Σελίδες

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

ΤΙ ΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΠΕΡΙ ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΙΑΣ


ΤΙ ΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΠΕΡΙ ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΙΑΣ

ΑΝΑΒΛΗΘΗΚΕ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ Π. ΒΗΧΟΥ
ΓΙΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΔΥΣΦΗΜΗΣΗ ΚΑΙ ΕΞΥΒΡΙΣΗ
Η δικάσιμος ορίστηκε για τις 31 Μαρτίου
(ρεπορτάζ ΑΝΝΑ ΛΙΒΑΘΥΝΟΥ)
Εφημερίδα Traffic
Το χρηματικό ποσό των 600.000 ευρώ κινδυνεύει να πληρώσει ο γνωστός μουσικός Παναγιώτης Βήχος, που είχε την τόλμη να καταγγείλει πριν από τέσσερα χρόνια περίπου με δημοσίευμα στην εφημερίδα "Νέα Προοπτική" κύκλωμα μαστροπείας στη Σαντορίνη.
Μετά την καταγγελία του μουσικού ότι ο ιδιοκτήτης νυχτερινών κέντρων του νησιού, Αργύρης Λιγνός, αγόραζε και πουλούσε αλλοδαπές γυναίκες έναντι μεγάλου χρηματικού ποσού, τις βασάνιζε και τις ωθούσε αναγκαστικά στην πορνεία με την προστασία του διοικητή της Αστυνομίας της περιοχής Γρηγόρη Μαντούση - ο οποίος συμμετείχε στα κέρδη και κακοποιούσε προσωπικά κάποιες κοπέλες που ζητούσαν την προστασία - ο Παναγιώτης Βήχος κάθισε χθες μαζί με τον εκδότη της εφημερίδας, Θεόδωρο Κουτσουμπό, στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Ο λόγος; Η μήνυση που κατέθεσαν σε βάρος τους οι δύο προαναφερθέντες για συκοφαντική δυσφήμηση και εξύβριση. Τελικά, όμως το δικαστήριο ανέβαλε την υπόθεση για τις 31 Μαρτίου 2003, λόγω ωραρίου αλλά και προκειμένου να εκδικαστεί πρώτα η υπόθεση μαστροπείας με κατηγορούμενο το διοικητή Γρηγόρη Μαντούση, η οποία έχει οριστεί να γίνει στις 5 Μαρτίου σε δικαστήριο της Σύρου.
Συνοδευόμενος από ισχυρή αστυνομική δύναμη έφτασε χθες το πρωί στα δικαστήρια της Ευελπίδων, ο διοικητής της Αστυνομίας. Στο πλευρό του βρέθηκαν, μέλη της "Χρυσής Αυγής", τα οποία με μία γραπτή ανακοίνωσή τους με τίτλο "Ερχόμαστε! Κάτω τα χέρια από την Αστυνομία", σχολίασαν με το δικό τους... μοναδικό τρόπο την καταγγελία του μουσικού Παναγιώτη Βήχου. Επίσης, το παρών έδωσαν χθες έξω από τη δικαστική αίθουσα ομάδες του Φεμινιστικού Κέντρου Αθήνας, όπου με πανό και συνθήματα εξέφρασαν την οργή τους για την καταναγκαστική πορνεία αλλοδαπών γυναικών, ζητώντας να αποδοθεί Δικαιοσύνη.
Την ίδια ώρα, ο ένας εκ των κατηγορουμένων, Παναγιώτης Βήχος, δεν μπορούσε να πιστέψει τι είχε συμβεί. Μιλώντας στην "traffic", εξιστόρησε με κάθε λεπτομέρεια πώς ακριβώς έφτασε στα ίχνη του κυκλώματος, εξηγώντας ότι ένα επαγγελματικό ταξίδι στο πανέμορφο νησί τον οδήγησαν σε αυτή τη θέση. "Το καλοκαίρι του 1998 πήγα για δουλειά στη Σαντορίνη και έμεινα στο ξενοδοχείο του Αργύρη Λιγνού. Ύστερα από δύο τρεις ημέρες παραμονής κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά", υποστήριξε ο κ. Βήχος και συνέχισε λέγοντας χαρακτηριστικά "όλα σχεδόν τα δωμάτια του ξενοδοχείου ήταν κλειδωμένα και μέσα άκουγα φωνές. Τελικά μέσα εκεί έμεναν κλειδωμένες αλλοδαπές κοπέλες, όπου ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου σε συνεργασία με το διοικητή Μαντούση τις προωθούσαν στην πορνεία. Είχα ακούσει μάλιστα με τα αυτιά μου το διοικητή να συζητά και να φωνάζει "είσαι ψιλικατζής ρε!", στο Λιγνό, κάτω από το δωμάτιο μου. Ύστερα από όλα αυτά κι όταν επέστρεψα στην Αθήνα έγραψα το δημοσίευμα και το ίδιο έστειλα επίσης και στο υπουργείο Δημόσιας Τάξεως για τον Μαντούση. Έπειτα από αυτό, ο διοικητής κατέθεσε εναντίον μου αγωγή ζητώντας 200.000.000 δραχμές για ηθική βλάβη. Απίστευτο! Μάλιστα, χαρτί διαμαρτυρίας εκφράζοντας την αγανάκτησή τους για το σύγχρονο δουλεμπόριο γυναικών στην Σαντορίνη, έχουν υπογράψει και 326 κάτοικοι του χωριού Βόθωνα. Δεν ξέρω τι να πώ! Απλά είμαι ακόμη σοκαρισμένος για όλα αυτά γιατί τα έζησα από πρώτο χέρι".
*****
Αναβλήθηκε η δίκη των δυο πολιτών που είχαν καταγγείλει κύκλωμα μαστροπών- διογκώνεται το κύμα συμπαράστασης
InfoFemina φεμινιστικό περιοδικό
Αναβλήθηκε η δίκη με κατηγορούμενους τους Παναγιώτη Βήχο και Θόδωρο Κουτσουμπό, από τους οποίους ζητείτο το ποσόν των 200 εκατομμυρίων δραχμών ως αποζημίωση για ηθική βλάβη επειδή είχαν καταγγείλει για συνεργό και προστάτη μαστροπών τον Γρηγόρη Μαντούση, διοικητή του αστυνομικού τμήματος Σαντορίνης το 1998. Η αναβολή έγινε στις 4 το απόγευμα, μετά από πολύωρη αναμονή δεκάδων ανθρώπων που είχαν έρθει να συμπαρασταθούν στους διωκόμενους, γιατί «δεν έφτανε ο χρόνος». Επόμενη δικάσιμος ορίστηκε για τις 31/3/03.
Υπήρχε ήδη κείμενο διαμαρτυρίας που υπογράφεται από 16 γυναικείες και φεμινιστικές και τρεις κοινωνικές οργανώσεις. Επίσης, υπήρχε παρόμοιο αλλά και με νομικές αναφορές κείμενο διαμαρτυρίας του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας.
Στα δικαστήρια παρευρέθηκαν περισσότερες από 60 γυναίκες από διάφορες οργανώσεις και ομάδες του φεμινιστικού κινήματος, καθώς και οι κατηγορούμενοι κ. Βήχος και Κουτσουμπός, ο συνήγορός τους Σπύρος Φυτράκης και πολλοί φίλοι και φίλες της εφημερίδας Νέα Προοπτική. Είχαν προσέλθει για μάρτυρες η Σίσσυ Βωβού, ο Δημήτρης Στρατούλης, ο Ευτύχης Μπιτσάκης, ο Γιάννης Μπανιάς. Παρευρίσκονταν επίσης ο Δ. Δεσύλλας και κάποιοι δημοσιογράφοι του ΠΡΙΝ, καθώς και ο Δημ. Γεωργακόπουλος, από Σύλλογο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Καλλιθέας.
Το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είχε στείλει εκπρόσωπό του ως παρατηρητή στη δίκη τον κ. Βασίλη Αυδή, δικηγόρο.
Αρκετοί δημοσιογράφοι πέρασαν στη διάρκεια της ημέρας και ενημερώθηκαν με τις ανακοινώσεις.
Οι γυναίκες κράτησαν μπροστά στο δικαστήριο πανό για πολλές ώρες, και μέχρι που υποχρεώθηκαν από τη διοίκηση να το κατεβάσουν, με τα συνθήματα:
• ΟΧΙ στο δουλεμπόριο των γυναικών
• ΝΑΙ στην τιμωρία των μαστροπών
Όπως ανακοινώθηκε από το Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας, υπάρχει κοινή απόφαση από τις συνυπογράφουσες οργανώσεις, ότι θα προετοιμάσουν την αλληλεγγύη τους στους κατηγορούμενους για την δίκη του Μαρτίου, ενώ θα παραστούν επίσης στην δίκη της 5/3/03 όπου παραπέμπονται με αυτεπάγγελτη δίωξη εισαγγελέως και ανακρίτριας για σωματεμπορία, οι Μαντούσης, Λιγνός, Ευάγγελος Νομικός και άλλοι.
Κατήγγειλαν κύκλωμα μαστροπείας και τους ζητούν τα... ρέστα!

Συντάκτης :

Γαλανοπούλου Μαρία

* Αστυνομικός στη Σαντορίνη απαιτεί αποζημίωση 200 εκατομμυρίων δρχ. από μουσικό και εκδότη
* Στο πλευρό των κατηγορουμένων οι γυναίκες του ΣΥΝ, φεμινιστικές οργανώσεις και στελέχη της Αριστεράς

Επιχείρησαν να ξεσκεπάσουν ένα κύκλωμα μαστροπείας στη Σαντορίνη και τώρα κινδυνεύουν να πληρώσουν 200 εκατ. δρχ. επειδή τόλμησαν να φέρουν στο φως της δημοσιότητας το δουλεμπόριο γυναικών σ' αυτό το νησί του Αιγαίου. Ο λόγος για το μουσικό Παναγιώτη Βήχο και τον ιδιοκτήτη της εφημερίδας "Νέα Προοπτική" Θ. Κουτσουμπό, από τους οποίους ζητείται το ποσό αυτό ως αποζημίωση για ηθική βλάβη επειδή είχαν καταγγείλει για συνεργό και προστάτη μαστροπών τον Γρηγόρη Μαντούση, διοικητή του αστυνομικού τμήματος Σαντορίνης το 1998.
Η δίκη τους, που επρόκειτο να γίνει την Τρίτη, αναβλήθηκε τελικά για τις 31 Μαρτίου 2003. Στο πλάι τους βρέθηκαν στο δικαστήριο περισσότερες από 60 γυναίκες από διάφορες φεμινιστικές οργανώσεις, οι οποίες είχαν αναρτήσει πανώ με τα συνθήματα "Όχι στο δουλεμπόριο των γυναικών, Ναι στην τιμωρία των μαστροπών". Ως μάρτυρες προσήλθαν οι Σίσσυ Βωβού, Δ. Στρατούλης, Ευ. Μπιτσάκης, Γ. Μπανιάς. Παρευρίσκονταν επίσης ο Δ. Δεσύλλας, ο Δ. Γεωργακόπουλος από το Σύλλογο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Καλλιθέας, ενώ το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είχε στείλει ως παρατηρητή τον δικηγόρο Β. Αυδή. Κείμενα διαμαρτυρίας για το θέμα έχουν υπογράψει 16 γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις, τρεις κοινωνικές, αλλά και ο Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας.
Τον Σεπτέμβρη του 1998, ο Π. Βήχος είχε καταγγείλλει ότι ο Αργύρης Λιγνός, ιδιοκτήτης νυχτερινών κέντρων, αγόραζε και πουλούσε αλλοδαπές γυναίκες, τις φυλάκιζε, τις βασάνιζε και τις ωθούσε αναγκαστικά στην πορνεία. Επίσης, είχε καταγγείλλει ότι αυτό γινόταν με την προστασία του διοικητή της αστυνομίας της περιοχής, Γρηγόρη Μαντούση, ο οποίος συμμετείχε στα κέρδη και κακοποίησε προσωπικά κάποιες κοπέλες που ζήτησαν την προστασία του. Το θέμα δημοσιεύτηκε στη "Νέα Προοπτική", ενώ ο Π. Βήχος υπέβαλε και υπόμνημα στο υπουργείο Δημ. Τάξης για τον Μαντούση.
Το υπουργείο διέταξε σύντομα Ένορκη Διοικητική Εξέταση, η οποία όμως απάλλαξε τον κατηγορούμενο αστυνομικό. Ακολούθησε αυτεπάγγελτη δίωξη κατά των Μαντούση, Λιγνού, Ευάγγελου Νομικού και άλλων, η οποία μετά από αναβολή θα εκδικαστεί τελικά στις 5 Μαρτίου 2003. Ύστερα από αυτό κατατέθηκε η αγωγή εναντίον του Π. Βήχου από τον Γρ. Μαντούση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι 326 κάτοικοι του χωριού Βόθωνα, όπου βρίσκεται το κέντρο "Τεν Τεν", είχαν υπογράψει το Μάϊο του 1998 διαμαρτυρία, εκφράζοντας την αγανάκτησή τους για το σύγχρονο δουλεμπόριο των γυναικών στη Σαντορίνη και την εγκληματική αδιαφορία των αρχών. Την ίδια εποχή, διαμαρτυρία ειδικά για τη Σαντορίνη είχε υποβάλλει στον ΟΗΕ η πρέσβης της Ουκρανίας στην Ελλάδα. Παλαιότερα δε, καταγγελίες είχε κάνει και ο μητροπολίτης Θήρας κ. Παντελεήμων, οι οποίες όμως έπεσαν στο κενό.
Οι γυναικείες, φεμινιστικές και κοινωνικές οργανώσεις θεωρούν ότι ενδεχόμενη καταδίκη του Π. Βήχου θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για όσους τολμούν να καταγγείλουν τους μαστρωπούς και να αποθρασύνει τα κυκλώματα εμπορίας γυναικών. Για το λόγο αυτό, προετοιμάζουν την αλληλεγγύη τους στους κατηγορούμενους στη δίκη του Μαρτίου, ενώ θα παραστούν επίσης στη δίκη της 5/3/2003 στην αυτεπάγγελτη δίωξη για σωματεμπορία των Μαντούση, Λιγνού, Νομικού και άλλων.
Ανάμεσα στις οργανώσεις που υπογράφουν το κείμενο στήριξης στους Π. Βήχο και Θ. Κουτσουμπό είναι: οι ομάδες του Φεμινιστικού Κέντρου Αθήνας, Φεμινιστική Πρωτοβουλία ενάντια στην καταναγκαστική πορνεία αλλοδαπών, Ευρωπαϊκό Φόρουμ Αριστερών Φεμινιστριών, Ομάδα κατά της βίας και των βιασμών, Φεμινιστική Ομάδα Καισαριανής, Φεμινιστική Πρωτοβουλία για την Παγκόσμια Πορεία Γυναικών, ΚΕΔΕ-Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη, Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών, Τελέσιλλα-Ελληνικό Φεμινιστικό Δίκτυο, Κέντρο Έρευνας Γυναικείων Θεμάτων, ACT UP, Κίνηση Δημοκρατικών Γυναικών, Φεμινιστικό Δίκτυο, Τμήμα Γυναικών Συνασπισμού, Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας, Ομάδα Γυναικών Θεσσαλονίκης, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών/τριών.

Στο εδώλιο δύο πολίτες που τόλμησαν να καταγγείλουν τη δράση κυκλωμάτων σωματεμπορίας σε τουριστικό νησί

Καθημερινές ιστορίες δουλεμπορίου


Φύλλο Σαββάτου 23 - 11 - 2002

ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ: ΤΑΣΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΙΜΗΣ, ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΨΑΡΡΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ (ios@enet.gr)



Υπάρχει κάποιος αδιάφθορος να βάλει το νυστέρι;"

(Π. Βήχος, «Νέα Προοπτική», 5/9/1998)

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 19 Νοεμβρίου επρόκειτο να δικαστούν στο Α' Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας ο μουσικός Παναγιώτης Βήχος και ο υπεύθυνος της αριστερής δεκαπενθήμερης εφημερίδας "Νέα Προοπτική" Θόδωρος Κουτσουμπός κατηγορούμενοι για συκοφαντική δυσφήμηση, εξύβριση και ηθική αυτουργία στις παραπάνω πράξεις, επειδή με δημοσίευμά τους κατήγγειλαν προ καιρού την ύπαρξη κυκλωμάτων σωματεμπορίας σε τουριστικό κυκλαδίτικο νησί. Μηνυτής ο τέως διοικητής του αστυνομικού τμήματος του νησιού, ο οποίος ζητά αποζημίωση 200 εκατομμυρίων δραχμών. Λόγω παρέλευσης του ωραρίου των δικαστικών υπαλλήλων, η δίκη αναβλήθηκε τελικά για την άνοιξη του 2003.

Προτού αφηγηθούμε την από κάθε άποψη αποκαλυπτική αυτή ιστορία, θεωρούμε σκόπιμο να διευκρινίσουμε ότι, αν και έχουν γίνει γνωστά, δεν θα κατονομάσουμε το νησί στο οποίο εκτυλίχθηκε η υπόθεση και δεν θα αναφέρουμε το όνομα των σωματεμπόρων και του εμπλεκόμενου αστυνομικού. Όπως θα δούμε στη συνέχεια, εναντίον των ατόμων αυτών έχει ασκηθεί αυτεπάγγελτη δίωξη για μαστροπεία και παράβαση καθήκοντος και πρόκειται να δικαστούν τον ερχόμενο Μάρτιο στη Σύρο. Θα παρακολουθήσουμε τη δίκη, την οποία θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντική, και τότε θα μας δοθεί η ευκαιρία να μιλήσουμε για τα πρόσωπα που ενέχονται στο συγκεκριμένο εγκληματικό κύκλωμα, ένα από τα πολλά που δρουν ανενόχλητα στην ελληνική επαρχία.

Προορισμός, η βία

Όλα ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 1998, όταν στην εφημερίδα "Νέα Προοπτική" δημοσιεύτηκε άρθρο του Παναγιώτη Βήχου, στο οποίο ο κατηγορούμενος σήμερα μουσικός εξιστορούσε την εμπειρία του από την παραμονή του στο νησί, όπου βρέθηκε εκείνο το καλοκαίρι για επαγγελματικούς λόγους. Στο κείμενό του, ο κ. Βήχος παρέθετε τη συνομιλία του με μια εικοσάχρονη Ουκρανή χορεύτρια, η οποία ζούσε, όπως και άλλες κοπέλες από την Ουκρανία, τη Ρωσία και τη Ρουμανία, κλεισμένη σε δωμάτιο του ξενοδοχείου στο οποίο διέμενε και ο ίδιος. Σύμφωνα με όσα του εμπιστεύτηκε η νεαρή Ουκρανή, οι κοπέλες αυτές είχαν συμφωνήσει στη χώρα τους με κάποιον "ιμπρεσάριο" ότι επί έξι μήνες θα χορεύουν χορούς της πατρίδας τους σε κέντρο του νησιού και ότι θα κερδίζουν 15.000 δραχμές την ημέρα. Εξ αρχής, ωστόσο, η συμπεριφορά του ανθρώπου που ανέλαβε να τις συνοδεύσει στην Ελλάδα ήταν περίεργη. Τους κράτησε τα διαβατήρια και στα ελληνικά σύνορα τις παρέδωσε σε έναν Έλληνα ο οποίος, κατά τα λεγόμενα της νεαρής Ουκρανής, πλήρωσε 50.000 δρχ. για κάθε μία στους αστυνομικούς του τελωνείου.

Στο νησί, οι κοπέλες αντιλήφθηκαν γρήγορα ότι αυτό που τις περίμενε εκεί ήταν η εξαναγκαστική εκπόρνευση. Κάποιες τις πούλησαν οι σωματέμποροι για δύο εκατομμύρια δραχμές, οι άλλες υποχρεώνονταν να κάνουν στριπτίζ και να μαζεύουν χρήματα στα εσώρουχά τους. Όπως αποκάλυψε η νεαρή συνομιλήτριά του στον κ. Βήχο, ακόμη χειρότερη τύχη περίμενε τις κοπέλες που δεν είχαν τη δυνατότητα να χορεύουν. Όσες από αυτές τόλμησαν να αντισταθούν στους σωματέμπορους κακοποιήθηκαν βάναυσα και κλειδώθηκαν σ' ένα δωμάτιο όπου παρέμειναν νηστικές επί ημέρες. Εξίσου σκληρός υπήρξε ο "προληπτικός φρονηματισμός" των κοριτσιών, όταν δύο Ουκρανές κατόρθωσαν να αποδράσουν: οι υπόλοιπες κοπέλες δάρθηκαν ανηλεώς προκειμένου να βγάλουν από το μυαλό τους κάθε ιδέα φυγής από τους βασανιστές τους.

Η μεγαλύτερη, όμως, έκπληξη περίμενε τον κ. Βήχο, όταν ρώτησε τη νεαρή συνομιλήτριά του γιατί δεν καταγγέλλει όσα συμβαίνουν στην αστυνομία. Η κοπέλα ισχυρίστηκε ότι με μια συνάδελφό της κατέφυγαν στην αστυνομία, όπου οι αστυνομικοί τις αντιμετώπισαν με αδιαφορία, λέγοντάς τους να επιστρέψουν γρήγορα στη δουλειά τους. Ο διοικητής, μάλιστα, τους φέρθηκε με εξαιρετική αγριότητα και τις απείλησε ότι κινδυνεύουν, αν ζητήσουν αλλού βοήθεια.

Αυτόπτης μάρτυρας

Τα στοιχεία, ωστόσο, εναντίον του συγκεκριμένου διοικητή δεν περιορίζονται στη μαρτυρία της νεαρής Ουκρανής. Ο κ. Βήχος παρακολούθησε τυχαία χρηματικές δοσοληψίες του με τον σωματέμπορο, ο οποίος κρατούσε τις κοπέλες κλεισμένες στο ξενοδοχείο, ενώ από ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου πληροφορήθηκε ότι ο αστυνομικός παίρνει γερή μίζα από τα κέντρα αυτά, καθώς και ότι εκμεταλλεύεται δύο Ρωσίδες τις οποίες του "έχει δωρίσει" ένας από τους σωματέμπορους της περιοχής, δείγμα της ευγνωμοσύνης του για τις "διευκολύνσεις" που του προσέφερε ο κ. διοικητής. "Όλα όσα αναφέρω τα είδα με τα μάτια μου, τα άκουσα με τα αφτιά μου, τα έζησα και έφριξα", σημείωνε ο Παναγιώτης Βήχος, συμπληρώνοντας ότι δεν άντεξε να βλέπει ένα κοριτσάκι δεκαεπτά ετών να κλαίει με αυτά που το ανάγκαζαν να κάνει και να ζητάει τη μητέρα του. Και κατέληγε: "Όλοι σε όσους μίλησα μου συνέστησαν να μη διανοηθώ να πω πουθενά ό,τι είδα και ό,τι άκουσα. Δεν τους κουνάει κανένας αυτούς εδώ, μου είπαν. Ο ίδιος ο διοικητής έχει γερές πλάτες. Και παλιότερα είχαν γίνει καταγγελίες εναντίον του, αλλά ο κύριος διοικητής παραμένει στη θέση του. Θα σε βγάλουν τρελό. [...] Έχουν τον τρόπο τους αυτοί να κλείνουν τα στόματα".

Η συνέχεια της ιστορίας θα αποδείκνυε σύντομα ότι, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις των αρμοδίων, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για έναν πολίτη που αποφασίζει να καταγγείλει κυκλώματα σωματεμπορίας, ιδίως όταν στα κυκλώματα αυτά εμπλέκονται αστυνομικοί. Σύντομα, το κείμενο του Παναγιώτη Βήχου κοινοποιήθηκε στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, το οποίο διέταξε τη διενέργεια ένορκης διοικητικής εξέτασης. Η ΕΔΕ απήλλαξε τον κατηγορούμενο αστυνομικό, ο οποίος στη συνέχεια πήρε προαγωγή και μετατέθηκε σε άλλο νησί. Και, φυσικά, έσπευσε να μηνύσει τον Π. Βήχο και τη "Νέα Προοπτική", ζητώντας τους αποζημίωση 200 εκατομμυρίων δραχμών για ηθική βλάβη. Ταυτόχρονα, όμως, διατάχθηκε αυτεπάγγελτη δίωξη του αστυνομικού και ορισμένων ιδιοκτητών νυχτερινών κέντρων για παράβαση καθήκοντος και μαστροπεία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Μάιο του 1998, τέσσερις δηλαδή ολόκληρους μήνες πριν από την καταγγελία του Παναγιώτη Βήχου, στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης είχε φτάσει διαμαρτυρία υπογεγραμμένη από το σύνολο σχεδόν των κατοίκων ενός χωριού του νησιού, οι οποίοι εξέφραζαν έντονα "τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή" τους για "τα ακατονόμαστα αίσχη που διαδραματίζονται σε συγκεκριμένα κέντρα" που λειτουργούν στο νησί. Παρά τον σαφώς ηθικολογικό χαρακτήρα του (το πρόβλημα εντοπιζόταν στη "διάλυση οικογενειών", στην "οικονομική τους αφαίμαξη" και στο ενδεχόμενο μετάδοσης ασθενειών και όχι στην απάνθρωπη εκμετάλλευση των ξένων γυναικών), το κείμενο αυτό με αποδέκτες τοπικούς και μη παράγοντες (πολιτικούς, δικαστικούς και εκκλησιαστικούς), αποτελούσε μια πρώτη κρούση για το πρόβλημα, η οποία όμως παρέμεινε χωρίς απάντηση.

Το τέλος της σιωπής

Είναι βέβαιο πως η καταγγελία κυκλωμάτων σωματεμπορίας προσκρούει σε ανυπέρβλητα εμπόδια, ιδίως όταν, όπως ήδη σημειώσαμε, στα κυκλώματα αυτά συμμετέχουν αστυνομικοί. Στο σημείο αυτό, παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις των αρμοδίων, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης δεν έχει δώσει δείγματα γραφής που να δικαιολογούν και την ελάχιστη έστω αισιοδοξία. Μολαταύτα, την περασμένη Τρίτη στο δικαστήριο ο Παναγιώτης Βήχος και ο συγκατηγορούμενός του Θόδωρος Κουτσουμπός δεν ήταν μόνοι. Εκτός από τους μάρτυρές τους (Σίσσυ Βωβού, Γιάννη Μπανιά, Ευτύχη Μπιτσάκη, Βαγγέλη Δεληπέτρο, Δημ. Στρατούλη, Δημήτρη Δεσύλλα κ.ά.), στα δικαστήρια της Ευελπίδων είχαν έρθει, μεταξύ άλλων, εκπρόσωποι του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, της Act-up και του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου.

Έξω από το κτίριο 9 όπου θα γινόταν η δίκη, γυναίκες από το Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας άνοιξαν πανό με το σύνθημα "Οχι στο δουλεμπόριο των γυναικών. Ναι στην τιμωρία των μαστροπών". Το πανό παρέμεινε επί ώρες στη θέση του, μέχρι τη στιγμή που ο υπεύθυνος ασφαλείας των δικαστηρίων υποχρέωσε τις γυναίκες να το αποσύρουν. Εν όψει της δίκης, το Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας είχε κυκλοφορήσει διαμαρτυρία την οποία συνυπέγραψαν πολλές φεμινιστικές, γυναικείες και κοινωνικές οργανώσεις, όπου, μεταξύ άλλων, τονίζονταν και τα εξής: "Οι γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις που υπογράφουμε αυτό το κείμενο θεωρούμε ότι ενδεχόμενη καταδίκη του κ. Βήχου θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για όσους τολμούν να καταγγείλουν τους μαστροπούς, θα αποθρασύνει τα κυκλώματα εμπορίας γυναικών και θα δημιουργήσει τετελεσμένο για τη μη τιμωρία όσων παραπέμπονται με την αυτεπάγγελτη δίωξη. Είναι ήδη γνωστό ότι το εξοργιστικό φαινόμενο του δουλεμπορίου αλλοδαπών γυναικών βρίσκεται σε έξαρση στην Ελλάδα και σε όλες τις 'ανεπτυγμένες' χώρες, όπου διακινητές, μαστροποί και κρατικοί υπάλληλοι διάφορων κλάδων συνεργάζονται σ' αυτό το έγκλημα, με τελικούς αποδέκτες τους πολυπληθείς όσο και συνυπεύθυνους πελάτες".

Πιστεύουμε ότι εδώ ακριβώς βρίσκεται η ουσία της όλης υπόθεσης: Η καταγγελία του κ. Βήχου ήρθε να αποκαλύψει μια από κάθε άποψη τυπική περίπτωση εκμετάλλευσης ξένων γυναικών που δελεάζονται με ψευδείς υποσχέσεις να έρθουν να εργαστούν στην Ελλάδα και, όταν φτάνουν στην πόλη ή το χωριό του προορισμού τους, αντιλαμβάνονται ότι αυτό που τις περιμένει είναι ο εξαναγκασμός στην πορνεία. Η συγκεκριμένη ιστορία ανασυνθέτει πράγματι για μια ακόμη φορά το μηχανισμό που καθιστά δυνατό το σύγχρονο δουλεμπόριο ξένων γυναικών: το αρχικό ξεγέλασμα, την αφόρητη σωματική και ψυχική βία και, τέλος, τη μετατροπή των γυναικών σε άβουλα πιόνια στα χέρια των μαστροπών. Είναι διαπιστωμένο πως το εμπόριο αυτό με τα αμύθητα κέρδη δεν θα ήταν εφικτό χωρίς τη διαπλοκή κρατικών υπαλλήλων, κυρίως αστυνομικών, αλλά και χωρίς την τεράστια "ζήτηση" των εγχώριων πελατών. Έτσι, καταγγελίες σαν αυτή του Παναγιώτη Βήχου είναι ο μοναδικός τρόπος για να δημιουργηθούν επιτέλους κάποιες ρωγμές στη συνένοχη σιωπή που διευκολύνει την ατιμωρησία του απεχθούς όσο και διαρκούς αυτού εγκλήματος.

2002

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου