Σελίδες

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

ΚΚΕ: Για τις «εξελίξεις στις σοσιαλιστικές χώρες»

ΚΚΕ:
Για τις «εξελίξεις στις
σοσιαλιστικές χώρες»

Μας λένε, δηλαδή, ότι ο Κολιγιάννης ας
πούμε, ο Φλωράκης, ο Τσολάκης, ο Φαράκος ή η Λογαρά κλπ., …διαφωνούσαν στην
στρατιωτική εισβολή της ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν, αλλά δε το έλεγαν στον Ελληνικό
λαό! Διαφωνούσαν με τον Τσαουσέσκου ή με το ότι χιλιάδες αντάρτες του
Δημοκρατικού Στρατού άφησαν τα κόκαλά τους στην Τασκένδη, διαφωνούσαν στις
δολοφονίες χιλιάδων Ελλήνων Κομμουνιστών στις σταλινικές εκκαθαρίσεις αλλά δε
το
δημοσιοποιούσαν!!! Μπρρρρρ!
Βήχος Παναγιώτης,
ΦΩΝΗ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ,

Φύλλο 171, 15 Γενάρη 1990

Πηγή θανάτου

Πολύ αργά ανακάλυψε ο «Ριζοσπάστης» τα ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας και το τυραννικό καθεστώς του Τσαουσέσκου, καθώς και τους πραιτοριανούς της «Σεκιουριτάτε».

Όταν πριν λίγους μήνες εμείς γράφαμε αυτά που ήξεραν όλοι στον Περισσό για το τυραννικό καθεστώς του Τσαουσέσκου το οποίο δυσφημούσε τον σοσιαλισμό και δεν είχε καμιά σχέση με αυτόν (όπως και όλα τα λεγόμενα «κομμουνιστικά κράτη», τότε μας έλεγαν… αντικομμουνιστές και ξεμπέρδευαν! Στις 18/12/1989 ο «Ριζοσπάστης» φτύνοντας εκεί που για 24 χρόνια έγλυφε «καταδικάζει με το παρακάτω αρθράκι τον Τσαουσέσκου και τους εκεί Τσολάκηδες και ΣΙΑ. Παραθέτουμε το κείμενο και οι σύντροφοι που παραμένουν ακόμα στο ΚΚΕ ας προβληματιστούν.

«Και μόνο που μαντεύεις αυτό το υπόγειο και δαιδαλώδες σκηνικό, την κρυψώνα της ρουμανικής «Σεκιουριτάτε», ανατριχιάζεις. Χιλιόμετρα ολόκληρα κάτω από τη γη. Γεμάτα πυρομαχικά, γεμάτα τρόφιμα για πέντε χρόνια. Με σημεία όπου μπορούν να κυκλοφορούν αυτοκίνητα, με ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας. Κι όλα αυτά γιατί; Για να μπορούν να βγαίνουν από τα έγκατα της γης (και της ιστορίας), οι τρωγλοδύτες της φρίκης και να δολοφονούν τους αθώους. Να ξεπηδούν – είκοσι χρόνια τώρα – από το υπόγειο σκοτάδι, για να υπηρετήσουν το σκοτάδι του καθεστώτος Τσαουσέσκου. Η υπόγεια κρυψώνα της «Σεκιουριτάτε». Με τις μυστικές της εξόδους, όμοιες με πηγές απ’ όπου ανάβλυζε ο θάνατος. Με τους ανθρώπους που την έφτιαξαν, σκοτωμένους για να μην μιλήσει κανείς. Για να σωπάσει η ιστορία. Η υπόγεια κρυψώνα της «Σεκιουριτάτε». Ένας δαίδαλος, για να κατοικεί ένας από τους σύγχρονους Μινώταυρους. Κατασκευασμένος με τη μανιακή τελειοθηρία των διεστραμμένων και των παράλογων. Ένα τέλειο αρχιτεκτόνημα θηριωδίας, εκτός από μια λεπτομέρεια: είναι υπόγειο! Δηλαδή αδιέξοδο!!! Όσο κι αν συστρέφεται, όσο κι αν περιπλέκεται, όσο κι αν διασταυρώνεται με τον εαυτό του, δεν βγάζει πουθενά. Κατ’ εικόνα και ομοίωση του καθεστώτος Τσαουσέσκου. Κρυψώνα και καθεστώς. Το ένα μέσα στο άλλο. Ο φόβος μέσα στο φόβο. Ο θάνατος μέσα στο θάνατο. Ένα παράλογο που δεν αρκείται στις λέξεις, ούτε στο αίμα. Ένα παράλογο καθεστώς που έσκαβε τη γη κάτω από τα πόδια του, νομίζοντας πως έτσι πατάει σταθερά!!! Ένα παράλογο προστατευμένο, για να μην «συληθεί», όπως οι τάφοι. Για να μην «συληθεί» από την άγρια τιμωρία των θυμάτων. Τακτοποιημένο και ήσυχο. Εκεί κάτω δεν έφτασαν ποτέ οι κραυγές των θυμάτων. Εκεί κάτω δεν αντήχησαν ποτέ οι φθόγγοι της οδύνης. Εκεί κάτω δεν ακούστηκε ποτέ θρήνος ή μοιρολόι. Ούτε γέλιο. Γιατί το γέλιο είναι ικανότητα του ανθρώπινου όντος και μόνο. Η υπόγεια κρυψώνα της «Σεκιουριτάτε». Ένας τόπος ήσυχος κι ανήλιαγος. Ένας τάφος, με «κτερίσματα» φρίκης. Ο τάφος του καθεστώτος Τσαουσέσκου».

Όχι δε τα γράψαμε εμείς αυτά. Ο «Ριζοσπάστης» της 18 Δεκέμβρη 1989 τα έγραψε!

Ρ Ο Υ Μ Α Ν Ι Α

Στις 30 του Νοέμβρη 1989 ο ΟΔΗΓΗΤΗΣ της νεολαίας του ΚΚΕ, της ΚΝΕ δηλαδή, σε μια προφητική (αλλά λίγο καθυστερημένη) ανταπόκρισή του από το Βουκουρέστι έγραφε: «Αστείο ή ανατριχιαστικό; Κι όμως κάπως έτσι είναι η πραγματικότητα της σημερινής Ρουμανίας. (σ. σ. της ΦΩΝΗΣ: Χθες ήταν διαφορετικά;) Ο «τελευταίος αυτοκράτορας», έχει καταδικάσει τη χώρα σε μια απίστευτη φτώχεια και το λαό να πληρώνει τα «μεγαλεπήβολα» σχέδια οικοδόμησης του «σοσιαλισμού». Την ώρα που σε όλη την Ανατολική Ευρώπη οι λαοί ζητάνε μια άλλη καλύτερη ζωή, την ώρα που οι πρακτικές του παρελθόντος καταρρέουν και στη θέση τους αναδεικνύονται, αργά και βασανιστικά, οι προϋποθέσεις για μια αυθεντική έκφραση των κοινωνικών δυνάμεων, στη Ρουμανία βασιλεύει η ωμή βία και η καταστολή. Εμείς δεν αναγνωρίζουμε κανέναν Τσαουσέσκου. Το μόνο που αναγνωρίζουμε είναι η αγωνία του Ρουμάνικου λαού. Είμαστε βαθύτατα πεπεισμένοι, ότι αυτή η αγωνία σύντομα θα μετατραπεί σε αγώνα. Και τότε οι Ρουμάνοι γραφειοκράτες θα τρέμουν όπως και οι συνάδελφοί τους στις άλλες Ανατολικές χώρες»

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές στο Βουκουρέστι, στο Μέγαρο των Συνεδρίων, το 14ο Συνέδριο του Ρουμανικού ΚΚ ανοίγει τις πύλες του. Όρθιοι και οι δεκάδες προσκεκλημένοι χειροκροτούν εκείνον, ενώ η αίθουσα δονείται από το σύνθημα: «Τσαουσέσκου – Τσαουσέσκου», και «αυτός είναι ο σοσιαλισμός και όχι ο ανύπαρκτος ο Γκορμπατσοφισμός». Ανάμεσα σ’ αυτούς που αποθεώνουν τον τύραννο βρίσκονται και οι αντιπροσωπείες του ΚΚΕ (και της ΚΝΕ που έγραψε τα παραπάνω!!!) της ΕΑΡ και του ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα που ο επαναστατημένος λαός εκτέλεσε τον τύραννο και γκρέμισε το βρώμικο οικοδόμημα, και τα τρία αυτά κόμματα…χαιρετίζουν τον ρουμάνικο λαό και την Επανάστασή του!!! Έτσι είναι όλοι οι σταλινικοί και οι ψευτοσοσιαλιστές. ΦΤΥΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΓΛΥΦΑΝ χωρίς κανένα πρόβλημα! Φτουυυυ!

ΚΚΕ: Για τις «εξελίξεις στις σοσιαλιστικές χώρες»

Αποφάσισε το ΚΚΕ να μιλήσει για τις εξελίξεις στις…σοσιαλιστικές χώρες! Κατέληξε, λοιπόν, σ’ ένα κείμενο «ως βάση συζήτησης στις κομματικές οργανώσεις και στο λαό». Στο επόμενο Φύλλο της ΦΩΝΗΣ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ θα ασχοληθούμε εκτενέστερα μ’ αυτό το κείμενο, σήμερα θα αρκεστούμε να επισημάνουμε μερικά σημεία: «Το ΚΚΕ, λέει το κείμενο, δεν υποστήριζε άκριτα τις απόψεις ή τις ενέργειες των ηγεσιών αυτών… Φυσικά το γεγονός ότι δεν δημοσιοποιούνταν οι ιδιαίτερες απόψεις, κρίσεις ή διαφωνίες του, δημιούργησε τη λαθεμένη εντύπωση στην κοινή γνώμη της ταύτισής του με ότι συνέβαιναν «καλά» ή «κακά» στις σοσιαλιστικές χώρες»!!!

Μας λένε, δηλαδή, ότι ο Κολιγιάννης ας πούμε, ο Φλωράκης, ο Τσολάκης, ο Φαράκος ή η Λογαρά κλπ., …διαφωνούσαν στην στρατιωτική εισβολή της ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν, αλλά δε το έλεγαν στον Ελληνικό λαό! Διαφωνούσαν με τον Τσαουσέσκου ή με το ότι χιλιάδες αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού άφησαν τα κόκαλά τους στην Τασκένδη, διαφωνούσαν στις δολοφονίες χιλιάδων Ελλήνων Κομμουνιστών στις σταλινικές εκκαθαρίσεις αλλά δε το…δημοσιοποιούσαν!!! Μπρρρρρ!

Βήχος Παναγιώτης, ΦΩΝΗ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ, Φύλλο 171, 15 Γενάρη 1990

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου