπτόμενους μάνατζερ τους κρατικούς συμβούλους και τους βουλευτές. Δεν τα χρειαζόμαστε. Η συνδικαλιστική δράση βρίσκεται στους χώρους δουλειάς, τα πρωτοβάθμια σωματεία, στις επιτροπές αγώνα. Εκεί θα δοκιμαστούμε όλοι, όχι για τους συσχετισμούς αλλά για να ξεπεράσουμε ο καθένας και όλοι μας συλλογικά τους εαυτούς μας, να σηκώσουμε το μπόι μας εκεί που απαιτούν οι καιροί"...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου