Σελίδες

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

"Άγιος" και ο Τσάρος Νικόλαος Β΄!!!


ΑΓΙΟ ΚΗΡΥΞΕ Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΤΟΝ... ΤΣΑΡΟ ΝΙΚΟΛΑΟ Β΄!!!

Σχόλιο του Παναγιώτη Βήχου

Σε μια κρίση παραληρήματος σκοταδισμού και σε μια πολιτική παρέμβαση χωρίς προηγούμενο στη σύγχρονη ιστορία της Ρωσίας, που ξεπερνά τα όρια του γελοίου, η Ιερά Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας: μετά από μια χαρακτηρισθείσα ως "κρίσιμη" σύνοδο, ανακήρυξε ως "αγίους" της Εκκλησίας τον τελευταίο τσάρο, Νικόλαο Β΄, τη σύζυγο του, τα πέντε παιδιά του, καθώς και άλλα 853 καθάρματα, τα οποία, κυρίως, "εξοντώθηκαν από τους Σοβιετικούς"!!! Και οι 150 ιεράρχες στην σχετική ψηφοφορία συμφώνησαν ομόφωνα. Βέβαια οι "άγιοι" ιεράρχες ξέχασαν να αγιοποιήσουν και το Ρασπούτιν, αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Οι "αδελφοί" του Χριστόδουλου και του Καλλίνικου έχουν τους λόγους τους γι΄ αυτές τους τις ενέργειες. Ξαναγράφουν κι αυτοί την ιστορία κατά πώς τους βολεύει! Γιατί το όνομα του "αγίου Νικόλαου Β΄" συνοδεύεται με πολυαίμακτες εκρήξεις κρατικής αυθαιρεσίας (απροσχημάτιστες διαδοχικές διαλύσεις της Δούμας το 1906, το 1907 και το 1912, σφαγές τη "Ματωμένη Κυριακή" του 1905 κ.ά). Διόλου τυχαία το προσωνύμιό του ήταν "Νικόλαος ο ματωβαμένος". Η βασιλεία του ήταν συνώνυμη της λαϊκής εξαθλίωσης και το πολιτικό του πέρασμα ταυτίστηκε με ληστρικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Ακόμα και αυτή η τελετή της στέψης του προκάλεσε τον τραγικό θάνατο 2.000 ανθρώπων από συνωστισμό!

Εμείς από την πλευρά μας θα θέλαμε να προτείνουμε στον Χριστόδουλο, μιας και η θεία φώτιση έδειξε το δρόμο στην αδελφή Ρωσική Εκκλησία, να βάλει μπροστά στις ενέργειες για να ανακηρύξει "αγία" και τη δική "μας" βασιλική οικογένεια των Γλύξμπουργκ, την "γλυκυτάτη" βασίλισσα Φρειδερίκη (ή φρίκη), τον ηλίθιο βασιλέα Παύλο (σύζυγό της), τον πανηλίθιο Κοκό, τον παππού της Κωνσταντίνο που ηγήθηκε της "Μεγάλης Ιδέας" και της - επακόλουθης - Μικρασιατικής Καταστροφής και γιατί όχι του δικτάτορα Γιώργου Παπαδόπουλου, του αδελφού του που έχει καμπαρέ στη Θεσσαλονίκη, του Παττακού και του Ιωαννίδη!

Για τα "ελληνοχριστιανικά ιδανικά" δεν σπατάλησαν όλη τη ζωή τους όλα αυτά τα παράσιτα της ιστορίας; Ξεκίνα Χριστόδουλε η ιστορία (και ο Θεός) περιμένουν...

ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΠΙΟΣ Θ΄!!!

Ζήλεψαν τους αδελφούς ορθοδόξους της Ρωσίας οι καθολικοί του Βατικανού και ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ ανέλαβε να "Οσιοποιήσει" τον Πάπα Πίο Θ΄ (του 19ου αιώνα), αμείλικτο διώκτη των Εβραίων, ρατσιστή του κερατά, απύθμενα σκοταδιστή και παλιάνθρωπο. Η κρίση παραληρήματος σκοταδισμού που έχει ξεσπάσει στις χριστιανικές εκκλησίες σ΄ ολόκληρο τον κόσμο έχει φυσικά την εξήγησή της. Άλλωστε πάντοτε οι εν Χριστώ αδελφοί με την πλευρά της αντίδρασης και του φασισμού πορεύονταν. Γιατί να μην αγιοποιήσουν λοιπόν σήμερα τον τσάρο Νικόλαο της Ρωσίας ή τον πάπα Πίο Θ; Τι έχει σειρά στο άμεσο μέλλον; Μήπως η αγιοποίηση των ιεροεξεταστών;

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΙΡΙΗΛ ΚΑΙ Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ

Κοντά στη Ντιν της Γαλλίας, ζούσε ένας επαναστάτης, μέλος της εθνοσυνέλευσης, εχθρός του Λουδοβίκου 17ου, που πολέμησε στη Γαλλική Επανάσταση και ήταν άθεος. Τον έλεγαν Γ. Αυτόν τον επαναστάτη όταν πέθαινε τον επισκέφθηκε ο Επίσκοπος. Ο Γ. βλέποντας τον τον ερώτησε: "Για το δυστυχισμένο ανίδεο πλήθος, είμαι ένας κολασμένος, και δέχομαι με καρτερία του μίσους την απομόνωση. Τώρα είμαι ογδονταέξη χρονών και πεθαίνω. Τι έρχεστε να ζητήσετε από μένα;". "Την ευλογία σας"!, είπε ο επίσκοπος και γονάτισε. Όταν ο επίσκοπος ανασήκωσε το κεφάλι, η όψη του επαναστάτη ακτινοβολούσε γαλήνη και μεγαλείο. (ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ του Β. ΟΥΓΚΩ).

Όχι, ο επίσκοπος δεν ήταν ο Χριστόδουλος, ούτε ο πάπας Πίος, αλλά ο γλυκύς Μιριήλ που έδωσε στον Γιάννη Αγιάννη - εκτός από τα δύο δισκοπότηρα που ο τελευταίος του έκλεψε - και τα υπόλοιπα δύο όταν οι αστυνομικοί τον οδήγησαν δεμένο χειροπόδαρα στην κατοικία του. Δεν ζήτησε "να του ξεραθεί το χέρι", όπως ο Χριστόδουλος διακήρυξε στη Θεσσαλονίκη για τους εχθρούς της εκκλησίας. Αυτόν τον επίσκοπο θεωρώ άγιο και του φιλώ το χέρι. Αυτοί είναι οι δικοί μου άγιοι...

2002

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου