Σελίδες

Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

ΣΙΣΣΕΡ – ΠΑΛΚΟ: ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ


ΣΙΣΣΕΡ – ΠΑΛΚΟ: ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ


(συζήτηση του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΗΧΟΥ με την πρόεδρο των εργαζομένων του εργοστασίου ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΦΡΑΓΚΟΥ)

ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ 9/2/2002

Τριακόσιες και πάνω γυναίκες, ανεμίζοντας μαύρες σημαίες και κρατώντας πανώ απέκλεισαν την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου την οδό Πειραιώς και κατευθύνθηκαν φωνάζοντας συνθήματα στο υπουργείο Εργασίας. Ήταν η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες που οι εργαζόμενοι στη ΣΙΣΣΕΡ ΠΑΛΚΟ σήκωσαν το ανάστημά τους κάνοντας γνωστό και στους κατοίκους της περιοχής το πρόβλημά τους, που είναι πρόβλημα της περιοχής... Αν κλείσει το εργοστάσιο η περιοχή θα μεταβληθεί σε ένα καινούργιο Λαύριο ή Μαντούδι. Δίπλα στις εργαζόμενες του εργοστασίου, από την πρώτη στιγμή που η εργοδοσία άρχισε τις απολύσεις, στάθηκε η Επιτροπή Συμπαράστασης κατοίκων της περιοχής Πετραλώνων.

Πριν λίγες ημέρες, εξάλλου, οι εργαζόμενες είχαν προχωρήσει σε συμβολικό αποκλεισμό μιας ώρας την Πειραιώς στο ύψος των Πετραλώνων, όπου βρίσκεται η επιχείρηση, διαμαρτυρόμενοι για τις συνεχείς απολύσεις. Το εργοστάσιο, ως γνωστών, λειτουργεί δεκαετίες ολόκληρες παράγοντας εσώρουχα. Αριθμούσε πριν λίγους μήνες 1000 εργαζόμενους. Σήμερα το προσωπικό του έχει μειωθεί στα 600 άτομα. Από το Σεπτέμβρη του 2001 μέχρι σήμερα και κάθε μήνα απολύονται 12 εργαζόμενες. Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι η έλλειψη παραγγελιών - το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει - αλλά η απόφαση για μεταφορά όλο και μεγαλύτερων τμημάτων του εργοστασίου στο αντίστοιχο τμήμα της εταιρίας που λειτουργεί από το 1995 στη Βουλγαρία.

Η εφημερίδα μας, η ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ και το ΕΕΚ (Τροτσκιστές) βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των εργαζομένων. Και αυτό οι εργάτριες, μας το αναγνώρισαν. Σε συζήτηση που κάναμε με την πρόεδρο των εργαζομένων και του υπαλληλικού προσωπικού του εργοστασίου, Αγγελική Φράγκου η τελευταία μας είπε:

"Όπως γνωρίζετε το εργοστάσιο αυτό της ΣΙΣΣΕΡ ΠΑΛΚΟ από το Σεπτέμβρη του 2001 έχει προχωρήσει σε απολύσεις των εργατριών, της τάξης του 2% που σημαίνει ότι 12 εργάτριες χάνουν τη δουλειά τους κάθε μήνα και μπαίνουν στην ατελείωτη στρατιά των ανέργων της χώρας μας. Σαν δικαιολογία η εργοδοσία προβάλλει το επιχείρημα ότι το εργοστάσιο δεν έχει δουλειά! Εμείς όμως ξέρουμε, το διαπιστώνουμε καθημερινά, ότι δουλειά έχει και τη στέλνει με μεγάλα φορτηγά στη Βουλγαρία. Εκεί, από το 1995 μέχρι σήμερα, πραγματοποιείται το 30% της παραγωγής. Δίνει φασών σε μικρά εργοστάσια της Βουλγαρίας που και αυτά θα κλείσουν μόλις μπει σε λειτουργία κανονικά το εκεί εργοστάσιο. Οι εργαζόμενοι στη ΣΙΣΣΕΡ ΠΑΛΚΟ γνωρίζουν ότι η παραγωγική δραστηριότητα στην Ελλάδα θα σταματήσει, για να μεταφερθεί στο σύνολό της, στη Βουλγαρία όπου υπάρχει πολύ χαμηλότερο κόστος εργασίας. Ο κύριος Τσιόλας, από μεριάς κυβέρνησης, που μαζί του συζητήσαμε τον περασμένο Δεκέμβρη, σήκωσε τα χέρια ψηλά και ούτε λίγο ούτε πολύ, αναιδώς μας είπε ότι η επιχείρηση έχει το νόμιμο δικαίωμα (σ.σ. ποιος της το έδωσε άραγε;) να απολύει 2% κάθε μήνα και επιφυλάχτηκε να ασκήσει πιέσεις στην εταιρία να δει και τα προβλήματα που δημιουργούνται από τις απολύσεις. Άλλωστε η κυβέρνηση πρόσφατα έδωσε επιδοτήσεις στην εταιρία του ύψους των 900.000.000 δρχ!".

Εννιακόσια εκατομμύρια δραχμές, ένα δις περίπου από τον ιδρώτα των ίδιων των εργαζομένων, λεφτά του λαού τα έδωσαν στους εκμεταλλευτές τους για να ανοίξουν ουσιαστικά καινούργιο εργοστάσιο στη Βουλγαρία και όχι για να επενδύσουν, όπως έλεγαν, στο τμήμα της πλεχτικής στην Κομοτηνή.

"Οι εργοδότες φυσικά άρπαξαν τα χρήματα και αντί για επενδύσεις κάνουν απολύσεις! Σήμερα στο υπουργείο Εργασίας οι υπουργοί - παρ΄ ότι τους είχαμε ενημερώσει ότι οι εργαζόμενες θα πραγματοποιούσαν πορεία - είχαν πάει, όπως κυνικότατα μας είπαν κάποιοι υπεύθυνοι, στην κοπή της πίτα της Εργατικής Εστίας, της αμαρτωλής Εργατικής Εστίας".

Στην ερώτησή σας ποιοι ευθύνονται κατά την γνώμη μας για τη σημερινή κατάσταση, χωρίς δισταγμό θα σας πω ότι ευθύνονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις και οι νόμοι που έχουν θεσπίσει. Έτσι οι εργοδότες ανεξέλεγκτοι, χωρίς περιορισμούς και έλεγχο, να απολύουν χωρίς να δίνουν λόγο σε κανένα. Αναρωτιόμαστε θα υπάρχουν άραγε εργοστάσια στην Ελλάδα σε λίγα χρόνια;... "Στο εργοστάσιο αυτό που δουλεύουν ως επί το πλείστον γυναίκες 35-45 χρονών το πρόβλημα είναι τεράστιο. Οι περισσότερες δουλεύουν εδώ 20 και 25 χρόνια. Εγώ προσωπικά δουλεύω 25 χρόνια εδώ. Μιλάω για πεπειραμένες ράπτριες οι οποίες θα μείνουν χωρίς δουλειά για όλη τους τη ζωή. Τελειώνοντας τη συζήτησή μας κύριε Βήχο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους τους φορείς της περιοχής μας που μας συμπαραστέκονται όπως την Επιτροπή Συμπαράστασης των κατοίκων των Πετραλώνων, την Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του Γ΄ Διαμερίσματος, του Δήμου Αθηναίων, το σύλλογο δασκάλων "Ο Παρθενών", το ΣΥΝ, το ΚΚΕ, το ΕΕΚ Τροτσκιστές και άλλους φορείς όπως, τους εκπροσώπους του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργών, την Αγωνιστική Ταξική Ενότητα Μουσικών και το σωματείο εργαζομένων του Δήμου Αθηναίων που στέκονται δίπλα μας στο δύσκολο αγώνα που κάνουμε. Εναν αγώνα για να μη γίνει η περιοχή μας ένα καινούργιο Λαύριο, ένα καινούργιο Μαντούδι".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου